Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wytrzymałość resztkowa różnych typów litologicznych skał

100%

Sanetra U.

|

2007

|

tom nr 6

39-41

PL

Artykuł prezentuje wyniki badań obejmujących proces niszczenia struktury skalnej w części pozniszczeniowej. Badania prowadzono w sztywnej maszynie wytrzymałościowej, umożliwiającej kontrolę przebiegu badań próbek skalnych po przekroczeniu ich krytycznej wytrzymalości. Interpretację wyników przeprowadzono dla typowych skał karbońskich GZW z róznych warstw stratygraficznych, ściskanych w jednoosiowym i trójosiowym stanie naprężenia.

EN

The paper presents results of tests including process of rock structure failure in post-failure part. Tests were conducted in a stiff testing machine enabling a control of the test of course for rock samples after exceeding their critical strength. Interpretation of results was conducted for typical Carboniferous rocks of the Upper Silesian Coal Basin (GZW) taken from different stratigraphic layers, compressed in the uniaxial and triaxial states of stresses.

2

Ocena wytrzymałości resztkowej zszywanych laminatów żywica poliestrowa-włókno szklane

100%

Kozioł M. , Rutecka M. , Śleziona J.

|

2006

|

tom R. 6, nr 2

3-7

PL

Zaprezentowano wyniki badań resztkowej wytrzymałości na zginanie oraz na rozciąganie laminatów o osnowie poliestrowej zbrojonych włóknem szklanym. Porównano wytrzymałość i charakterystyki laminatu klasycznego oraz laminatu o zbrojeniu wzmocnionym międzywarstwowo poprzez zszywanie. Materiał zszywany wykazał istotnie lepszą (o ok. 50%) wytrzymałość resztkową na zginanie w porównaniu z laminatem klasycznym. Dało się też zauważyć korzystniejsze kształty krzywych zginania, co świadczy o zachowaniu większej części nieuszkodzonej struktury po zginaniu pierwotnym. Obserwacje mikroskopowe wykazały znacznie mniejsze rozmiary pęknięć delaminacyjnych w laminatach zszywanych, porównując z laminatami klasycznymi. Nie zauważono istotnych różnic w resztkowej wytrzymałości na rozciąganie. Stwierdzono, że wytrzymałość na rozciąganie zależy prawdopodobnie bardziej od stopnia uszkodzenia struktury zbrojenia niż od wielkości delaminacji w materiale.

EN

Residual flexural and tensile strength tests results of polyester resin reinforced with glass fibers are presented. The strength and characteristics both of classical laminates and of laminates with stitched reinforcing layers were compared. Stitched material showed visibly higher residual flexural streugth (by about 50%) when compared to the classical one. Better curves shapes were observed for stitched laminates testifying more of structure free from damage after primary bending, when compared with classical laminates. Microscopic observations showed considerably lesser dimensions of delamination cracks in stitched laminates in comparison with the unstitched ones. Any significant differences in residual tensile strength were observed. It was found that tensile strength probably depends more on damage grade of reinforcing structure, than on delamination quantity in material.

3

Degradacja właściwości wytrzymałościowych kompozytów polimerowych wzmacnianych włóknami węglowymi pod wpływem obciążeń dynamicznych

72%

Rodzewicz M. , Boczkowska A. , Awietjan S. F. , Kurzydłowski K. J.

|

2006

|

tom R. 6, nr 2

27-31

PL

Przedmiotem badań były kompozyty epoksydowe wzmacniane rovingiem węglowym o ułożeniu jednokierunkowym. Do badań udarnościowych zastosowano metodę Charpy'ego. Przeprowadzono badania ultradźwiękowe z użyciem defektoskopu cyfrowego sprzężonego z komputerem. Udarowe obciążenia poprzeczne spowodowały znaczne różnice w obrazach skanów ultradźwiękowych pomiędzy stanem wyjściowym a końcowym testów. Zależność wytrzymałości resztkowej od energii uderzenia nie wykazuje charakterystyki liniowej, występuje wartość progowa energii. Poza tą granicą obserwuje się szybki spadek wytrzymałości resztkowej CFRP. Największy spadek wytrzymałości resztkowej zaobserwowano w dolnym zakresie przedziału gęstości energii poniżej 0,04 J/mm2 (przy końcu tego zakresu wytrzymałość była 2 razy niższa od uzyskanej w statycznej próbie ściskania kompozytu). Ustalono optymalny stopień zbrojenia kompozytu CFRP zarówno ze względu na statyczną próbę ściskania, jak i ze względu na wytrzymałość resztkową po obciążeniu udarowym.

EN

Increasing application of the CFRP in the high-loaded constructions is observed during the last period. The high--performance competition gliders can be an example. In such application even small damage of the composite structure may excessively decrease a safety margin. It was the reason for undertaking the works aimed on investigation the CFRP composites vulnerability on impact loads. The interest was focused on the composites with uni-directional (UD) structure. Such composites are used in the wing spar flanges (cups). They are the most loaded elements of the gliders structure. The specimens for compression tests (Fig. 2) were applied in investigations, as the compressive strength is the critical parameter, having an important influence on the wing spar dimensions. The ultrasonic structural tests were performed on the immersion stand, equipped with ultrasonic flaw detector Panametrics 9100 connected to the PC (Fig. 1). The Charpy method was used for impact tests. The impact transverse loads had caused significant differences of the ultrasonic A-scans taken in the initial and the final stadium of the tests (Fig. 4). Relation of the residual strength to the impact energy has non-linear characteristics, with existence of the threshold value (Fig. 5). Beyond this limit a quick residual strength degradation of the CFRP can be observed. The biggest drop of the residual strength was observed in the range of energy density from 0.01 up to 0.04 J/mm2 (Fig. 6) (at the end of this range the residual strength was 2-times lower than the static compression strength of CFRP). Optimal volume fraction of the CFRP has been estimated (at around 0.5) - both for post--impact residual strength and for static compression strength of the CFRP composites. The influence of pressure applied during CFRP beams forming on the static strength and the residual post-impact strength has also been investigated. The results are shown in Figure 10. Quasi-layered structure of obtained composites, caused by the fabrication method, has no significant effect on impact sensitivity of material on parallel and perpendicular direction relative to impact direction (Fig. 11).

4

Influence of water-glass grade and quantity on residual strength of microwave-hardened moulding sands. Part 1

58%

Stachowicz M. , Granat K. , Nowak D.

|

2011

|

tom Vol. 11, iss. 1

93-98

EN

The paper presents a research on influence of dielectric drying process on mechanical properties of water-glass containing moulding sands. Examined were moulding sands containing additions of 1.5 and 2.5 % of hydrated sodium silicate grades 145, 149 and 150, most often used in foundry practice. Standard, cylindrical specimens for mechanical testing were held at temperatures from 100 to 1200 oC for 30 minutes and next cooled-down to ambient temperature. Then their residual strength was determined. Comparison of the obtained results with literature data indicates that dielectric drying is favourable for reduction of residual strength of used water-glass moulding sands, and thus improves their knock-out properties.

5

Influence of water-glass grade and quantity on residual strength of microwave-hardened moulding sands. Part 2

58%

Stachowicz M. , Granat K. , Nowak D.

|

2011

|

tom Vol. 11, iss. 2

143-148

EN

The paper continues dealing with the issues of influence of microwave hardening on mechanical properties of waterglass-based moulding sands. This second part of the research includes examining moulding sands containing 1.5, 2.5 and 3.5% of hydrated sodium silicate grade 150. Standardised, microwave-hardened cylindrical specimens for mechanical testing were held at temperatures from 100 to 1200 oC for 30 minutes, cooled-down to ambient temperature and then their residual strength was determined. An attempt was made to explain the effect of microwave hardening on strength of moulding sands as a function of baking temperature, supported by SEM observations of the baked sandmixes. On the grounds of these observations, destruction nature of linking bridges was identified. It was found that the applied microwave hardening is beneficial by reducing residual strength of waterglass-containing moulding sands and thus improving their knockout properties.