Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 14

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  radykalizacja
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
nr 2
15-24
PL
W ciągu ostatnich kilku lat Indonezja przeżywa religijne odrodzenie muzułmańskie. Oprócz rosnącej popularności konserwatywnych, a nawet radykalnych ideologii muzułmańskich, takich jak wahhabizm i salafizm, społeczeństwo de facto wieloreligijne stoi w obliczu silnego trendu segregacji religijnej. Indonezyjczycy poszukują nowych form manifestacji religijnej i wyrażania swojej pobożności. Jednym z najbardziej wyrazistych przykładów separacji muzułmanów od innych religii jest perumahan syariah - nowa forma zamkniętych osiedli w Indonezji. Artykuł opisuje narastające zjawisko zamkniętych dzielnic, gdzie życie mieszkańców jest regulowane przez prawo szariatu. W pierwszej części, opisuję korzenie obecnego ożywienia religijnego i jego wpływ na sytuację społeczną. Następnie, pogłębiam definicję zamkniętych wspólnot oraz kontrowersji związanych z tym tematem. W podsumowaniu przedstawiam możliwe implikacje tego fenomenu dla życia społecznego w Indonezji.
EN
In the last few years Indonesia has been experiencing a Muslim religious revival. In addition to the growing popularity of conservative and even radical Muslim ideologies such as Wahhabism and Salafism, a de facto multi-religious society is facing a strong trend of religious segregation. Indonesians are looking for new forms of their religious manifestation and expression of their piety. One of the most vivid examples of Muslim separation from other religions are perumahan syariah - a new form of gated communities in Indonesia. The article describes the growing phenomenon of closed neighbourhoods where residents life is restricted by Sharia law. Firstly, I describe the roots of current religious revival and its impact of social situation. Secondly, I deepen the definition of gated communities in the context of perumahan syariah as well as controversies linked to the topic. In conlusion, I briefly present possible implications on the social life in Indonesia.
2
Content available remote Bezpieczeństwo Unii Europejskiej a wartości kulturowe
100%
PL
Celem artykułu jest ocena wpływu wartości kulturowych na bezpieczeństwo Unii Europejskiej. Przedstawiono uwarunkowania bezpieczeństwa tego podmiotu oraz dokonano identyfikacji podstawowych zagrożeń dla jej funkcjonowania. Szczególną uwagę zwrócono na zjawiska radykalizacji i ekstremizmu jako zagrożeń dla wartości kulturowych. W pracy posłużono się metodami analizy i syntezy dokumentów.
EN
The aim of the article is to assess the impact of cultural values on the security of the European Union. The security conditions of this entity were presented and the basic threats to its functioning were identified. Particular attention was paid to the phenomena of radicalization and extremism as threats to cultural values. The paper uses the methods of document analysis and synthesis.
3
Content available Terroryzm w Europie Zachodniej
100%
|
|
tom R. 3
39--50
PL
Terroryzm jest niezwykle poważnym zagrożeniem, które dotyczy obecnie całej społeczności międzynarodowej. Zjawisko to podlega ciągłym zmianom i ewoluuje, dostosowując się do panujących warunków, co utrudnia jego zdefiniowanie. Szczególne zagrożenie stwarzają organizacje związane z islamskimi radykałami, które w swoich postulatach propagują zwalczanie wartości zachodniej cywilizacji. Kolejne zamachy przeprowadzane przez te ugrupowania na terenie Europy, mogą spowodować reakcję prawicowych ekstremistów, negujących idee multikulturowości.
EN
Terrorism is extremely big threat to all mankind. This ideology is constantly changing and elvoving to adjust itself to world conditions. This process is impeding the definition possibilities of terrorism. In particular the biggest threat are organization linked to Islamic radicals, which postulate fighting with the Western culture. Next and ongoing terrorists attacks in Europe can provoke a reaction of right-wing extremists, who are negating the idea of multicultural world.
|
|
nr 4
73-81
EN
The issue of radicalism and radicalization is an important area of investigation of contemporary social science. The most important research issues include questions about the process of acquisition of extremist beliefs and methods of recruitment and indoctrination of terrorist groups. The most difficult questions about the turning points in the biography of potential terrorists would be available observations and under what circumstances it would be possible to take preventive measures. Another research question would apply to determine whether the processes of radicalization in the case of groups of the extreme left, extreme right-wing, religious fundamentalists are the same or are they different. Finally, what is the difference between radicalization of terrorist groups and radicalized terrorists acting alone. Such studies would be useful from the point of view of security policy, prevention, prevention of attacks to neutralize terrorist groups. If it was possible to accurate profiling environments where radicalization processes occur, could also deal with these processes and to prevent the emergence of terrorist organizational structures. Such possibility would give into the hands of rulers, and special services extremely powerful weapon and may convert modern democracies into dystopian surveillance states.
PL
Kwestia radykalizmu i radykalizacji jest ważnym obszarem badań współczesnego terroryzmu. Najważniejsze zagadnienia badawcze obejmują pytania o proces nabywania ekstremistycznych przekonań oraz o metody rekrutacji i indoktrynacji terrorystycznych organizacji. Najtrudniejsze pytania dotyczą punktów zwrotnych w biografi i potencjalnych terrorystów. Inne istotne kwestie badawcze to m.in. pytania o to, czy procesy radykalizacji w przypadku grup skrajnej lewicy, skrajnej prawicy oraz fundamentalistów religijnych są takie same, czy też są odmienne. Wreszcie, czy istnieje różnica między radykalizacją w grupach terrorystycznych a samoradykalizacją zamachowców działających samodzielnie. Takie badania byłyby użyteczne z punktu widzenia polityki bezpieczeństwa i prewencji antyterrorystycznej. Jeśli można byłoby dokładnie profilować środowiska, w których może wystąpić radykalizacja, to można byłoby zapobiec pojawieniu się struktur organizacyjnych. Takie rozwiązanie dałoby ogromne możliwości rządzącym oraz poszerzałoby zakres władzy służb specjalnych, co w konsekwencji mogłoby przekształcić współczesne demokracje w dystopijne państwa policyjnego nadzoru.
5
Content available Radykalizacja kobiet do terroryzmu w ISIS
100%
|
|
tom 20
|
nr 1
22-34
EN
The aim of this article is to explain the processes that influence women's involvement in terrorist activities in the ranks of international jihadist organizations. Although the activity of women in terrorist groups has been visible for many years, there is a need to recognize gender dynamics in the process of radicalization. This article contains theoretical aspects related to the presentation of the concept of radicalization and the recruitment stage resulting from this process, which is a necessary element. Moreover, indications of the radicalization of women's attitudes and behawior were demonstrated, including individual factors, factors attracting and pushing them to participate in a terrorist attack.  
PL
Celem artykułu jest wyjaśnienie procesów, które wpływają na zaangażowanie kobiet w działalność terrorystyczną w szeregach międzynarodowych organizacji dżihadystycznych. Mimo iż działalność kobiet w ugrupowaniach terrorystycznych jest widoczna od wielu lat, to jednak istnieje potrzeba rozpoznania dynamiki płci w procesie radykalizacji. Niniejszy artykuł zawiera aspekty teoretyczne związane z pojęciem radykalizacji i przedstawia wynikający z tego procesu etap rekrutacji, który jest jego niezbędnym elementem. Ponadto, wykazano przesłanki radykalizacji postaw i zachowań kobiet, w tym czynniki indywidualne, czynniki przyciągające i popychające do udziału w ataku terrorystycznym.
PL
Powstanie Państwa Islamskiego stworzyło nowe zagrożenie ze strony globalnego dżihadu. Artykuł stara się zrozumieć wyzwania dla bezpieczeństwa Hiszpanii tworzone przez muzułmańskich ochot-ników z tego kraju podróżujących do Syrii i Iraku, którzy biorą udział w akcjach terrorystycznych. Przedstawia różne uwarunkowania (wewnętrzne i regionalne) w kontekście pojawienia się dżihadu w Hiszpanii w związku z powstaniem Państwa Islamskiego. W artykule próbuje się ukazać problem radykalizmu salafickiego we współczesnej Hiszpanii. Koncentruje się na profilu społecznym i mo-tywacji młodych ludzi, którzy decydują się dołączyć do którejś z grup dżihadystycznych walczących w strukturach Państwa Islamskiego. W artykule przedstawiono różne konteksty rekrutacji i rozprze-strzenianie się radykalnej propagandy salafickiej, a jednocześnie analizuje się ich wpływ na imigran-tów i postimigrantów muzułmańskich społeczności mieszkających w Hiszpanii, którzy są narażeni na wpływy radykalistów. W artykule poddaje się analizie ryzyko zburzenia bezpieczeństwa wywo-ływane przez dżihadystów wracających z Państwa Islamskiego do Hiszpanii, co w przyszłości może zradykalizować młodzież i tworzyć zagrożenie terrorystyczne.
EN
The rise of the Islamic State has created a new, very serious dimension of the threat from the global jihadi movement. THe sense of duty and belonging to a kind of transnational organization are some crucial aspects of the jihadists’ identity. The paper seeks to understand the challenges for the Spanish security generated by Muslim volunteers from this country travelling to Syria and Iraq who are in-volved in terrorist and violent actions. It presents different internal and regional (Maghreb) condi-tions of the emergence of the jihadi networks in Spain in the context of the emergence of the Islamic State. The paper seeks to understand the radical salafist challenge for Spain. It focuses on social profile and motivations of the young people who decide to join some jihadi groups fighting in the structures of the Islamic State. The paper attempts to provide different contexts of recruitment and the spread of the radical Salafist propaganda and, at the same time, it analyses its impact on the immigrant and postimmigrant Muslim cummunities living in Spain who are exposed to the radicalizing influences. The article examines the risks generated by the jihadists coming back from the Islamic State to Spain who in the future can radicalize the youths and create a terrorist threat.
|
2016
|
nr 2
35-48
PL
Artykuł poświęcony jest prezentacji wyników badania opinii społecznej przeprowadzonych wśród słuchaczy studiów kierunków bezpieczeństwo narodowe oraz bezpieczeństwo wewnętrzne w 2014 roku. Głównym problemem badawczym jest pytanie o to, jaki obraz Brunona K. dominuje w świadomości i wyobrażeniach ludzi, którzy jako studenci Wydziału Nauk o Bezpieczeństwie interesują się problematyką zagrożeń terrorystycznych w stopniu wyższym niż statystyczny obywatel. Respondentom zadano między innymi pytania dotyczące zawodu, wykształcenia, cech fizycznych zatrzymanego pod zarzutem przygotowywania zamachu terrorystycznego Brunona K. Pytano również o modus operandi planowanego zamachu, a więc o rodzaj materiału wybuchowego, cel zamachu, sposób umieszczenia ładunku, rodzaj zastosowanego pojazdu itp. Autor podjął również próbę porównania obrazu Agrobombera, jaki wyłonił się z badania opinii społecznej z obrazem terrorysty przedstawionym w prasie polskiej.
EN
The article is devoted to the presentation of the results of the opinion polls conducted in 2014 among the students of the faculty of National security and Internal security. The main research problem is the question of how the image of Bruno K. dominates the minds and imagination of people who, as students of the Faculty of Security, are interested in the issues of terrorist threats. The respondents were asked, among other things, some questions regarding the profession, education and physical characteristics of Bruno K arrested on a charge of preparing a terrorist attack. They were also asked about the modus operandi of the planned attack and therefore the type of explosive, the purpose of the coup, the method of placing the load, the type of vehicle used, etc. The author also made a comparison test juxtaposing Agrobomber’s image that emerged from the survey of public opinion with a picture of the terrorist presented in the Polish press.
|
|
tom 15
|
nr 1
93-121
EN
The purpose of this article is to describe the processes that lead to the involvement of young people in terrorist activities undertaken by international jihadi organizations. The main research question was what kind of group and individual mechanisms pushed young people towards terrorism. A detailed research was aimed at addressing the following issues: 1) how do the theoretical models of radicalization, so far developed by social science, apply to explaining the current mobilization of fighters in Syria and Iraq?, 2) how – in the light of available knowledge – can the Islamist radicalization of young people from the Northern Caucasus be explained? The author applied the critical literature review method, as well as general methods, such as analysis, deduction and synthesis. The review of modern conceptions of radicalization allowed to formulate a thesis that this phenomenon could be explained with the “3P” Model, calling attention to push, pull, and personal factors. Whereas the analysis of the situation in the Northern Caucasus showed that most important in the last phase before making the decision to join a terrorist group are the pull factors: the influence of the closest social circle, the influence of the so-called radicalization vehicles, group dynamics and recruitment activities conducted by terrorist organizations.
PL
Celem artykułu jest opis procesów, które prowadzą młodych ludzi do zaangażowania w działalność terrorystyczną w szeregach międzynarodowych organizacji dżihadystycznych. Główny problem badawczy ujęto w formie pytania o to, jakie mechanizmy grupowe i indywidualne skłaniają młodych ludzi do terroryzmu? W szczegółowych dociekaniach poszukiwano odpowiedzi na dwie kwestie: 1) jak wypracowane dotąd w naukach społecznych teoretyczne modele radykalizacji dają się zastosować do wyjaśnienia współczesnej mobilizacji bojowników walczących w Syrii i Iraku? A także 2) jak w świetle dostępnej wiedzy wyjaśnić można radykalizację islamistyczną młodych ludzi z regionu Kaukazu Północnego? W opracowaniu wykorzystano metodę analizy piśmiennictwa, a także metody ogólnologiczne, takie jak analiza, dedukcja i synteza. Przegląd współczesnych koncepcji radykalizacji pozwolił na sformułowanie oceny, że w zrozumieniu zjawiska radykalizacji bardzo przydatny jest model „3P”, zwracający uwagę na czynniki „wypychające”, „przyciągające” oraz osobiste (push-pull-personal). Natomiast analiza sytuacji na Kaukazie Północnym wykazała, że w ostatniej fazie poprzedzającej decyzję o wejściu na drogę terroryzmu szczególnie ważne są czynniki z grupy pull: wpływ najbliższego otoczenia społecznego, wpływ tzw. wehikułów radykalizacji, dynamika grupowa oraz działania rekrutacyjne ze strony organizacji terrorystycznej.
9
80%
|
|
nr 1
5-18
EN
The aim of the article is to analyze the women’s participation in jihadist movements through feminist perspectives. The hypothesis of this paper is the assumption that the factors determining and initiating the fascination with leads to political violence may be different among women and young girls than among men. The cultural and social determinants and perceived female roles in particular communities are of particular importance. The specifics of the socialization of women to political violence are not in contrast to the radicalization of men but should be considered as a complement to studies on terrorism. There are indications of radicalization of attitudes and behaviors, including individual factors pushing and sustaining involvement in terrorism (push and pull factors). The following methods have been applied in the article: theoretical research methods (classification and systematization, verification), general-purpose methods (analysis, synthesis, induction, deduction) and other research methods typical for social sciences: statistical, comparative, descriptive, analysis of sources, analysis and criticism of the literature on the subject. The conclusion was that manipulation of masculinity and femininity is used not only by terrorist groups in recruitment processes, but also in the analysis of this phenomenon itself. Gender relations also affect accepted interpretive solutions of phenomena in which women participate, and above all, their marginalization in violence studies.
PL
Celem artykułu jest analiza partycypacji kobiet w ruchach dżihadystycznych z uwzględnieniem perspektyw feministycznych. Hipotezą artykułu jest przypuszczenie, że czynniki warunkujące i inicjujące fascynację przemocą polityczną mogą być inne u kobiet i młodych dziewcząt niż u mężczyzn. Szczególne znaczenie mają uwarunkowania kulturowe i społeczne oraz postrzegane role kobiet w danych społecznościach. Ukazano specyfikę socjalizacji kobiet do przemocy politycznej, nie w kontraście do radykalizacji mężczyzn, ale jako uzupełnienie badań nad terroryzmem. Wykazane zostały przesłanki warunkujące radykalizację postaw i zachowań kobiet, w tym czynniki indywidualne, popychające oraz podtrzymujące zaangażowanie w terroryzm (push and pull factors). W artykule zostały zastosowane metody badań teoretycznych (klasyfikacja i systematyzacja, weryfikacja), metody ogólnologiczne (analiza, synteza, indukcja, dedukcja) i metody empiryczne (obserwacja pośrednia) oraz inne metody typowe dla nauk społecznych: statystyczna, komparatywna, opisowa, analizy i krytyki źródeł oraz piśmiennictwa. W konkluzji stwierdzono, że manipulacja męskością i kobiecością wykorzystywana jest nie tylko przez ugrupowania terrorystyczne w procesach rekrutacyjnych, ale także w analizach samego zjawiska. Relacyjność płci wpływa na przyjęte rozwiązania interpretacyjne w naukach społecznych, przede wszystkim na marginalizację kobiet w badaniach nad przemocą.
|
|
tom 12
|
nr 23
353-381
EN
The COVID-19 pandemic has exacerbated the rhetoric of extremists and terrorist organizations towards communities that are ethnically, culturally and religiously alien to them. Muslim extremists see the pandemic as a divine punishment against China, the United States, Jews, Shiites, and Christians (Crusaders). There are also opinions from the category of conspiracy theory of history that the pandemic was caused by the Jews in order to take over the world. Hindu nationalists blame the Muslims for the pandemic in India, and the Chinese blame the Africans in Guangzhou. The latter, numbering around 300,000 residents are openly stigmatized and discriminated against. African Americans also experienced similar behavior. COVID-19 has also been treated as a biological weapon. Neo-Nazis and white supremacists in the United States are calling on those infected supporters to contact police officers, federal officials, and Jews directly to transmit the coronavirus to them. Isolation and restricted contacts in order to contain the spread of the pandemic drew the attention of many people to social media. They are spreading disinformation, videos published on YouTube on the subject of extermination, crusades, and jihadism with the participation of the Mahdi, i.d the messianic liberator, who is to appear before the Judgment Day and free the world from evil. This is compounded by the deterioration of sentiment among young people in Muslim countries and Muslim minorities in Europe. Due to the closure of mosques, there is growing interest in Islamic educational websites dominated by the radical Salafi movement, which popularize the thesis that the coronavirus is a divine punishment for harm suffered by Muslims. The coronavirus has not reduced the scale of the terrorist threat in Europe, despite the calls of the Islamic State not to travel to the Old Continent. After all, there are supporters of the overthrown caliphate and former militiants in the EU who have returned to their countries of residence. Those who remained in the Middle East have been dormant for a long time. The process of their activation is underway. There is an increase in the power of propaganda message addressed to Europeans. The media agency ‘Amaq’ and the electronic weekly magazine ‘Al-Naba’ (‘Report’) play a special role in these activities. The Islamic State is trying to show itself as an international structure through disinformation activities on social media and thus strengthen its message to potential recruits. In many regions of the world, The Islamic State has the strength and means to conduct guerrilla warfare and terrorist activities, primarily in Syria, Iraq, Afghanistan, Southeast Asia and Africa. It uses regional destabilization and local extremist organizations for further attacks. One can speak of an increase in terrorist activity but it is not as large as a year ago, although there are regions where their activities are very intense, for example in Syria, Iraq, Afghanistan and Mozambique. COVID-19 threatens international solidarity and cooperation, which is key to the fight against terrorist organizations in the Sahel zone, where local forces and their international partners are trying to stop jihadists. The highly mobile operations of terrorist organizations on the border of Mali, Niger and Burkina Faso and around Lake Chad require a joint effort of these countries with the support of France, the United States and other countries, although this involvement is not always subordinated to a common strategy. The pandemic can make a local terrorist group even more dangerous because it further absorbs and weakens local governments and armed forces. In the event of a breakdown of cooperation between the countries in the region struggling with the public health crisis, or the withdrawal of foreign allies, the consequences may be extremely dangerous for the security of the Sahel states.
PL
Pandemia COVID-19 zaostrzyła retorykę ekstremistów i organizacji terrorystycznych wobec środowisk obcych im etnicznie, kulturowo i religijnie. Ekstremiści muzułmańscy uważają pandemię za karę boską wymierzoną Chinom, Stanom Zjednoczonym, żydom, szyitom i chrześcijanom (krzyżowcom). Pojawiają się też opinie z kategorii spiskowej teorii dziejów, że pandemię wywołali żydzi w celu przejęcia władzy nad światem. Hinduscy nacjonaliści za pandemię w Indiach winią muzułmanów, a Chińczycy z Kantonu – Afrykańczyków. Ci ostatni, stanowiący ok. 300 tys. mieszkańców Kantonu, są w sposób otwarty stygmatyzowani i dyskryminowani. Podobnych zachowań doświadczyli także Afroamerykanie. COVID-19 został potraktowany również jako broń biologiczna. Neonaziści i biali supremacjoniści w USA apelują o bezpośredni kontakt zarażonych zwolenników z policjantami, urzędnikami federalnymi i żydami w celu przeniesienia na nich koronawirusa. Izolacja i ograniczenia w kontaktach w celu zahamowania rozprzestrzeniania się pandemii spowodowały skierowanie uwagi wielu ludzi na media społecznościowe. Szerzona jest w nich dezinformacja, nienawiść, agresja i pogarda. Obserwuje się m.in. wzrost zainteresowania filmami publikowanymi w serwisie YouTube na temat zagłady, krucjat, dżihadyzmu z udziałem Mahdiego, czyli mesjanistycznego wyzwoliciela, który ma pojawić się przed Dniem Sądu Ostatecznego i uwolnić świat od zła. Nakłada się na to pogorszenie nastrojów wśród młodzieży w państwach muzułmańskich i muzułmańskich mniejszości w Europie. W związku z zamknięciem meczetów rośnie zainteresowanie islamskimi portalami edukacyjnymi zdominowanymi przez radykalny nurt salaficki, które upowszechniają tezę o koronawirusie jako karze boskiej za krzywdy doznawane przez muzułmanów. Koronawirus nie spowodował obniżenia skali zagrożenia terrorystycznego w Europie, mimo apeli Państwa Islamskiego o niepodróżowanie na Stary Kontynent. W UE żyją przecież sympatycy obalonego kalifatu i byli jego bojownicy, którzy wrócili do krajów zamieszkania. Ci, którzy pozostali na Bliskim Wschodzie przez dłuższy czas znajdowali się oni w uśpieniu. Teraz trwa proces ich aktywizacji. Obserwuje się zwiększenie siły przekazu propagandowego adresowanego do Europejczyków. Szczególną rolę odgrywa w tych działaniach agencja medialna „Amaq” i elektroniczny magazyn tygodniowy „Al-Naba” („Raport”). Państwo Islamskie próbuje zaprezentować się jako międzynarodowa struktura, prowadząc działalność dezinformacyjną w mediach społecznościowych, a tym samym wzmocnić swój przekaz do potencjalnych rekrutów. W wielu regionach świata Państwo Islamskie ma siły i środki do prowadzenia walki partyzanckiej i działań terrorystycznych, przede wszystkim w Syrii, Iraku, Afganistanie, Azji Południowo-Wschodniej i Afryce. Wykorzystuje regionalną destabilizację i lokalne organizacje ekstremistyczne do kolejnych ataków. Można mówić o zwiększeniu aktywności terrorystów, jednak nie jest ona tak duża jak przed rokiem, chociaż są regiony, w których ich działania są bardzo intensywne, na przykład w Syrii, Iraku, Afganistanie czy Mozambiku. COVID-19 zagraża międzynarodowej solidarności i współpracy, która jest kluczowa dla walki z organizacjami terrorystycznymi w strefie Sahelu, gdzie siły lokalne oraz ich międzynarodowi partnerzy próbują powstrzymać dżihadystów. Wysoce mobilne operacje organizacji terrorystycznych na pograniczu Mali, Nigru i Burkina Faso oraz wokół jeziora Czad wymagają wspólnego wysiłku tych państw przy wsparciu Francji, Stanów Zjednoczonych i innych krajów, chociaż to zaangażowanie nie zawsze jest podporządkowane wspólnej strategii. Pandemia może uczynić miejscowe ugrupowanie terrorystyczne jeszcze bardziej niebezpiecznymi, ponieważ dodatkowo absorbuje i osłabia lokalne rządy i siły zbrojne. W przypadku zerwania współpracy między krajami regionu, zmagającymi się z kryzysem zdrowia publicznego, lub wycofania się zagranicznych sojuszników konsekwencje mogą być niezwykle groźne dla bezpieczeństwa państw Sahelu.
|
|
tom 40
121-133
EN
The development of the Internet and social media brings many advantages and disadvantages – including new ways of developing terrorism. Facebook, Twitter and other popular platforms are used by terrorist organizations to recruit and spread their propaganda around the world. Using modern techniques, terrorists successfull radicalize the societies of many European countries – especially young people. This poses new security challenges for the European Union, which tries to minimize the risk by means of new regulations and provisions. A special unit for monitoring the Internet - EU IRU, established in 2015, is one of the main pillars of the fight against Internet terrorism.
PL
Rozwój technologii internetowych i mediów społecznościowych daje wiele nowych możliwości jak i sprawia nowe zagrożenia, włączając nowe sposoby promocji i rozwoju działalności terrorystycznej. Facebook, Twitter i inne popularne platformy są używane przez organizacje terrorystyczne do rekrutowania i szerzenia swojej propagandy na świecie. Używając nowoczesnych technik terroryści z sukcesami radykalizują społeczeństwa w wielu krajach europejskich głównie wśród osób młodych. To oznacza nowe wyzwanie dla bezpieczeństwa Unii Europejskiej, która stara się zmniejszać zagrożenia i ryzyko przez nowe regulacje. Specjalna jednostka monitorowania Internetu - EU IRU, ustanowiona w 2015 roku jest jedną z głównych agencji przeznaczonych do zwalczania terrorystów w Internecie.
12
70%
EN
Since 9/11 combating islamic terrorism became one of the most important issues to American people and a significant topic in presidential elections. With the emergence of ISIS and recent spate of attacks in USA and othr Western countries, the public became increasingly frustrated with the Washington’s prosecution of the war on terror. The text focuses on the last race for the White House. It illustrates top GOP and democratic candidates’ strategies on fighting jihadism and underscores the desire of the large segment of Americans wanting a radical change in government’s approach to that menace.
|
|
nr 17
342-369
EN
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
PL
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
|
|
nr 17
104-137
PL
Zagrożenie terrorystyczne w Europie jest najwyższe od lat 70. i 80. ubiegłego wieku, nazwanych latami ołowiu (anni di piombo), gdy zamachom organizacji skrajnie prawicowych i lewackich towarzyszyły ataki terrorystów palestyńskich. Współczesnych terrorystów motywuje radykalny islam, a dokładnie – ideologia dżihadu propagowana przez salafitów wspierających samozwańczy kalifat Abu Bakra al-Bagdadiego, ich duchową ojczyznę. Mimo poważnego zagrożenia, poprawność polityczna elit zachodnich nie pozwala na jego jednoznaczne określenie mianem „terroryzmu islamskiego”, aby nie zostać posądzonym o rasizm lub islamofobię. Używa się więc różnych eufemizmów i czyni starania o zjednanie sobie środowisk muzułmańskich, które często domagają się kolejnych ustępstw i przywilejów, niekiedy kosztem społeczności krajów przyjmujących. Odpowiedzią niektórych państw na zagrożenie terrorystyczne jest realizowanie programów deradykalizacji, także dżihadystów, którzy wrócili ze strefy walk w Syrii i Iraku. Ten proces, mimo zaangażowania znacznych sił i środków, nie przynosi jednak większych rezultatów, a co najwyżej – pozwala odciągnąć młodych ludzi od stosowania przemocy (często chwilowej), bez zmiany nastawienia do otaczającej rzeczywistości. Państwo Islamskie przyznaje się do kolejnych ataków terrorystycznych w Europie w wykonaniu samotnych wilków i grup ekstremistów. Publikuje w cyberprzestrzeni materiały propagandowe oraz instrukcje dla muzułmanów wzywające do kolejnych zamachów przy użyciu dowolnych narzędzi i zawierających porady dotyczące skutecznego wtapiania się w środowisko „niewiernych” przed przystąpieniem do wymierzonych w nich działań. Jednocześnie fala migracyjna, która dotarła do Europy w 2015 r., wywołała wzrost zagrożenia terrorystycznego i przestępczości pospolitej, zwłaszcza ze strony nastoletnich muzułmanów, którzy są bezkarni wobec przepisów prawa. Kłopoty aparatu ścigania z identyfikacją tożsamości i wieku tych osób, motywowane względami etycznymi i prawami człowieka, utrudniają walkę z przestępczością i budzą frustrację funkcjonariuszy Policji. Mimo że rządy wielu państw UE otworzyły swoje granice dla imigrantów, to ich wzmożony napływ spotkał się ze sprzeciwem części społeczeństw, które swoje sympatie przenoszą na partie populistyczne i skrajnie prawicowe. Tymczasem wielu polityków uważa, że zagrożeniem nie są islamscy radykałowie, ale ugrupowania skrajnie prawicowe i lewackie. Żeby stwierdzić, jak bardzo te poglądy mijają się z rzeczywistością, wystarczy porównać skalę terroryzmu ze strony poszczególnych ugrupowań i liczbę ofiar, za które odpowiadają. Przed zagrożeniem ze strony współwyznawców ostrzegają znani przedstawiciele świata arabskiego, szukający często schronienia w Europie. Za odważne poglądy dotyczące m.in. konieczności zreformowania islamu przez jego reinterpretację i dostosowanie do obecnych czasów są ostro krytykowani przez organizacje islamskie i część sceny politycznej, a nawet grozi im się śmiercią.
EN
Terrorist threat in Europe is at the highest rate from the 70ties and 80ties of twentieth century which were called years of lead (anni di piombo), when extreme rights and lefts attacks were accompanied by Palestinian terrorists attacks. Present terrorists are motivated by radical Islam and more specifically ideology of jihad which is spread by Salafis supporting self-appointed Caliphate of Abu Bakr al Baghdadi, their spiritual homeland. Despite serious danger political correctness of the elites does not allow to name it univocally as “Islamic terrorism” not to be accused of racism or islamophobia. They use different euphemisms and try to secure Muslim communities support, which often demand next privileges and concessions, sometimes at host countries expenses. The answer of some countries to the terrorist threat are de-radicalization programs which include also jihadists coming back from Syria and Iraq. This process despite huge amounts of money and efforts involved does not bring much success, sometimes it helps to deter young people from violence (often temporarily) without changing their overall attitude. IS claims responsibility for next terrorist attacks in Europe by lone wolves and groups of extremists and spreads propaganda in cyberspace together with instructions for Muslims to carry out next attacks with any tools available and materials with advice how to blend in effectively before any actions. Simultaneously the immigration wave which came to Europe in 2015 has increased terrorists threat and common criminality especially by adolescent Muslims who go unpunished. The problems law enforcement have with age identification of ethical nature and human rights make it very hard to fight with criminality and cause frustration among Police officers. Despite the fact that governments of many EU countries have opened their borders for immigrants their increased influx caused objection of the part of societies and turn to populist and extreme right parties. Meanwhile many politicians think that the real threat pose not Islamic radicals but extreme right and left groups. How much these ideas differ from reality one can observe by comparing scale of terrorism when it comes to different groups and number of victims. Well known representatives of Arab world seeking often shelter in Europe warn about the ones of their faith. They are strongly criticized by Islamic organizations and part of the native political scene or even threatened to be killed for brave opinions about the necessity of reforms in Islam by its re-interpretation and adjustment to present times.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.