Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Sytuacja Patriarchatu ekumenicznego w obliczu przemian politycznych na Bałkanach i Azji Mniejszej na początku XX wieku

100%

Borkowski A.

|

nr 6

109-114

EN

From the point of view of the substantive history of the Christian Church the most significant development in the life of the Ecumenical Patriarchate in the period following the Asia Minor Catastrophe and the expulsion of the largest number of its Orthodox flock from Turkey was the development of a model of a non-national Church in its jurisdiction: the communities dependent on it in Turkey and the diaspora were held together by a common faith and by the shared consciousness of belonging to the Orthodox tradition, not by national loyalties as it has been as a rule the case in the national Orthodox Churches, whose attitudes and behaviour have contributed to the unfortunate and spiritually indefensible identification of Orthodoxy with nationalism.

2

Franciszek Komasara „A […] jak przyszły żniwa, to już byłem panem sytuacji”. Powojenne rolnictwo we wspomnieniach mieszkańca wsi Stogi na Żuławach

71%

Paprot-Wielopolska A.

|

tom 8

181-218

EN

Franciszek Komasara’s account was recorded in May 2018 as part of the project titled: “The Cultural Landcape of Żuławy Wiślane and the Work of the Farmer in the Postwar Narratives of Settlers in Rural Areas” realized as part of the eighth edition of the Oral History grant financed by the “Remembrance and Future” Centre. This text presents the figure of Franciszek Komasara as a member of the Peasant Battalions in the Kielce region, an active farmer, and an activist of farmers’ organizations in the period immediately following World War II as well as in the Polish People’s Republic in Żuławy Wiślane. The fundament of the presented account is a casual biographical narrative of a witness to history about life in the village of Komorów in the Kielce region, the war, and resettlement to Żuławy Wiślane in 1947 as well as Komasara’s establishment of his own farm specializing in the production of grains and sugar beets as well as dairy cattle breeding. In footnotes and in the final section, the biographical part is supplemented by the witness's responses to questions from the second and third parts of the section of the account that is a questionnaire. In them, Franciszek Komasara discusses the situation of rural Kielce in the interwar period, postwar agriculture, and cooperatives in Żuławy Wiślane as well as the foundation and activity of the Agricultural Circle and the organization of the life of the inhabitants of the village of Stogi.

PL

Relacja Franciszka Komasary została nagrana w maju 2018 r. w ramach projektu „Krajobraz kulturowy Żuław a praca rolnika w narracjach powojennych osadników zamieszkałych na obszarach wiejskich” realizowanego podczas ósmej edycji grantu Oral History finansowanego przez Ośrodek „Pamięć i Przyszłość. W opracowaniu przedstawiono postać Franciszka Komasary jako członka Batalionów Chłopskich na Kielecczyźnie, aktywnego rolnika i działacza organizacji rolniczych w okresie tużpowojennym oraz PRL-u na Żuławach. Podstawą zaprezentowanej relacji jest swobodna narracja biograficzna świadka historii dotycząca życia we wsi Komorów na Kielecczyźnie, działań wojennych oraz przesiedlenia się w 1947 r. na Żuławy i założenia własnego gospodarstwa rolnego specjalizującego się w uprawie zbóż i buraka cukrowego oraz hodowli bydła mlecznego. Część biograficzną uzupełniono w przypisach i części końcowej o odpowiedzi świadka na pytania z drugiej i trzeciej – kwestionariuszowej części relacji, w których F. Komasara omawia sytuację w okresie międzywojennym na wsi kieleckiej, powojenne rolnictwo i spółdzielczość na Żuławach, a także powstanie i działalność Kółka Rolniczego oraz organizację życia mieszkańców wsi Stogi.

3

Anna Sobko „Jeden z Rus, drugi z Prus, a wszystkich was diabeł na kupę zwiózł!” Akcja „Wisła” i osiedlenie na Pomorzu we wspomnieniach dawnej mieszkanki Zahoczewia

62%

Zubowski P.

|

tom 7

304-342

EN

The report by Anna Sobko (nee Kałuc) is primarily a story about the traumatic events of 1944-1947, which were encountered by Polish citizens of Ukrainian nationality living in three pre-war voivodeships - Krakow, Lublin and Lviv. Under international agreements and decisions of the Polish authorities, they were resettled to the USSR and then - as part of the "Vistula" Action - to the Western and Northern Lands. Ms. Anna, along with her entire family, was deported from Zahoczewo near Lesko to Smołdzino in Pomerania between April and May 1947. Her memories intricately detail their arrival to a new place of residence, living conditions, relations with other groups of the population and adaptation to the new cultural landscape, which changed from the Bieszczady to the Baltic region.

PL

Relacja Anny Sobko z domu Kałuc stanowi przede wszystkim opowieść o traumatycznych wydarzeniach lat 1944–1947, które spotkały polskich obywateli narodowości ukraińskiej zamieszkałych na terenie trzech przedwojennych województw – krakowskiego, lubelskiego i lwowskiego. W ramach umów międzynarodowych oraz decyzji polskich władz przesiedlano ich do USRR, a następnie – w ramach Akcji „Wisła” – na Ziemie Zachodnie i Północne. Pani Anna wraz z całą rodziną, na przełomie kwietnia i maja 1947 r., została wysiedlona z Zahoczewia koło Leska do Smołdzina na Pomorzu. Jej wspomnienia szczegółowo traktują o przyjeździe do nowego miejsca zamieszkania, warunkach bytowych, stosunkach z innymi grupami ludności oraz adaptacji do nowego krajobrazu kulturowego, który z Bieszczadów zmienił się w tereny nadbałtyckie.

4

A Study of the De-Mining Process in the Former War Zones in Sri Lanka (2009–2015)

51%

Nayanapriya Thalpawila O.

|

nr 2

55-66

EN

The 26 years of civil war in Sri Lanka had left destructive outcomes in the spheres of physical, economic as well as the social sectors of the country. Among them millions of land mines buried in former war zones is one of the biggest issue, because it could cause land mine accidents to the civilians. Therefore, it is an urgent task to implement a proper de-mining programme before resettling the Internally Displaced Persons (IDP). The aim of this paper is to look for the government initiatives on demining in the areas affected by the wars waged in the years 2009-2015. The pri- mary data was collected from the interviews of resettled people in de-mining areas and other related officers who involved in resettling displaced persons. The secondary data was collected from the published reports by the related authorities. The government could successfully implement the demining programme with help of the Sri Lankan Army and other non-governmental organizations by covering 95% of the hazardous areas. A successful de-mining programme had facilitated the resettling of displaced persons while other economic initiatives had been set in motion in the former war zones.

PL

26 lat wojny domowej na Sri Lance pozostawiło destrukcyjne skutki w sferze fizycznej, gospodarczej i społecznej tego kraju. Problemem były i są miny lądowe zakopane w byłych strefach wojennych, ponieważ mogą one powodować wypadki z udziałem ludności cywilnej, dlatego pilnym zadaniem władz Sri Lanki jest wdrożenie odpowiedniego programu rozminowywania przed przesiedleniem ludności cywilnej. Celem artykułu jest przedstawienie rządowych inicjatyw dotyczących rozminowywania na obszarach dotkniętych wojnami z lat 2009–2015. Wtórnym materiałem badawczym wykorzystanym w niniejszym artykule są sprawozdania opublikowane przez władze Sri Lanki. Rząd wdrożył program rozminowywania z pomocą Armii Sri Lanki i innych organizacji rządowych, obejmując 95% obszarów niebezpiecznych. Udany program rozminowywania ułatwił przesiedlenie wysiedleńców, podczas gdy na terenach dawnej wojny uruchomiono inne inicjatywy gospodarcze.

5

KSZTAŁTOWANIE SYSTEMU PRAWNEGO NA TLE KRYZYSU MIGRACYJNEGO Z 2015 ROKU

38%

Antoon I. , Barton-Elwart K. , Brzozowa E. , Cierniak-Tatarynowicz N. , Deik D. , Drężek N. , Kotłowska M.

|

tom 13

|

nr 1

5-18

PL

Niniejsza praca koncentruje się na prawnych aspektach kryzysu migracyjnego. Aby zrozumieć specyfikę zagadnienia, należy pamiętać, że migranci przesiedlają się nie tylko w celu poprawy sytuacji życiowej czy z powodu braku poczucia bezpieczeństwa w swym państwie. Przyczyny migracji to zagadnienie wielopłaszczyznowe. Osoby decydujące się na ucieczkę z własnego kraju często ryzykują utratę życia, chcąc wyrwać się spod politycznego ucisku, w którym nie są w stanie żyć w zgodzie z własnymi przekonaniami. Emigranci opuszczają ojczyznę również z powodów ekonomicznych, chcąc poprawić byt materialny bądź widząc perspektywę samorozwoju. Wędrówki te można podzielić na dokonywane zgodnie z obowiązującymi normami prawa, określonymi dla danego regionu, często reprezentowanego przez podmiot międzynarodowy, jak np. Unia Europejska, czy normami krajowymi oraz na takie, które są dokonywane wbrew przepisom prawa, a więc nielegalnie. Pamiętać należy, że za każdym imigrant stoi osobna, często bardzo złożona i dramatyczna historia. Dla zabezpieczenia podstawowych praw człowieka, w ramach Organizacji Narodów Zjednoczonych 10 grudnia 1948 roku została przyjęta Powszechna deklaracja praw człowieka, która gwarantuje każdemu prawo do swobodnego poruszania się i wyboru miejsca zamieszkania w granicach każdego państwa oraz prawo do posiadania obywatelstwa. W dobie zmian społecznych, globalizacji, rewolucji cyfrowej i kilku kryzysów migracyjnych ostatnich lat, w ramach ONZ 19 grudnia 2018 roku powstał Światowy Pakt ws. Migracji, który zawiera szereg zasad służących zwiększeniu bezpieczeństwa. Kryzys migracyjny, nazywany również uchodźczym, który swoje apogeum miał w 2015 roku, uznany został za największe tego typu zjawisko po II wojnie światowej i wstrząsnął opinią publiczną na całym świecie. Odpowiedzią organów Unii Europejskiej na ten problem był 10-punktowy plan natychmiastowych działań. Szacuje się, że do Europy emigrowało w tym czasie około 2 milionów osób, a na szlakach lądowych i morskich życie straciło co najmniej 20 tysięcy migrantów. W celu zagwarantowania bezpieczeństwa granic Unii oraz wsparcia dla osób potrzebujących pomocy humanitarnej podjęto szereg działań, takich jak stworzenie planu relokacji osób ubiegających się o azyl w Europie wśród już przebywających na kontynencie oraz zorganizowanie powrotu osób, które nie spełniały warunków azylowych.

EN

This paper discusses the legal issues in the field of migration crisis that the European community has been dealing with in recent years. To understand the specifics of this issue, it should be realized that people from time immemorial have moved from place to place in order to improve their living conditions. Migrants are resettling to improve their lives, lacking security in a country that cannot or does not want to guarantee it. Reasons for migration can be as plentiful and varied as are migrants themselves. Refugees decide to escape their own country, risk their own and their families’ lives, yearning to break free from oppression that prevents them from observing their faith, following passions, or expressing their views. Emigrants decide to leave their homeland for economic reasons, to improve their financial situation, or achieve self-actualization. Their journeys split between those made in accordance with applicable national and international legal norms, such as ones dictated by the European Union, and those that are carried out against the law. It is important to remember that each immigrant represents a unique, often overly complex story, one of the myriad human dramas that we have faced since our civilization has begun. To safeguard a set of basic human rights, the Universal Declaration of Human Rights of December 10, 1948 was adopted by the United Nations, guaranteeing to all persons the right to unimpeded movement, choice of where to live within each country, and to their nationality. Compelled by social change, globalization, digital revolution and several migratory crises of recent years, the Global Compact for Migration of December 19, 2018 was developed by the UN, containing several principles designed to make migration safer. Poland has not yet acceded to the agreement. The migration crisis, also known as the refugee crisis, that has started in 2015, was recognized as the largest of its kind since the Second World War, overtaking the public discourse around the world. The European Union responded to it with a 10-point plan of immediate actions. It is estimated that as many as two million people immigrated to Europe during that time. At least 20,000 people lost their lives in transit via sea and land. In order to guarantee the security of the Union's borders and to significantly increase support for people in need of humanitarian assistance, a number of actions have been taken, such as creating plans to relocate asylum seekers that are already in Europe and to allow for the return of those who had not met asylum conditions. To date, the European Union has fundamentally increased the security of its borders, combats the smuggling of illegal immigrants and offers secure ways to enter its territory legally. The EU-Turkey agreement was crucial in helping to resolve this problem, by providing Greece the ability to send refugees who had not received asylum in a member state of the European Union to Turkey.