Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: rekultywacja terenów poprzemysłowych

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Wykorzystanie spontanicznych procesów przyrodniczych w rewitalizacji terenów poprzemysłowych - kontrowersje i rozwiązania

100%

Rostański A. , Woźniak G. , Tokarska-Guzik B.

tom R. 103, z. 8-A

75--86

Niezagospodarowane tereny poprzemysłowe są typowym elementem krajobrazu wszystkich zindustrializowanych regionów w Europie. Zarządzanie takimi terenami stało się ważnym problemem środowiskowym. Z jednej strony z powodu działalności przemysłowej naturalna szata roślinna i gleba zostają zmienione lub nawet zniszczone, z drugiej strony tworzone są nowe wartości. Tereny poprzemysłowe niezależnie od prowadzonej rekultywacji podlegają naturalnym procesom (sukcesji), będącej skutkiem ekologii w podstawowym tego słowa znaczeniu - stosunkach wewnętrznych pomiędzy organizmami żyjącymi na niezagospodarowanym terenie a ich najbliższym środowiskiem. Biologiczna różnorodność (liczba gatunków, liczba agregatów roślinnych) odzwierciedla mikroróżnorodność określonego środowiska. Różnorodne warunki środowiskowe na terenach poprzemysłowych są oczywistym, ale niestety też bardzo skomplikowanym czynnikiem rekultywacji tych terenów. Niektóre z tych terenów postrzegane są jako odsłonięte grunty mineralne wystawione na kolonizację (podobnie jak w przypadku zjawiska naturalnego cofania się lodowców). W takich przypadkach potencjał biologiczny ma kluczowe znaczenie w naprawie systemów po naturalnych klęskach żywiołowych, czyli przykładowo dla propozycji takich jak odbudowa samopodtrzymujących, funkcjonalnych ekosystemów w renowacji. Potencjał biologiczny odnosi się zazwyczaj do bioróżnorodności systemu. Ta różnorodność wyrażona jest liczbą oraz obfitością wszystkich gatunków w obrębie poszczególnej jednostki funkcjonalnej.

The industrial wasteland is the typical element of the landscape of all the industrialized regions in Europe. Management of such sites has become an important environmental problem. On the one hand as a result of the industrial activity the natural plant cover and land relief have been changed or even destroyed on the other new, exceptional habitats have been created. The industrial sites regardless of any reclamation carried out, undergo natural process (succession), that is the result of ecology in its basic meaning - the interrelationship between living organisms and their immediate wasteland habitat. The biological diversity (the number of species, and the number of plant assemblages) reflects the micro-variety of the specific habitat. The multivariate environmental conditions on the postindustrial sites are the obvious but unfortunately very complex factor in wasteland reclamation. For some sites it is possible to consider them as bare mineral land exposed to colonization (similar to a site of natural retreat of glaciers). In such cases the biological potential is of crucial importance to the recovery of systems after natural disasters, thus for purposes like re-establishment of self-sustaining, functioning ecosystems in restorations. This biological potential is usually referred to as the biodiversity of a system. This diversity is ex-pressed in terms of the number and abundance of species of all types within a particular functional unit.

Zieleń dawnej Huty im. Tadeusza Sendzimira w Krakowie

75%

Sokołowska K.

tom R. 109, z. 6-A

283--289

Dawna Huta im. Tadeusza Sendzimira zajmuje obecnie znaczny obszar Krakowa, który z racji ciągłej działalności produkcyjnej jest niedostępny dla mieszkańców miasta. Zdegradowany przez przemysł teren zasiedlony jest przez wiele gatunków roślin, pionierskich lub bardziej ozdobnych, które zostały tam celowo wprowadzone lub zasiały się same. Dzięki zmniejszeniu zanieczyszczenia środowiska rośliny te uzyskały lepsze warunki do rozwoju, przez co stopniowo rekultywują zniszczony teren. Spojrzenie na obszar Huty jak na ogród pozwala docenić jego walory estetyczne i rozważyć wykorzystanie jego zielonego potencjału przy planowaniu przyszłości tego terenu. Porównanie z inwestycjami na terenach kopalni Zollverein w Zagłębiu Ruhry oraz huty w Colombelles koło Caen unaocznia możliwości, jakie stoją przed krakowską Hutą.

The former Tadeusz Sendzimir steelworks is a significantly large area of Cracow. However, as it is still producing goods, it is not accessible for the inhabitants of the city. The area that has been degraded by industrial activity still boasts many species of plants, either pioneering or decorative, that have either grown there themselves or were introduced by humans. Thanks to the decrease of pollution, these plants have better conditions to grow, which contributes to the gradual reclamation of the damaged area. Perceiving the area of the steelworks as a kind of a garden makes one see its aesthetic values and consider taking advantage of its green potential when drafting the future of the area. Comparison to the investments carried out in the Zollverein mine in the Ruhr Area and Colombelles steelworks near Caen presents the possibilities that the Cracow plant may have in the future.