Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: renesansowy humanizm

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Культурныя i эстэтычныя аналогii ў раманах Франсуа Рабле “Гарганцюа i Пантагруэль” i Уладзiмiра Караткевiча “Хрыстос прызямлiўся ў Гароднi”

100%

Лаппо М.

Białorutenistyka Białostocka

2015

tom 7

W artykule analizowane są chwyty literackie (groteska, parodia), motywy (uczty, utopijny opis idealnej społeczności), tendencje (wykorzystanie kultury śmiechu, rubasznego języka), obecne w powieściach „Gargantua i Pantagruel” F. Rabelais i „Chrystus wylądował w Grodnie” białoruskiego pisarza U. Karatkiewicz. Podkreślono związek obu utworów z systemem światopoglądowym o nazwie humanizm renesansowy, a w przypadku Karatkiewicza także z postmodernizm, o który spierają się przedstawiciele różnych szkół literaturoznawczych.

The article describes general methods (grotesque, parody), motives (feasting, utopian description), tendencies (appealing to comic culture, democratization of language) that are present in the novels “Gargantua and Pantagruel” written by F. Rabelais and “Хрыстос прызямлiўся ў Гароднi” written by U. Karatkievich. Much attention is given to F. Rable’s novel reception by U. Karatkievich. Also it is considered the novels correlation with renaissance humanism and postmodernism, because different scientists have different points of views about what literary movements which the novels can be referred to. Key words: reception, grotesque, comic culture, feasting motive, utopia, democratization of language, renaissance humanism, postmodernism.

Jana Kochanowskiego nowa wizja człowieka (Renesansu) w świetle dialogu wrażliwości ze śmiercią. Odbudowa światopoglądu i tożsamosci poety „Trenów” (część II)

75%

Derda S.

Łódzkie Studia Teologiczne

2022

tom 30

nr 4

33-64

In The Laments, apart from the drama of the father and the poet, we saw the drama of the sage unfolding. The motto of the poem, questions about the attitude of man in the face of his own suffering, the truth about the irrevocability and inevitability of suffering under the influence of misfortune, considerations about the inability of the human mind to penetrate God’s mysteries, the presence of the person and thoughts of Cicero in the poem, all these constitute the wisdom of The Laments. The wisdom was to be the basic principle of human existence, the practical and theoretical principle on which it was to be based. The idea that it is to be internal constancy, understood as immutability, as a kind of lack of internal reaction to the course of things, has been questioned. When the illusion of one’s own wisdom has been understood and rejected, new wisdom emerges. It is to be an internal submission to Providence, an internal transformation under the influence of experience, which cannot be avoided because it is true.