Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Reportaż podróżniczy w czasach antycznych i współczesnych, czyli śladami Herodota i Kapuścińskiego

100%

Gryksa E.

|

nr 2

53-72

EN

The aim of the article is to compare the reporter’s skills of Herodotus – the father of history – and Ryszard Kapuściński – the legend of world literature. The main emphasis is placed on issues related to the oral tradition of the acquired messages, literary workshop, travel metaphor and a brief description of the Histories and The Journeys with Herodotus.

2

Reportaż w stanie dekonstrukcji. O Życie w dżungli Zbigniewa Uniłowskiego

67%

Zdunik J.

|

tom 33

|

nr 1

EN

The theme of this article is The Rye in the Jungle – reportage of Zbigniew Uniłowski. After presenting some reactions from critics, and literary and social context of the creation of the reportage, I made the interpretation of the text. Uniłowski, by the ostentatious presentation of the boredom of travel, opposes the convention of the exotic, travel reportage. Moreover, he very often presents the subjectivity and uncertainty of his knowledge. As a results, he takes a discussion with the nonfiction narrative.

PL

Tematem niniejszego artykułu jest Żyto w dżungli – reportaż Zbigniewa Uniłowskiego. Po przedstawieniu reakcji krytyki oraz kontekstu literacko-społeczego powstania reportażu dokonywana jest interpretacja tekstu. Uniłowski, poprzez manifestacyjne przedstawienie nudy podróży, przeciwstawia się konwencji egzotycznego podróżopisarstwa, co więcej, wielokrotnie prezentuje subiektywizm i niepewność swojego poznania reporterskiego, podejmując dyskusję z obiektywną narracją faktograficzną.

3

Polska szkoła zmyślania – literacki reportaż podróżniczy. Podróże z Mordoru do Międzymorza Ziemowita Szczerka

67%

Kalin A.

|

nr 11-12

64-85

EN

This article discusses the writing of Ziemowit Szczerek in the context of its genre credentials as travel reportage. Because Szczerek’s work can be read as literary reportage, this article addresses the controversy over the genre’s referentiality and literary status. It also discusses gonzo journalism, which was a source of inspiration for Szczerek, as well as creative devices that problematize issues of fictionality in reportage in reference to themes of imagined geography (E. W. Said), cultural self-stereotypes and hetero-stereotypes, and intertextual relations. The argument leads to the claim that Szczerek’s literary reportage is deeply embedded in creative fiction, perhaps in the vein of Andrzej Stasiuk’s work, and that this only enhances the value of his work.

PL

Artykuł przedstawia pisarstwo Ziemowita Szczerka w kontekście gatunkowych kwalifikacji jako reportaż podróżniczy. Twórczość tę można odczytać jako przykłady reportażu literackiego, w związku z czym zaprezentowano kwestie sporu o referencyjność i literackość gatunku, inspiracje dzieł Szczerka nurtem gonzo journalism oraz zabiegi twórcze problematyzujące kwestię fikcjonalności w reportażu poprzez odniesienie do problematyki geografii wyobrażonej (E.W. Said), kulturowych auto- i heterostereotypów oraz relacji intertekstualnych. Prowadzi to do stwierdzenia, że reportaże literackie Szczerka, podobnie jak pisarstwo podróżnicze Andrzeja Stasiuka, zanurzone są w fikcjotwórstwie, co tylko podnosi wartość literacką tej twórczości.

4

Poetyka antykolonialna w reportażu Tadeusza Dębickiego Moienzi Nzadi. U wrót Konga

67%

Paczkowski M.

|

nr 11-12

128-135

EN

This article analyzes the reportage of Tadeusz Dębicki, titled Moienzi Nzadi: At the Gates of the Congo (1928) in terms of its anticolonial attitude. The article reviews the writer’s methods for constructing a critique of the colonial system (through contrast and irony) and discusses its uniqueness against the backdrop of other Polish travel accounts from Africa written in the interwar period. The specific circumstances of Dębicki’s journey are also described here, as well as the prevailing stereotypes associated with conditions in Africa, which the author either subverts or affirms.

PL

W artykule analizie poddano reportaż Tadeusza Dębickiego Moienzi Nzadi. U wrót Konga z roku 1928 pod względem antykolonialnej wymowy. Przedstawiono sposoby konstruowania krytyki systemu kolonialnego (poprzez kontrast oraz ironię) oraz jego wyjątkowość na tle innych polskich relacji z podróży do Afryki napisanych w dwudziestoleciu międzywojennym. Scharakteryzowano także specyfikę wyprawy Dębickiego oraz stereotypy związane z rzeczywistością afrykańską, które autor obala bądź podtrzymuje.

5

The strategies of seeing differently in Kathleen Jamie’s travel writing: Findings and Sightlines

67%

Dziok-Łazarecka A.

Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

|

2018

|

nr 15/4

7-25

EN

This article looks at the narrative techniques employed in two collections of creative non-fiction essays by the Scottish writer and poet, Kathleen Jamie. In Findings (2005) and Sightlines (2012) the narrator uses the theme of travel as a platform for expressing the liminality of natural and cultural zones. At the same time, the concept of motion and the boundless travel experience are often turned into their diminutive forms. In order to transgress the dual notions of outside/inside, human/nonhuman and the visible/unseen, Jamie employs a number of visual strategies. She introduces experimental methods of observation to free perception from the constraints of the dogmatic predictions which emerge from the automatization of sight. Jamie exposes our own illusions of what “natural” is or where exactly “nature” resides, prompting us to rethink our own position in the system. In this she often demonstrates the ethical environmental agenda of contemporary Scottish writers and exposes the intrusion of globalism into parochial zones.

PL

W artykule podjęto kwestię realizacji technik narracyjnych w dwóch zbiorach eseistyki podróżniczej szkockiej poetki i pisarki, Kathleen Jamie. W cyklach reportaży podróżniczych Findings (2005) i Sightlines (2012) autorka używa tematyki podróży dla przedstawienia takich wątków jak liminalność i integralność sfer natury i kultury, przy czym nierzadko redukuje ona sam ideał podróżniczy do jego własnej miniatury. W przekraczaniu dogmatycznie pojmowanych binarnych koncepcji, Jamie często odwołuje się do sposobów widzenia i eksperymentuje z różnorodnymi technikami wizualnej reprezentacji przyrody. Sama “natura” wreszcie staje się spoiwem łączącym cykle podróżnicze, które wpisują się w etycznie zaangażowany nurt szkockiego przyrodopisarstwa.