PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  right to defense
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available Odpowiedzialność świadka składającego fałszywe zeznania w obawie przed grożącą mu odpowiedzialnością karną – glosa do uchwały Sądu Najwyższego z dnia 9 listopada 2021 r., sygn. akt I KZP 5/21
100%
Dołęgowski M.
Studia Prawa Publicznego
|
2023
|
nr 3 (43)
193-206
EN
The commentary pertains to the problem of witnesses giving false testimony in fear of criminal responsibility, which was the subject of the Supreme Court resolution pronounced by 7 Supreme Court judges on 9.11.2021, bearing the signature I KZP 5/21. Due to the fact that it is given the force of a legal principle, the resolution will be of utmost importance for both defense attorneys and prosecutors. The Supreme Court issued the aforementioned resolution in order to normalize its case law regarding Article 233 § 1a of the Polish Penal Code and in doing so the Supreme Courts supports verdict I KZP 19/10. Side notes on the commentary contain a discussion on false testimony, false explanation and the right to defense and the scope of these, in addition to a review of the legal doctrine in this scope. In the commentary, the author attempts to clarify and interpret Article 233 § 1a of Polish Penal Code, due to this point having been omitted in the resolution. The commentary approves the Supreme Court’s stance, mainly because of convincing arguments and conclusions drawn from interpreting the aforementioned article, especially the fact that the article does not extend the range of subjects expressed in Article 233 § 1 of the Polish Penal Code. The resolution in question contradicts the interpretation of the aforementioned provisions as advocated by the National Prosecutor’s Office, yet giving it the force of a legal principle should clarify the interpretative doubts of Article 233 § 1a of the Criminal Code.
2
Content available Obrońca obwinionego w postępowaniu przed sądem lekarskim
100%
SIP D.
Zeszyt Prawniczy UAM
|
2022
|
nr Nr 12
161-173
EN
The main topic of this article is the participation of the accused’s defense attorney in the proceedings before a medical court. The article points to practical problems resulting from rather scarce regulations, which cannot always be solved even by the proper application of the Code of Criminal Procedure. In particular, the discussion focuses on the possibility of acting as a defense attorney for attorney-at-law trainees, the concept of a doctor authorized to act as a defense attorney, defense secrecy and the issue of cassation proceedings. The article concludes with conclusions from the normative analysis and postulates, which, in the author’s opinion, are to solve the existing problems
3
Content available Prawo obwinionego do obrony w postępowaniu dyscyplinarnym urzędników skarbowych w Drugiej Rzeczypospolitej
88%
Bednaruk W. , Nieścior B.
Roczniki Nauk Prawnych
|
2022
|
tom 32
|
nr 4
27-37
EN
The right to defense of the accused is a basic principle of the judicial process. It must also be respected in the disciplinary process. The article presents an attempt to answer the question whether the disciplinary regulations for tax officials in the Second Republic of Poland fulfilled their role.
PL
Prawo oskarżonego do obrony jest podstawową zasadą procesu sądowego. Musi być przestrzegane również w postępowaniu dyscyplinarnym. W artykule podjęto próbę odpowiedzi na pytanie czy przepisy dyscyplinarne w zakresie tytułowego zagadnienia spełniły swoją rolę. Analizę przeprowadzono na podstawie przedstawienia dynamicznych zmian ówczesnego prawodawstwa, wraz z ukazaniem praktycznych zastosowań właściwych norm prawnych. Opracowanie jest uzupełnieniem istniejącej luki w badaniach nad tym zagadnieniem.
4
Content available Historia prawa człowieka do obrony. Współczesne jego rozumienie
88%
Majchrzak D.
Civitas et Lex
|
2022
|
tom 33
|
nr 1
85-100
EN
The purpose of this article is to present the rights to defence in the universal, regional and national human rights system. The article presents the institutions of the right to defence from the oldest civilisations until today. It shows the most important regulations of the universal system of huuman rights protection, as well as regional systems and national law, and analyses the right to defence as a procedural institution. The aim of this article is to presetn the evolution of the rights of defense from the point of view of human rights where it is an indispensable element of the applicable codes of criminal procedure. In this article I will try to answer whether, despite the extensive guarantee of this right, it is sufficiently implemented, and if not why and what are the ways to change this state.
5
Content available Prowadzenie postępowania dowodowego na rozprawie w trybie art. 378a. Zagadnienia wybrane
75%
Misztal P.
Problemy Prawa Karnego
|
2020
|
tom 5
|
nr 1
PL
Artykuł dotyczy możliwości prowadzenia postępowania pod nieobecność oskarżonego lub jego obrońcy (per absentia), pomimo należytego usprawiedliwienia niestawiennictwa. W opracowaniu przedstawiono przesłanki stosowania art. 378a k.p.k., kwestie związane z wnioskiem o uzupełniające przeprowadzenie dowodu. Autor krytycznie ocenia ratio legis przepisu art. 378a ustawy karnoprocesowej w kontekście zasady rzetelnego procesu karnego, prawa do sądu i prawa do realnej obrony przed zarzutami oskarżenia. Autor formułuje postulaty de lege lata i de lege ferenda pod adresem ustawodawcy.
EN
This article concerns the possibility of conducting proceedings in the absence of the accused or his or her defence counsel even though they have duly justified their absence. The study discusses grounds for applying Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure, alongside some issues connected with submission of a motion for the supplementary taking of evidence. The paper assesses the ratio legis of Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure in the context of the principle of a fair criminal trial, the right to court and the right to defence. The author analyses this legal norm de lege lata and formulates de lege ferenda postulates.
6
Content available Prawo do składania fałszywych zeznań przez sprawcę czynu zabronionego z perspektywy art. 233 § 1a Kodeksu karnego
63%
Długosz M.
Młoda Palestra – Czasopismo Aplikantów Adwokackich
|
2024
|
nr 1
28-49
EN
The topic of the study is the impact of the constitutional right to defense (article 42. 2 of the Constitution of the Republic of Poland) on the content of the norm of article 233 § 1a of the Penal Code formed by the will of the Government. In the initial period after the amendment of the Penal Code, the prosecution seems to have not noticed the hierarchy of legal norms at all and totally ignored the shape of the constitutional right to defense. It is only at a later stage that reflection and a radical change in prosecutorial practice takes place, the effect of which is respect for the fundamental law in the criminal process. Eventually, the jurisprudence of the Supreme Court is shaping up quite unequivocally ruling out the possibility of interpreting and thus applying article 233 § 1a of the Penal Code in the form put forward by the draftsman.
PL
Tematem opracowania jest wpływ konstytucyjnego prawa do obrony (art. 42 ust. 2 Konstytucji) na treść normy z art. 233 § 1a Kodeksu karnego. Prokuratura i sądy w początkowym okresie po noweli Kodeksu karnego zdają się w ogóle nie dostrzegać hierarchii norm prawnych i totalnie ignorować kształt konstytucyjnego prawa do obrony. Dopiero w późniejszym czasie dochodzi do refleksji i radykalnej zmiany praktyki prokuratorskiej i sądowej, efektem której jest poszanowanie ustawy zasadniczej w procesie karnym. Ostatecznie kształtuje się orzecznictwo Sądu Najwyższego dość jednoznacznie wykluczające możliwość wykładni i – co za tym idzie – stosowania art. 233 § 1a Kodeksu karnego w formie proponowanej przez projektodawcę.
7
Content available Z problematyki prawa do obrony w sprawach dyscyplinarnych nauczycieli akademickich
63%
Baran B.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2021
|
tom 4
|
nr XXI
117-130
EN
The purpose of the article is to present the issue of the right to defense in disciplinary proceedings of academic teachers. The author analyzed the issues of defense, both in material and formal terms. Also, the temporal aspect of the right to defense was scrutinized.
PL
Celem artykułu jest przedstawienie problematyki prawa do obrony w postępowaniu dyscyplinarnym nauczycieli akademickich. Autorka poddaje analizie w przedmiotowym opracowaniu kwestie obrony zarówno w aspekcie materialnym, jak i formalnym. W opracowaniu został przeanalizowany także wymiar temporalny prawa do obrony
8
Content available Disciplinary proceedings of the prison service officers in the light of human rights’ standards
51%
Baran B.
Roczniki Administracji i Prawa
|
2016
|
tom 16/2
343-350
EN
The article discusses selected international human rights standards applied in the disciplinary proceedings of the Prison Service officers. There are scrutinized the issue of presumption of innocence, as well as the tight to defense also with the right to remain silent.
PL
Tematyką artykułu jest analiza wybranych międzynarodowych standardów praw człowieka przestrzeganych w postępowaniu dyscyplinarnym w sprawach funkcjonariuszy Służby Więziennej. Szczegółowo opracowane zostały zagadnienia domniemania niewinności oraz prawa do obrony.
9
Content available Odpowiedzialność adwokata lub radcy prawnego w sprawach o wykroczenia drogowe a uprawnienie do korzystania z ochrony prawnej przysługującej sędziemu i prokuratorowi
51%
Grabowska-Biernat K.
Problemy Prawa Karnego
|
2022
|
tom 6
|
nr 2
1-18
EN
The article analyzes the possibility of invoking by a lawyer or legal adviser the legal protection guaranteed during and in connection with the performance of professional activities. This protection guarantees the unrestricted practice of the profession of advocate or legal adviser and ensures that citizens can effectively exercise their right to defence. The author argues that the concept of legal protection cannot be equated with the immunity guaranteed to judges and prosecutors, which results in the exclusion of liability. This position has been confirmed in the jurisprudence of common courts. In many cases concerning traffic offenses committed by advocates or legal advisers, the courts have to deal with instrumental treatment and over-interpretation of the legal protection guaranteed in the constitutional acts of the bar and legal advisers. The jurisprudence of the courts is a reaction to attempts to abuse the discussed institutions and a manifestation of the need to systematize the meaning of the terms “immunity” and “legal protection”
PL
W artykule poddano analizie możliwość powołania się przez adwokata lub radcę prawnego na ochronę prawną zagwarantowaną podczas i w związku z wykonywaniem czynności zawodowych. Ochrona ta daje gwarancję nieskrępowanego wykonywania zawodu adwokata lub radcy prawnego oraz zapewnia obywatelom skuteczne realizowanie prawa do obrony. Autorka dowodzi, że nie można utożsamiać pojęcia ochrony prawnej z immunitetem przysługującym sędziom i prokuratorom, który skutkuje wyłączeniem odpowiedzialności. Takie stanowisko zostało potwierdzone w orzecznictwie sądów powszechnych. W wielu sprawach dotyczących wykroczeń drogowych popełnianych przez adwokatów lub radców prawnych organy te mają do czynienia z instrumentalnym traktowaniem i nadinterpretacją ochrony prawnej zagwarantowanej w ustawach ustrojowych adwokatury i radców prawnych. Orzecznictwo sądów stanowi reakcję na próby nadużycia omawianych instytucji oraz przejaw potrzeby usystematyzowania znaczenia pojęć „immunitet” i „ochrona prawna”.
10
Content available L’individuazione del superiore competente in ordine all’attuazione del can. 698 CIC/83
38%
MICHOWICZ P.
Prawo Kanoniczne
|
2016
|
tom 59
|
nr 2
23-39
PL
Głównym zamierzeniem niniejszego elaboratu było poszukiwanie odpowiedzi na pytanie o doktrynalne i praktyczne zastosowanie prawa zakonnika (ius cum supremo Mderatore comunicandi), względem którego właściwy przełożony rozpoczął postępowanie wydające. W celu właściwego określenia prawnego charakteru postępowania, autor odwołał się do narzędzi procesowych jak apelacja czy przejęcie przez władzę wyższą kompetencji instancji niższej (avocare), jak również przywołał normę ogólną wyrażoną przez kan. 139 KPK/1983. Przytoczone rozwiązania, w świetle rozważanej ustawy nie przyniosły jednak wystarczającej i pełnej odpowiedzi na postawiony problem. W zakończeniu autor proponuje, by najwyższy przełożony określił dekretem brak kompetencji przełożonego wyższego in loco, ustanawiając – jeśli to konieczne – inny podmiot do uzupełnienia dochodzenia. 
EN
The paper proposes the constructive reflection on the possible procedural configuration inherent in the proceedings of dismissal, in particular consideration of the hypothesis exposed in the can. 698. The Legislator assures to the accused religious the right to communicate and to offer his proper defenses directly to the supreme Moderator of the Institute. The Author tries to indicate the competent religious Authorities in order to receive the legal claim from the religious, accused for having committed crimes or illegal acts specified in the can. 695 and can. 696. Using the legal instruments like appeal and call to the proper jurisdiction – foreseen in the Code of canon law - helped to verify whether and how the exercise of the right to communicate with the supreme Moderator may be equivalent to the mentioned procedural instruments. Unfortunately, the conclusions we reached do not allow assigning any nomen iuris to the hypothesis in which the demand submitted by the accused religious could be accept by the highest Authority of his proper Institute. Eventually, the Author proposed the possible solution of the specified doctrinal problem. It is likely that the supreme Moderator, having determined his exclusive competence in order to lead the entire case and having communicated it to the Superior in loco, could have a burden to supplement the evidences and finalize the cause. It was also considered inopportune or inadvisable to accept the demand forwarded by the religious simultaneously with the notification of the arguments against him. It can’t be excluded another hypothesis according to which the same supreme Moderator will end the dispute using the extra canonical solutions.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.