Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Rola terapii w resocjalizacji penitencjarnej

100%

Machel H.

|

nr 3/2012

17-34

PL

Nasilanie się zjawisk patologii społecznej wśród polskiej młodzieży, których symptomy są pokazywane, opisywane i komentowane w mediach, naruszają społeczne poczucie bezpieczeństwa. Szczególnie niepokoją zjawiska chuligaństwa stadionowego wobec którego Państwo jest bezradne. Młodych sprawców patologii społecznej należy resocjalizować, a niekiedy, gdy zachodzi tego potrzeba, poddać ich stosownej terapii. Pojęcie terapii definiuje m.in. A. Reber „jako zbiorcze określenie wszystkich sposobów i odmian leczenia chorób lub zaburzeń”. Używa się go z przymiotnikami wyjaśniającymi o jaką terapię chodzi, np. likwidującą uzależnienia, redukującą przemoc i agresję itp. J. Aleksandrowicz definiuje terapię „jako formę oddziaływań społecznych, której celem jest korekta zaburzeń i zachowania”. Terapia jest drugim elementem szeroko rozumianej resocjalizacji jako procesu poprawczego (psychokorekcja, terapia, wspomaganie społeczne). Można za jej pomocą dokonać korzystnych zmian w obrazie tożsamości sprawców czynów aspołecznych i przestępczych, można dokonać zmiany postaw negatywnych na pozytywne i w ten sposób zniechęcić do zachowań aspołecznych i antyspołecznych. Terapia ma zastosowanie w wielu obszarach funkcjonowania społecznego. Wymienię tu trzy ważne: w obszarze szkoły i płaszczyzny edukacji młodzieży i w obszarze rodzin; w obszarze sytuacji dziecka chorego i jego rodziców; w obszarze izolacji penitencjarnej. W penitencjarystyce terapia dotyczy mężczyzn i kobiet. Likwidując uzależnienie od alkoholu i narkotyków redukuje czynniki kryminogenne. Podobnie redukuje nadmierną agresywność itp. Terapeuci muszą charakteryzować się wieloma pozytywnymi cechami, warunkującymi skuteczność ich działania. W więzieniach stosuje się także mniej powszechnie oddziaływanie terapeutyczne: Hatha Jogę oraz leczenie dźwiękiem otrzymywanym z bębnów tybetańskich.

EN

Phenomens of social pathology are increasing among Polish youth. Symptom of it is presented in media what influences the social sense of secure. Especially stadium hooligans are disturbing because of the authority is helplessness. Young offenders need to be corrected and often the have to participate in a therapy. For example, Reber defines a therapy as collective description of all variety ways an types of treatment certain diseases or disorders. The notion of therapy usually is used with specific description which describe the type of therapy for example, therapy of addiction, violence or aggression, etc. Aleksandrowicz defines therapy as a form of social treatment, which aim is a correction of behaviour disorders. Therapy is a second element of social rehabilitation known as a corrective process (psychocorrection, therapy, social support). Therapy lets make a changes in a identity of criminals, thanks to it we can change antisocial attitudes toward prosocial attitudes. It helps to discourage criminals from committing crimes. Therapy is used in various fields of social functioning. I will present just some main fields: education, desease of a child, family, penitentiary isolation. Penitentiary treatment liquidate an addiction to alcohol and drugs, reduces risk factors, aggression, etc. Therapy concerns both female and male. Therapeutic staff has to get positive attitudes and features which determine efficiency of their action. In a prison also is used not common treatment as Hatha-Yoga and sound received rom the Tibetan bowls

2

Charity Work of People Sentenced to Imprisonment

100%

Sokołowska E.

|

2015

|

nr 9/2015

227-239

EN

In the current socio-economic situation of the country, it is difficult to provide work for all citizens, and especially those who have fallen in conflict with the law. In terms of social interest, convicted people are placed last in the hierarchy of people needing work. Therefore, it is necessary to remind the significance and place of work in social rehabilitation interactions towards convicted persons. An alternative to the lack of employment in the penitentiary system may be charity work, the importance and value of which is so marginalized in supplementing social rehabilitation interactions. The impact of charity work is multifaceted, because it concerns not only convicted persons, but dependent mainly on the social factor. Society also needs humanization in order to understand the process of social rehabilitation of socially maladjusted people, and above all, should be included in it. The social rehabilitation of convicted persons outside the prison depends first of all on the involvement of the penitentiary institutions themselves in cooperation with the local community.

PL

W obecnej sytuacji społeczno-gospodarczej kraju trudno zapewnić pracę wszystkim obywatelom, a szczególnie tym, którzy popadli w konflikt z prawem. Biorąc pod uwagę społeczne zainteresowanie, skazani są plasowani na końcu w hierarchii osób potrzebujących pracy. Konieczne jest zatem przypomnienie znaczenia i miejsca pracy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych wobec osób skazanych. Alternatywą na brak zatrudnienia w więziennictwie może stać się działalność charytatywna, której znaczenie oraz wartość jest marginalizowana w uzupełnianiu oddziaływań resocjalizacyjnych. Oddziaływanie pracy charytatywnej jest wielopłaszczyznowe, ponieważ dotyczy nie tylko osób skazanych, ale uzależnione jest przede wszystkim od czynnika społecznego. Społeczeństwo również potrzebuje humanizacji, aby zrozumieć proces resocjalizacji osób niedostosowanych społecznie, a przede wszystkim powinno się w nią włączyć. Resocjalizacja osób skazanych uzależniona jest w pierwszej kolejności od zaangażowania samych zakładów karnych we współpracę ze środowiskiem lokalnym.

3

In Search of an Effective Penitentiary Diagnosis

84%

Korona K. W.

|

nr 4

9-22

PL

W artykule zostało podjęte zagadnienie diagnozy penitencjarnej jako elementu kluczowego dla projektowania i prowadzenia skutecznych oddziaływań penitencjarnych. Wychodząc od stanu postulowanego w metodyce pedagogiki resocjalizacyjnej i resocjalizacji penitencjarnej, poprzez aktualne rozwiązania praktyczne starano się wskazać możliwości i niedostatki modelu diagnozy penitencjarnej oraz zaproponować kierunek dalszych eksploracji. Opracowanie składa się z pięciu części. W pierwszej omówiono miejsce diagnozy w oddziaływaniach resocjalizacyjnych. W kolejnej podjęto temat diagnozy penitencjarnej z perspektywy aktualnych przepisów prawnych, ze szczególnym uwzględnieniem elementów sprzyjających indywidualizacji wykonywania kary pozbawienia wolności. W części trzeciej skoncentrowano się na aspekcie prognozowania jako jednym z zadań personelu penitencjarnego, aby następnie przyjrzeć się możliwościom, jakie stwarzają diagnoza penitencjarna i prognozowanie kryminologiczne. W podsumowaniu przedstawiono wnioski z rozważań, które zostały uzupełnione o propozycje mające na celu usprawnienie procesu diagnozowania penitencjarnego.

EN

The article deals with the issue of penitentiary diagnosis as a key element for the design and conduct of effective penitentiary interactions. Starting from the postulated state in the methodology of rehabilitation pedagogy and penitentiary resocialisation through current practical solutions, it tries to indicate the possibilities and deficiencies of the penitentiary diagnosis model and propose a direction of further exploration. The article consists of five parts. The first discusses the place of diagnosis in resocialisation interactions. The next one presents the subject of penitentiary diagnosis from the perspective of current legal provisions, with particular emphasis on elements favouring the individualisation of the execution of imprisonment. The third part focuses on the aspect of forecasting as one of the tasks of penitentiary staff to look at the possibilities offered by penitentiary diagnosis and criminological forecasting in the next one. The summary presents conclusions of the considerations, which have been supplemented with proposals aimed at improving the process of penitentiary diagnosis.

4

Teoretyczne i empiryczne przesłanki zastosowania arteterapii w resocjalizacji penitencjarnej

67%

Florczykiewicz J.

|

tom 30

97-109

PL

Analiza współczesnej literatury z zakresu więziennictwa pokazuje, że sztuka może być cennym narzędziem w resocjalizacji. Daje możliwość kreatywności, poznania i twórczego wyrażenia siebie oraz wyrażenia doświadczeń, które nie dają się wyrazić słowami. Czynnikiem leczącym w arteterapii jest proces twórczy. Korzystne efekty arteterapii mieszczą się w czterech kategoriach właściwości: terapeutycznych, edukacyjnych, społecznych (związanych z jakością stosunków więziennych) i związanych z rozwojem osobistym. W artykule podjęto dyskusję nad zastosowaniem programów arteterapeutycznych w resocjalizacji penitencjarnej. Omówiono prawne i pedagogiczne aspekty resocjalizacji penitencjarnej, wskazując w niej miejsce dla arteterapii, przedstawiono przesłanki teoretyczne i empiryczne dla jej zastosowania oraz przedstawiono refleksje nad wdrożeniem programów arteterapeutycznych w resocjalizacji penitencjarnej. Artykuł stanowi głos w dyskusji nad kierunkiem rozwoju współczesnej resocjalizacji penitencjarnej.

EN

The analysis of today’s scientific writings on prisons shows that art may turn out to be an invaluable treatment tool. Art therapy opens the way for creativity, cognition, artistic self-expression and is a means to tell about experiences which cannot be couched in words. Art therapy is based on the creative process as a healing factor. Positive effects of art therapy can be split into four categories: therapeutic, educational, social (understood in terms of the quality of prison relations) and those related to personal development. The paper intends to discuss the use of art therapy programs in correctional treatment. It outlines the legal and pedagogical aspects of such treatment, suggests the possible role of art therapy in the endeavor, and discusses theoretical and empirical premises for its application. In addition, it reflects on art therapy programs already implemented within the framework of correctional treatment. This is another voice in the debate on possible future directions to be taken by today’s correctional treatment.

5

Badania własne korelacji zmiennych pracy skazanego w kontekście procesu resocjalizacji penitencjarnej

67%

Woźniak A.

|

tom 11(47)

|

nr Numer specjalny

525-538

PL

W ujęciu polskiego prawa karnego i wykonawczego do resocjalizacji osób odbywających sankcje izolacyjne zalicza się: pracę, nauczanie, zajęcia kulturalno-oświatowe i sportowe, podtrzymywanie kontaktów z rodziną i światem zewnętrznym, nagrody i kary dyscyplinarne oraz nowe środki i metody oddziaływania na skazanych. Celem przedmiotowego przedsięwzięcia naukowego było zbadanie i ustalenie korelacji zmiennych, jakie towarzyszą skazanym w czasie podejmowanej pracy, w kontekście resocjalizacji penitencjarnej. Analizę badań przeprowadzono na podstawie wyników badań własnych, uzyskanych w sondażu diagnostycznym, przy wykorzystaniu metodologii modelowania regresji liniowej, pozwalającej na wyliczenie współzależności zmiennych, testowanie ich istotności i interpretacji wyników. Za zmienne przyjęto resocjalizację skazanych, pracę, zachowanie wobec współwięźniów oraz utrzymanie rodziny. Otrzymane wyniki powinny pozwolić na potwierdzenie znanej zależności, w której zachodzi korelacja: Praca → człowiek → relacje → skuteczność.

EN

In terms of Polish criminal law, the rehabilitation of people taking isolation sanctions includes: work, teaching, cultural-educational and sporting activities, maintaining contact with the family and the outside world, awards and disciplinary punishments as well as new means and methods of influencing the convicts. The aim of the present scientific undertaking was to investigate and establish the correlation of variables that accompany the convicts during the undertaken work, in the context of penitentiary resocialization. The analysis of the research was based on the results of own research, obtained in a diagnostic survey, using the linear regression modelling methodology, allowing the calculation of the interdependencies of variables, testing their significance and interpretation of results. Behind the variables, rehabilitation of convicts, work, behaviour towards fellow prisoners and family maintenance were taken. The results obtained should allow to confirm the known relationship in which correlation occurs: Work → human → relations → effectiveness.