Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Casus Silvio Berlusconiego – nowy typ przywództwa?

100%

Bokszczanin I.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2014

|

nr 10

97-124

PL

Od momentu ujawnienia się głębokiego kryzysu włoskich instytucji politycznych i rekonfiguracji systemu partyjnego w latach 90. włoska przestrzeń polityczna została zdominowana przez postać Silvio Berlusconiego. W artykule przyjęto założenie, że przywództwo S. Berlusconiego może być postrzegane jako naturalny produkt rozwojowy włoskiego populizmu i kultury antypolitycznej. Berlusconi uosabia „nową politykę”, którą charakteryzuje widoczna me-diatyzacja, personalizacja i prezydencjalizacja systemu instytucjonalnego. We współczesnych demokracjach budowa politycznego przywództwa opiera się na strategiach komunikacji z silnym wyeksponowaniem wizerunku i formy kosz-tem treści oraz osobowości kosztem ideologii. W sposób szczególny możemy obserwować tę tendencję, dokonując analizy przywództwa S. Berlusconiego. Artykuł ma na celu przedstawienie kluczowych cech tego przywództwa. Są w nim analizowane przesłanki pojawienia się na włoskiej scenie politycznej Ber-lusconiego jako nowego aktora politycznego, uwypuklona jest rola jego poli-tycznego „narzędzia” – partii Forza Italia, omówione są elementy koncepcji politycznych, podkreślone znaczenie i specyfika charyzmatycznej osobowości oraz neopopulistycznego stylu przywództwa, a także przywołane ambiwalentne osiągnięcia w roli szefa rządu. W zakończeniu podnosi się, że fenomen ber-lusconismo odzwierciedla specyficzne, generalne tendencje charakteryzujące dzisiejsze demokracje i przewiduje się, że zjawisko to przetrwa swego prekur-sora i w dłuższym okresie będzie determinować włoską politykę, a nawet od-działywać na inne systemy.

EN

Since the deep crisis of Italian political institutions and the collapse of the par-ty system in 1990s., the Italian political space has undoubtedly been dominated by the figure of Silvio Berlusconi. This paper argues that the Berlusconi’s leadership can be seen as a natural product of development of Italian anti-political culture and populism. Berlusconi embodies the “new politics”, charac-terized by remarkable mediatization, personalization and presidentialization of the institutional system. In contemporary democracies, the construction of political leadership is driven by communication strategies with greater empha-sis on image over substance and personality over ideology. We can observe this tendency when we explore Berlusconi’s leadership. The article is aimed at identifying some key features of his leadership. The article analyzes the condi-tions for the emergence of Berlusconi as the main political actor, paying spe-cial attention to the role of his political “tool” Forza Italia. It describes the key elements of his political conceptions, pointes at his charismatic personality and neo-populist style of leadership as well as at the rather ambivalent achieve-ments in the role of the head of government.

2

OBRAZY PRZYWÓDZTWA POLITYCZNEGO NA POZIOMIE REGIONALNYM

100%

Kotras M. , Uniwersytet Łódzki; Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny; Instytut Socjologii

|

2008

|

tom 33

PL

Artykuł jest próbą diagnozy aktualnego charakteru przywództwa politycznego w województwie łódzkim. Jego celem jest opis motywacji i strategii dotyczących wykonywania swojego mandatu i działań podejmowanych przez radnych sejmiku województwa łódzkiego. Problem ten charakteryzowany jest na gruncie przemian dokonujących się we współczesnej Europie, z naciskiem na ich instytucjonalny wymiar w postaci ewolucji struktur Unii Europejskiej i unijnej polityki regionalnej. Zmienia się nie tylko postrzeganie regionów w Europie (stopniowy wzrost ich autonomii), ale też rola władz w regionie. Polega to na odchodzeniu od tradycyjnego modelu przywództwa (bossy) w kierunku New Public Management. W artykule odnoszę się do teoretycznego ujęcia przywództwa, które włącza do analizy przywództwa zmienne kontekstowe i sytuacyjne. Za ważne uważam również założenie, iż przywództwo ma charakter oddolny (jest nadawane, pochodzi od społeczności np. regionalnej, lokalnej) i jest konsekwencją akceptacji grupy w imieniu której jest sprawowane. Dlatego przywiązuje również wagę do widoczności (visibility) lidera i jego relacji z otoczeniem (wewnętrznym i zewnętrznym). Próba rekonstrukcji charakteru przywództwa jest moim zdaniem kluczowa dla ustalenie tego, czy istnieje spójna wizja rozwoju regionu wśród przywódców politycznych na szczeblu województwa. W artykule odnoszę się do badań, które przeprowadziłem wśród radnych sejmiku województwa łódzkiego II kadencji oraz wśród członków zarządu województwa łódzkiego. Kadencja ta rozpoczęła się 2002 roku i trwała 4 lata. Zastosowaną metodą był pogłębiony wywiad swobodny, koncentrujący się na zagadnieniach przywództwa, roli i cechach radnego oraz powiązań regionu i polityki regionalnej z zagadnieniami integracji europejskiej. Ogółem przeprowadziłem 14 wywiadów; było to 13 wywiadów z radnymi sejmiku wojewódzkiego oraz 1 wywiad z członkiem zarządu województwa, który nie był radnym sejmiku (został powołany na funkcję w zarządzie w wyniku głosowaniu). Radni, z którymi przeprowadziłem wywiady stanowili blisko 40% składu osobowego sejmiku II kadencji (w sejmiku zasiadało 36 radnych); reprezentowali oni wszystkie kluby będące w sejmiku. Ponadto do badania dobierałem osoby, które pełniły w sejmiku istotne funkcje, takie jak: zasiadanie w zarządzie województwa, przewodniczenie komisjom sejmiku, nadzorowanie jednostek pozostających pod nadzorem sejmiku (WFOŚ). Przeprowadzone wywiady nie upoważniają do stwierdzenia, że mamy do czynienia z silnym regionalnym przywództwem i przywódcami regionalnymi w samorządowych władzach województwa. Jest to konsekwencja m.in.: anonimowości regionalnych polityków, dwuwładzy w regionie, braku tożsamości regionalnej w województwie łódzkim i problemów związanych z decentralizacją. Proces budowy i kreacji przywództwa politycznego w regionie łódzkim jest wciąż w fazie tworzenia go.

3

Zagadnienia badawcze w analizach przywódców politycznych na przykładzie wybranych publikacji politologicznych w Polsce

88%

Hartliński M.

Kwartalnik Naukowy OAP UW "e-Politikon"

|

2014

|

nr 10

125-144

PL

Przywództwo polityczne uwarunkowane jest tradycją demokratyczną, krzyżu-jącymi się interesami różnych grup społecznych czy wyznaczaniem standardów przez media. W dobie „fabrykowanych wizerunków” coraz większą rolę od-grywa dopasowanie stylu kierowania państwem do potrzeb wyborców. Badania przeprowadzone na grupie liderów biznesu wskazują, że największą sku-teczność odnoszą liderzy o rozbudowanej inteligencji emocjonalnej (IE). Artykuł przedstawia adaptację teorii przywództwa, opracowanej w kontekście biznesu w odniesieniu do polityki. Międzykulturowe badania empiryczne (Polska, Szwajcaria, Gruzja) pokazują, że jakkolwiek mogą istnieć różnice wzorów per-cepcji i preferencji stylów przewodzenia, to w polityce –podobnie jak w bizne-sie – najmniejsze poparcie zyskują liderzy o stylu nakazowym, a największe – liderzy jednoczący, demokratyczni, wychowawczy czy autorytatywni. Rozpo-znanie roli IE i oczekiwań wyborców może m.in. pomóc w rozwoju kompetencji przywódców i ich właściwym pozycjonowaniu w kampaniach.

XX

Political leadership depends on democratic tradition, crossed interests of dif-ferent social groups or media influence. In the “age of manufactured images”, response to voters’ needs remains crucial. According to business theories of leadership, the most effective leaders are these who master emotional intelli-gence (EI) abilities. The paper tries to adapt business leadership theory to poli-tics. Cross-cultural studies conducted in Poland, Switzerland and Georgia show that, however profiles of perception and preferences of leadership styles might differ within the level of democracy maturity, in politics -as well as in business- coercive leaders gain the lowest support contrary to strongly sup-ported democratic, affiliative, coaching or authoritative leaders. Understand-ing of EI role and voters’ needs might be helpful in developing leaders’ skills and their proper positioning in political campaigns.

4

Przywództwo polityczne w zachodnioeuropejskim samorządzie lokalny

75%

Rajca L.

Studia Regionalne i Lokalne

|

2008

|

nr 4(34)

80-98

PL

W Europie Zachodniej następuje zmiana modelu samorządu lokalnego: od modelu komitetowego rady przechodzi się do bardziej „wykonawczo zorientowanych” modeli, takich jak parlamentarne czy prezydenckie. Przywództwo polityczne stanowi rdzeń wielu ostatnich reform instytucjonalnych samorządu lokalnego. Wyraźnym celem tych reform jest wzmocnienie władzy wykonawczej i zapewnienie silnego, widocznego i efektywnego przywództwa. Zmianie uległa na przykład pozycja burmistrza w Wielkiej Brytanii i Niemczech oraz zarządu w Holandii. Jednym ze sposobów wzmocnienia przywództwa politycznego jest wprowadzenie bezpośrednich wyborów burmistrza. Nie we wszystkich państwach dokonuje się tego rodzaju transformacja, w niektórych zmiany zostały ograniczone do niewielu gmin. Inne są relatywnie odporne na międzynarodową tendencję reform instytucjonalnych.

EN

In Western Europe, the model of local government has been changing in the previous decades: from a council-committee model to more executive-oriented ones, like the parliamentary and the presidential models. Political leadership lies at the heart of many of the recent institutional reforms of local government. An explicit aim of these reforms has been to strengthen the executive power, and to provide strong, visible and effective leadership. For example, the position of the mayor in Britain and Germany and of the board in the Netherlands has changed. The direct election of mayors is one of the ways to strengthen the political executive. Not all countries are undergoing such kind of transformation. In some of them, changes have been restricted to few municipalities. Others have been relatively immune to this international trend towards institutional reforms.

5

Zdolności i umiejętności przywódcze współczesnych dowódców-wychowawców nauczycieli i liderów grup

75%

Panasiuk B.

|

2000

|

tom R. 41 nr 4 (144)

53-67

PL

W artykule podjęto problematykę zdolności i umiejętności przywódczych współczesnych dowódców - wychowawców. nauczycieli i liderów grup. Wyjaśniono pojęcie oraz pokazano istotę umiejętności przywódczych. Zaprezentowano wybrane teorie i koncepcje przywództwa oraz scharakteryzowano czynniki warunkujące skuteczność działania przywódcy. Dokonano też syntezy wiedzy na temat przywództwa wojskowego oraz zdolności i umiejętności jakie powinien posiadać lider grupy.

EN

The paper deals with the issues of leadership qualities and abilities of present day commanders - educators, teachers and group leaders. It explains the notion and shows the nature of leadership abilities. It also presents some theories and concepts related to leadership, and characterizes factors influencing effectiveness of a leader. It also does a synthesis of knowledge related to military leadership and qualities and abilities a group leader should possess.

6

Problemy przywództwa politycznego w kontekście władzy i autorytetu

75%

Piwnicki G.

|

2003

|

tom R. 44 nr 1 (152)

89-98

PL

Przywództwo polityczne to jeden z ważniejszych problemów politologii we współczesnych czasach. Od niego zależy powstawanie i funkcjonowanie elit politycznych a od nich sprawne działanie systemów politycznych. Prowadzenie polityczne i gospodarcze państwa i jego obywateli zależy od sprawnej władzy. Aby władza miała legitymizację społeczną musi mieć autorytet, na którym opiera się zaufanie do struktur państwowych. Są to niebędne elementy państwa demokratycznego.

EN

Political leadership constitutes one of the most important problems in political science in present day times. It conditions emergence and functioning of political elites, which in turn condition efficient functionig of political systems. Poltical and economic leadership depends on efficient ruling. To be legitimate ruling power has to have authority, on which confidence in state structures rests. These are indispensable elements of a democratic state.

7

PERU: POLITYKA I PAŃSTWO DWADZIEŚCIA LAT PO UCHWALENIU FUJIMORISTOWSKIEJ KONSTYTUCJI

63%

Łaciński P.

Ameryka Łacińska. Kwartalnik analityczno-informacyjny

|

2013

|

tom 21

|

nr 3-4(81-82)

5-29

PL

W artykule stawiam pytania: w jakim stopniu konsekwencje fujimorizmu kształtują polityczne oblicze Peru, jakie są najważniejsze, specyficzne cechy peruwiańskiego systemu politycznego i kultury politycznej, jakie podmioty dominują na scenie politycznej po upadku rządów Alberto Fujimoriego? W konsekwencji przemian zapoczątkowanych w okresie fujimorizmu, w Peru mamy do czynienia ze słabo zinstytucjonalizowanym systemem partyjnym, w którym dominują nieideologiczne (catch all parties), prosystemowe partie wodzowskie o charakterze centrolewicowym i centroprawicowym. Większość organizacji politycznych nie ma trwałej struktury wewnętrznej. Specyfiką peruwiańskiego systemu rządów są przejawy jego „parlamentaryzacji”, pozwalające na nazwanie go „hybrydowym”, który łączy, przynajmniej formalnie, elementy systemu prezydenckiego i parlamentarno-gabinetowego poprzez wprowadzenie instytucji premiera odpowiedzialnego politycznie przed parlamentem, mimo utrzymania zasady, iż to prezydent wybierany w wyborach powszechnych jest szefem egzekutywy.

EN

In this article I ask the questions: to what extent the consequences of fujimorism shape Peru's political scene; what are the most important and specific features of the Peruvian political system and political culture; what political factions dominate the scene after the fall of Alberto Fujimori? As a result of the changes that begun during fujimorism, Peru has poorly institutionalized party system in which non-ideological (catchall), pro-system parties of center-left and center--right dominate. Most political organizations do not have a permanent internal structure. The specificity of the Peruvian system of government are manifestations of its „parliamentarization”, what allows it to be labeled as a „hybrid” that combines, at least formally, elements of the presidential and parliamentary systems by introducing a prime minister institution who is politically responsible to the parliament, despite maintaining the principle that the president, elected in universal suffrage, is the chief of executive.

8

Lech Wałęsa i Tadeusz Mazowiecki. Twórcy III RP

63%

Sielski J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica

|

2015

|

nr 14

48-64

EN

The article aims at presenting the personality of two political leaders – Wałęsa and Mazowiecki. It was they who created the Polish Third Republic - the political reality after the real socialism. Each of them performed a different role in the political system, and at the same time they complemented each other. The first one was a destructor, the second – a creator. Lecha Wałęsa, as a strong personality, was a perfect leader for the times of our “refolution”. On the one hand he drives most of the society to destroy the old system in order for the new one to rise – here he can be seen as a fanatic. And he was – a rational fanatic. When there was a need to destroy, he destroyed, when he needed to stand down – he stood down, while always retaining the chances for a “victory negotiation”. He could use his strong image for the realisation of the common goal of “Solidarity” and the society – taking down the authoritarian regime of the real socialism. The situation changed when he became the president of Poland – that was a time of building a new system, and Wałęsa wanted to creat a system fit for him – presidential democracy – but the expectations of the society and politics were different. He lost the presidential elections of 1995. Today he is a symbol, an icon of Polish political and social transformation and a good ambassador in the world. He is the only Polish politician to become a renown leader, who gained international praise. Tadeusz Mazowiecki was a creator of a new country – a democratic country. He gave rise to the contemporary democratic political, social and economic systems, accepted by the majority of the population. This is why Tadeusz Mazowiecki should be seen as a national leader. What is good for the citizen has to be good for the nation. He wanted the democratic rules to become a habit. Mazowiecki has always been the man who “sewed”, searched compromise, against using violence or force. He was an ideal decider for the times of building a new political, social and economic systems, where the new authority needs to be “stitched” to the society, Poland needs to be stitched to its neighbours (Germany), to Europe, to the West, which will mean opening Poland to the West.

9

Ruchy populistyczne i degeneracja elit przywódczych – analiza weberowska

51%

Pakulski J.

Zoon Politikon

|

2016

|

nr 7

57-74

PL

Współczesne ruchy populistyczne – przedstawione jako typ idealny (antyelityzm, demagogia, „obywatelizm”, spiskowa interpretacja, proste rozwiązania, ekskluzywizm) – są analizowane zgodnie z weberowskim podejściem badawczym oraz agendą badań. Kieruje to uwagę na dominujące orientacje, role przywódców, relacje pomiędzy przywódcami i aktywistami oraz na cykliczny charakter ruchów. Ruchy te pojawiają się w okresach gwałtownych przemian społecznych i towarzyszących im kryzysów. Ich następstwami jest zwolnienie racjonalizacji polityki i cykliczne degeneracje elit politycznych. Prowadzą one do osłabienia głównych instytucji politycznych: państwa, rządów prawa oraz demokratycznych rozliczeń przywódców politycznych.

EN

Contemporary populist movements – outlined as an ideal type (antielitism, demagogy, „citizenism”, conspiracy accounts, simple solutions, exclusivism) – are analysed according to the Weberian approach and research agenda. They focus on dominant orientations, the importance of leadership, relationships between leaders, activists and followers, and – importantly – on the cyclical trajectories of movements. Populist movements erupt at the times of rapid social change and the accompanying crises. They delay rationalisation of politics by causing degeneration of political elites and political „decay”, that is weakening the core political institutions of the state, rule of law, and democratic accountability of political leader

10

Przywództwo polityczne w samorządzie terytorialnym

51%

Szulc-Wałecka E.

Ogrody Nauk i Sztuk

|

2015

|

nr 5

116-124

PL

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie zagadnienia przywództwa politycznego na szczeblu lokalnym. Rozważania rozpoczynają się zatem od wyjaśnienia znaczenia przywództwa politycznego, aby następnie zaprezentować jego wymiar lokalny. Ponadto wśród analizowanych kategorii badawczych znajdują się podstawowe czynniki, które kształtują przywództwo polityczne w samorządzie terytorialnym wraz z cechami, charakteryzującymi liderów lokalnych. Artykuł przedstawia także typy przywództwa, które występują w samorządzie terytorialnym, aby na tej podstawie wskazać z jakim modelem przywództwa mamy do czynienia w konkretnych państwach na świecie. Pracę zamykają konkluzje, które odnoszą się do wyznaczników dobrego oraz efektywnego przywództwa w samorządzie lokalnym.

EN

The purpose of this article is to present the issue of political leadership at the local level. The article therefore begin by explaining the importance of political leadership, and then present its local dimension. Moreover, among the categories of research analyzed are key factors which shape political leadership in local government, together with features which characterize local leaders. It is worth noting that the article also shows the types of leadership which exist in local government, and on this basis, identify what model of leadership we have in specific countries around the world. The article closes with conclusions relating to the determinants of good and effective leadership in local government and the role of local leaders.