Tereny odłogowane pojawiają się w wielu miastach na świecie. Ich liczba oraz charakterystyka zależna jest od warunków środowiskowych oraz społeczno-gospodarczych. W Poznaniu obszary nieużytkowane przez człowieka obejmują 10% powierzchni miasta, większość z nich stanowią tereny pokryte roślinnością, a co za tym idzie dostarczające usługi ekosystemowych. Ich powierzchnia jest porównywalna do obszaru zieleni urządzonej w Poznaniu i stanowi istotnym elementem ekosystemu miasta. Odłogi szczególnie efektywne dostarczają usług regulacyjnych. W niniejszej pracy zbadano skalę tych usług w zakresie zasilania wód podziemnych i retencji, oczyszczania powietrza oraz magazynowania węgla. Obszary te często zagrożone są przez nową zabudowę. Wykazywanie skali dostarczanych przez nie świadczeń może być wykorzystywane jako narzędzie pomocne w ochronie najcenniejszych z tych terenów.
Mawia się, że przyroda nie znosi próżni i zanikanie jednego składnika otwiera przestrzeń dla innych elementów i procesów – często wcześniej tłumionych. Dotyczy to także presji, jaką człowiek wywiera na ekosystemy, które zanikając, dają przyrodzie szansę stopniowej regeneracji. Wykorzystanie zdolności natury do odtwarzania się może stanowić trzon adaptacji miast do postępujących zmian klimatu i wzmacniać ich odporność na zagrożenia, z którymi borykają się współczesne metropolie. Co w tym zakresie może nam powiedzieć nauka i wyniki wieloletnich badań prowadzonych w polskich miastach?
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.