Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 4

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: przystanki autobusowe

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Metoda określenia liczby stanowisk przystankowych dla węzłów komunikacyjnych

100%

Molecki A.

tom R. 7, nr 11

14-17

Projektowanie infrastruktury transportowej objęte jest szeregiem obostrzeń. Natomiast nie ma żadnych wytycznych w określaniu rodzaju i liczby stanowisk obsługowych np. przystanków autobusowych. Istnieją rożne metody pozwalające w przybliżony sposób ocenić liczbę przystanków według potrzeb uczestników transportu publicznego.

Porównanie duńskich i polskich zaleceń projektowania przystanków autobusowych. Cz. I

51%

Gardas P.

tom Nr 3 (45)

41--45

W wielu krajach można zaobserwować różne warunki projektowania przystanków i zatok autobusowych. Czasami różnice warunków projektowych są niewielkie, ale w innych przypadkach długości przystanków i inne parametry różnią się dość znacznie. Infrastruktura przewidziana dla komunikacji zbiorowej powinna spełniać przede wszystkim wymagania techniczne państwa, w którym funkcjonuje oraz powinna być dostosowana do taboru kursującego w danym mieście. W niniejszym artykule autor zawarł porównanie wytycznych projektowych, obowiązujących w Danii z wytycznymi obowiązującymi w Polsce, ze względu na fakt, iż polskie wytyczne projektowe oprócz podstawowych danych geometrycznych zatok autobusowych nie zawierają szczegółowych wytycznych w odniesieniu do szeregu innych parametrów.

Zalecenia projektowe przystanków autobusowych funkcjonujące w Niemczech. Cz. I

51%

Gardas P. , Sołowczuk A.

2016

tom Nr 5 (47)

27--33

Graniczenie dwóch krajów, Polski i Niemiec sugerowałoby, że w miastach podzielonych granicą państwową czy rejonach przygranicznych rozwiązania techniczne wybranych elementów komunikacji zbiorowej mogą być podobne lub bardzo zbliżone. Z porównania stosowanego w obu sąsiadujących krajach taboru autobusowego wynika, że jest on bardzo zbliżony pod względem parametrów tech-nicznych, a często są to te same typy autobusów. Wymienić tu można autobusy typu Solaris i Man. Wymieniony tabor autobusowy nie kursuje tylko w rejonach przygranicznych, typy autobusów np. Solaris można spotkać zarówno w Berlinie, Hamburgu, czy Szczecinie lub Wrocławiu. Natomiast wnioski z porównywania obowiązujących w obu krajach wytycznych projektowania przystanków czy zatok są zupełnie inne i przeciwstawne do podobieństw czy identyczności stosowanego taboru autobusowego. Różnic w rozwiązaniach geometrii przystanków/zatok autobusowych jest dużo. Przede wszystkim występują różnice w: przepisach regulujących zasady ruchu drogowego na drodze, zastosowanych długości krawędzi peronowych, ściśle wyznaczonym miejscu zatrzymywania się czoła autobusu, infrastrukturze zastosowanej na peronach, zastosowanym sposobie informacji podróżnych o rozkładzie jazdy, zunifikowanych rozwiązaniach nawierzchni na peronach zastosowanych szczególnie w Niemczech, a także wymaganych odległościach miejsc dopuszczalnego zatrzymywania się pojazdów od obszaru zatrzymywania się autobusu, wyznaczonego przez krawędź peronową. Zasadnicza jednak różnica w rozwiązaniach przystanków autobusowych zawiera się w zaleceniach stosowania w Niemczech nawierzchni sztywnych na przystankach autobusowych. W marcowym wydaniu Czasopisma Drogi zawarte jest porównanie warunków projektowych dotyczących przystanków autobusowych w Danii i w Polsce, zwracające głównie uwagę na różnice w parametrach geometrycznych, a także zalecenia odnośnie stosowania specjalnie wyprofilowanych krzywoliniowo krawężników i zalecaną konstrukcję nawierzchni z betonu cementowego. Uwzględniając, że często w Polsce w zachodnich regionach przygranicznych stosowane są rozwiązania niemieckie, autorzy w niniejszym artykule chcieliby przybliżyć czytelnikom warunki projektowania przystanków autobusowych obowiązujące w Niemczech.

The proposed assessment method of pavement conditon at bus bays and bus stops

51%

Sołowczuk A. , Gardas P.

tom Vol. 12, no. 4

425--439

W artykule zestawiono istniejące metody oceny stanu nawierzchni ulic z uwzględnieniem ich przydatności do oceny stanu nawierzchni w zatokach i na przystankach autobusowych oraz przedstawiono założenia i istotę nowej metody oceny stanu nawierzchni w zatokach i na przystankach autobusowych w przypadku różnych rodzajów nawierzchni. Zaproponowano formularz służący do oceny stanu technicznego, w którym uwzględniono różnego rodzaju uszkodzenia i deformacje nawierzchni oraz przedstawiono sposób jego wypełnienia. Do najbardziej typowych nawierzchni zaliczono nawierzchnię wykonaną z betonu asfaltowego, betonu cementowego oraz kostkową, w tym z uwzględnieniem kostki kamiennej, kostki betonowej typu Polbruk i sześciokątnych kostek betonowych typu trylinka.

The paper summarises the existing methods for assessing the condition of road pavement considering their suitability to assess the condition of pavement at bus bays and bus stops and presents the objectives and the nature of the proposed method to assess the condition of the pavement at bus bays and bus stops for different types of pavement. For the evaluation of the technical condition, a form has been proposed, which incl udes various types of damages and deformations of pavement. The most common pavements are made of asphal t concrete, cement concrete and blocks, including paving stone, Polbruk type concrete blocks and hexagonal concrete paving blocks (trylinka).