Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Szalenstwa zwierzat

100%

Prominska E. , Skalski M.

Wiedza i Człowiek. Dodatek do Wiedzy i Życia

|

1994

|

nr 03

14-16

2

Zależność między objawami psychopatologicznymi a jakością życia chorych po pierwszym epizodzie schizofrenii. Badania prospektywne

63%

Górna K. , Jaracz K. , Rybakowski J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2009

|

tom 9

|

nr 3

189-199

EN

Aim of paper: Analysis of correlation between psychopathological symptoms and quality of life of patients with schizophrenia during 4-6 years after the first psychiatric hospitalisation. Material and method: Study population included 74 patients (28 females, 46 males). They were assessed at fixed time-points: 1 month and 13 months after the first hospitalisation and 4-6 years after the first examination (T1, T2 and T3, respectively). The following instruments have been used to assess severity of symptoms and quality of life: PANSS scale (5-factor schizophrenia model), SFS (Social Functioning Scale) and the WHOQOL-BREF questionnaire. Results: At T1, the mean PANSS score was 62.4. Significant deterioration has been noticed in all groups of symptoms, with the exception of cognitive functions. The greatest deterioration was noticed in the domains of negative symptoms and depression/anxiety. At T1, the mean SFS score was 103.4, while mean subjective quality of life and general health status scored 3.3 and 3.0, respectively. During the followup period, significant improvement of SFS score was noticed, with no meaningful change in WHOQOL-BREF score and concomitant exacerbation of symptoms as assessed by the PANSS scale. The patients’ quality of life was particularly compromised by negative symptoms and depression/anxiety. Correlation coefficients between SFS score and negative symptoms varied from -0.61 to -0.76, while those between SFS and depression/anxiety – from -0.40 to -0.66. Correlation coefficients between subjective quality of life and negative symptoms ranged from -0.31 (domain Environmental) to -0.64 (domain Physical). To a large extent, symptoms were responsible for variance in both SFS and WHOQOL-BREF scores. Conclusions: 1) Clinical course of schizophrenia varied, depending on adopted criteria of evaluation. 2) Negative symptoms and depression/anxiety had a particularly deleterious influence on quality of life. The role these symptoms varied, depending on time elapsed since the first psychiatric hospitalisation.

PL

Cel: Analiza zależności między objawami psychopatologicznymi a jakością życia chorych na schizofrenię w ocenie prospektywnej w okresie 4-6 lat po pierwszej hospitalizacji psychiatrycznej. Materiał i metody: Zbadano 74 pacjentów (K=28, M=46) po upływie 1 miesiąca od pierwszej hospitalizacji (badanie I), po 13 miesiącach (badanie II) oraz po 4-6 latach od badania I (badanie III). W badaniu zastosowano skalę PANSS (5-czynnikowy model schizofrenii), Skalę Funkcjonowania Społecznego (SFS) oraz kwestionariusz WHOQOL-BREF. Wyniki: W badaniu I punktacja PANSS wynosiła 62,4 pkt. Stwierdzono istotne nasilenie wszystkich grup objawów oprócz zaburzeń poznawczych. Największe nasilenie dotyczyło objawów negatywnych oraz depresji/lęku. W badaniu I średni wynik SFS wynosił 103,4 pkt, a średnie oceny subiektywnej jakości życia: dla ogólnej oceny jakości życia – 3,3 pkt, dla ogólnej oceny zdrowia – 3,0 pkt. W okresie obserwacji stwierdzono istotną poprawę SFS, brak istotnych zmian WHOQOL-BREF i jednoczesny wzrost nasilenia objawów (PANSS). Odnotowano szczególnie niekorzystny wpływ objawów negatywnych oraz depresji/lęku na jakość życia. Współczynniki korelacji SFS z objawami negatywnymi wynosiły od -0,61 do -0,76, a z depresją/lękiem od -0,40 do -0,66. Współczynniki korelacji subiektywnej jakości życia z objawami negatywnymi wynosiły w zależności od dziedziny od -0,31 (dziedzina Środowisko) do -0,64 (Dziedzina Fizyczna). Objawy wyjaśniały znaczną część wariancji SFS i WHOQOL-BREF. Wnioski: 1) Przebieg schizofrenii był zróżnicowany w zależności od przyjętego kryterium oceny. 2) Szczególnie niekorzystny wpływ na jakość życia wywierały objawy negatywne oraz depresja/lęk. Rola tych objawów była zróżnicowana w zależności od upływu czasu po pierwszej hospitalizacji.

3

Związki między dobrostanem psychicznym – psychopatologią a radzeniem sobie ze stresem u osób z różnymi formami zdrowia psychicznego

63%

Olszewski J. K.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2012

|

tom 12

|

nr 4

265-272

EN

In this study the author referred to the complete mental health model by Keyes and Lopez. In this model quality different forms of psychical health are distinguished. They are based on such dimensions as psychopathology (which indicator is higher level of anxiety) and well-being (life satisfaction). The author also concentrates on coping with stress. The aim of this study is to show the relation between quality different forms of mental health and the type of coping with stress. The author investigated English and Polish philology students of Maria Curie-Skłodowska University. They were 22-42 years old. Satisfaction with Life Scale (SWLS), State-Trait Anxiety Inventory (STAI) and Coping Orientations to Problems Experienced (COPE) were used in this study. The results indicates that it is possible to distinguish groups of people with different forms of mental health. There are two groups with two main forms of mental health: “prosperous” and “fearful” people. In the group of “fearful” people there is correlation between factors that decide about the form of mental health (life satisfaction and the level of anxiety) and the ways of coping with stress. In the group of “prosperous” people factors that decide about mental health are not connected with the ways of coping.

PL

W niniejszym opracowaniu autor nawiązał do modelu kompletnego zdrowia psychicznego Keyesa i Lopez, który daje podstawy do wyodrębnienia jakościowo odmiennych form zdrowia psychicznego, wyznaczonych przez wymiary psychopatologii (której wskaźnikiem jest podwyższony poziom lęku) i dobrostanu (sprowadzonego do satysfakcji z życia). Autor ponadto koncentrował się na adaptacyjności zaradczej, której wskaźnikami są podejmowane sposoby radzenia sobie ze stresem. Celem przeprowadzonych badań było określenie zależności zachodzących pomiędzy jakościowo odmiennymi formami zdrowia psychicznego a rodzajem stosowanych sposobów radzenia sobie ze stresem. Badania zostały przeprowadzone na studentach lubelskiej uczelni (UMCS), na kierunkach: filologia polska i filologia angielska. Wiek badanych mieścił się w przedziale 22-42 lat. Do pomiaru zmiennych zastosowano następujące narzędzia badawcze: Skala Satysfakcji z Życia – SWLS, Inwentarz Stanu i Cechy Lęku – STAI oraz Wielowymiarowy Inwentarz do Pomiaru Radzenia Sobie ze Stresem – COPE. Wyniki badań wskazują, że wśród badanych można wyodrębnić grupy osób z różnymi formami zdrowia psychicznego. Autor wyłonił grupy odznaczające się dwiema dominującymi formami zdrowia psychicznego – osoby „prosperujące” i „lękliwe”. W grupie osób „lękliwych” istnieją związki między czynnikami decydującymi o formie zdrowia psychicznego (satysfakcją z życia i poziomem lęku) a sposobami radzenia sobie ze stresem Natomiast w grupie osób „prosperujących” czynniki decydujące o formie zdrowia psychicznego nie są istotnie powiązane ze stosowanymi sposobami zaradczymi.

4

Doświadczanie myśli samobójczych a jakość życia u chorych z pierwszym epizodem schizofrenii

63%

Górna K. , Jaracz K. , Rybakowski J.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2010

|

tom 10

|

nr 1

8-14

EN

Introduction: Risk of suicide in patients with schizophrenia is 20- to 50-fold higher than in the general population. The impact of suicidal behaviour on quality of life rarely was a subject of in-depth analysis. The issue is particularly important in patients after first psychiatric hospitalisation, since the risk of suicide is very high during the first postdischarge months. The aim of this study was to analyse correlations between presence of suicidal ideations prior to first hospitalisation and quality of life of patients with schizophrenia during the first post-hospitalisation year. Material and method: Overall, 86 patients were enrolled in the study. Suicidal ideations and behaviours were assessed based on interviews with patients and their relatives, as well as on medical records. The patients’ quality of life was evaluated one month (1st exam) and after one year (2nd exam) after discharge. Quality of life was assessed using the WHOQOL questionnaire and the SFS scale. Psychopathological symptoms were evaluated using the PANSS inventory. Results: Prior to first hospitalisation, suicidal ideations were present in 39.5% of our patients. Persons with suicidal thoughts presented more severe dipsychopathological symptoms (1st exam; p=0.05). Both examinations revealed differences in the patients’ quality of life. Lack of suicidal ideations was associated with a better quality of life as assessed by the WHOQOL questionnaire in the following domains: general well-being (1st and 2nd exam), state of health (1st exam), Mental (1st and 2nd exam), Physical (1st exam), Environmental domains (1st exam) and Work/Employment (SFS scale, 1st and 2nd exam). A correlation was noticed between suicidal ideation and change in quality of life (WHOQOL) in domains Social relationships and Environmental. An improvement of quality of life in this domain was noticed in persons with suicidal ideations. Conclusions: Suicidal ideations prior to first psychiatric hospitalisation constitute an important predictive factor for a worse quality of life in patients with schizophrenia one year after discharge from hospital.

PL

Wprowadzenie: Ryzyko samobójstwa u chorych na schizofrenię jest wyższe 20-50 razy niż w ogólnej populacji. Wpływ zachowań samobójczych na jakość życia rzadko był przedmiotem analiz. Problem nabiera szczególnego znaczenia u chorych po pierwszej hospitalizacji psychiatrycznej, gdyż większe ryzyko samobójstwa występuje w pierwszych miesiącach po opuszczeniu szpitala. Celem pracy była analiza zależności pomiędzy obecnością myśli samobójczych przed pierwszą hospitalizacją a jakością życia chorych na schizofrenię w okresie roku po hospitalizacji. Materiał i metodyka: Badaniami objęto 86 chorych. Ocenę myśli i zachowań samobójczych przeprowadzono na podstawie wywiadów z chorymi i ich rodzinami oraz dokumentacji medycznej. Ocenę jakości życia wykonano po miesiącu od wypisu (badanie I) i po roku (badanie II). Do oceny jakości życia zastosowano kwestionariusz WHOQOL i skalę SFS. Objawy psychopatologiczne badano przy użyciu PANSS. Wyniki: Przed pierwszą hospitalizacją u 39,5% osób występowały myśli samobójcze. Stwierdzono większe nasilenie objawów u chorych z myślami samobójczymi (badanie I – p=0,05). W obu badaniach ujawniono różnice jakości życia. Osoby bez myśli samobójczych cechowały się lepszą jakością życia według WHOQOL: w ocenie ogólnej (badanie I i II), stanu zdrowia (badanie I), w dziedzinach: Psychologicznej (badanie I i II), Fizycznej (badanie I), Środowisko (badanie I) oraz według SFS: w dziedzinie Praca/Zatrudnienie (badanie I i II). Stwierdzono zależność pomiędzy myślami samobójczymi a zmianą jakości życia (WHOQOL) w dziedzinach Relacje społeczne i Środowisko. U osób z myślami samobójczymi stwierdzono poprawę jakości życia w tym zakresie. Wnioski: Myśli samobójcze przed pierwszą hospitalizacją psychiatryczną stanowiły istotny czynnik predykcyjny gorszej jakości życia chorych na schizofrenię przez rok od hospitalizacji.

5

Rodzina wobec prawnych problemów ochrony zdrowia psychicznego. Wybrane zagadnienia

63%

Kmieciak B. , Kowalski M.

Roczniki Pedagogiczne

|

2017

|

tom 9(45)

|

nr 4

71-90

PL

Zdrowie i choroba psychiczna stanowią nadal tajemnicę. Medycyna w wielu przypadkach potrafi wskazać przyczynę pojawienia się zaburzenia, a lekarze udzielić wsparcia pacjentowi doświadczającemu kryzysu psychicznego. W wielu jednak przypadkach podobne schorzenia nie mogą być w pełni wyjaśnione przez specjalistów. Nadal bowiem nie znamy niepodważalnego źródła występowania np. schizofrenii. Nie wiemy również, dlaczego u jednych pacjentów chorujących na nią leki działają, a u innych nie widać pozytywnego efektu. Obserwując z perspektywy społecznej zjawisko, jakim jest choroba psychiczna, można jednak z całą pewnością stwierdzić, iż dotyka ona nie tylko samego pacjenta, ale również bliskie mu osoby, jego rodzinę. Problemy natury psychicznej wymagają zaangażowania osób bliskich, a także edukacji dotyczącej psychopatologii. Czasem rodzina postawiona zostaje przed szczególnie trudnym dylematem. Niepokojący stan pacjenta, zachowania agresywne, występowanie halucynacji powoduje, iż może stać się on niebezpieczny dla siebie lub innych osób. W sytuacji tej bardzo często konieczne jest podjęcie działań przymusowych wobec osoby chorej. Osoba ta twierdzi bowiem, że jest zdrowa. Czasem konieczne jest użycie przez personel siły oraz przymusowe umieszczenie pacjenta w szpitalu psychiatrycznym. Czy w sytuacji tej rodzina osoby chorej brana jest pod uwagę? Czy posiada ona w tym kontekście określone obowiązki? Być może bliscy mają konkretne uprawnienia, pozwalające na udzielenie pomocy? Czy polskie prawo dostrzega w tego typu zdarzeniach rodzinę osoby chorej? Na pytania te podjęta zostanie próba udzielenia odpowiedzi.

EN

Health and mental illness remain a mystery. Medicine can in many cases indicate the cause of apparition of the dysfunction. Doctors can provide support to a patient experiencing a mental crisis. In many cases, similar afflictions can't be wholly explained by specialists. We still don't know an indisputable source of the occurrence of schizophrenia. We also don’t know why some patients get better when they take the drugs and why others patients don’t see a positive effect. However, observing from a social perspective the phenomenon of mental illness, we can certainly affirm that it affects not only the patient but also the person close to him or her family. Psychological problems require the involvement of loved ones. They also require education concerning psychopathology. Sometimes, a situation set the family up in particularly difficult dilemma. Disturbing patient condition, aggressive behavior, hallucination cause that a patient can become dangerous for yourself or others. In this situation, it's very often necessary to take obligatory actions against an ill person. This person claims to be healthy. Sometimes it’s necessary to use a force by personnel and to place the patient in a psychiatric hospital. In this situation, the family of the ill person is taken into consideration? Does a familly hold specific responsibilities in this context? Perhaps the loved ones have specific rights to help? Does Polish law perceive in this type of events the family of the ill person? This text is an attempt to answer these questions.

6

Koncepcja pomiaru i taksonomii zaburzeń behawioralnych i emocjonalnych Thomasa Achenbacha oraz ważne dla niej dane fenotypowe i genetyczne

51%

Zasępa E. , Wolańczyk T.

Psychiatria i Psychologia Kliniczna

|

2011

|

tom 11

|

nr 2

105-109

EN

The Thomas Achenbach’s conception of assessment and taxonomy of behavioural and emotional disorders is presented in this article. This conception is called the Achenbach System of Empirically Based Assessment (ASEBA). This approach is called in other words the “bottom-up”. Empirically based paradigm assumes collection data from large population samples of individuals as a basis for constructing diagnostic criteria of specific mental illness and disorders. The classifications originated in this way serve to identify new cases. This approach is different from the DSM paradigm, which is called “top-down”. The data, which are measured in conformity with the “bottom-up” paradigm, may be presented on the following levels: specific kinds of problems at level one, eight scales of problem behaviour (Anxious/ Depressed, Withdrawn, Somatic Complaints, Thought Problems, Attention Problems, Aggressive Behaviour, Rule Breaking Behaviour, Intrusive) at level two, two broad band scales – Internalising and Externalising problems – at level three and the total of all Behaviour Problems at level four. The aim of this paper is presenting the phenotypic and genotypic findings which are important for the “bottom-up” paradigm. The phenotypic findings indicate that distinguished eight scales of problem behaviour form really the separate syndromes. The genotypic findings indicate that the specific kinds of syndromes are largely caused genetically. The environmental effects were less.

PL

W artykule omówiona została koncepcja Thomasa Achenbacha dotycząca pomiaru i taksonomii zaburzeń behawioralnych oraz emocjonalnych. Nosi ona nazwę Systemu Pomiaru Opartego na Empirii. Inaczej podejście to nazywane jest też „z dołu do góry”. Zgodnie z nim kryteria diagnostyczne poszczególnych kategorii chorób i zaburzeń psychicznych wyprowadza się w oparciu o badanie dużych prób reprezentatywnych dla danej populacji. Powstałe w ten sposób nozologie służą do identyfikacji nowych przypadków. Podejście to jest inne niż paradygmat DSM, który określany jest „z góry do dołu”. Mierzone zgodnie z paradygmatem „z dołu do góry” zachowania problemowe można przedstawić na następujących poziomach: poziom pierwszy to specyficzne rodzaje problemów reprezentowane przez poszczególne itemy, poziom drugi – wyodrębnionych 8 skal zachowań problemowych (Lęk/Depresja, Wycofywanie się, Skargi Somatyczne, Zaburzenia Myślenia, Zaburzenia Uwagi, Zachowania Agresywne, Łamanie Norm, Natręctwa), poziom trzeci – 2 grupy zachowań problemowych: Zachowania Internalizacyjne i Zachowania Eksternalizacyjne, poziom czwarty – ogólny poziom zachowań problemowych, będący sumą wszystkich przeżywanych problemów. W artykule zostały przedstawione również wyniki badań, które potwierdzają koncepcję Achenbacha, to znaczy omówiono fenotypowe i genetyczne dane ważne dla tej koncepcji. Dane fenotypowe wskazują na to, że wyróżnione skale zachowań problemowych stanowią rzeczywiście odrębne syndromy, z kolei dane drugiego rodzaju – że syndromy te w dużym stopniu są uwarunkowane genetycznie. Mniejszy wpływ na ich rozwój ma środowisko wspólne bądź specyficzne.