Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

O przesłuchaniu pokrzywdzonych przestępstwami z art. 197–199 k.k. Studium z zakresu stosowania prawa

100%

Tkacz S.

|

tom 85

91-100

EN

The subject matter of the considerations is the issue of the application of art. 185c § 2 of the [Polish] penal procedure code, according to which people harmed by offences under art. 197–199 p.c. are interrogated as witnesses at a court session. This provision introduces a special mode of interrogation of a victim witness while conducting proceedings in cases involving sexual offences. The intention of the legislator is to guarantee the victims of these crimes a higher standard of protection. In the course of the conducted analyses, the findings made by the Commissioner for Citizens’ Rights in the course of the proceedings were presented, aiming at determining how the legislator’s objectives are implemented in practice. It has been noticed that often several dozen days pass between the notification of a crime and the questioning of the victim. As a result, the intention of the legislator cannot be implemented. The undertaken analyses were concluded with a theoretical reflection on the effectiveness of legal provisions. In conclusion, it was pointed out that effectiveness requires, in particular, taking into account the relationship between the behavior of recipients and the goals assumed by the legislator.

PL

Przedmiot podjętych rozważań stanowi problematyka stosowania art. 185c § 2 k.p.k., zgodnie z którym osoby pokrzywdzone przestępstwami z art. 197–199 k.k. przesłuchiwane są w charakterze świadków na posiedzeniu sądowym. Przepis ten wprowadza szczególny tryb przesłuchania świadka pokrzywdzonego przy prowadzeniu postępowań w sprawach o przestępstwa seksualne. Intencją prawodawcy jest zagwarantowanie ofiarom tych przestępstw wyższego standardu ochrony. W wyniku analiz przedstawiono ustalenia poczynione przez Rzecznika Praw Obywatelskich w ramach postępowania mającego określić, w jaki sposób cele prawodawcy są realizowane w praktyce. Zauważono, że niejednokrotnie pomiędzy zawiadomieniem o popełnieniu przestępstwa a przesłuchaniem osoby pokrzywdzonej upływa kilkadziesiąt dni. W następstwie tego intencja prawodawcy nie może zostać zrealizowana. Podjęte analizy zakończone zostały refleksją teoretycznoprawną poświęconą skuteczności przepisów prawa. W konkluzji wskazano, że skuteczność wymaga w szczególności wzięcia pod uwagę relacji zachowań adresatów do założonych przez prawodawcę celów.

2

Retoryka pytań w dyskursie sądowym

89%

Tecław B.

|

nr 3

2-15

PL

Artykuł podejmuje temat retoryki pytań w toku przesłuchiwania świadków na sali sądowej w kontekście polskiego prawodawstwa i praktyki postępowania sądowego. W szczególności przedmiotem analizy jest zastosowanie zabiegów retorycznych, za pomocą których pytania mają mieć walor perswazyjny, a nie tylko informacyjny. Takie pytania ze strony przesłuchującego mają np. zasugerować treści, które potwierdzałyby jego tezę.

EN

This study investigates the issue of lawyers’ rhetorical proficiency, which is revealed in a situation of examination of witnesses and defendants in a Polish model of lawsuit. At this stage of trial the hybridity of rhetoric can be observed and it discloses in a specifi c technique of posing questions that aim to persuade while they pretend to inform. The discussed method of examination is performed to elicit evidence in support of facts which will satisfy a required element of a party's claim or defense.

3

Oni Teresy Torańskiej – między wywiadem a przesłuchaniem

89%

Rostkowska K.

|

nr 4 (59)

129-136

PL

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, czy wywiady Teresy Torańskiej składające się na książkę Oni mają językowe cechy przesłuchania. Pytania dziennikarki poddano analizie, a rozważania uporządkowano, uwzględniając cztery aspekty: faktografi czny, dotyczący wydarzeń omawianych w wywiadach; psychologiczny, związany z zastosowaniem przez dziennikarkę określonych technik perswazji; wartościujący, polegający na odwoływaniu się do kwestii etycznych, oraz społeczno-kulturowy, będący swoistym przewartościowaniem paradygmatu kulturowego.

EN

This article aims at answering the question whether interviews by Teresa Torańska conduct in the book Oni (Them) feature language properties of an interrogation. The study provides the analysis of the journalist’s questions, and discusses the conclusions with a reference to four aspects: factual – related to certain events discussed in the interviews, psychological – connected with the journalist’s use of certain techniques of persuasion, evaluative – which refer to ethical issues, as well as social and cultural characteristics which redefi nes the cultural paradigm.

4

Pojęcie świadka w kanonicznym i polskim postępowaniu karnym

89%

Grochowska N.

|

nr 7 (20) nr 2

173-190

PL

Celem niniejszego artykułu jest wykazanie podobieństw i różnic, jakie zachodzą w definiowaniu świadka w kanonicznym postępowaniu karnym, jak i w polskim postępowaniu karnym. Dowód z zeznań świadka jest jednym z najczęściej wykorzystywanych dowodów i tym samym stanowi jedno z najistotniejszych źródeł dowodowych w tych porządkach. Pojęcie świadka, jego prawa i obowiązki oraz poszczególne kategorie świadków w polskim postępowaniu karnym i w prawie kanonicznym nie są tożsame. Ponadto, Kodeks Prawa Kanonicznego z 1983 r. nie przewiduje szczególnych form przesłuchania, takich jak okazanie czy przesłuchanie przy okazji oględzin lub eksperymentu, jak to ma miejsce w Kodeksie postępowania karnego.

EN

The aim of this article was to show both similarities and differences in defining a witness in canonical criminal proceedings as well as in Polish criminal procedure. The witness’s testimony is one of the most frequently used types of evidence in both kinds of proceedings. It is also one of the most important sources of evidence in these legal orders. The concept of witness, his rights and obligations and individual categories of witnesses in Polish criminal proceedings and under canon law are not identical. Moreover, the 1983 Code of Canon Law does not provide for specific forms of interrogation, such as: identity parade or interrogation during an inspection or experiment, as is the case in the Polish Code of Criminal Procedure.

5

Dowody ze świadków w postępowaniu kanonizacyjnym Sługi Bożego ks. Stanisława Streicha

89%

Mueller W.

|

2022

|

nr 32

145-165

EN

On October 28, 2017, in the church of st. John Bosco in Luboń, the beatification process began at the diocesan stage of rev. Stanisław Streich, murdered at the foot of the altar on February 27, 1938 in Luboń by a communist – Wawrzyniec Nowak. Neither the period of World War II, nor the location of post-war Poland under strict control of the Soviet Union, although it actually delayed the efforts towards the beatification process, did not overshadow the belief that the Luboń martyr deserves the glory of the altars. It was for this reason that the opinion of martyrdom, holiness, and signs was the driving force that eventually led to the initiation of the diocesan inquiry. One of the essential elements of this process is the evidence phase, i.e. collecting the appropriate human arguments that will allow us to achieve moral certainty as to the fact of martyrdom, or the heroic virtues of a candidate for altars, a miracle, and the existence of the cult of the Servant of God. Among the evidence taken in canonical trials, apart from the statements of the parties, evidence from documents and expert opinions, as well as on-site inspections and court examinations, evidence from witnesses is of particular importance, as indicated by the instruction of the Congregation for the Causes of Saints Sanctorum Mater on conducting diocesan or eparchial inquiries in matters of canonization, which in Article 29 § 2 it states that in new cases the investigation concerns “primarily” the questioning of witnesses. Thus, the evidence from witnesses was an important element of the diocesan canonization proceedings of the Servant of God, rev. Stanisław Streich

PL

28 października 2017 r. w kościele pw. św. Jana Bosko w Luboniu rozpoczął się proces beatyfikacyjny na etapie diecezjalnym ks. Stanisława Streicha, zamordowanego u stóp ołtarza 27 lutego 1938 r. w Luboniu przez komunistę - Wawrzyńca Nowaka. Ani okres II wojny światowej, ani usytuowanie powojennej Polski w ścisłej kontroli od Związku Radzieckiego, choć realnie opóźniło starania zmierzające do procesu beatyfikacyjnego, nie przyćmiło przekonania, że luboński męczennik zasługuje na chwałę ołtarzy. Z tego powodu opinia męczeństwa, świętości i znaków była siłą wiodącą, która ostatecznie doprowadziła do rozpoczęcia dochodzenia diecezjalnego. Jednym z istotnych elementów tegoż procesu jest faza dowodowa, czyli zebranie odpowiednich argumentów ludzkich, które pozwolą osiągnąć pewność moralną co do faktu męczeńskiej śmierci, względnie heroiczności cnót kandydata na ołtarze, cudu, a także istnienia kultu Sługi Bożego. Pośród środków dowodowych przyjętych w procesach kanonicznych obok oświadczeń stron, dowodów z dokumentów i z opinii biegłych oraz wizji lokalnej i oględzin sądowych szczególną wagę posiada dowód ze świadków, na co wskazuje instrukcja Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych Sanctorum Mater o prowadzeniu dochodzenia diecezjalnego lub eparchialnego w sprawach kanonizacyj nych, która w artykule 29 § 2 stwierdza, że w sprawach nowych dochodzenie dotyczy „przede wszystkim” przesłuchania świadków. Tak więc dowód ze świadków stanowił istotny element diecezjalnego postępowania kanonizacyjnego Sługi Bożego ks. Stanisława Streicha.

6

Prawo do informacji o własnych prawach w postępowaniu karnym jako jeden z wymiarów edukacji praw człowieka

89%

Kolendowska-Matejczuk M. , Mrowicki M.

|

2019

|

nr 4

101-114

EN

The authors focus on the issues concerning the human rights education, in particular concerning the rights of the parties in the criminal proceedings. It involves also the questions of the obligations and the manner in which the suspects are presented with the letter of rights. These aspects are shown also from the European law perspective. It indicates the shortcomings in the legal education in the above mentioned area.

PL

W artykule poruszone zostały zagadnienia związane z edukacją w zakresie praw obowiązujących w postępowaniu karnym, jako jednym z aspektów edukacji o prawach człowieka. Omówione zostały kwestie dotyczące obowiązku i sposobu informowania podejrzanych i oskarżonych o ich prawach, z naciskiem na regulacje europejskie mające za przedmiot wskazaną problematykę. Publikacja ukazuje braki w edukacji prawniczej w tym zakresie.

7

Conflict of Interest in the Protection of Witness Identity with the Right of the Accused to Adversarial Examination and the Applicability a Testimony as an Evidence in the Legal Order of the Slovak Republic

89%

Mokrá I.

|

2022

|

tom 17

|

nr 19 (1)

219-234

EN

The adversarial principle can be considered as one of the indispensable principles of not only criminal proceedings but also proceedings integrated in other branches of national law of the Slovak Republic. So it is appropriate to recognize its important position and emphasize that its omission may have far-reaching consequences. Its importance underline also wide range sources of law. In practice, focusing primarily on criminal law, we encounter with its limitations, particularly from the perspective of the accused person in the ongoing criminal proceedings, especially by examination of witness whose identity must remain classified. The main aim of the article is to point out how the right of an accused person on adversarial examination of witness whose identity must remain classified can be guaranteed through the conditions which declares European Court of Human rights and which are required for the applicability a testimony of this witness as an evidence in criminal proceedings.

PL

Zasadę kontradyktoryjności można uznać za jedną z niezbędnych zasad nie tylko postępowania karnego, ale także postępowania zintegrowanego z innymi gałęziami prawa krajowego Republiki Słowackiej. Właściwe jest więc uznanie jej ważnej pozycji i podkreślenie, że jej pominięcie może mieć daleko idące konsekwencje. Jej znaczenie podkreślają także różnorodne źródła prawa. W praktyce, skupiając się przede wszystkim na prawie karnym, spotykamy się z jej ograniczeniami, zwłaszcza z perspektywy oskarżonego w toczącym się postępowaniu karnym, szczególnie przy przesłuchaniu świadka, którego tożsamość musi pozostać niejawna. Głównym celem artykułu jest wskazanie, w jaki sposób prawo oskarżonego do kontradyktoryjnego przesłuchania świadka, którego tożsamość musi pozostać niejawna, może być zagwarantowane przez warunki, które ogłasza Europejski Trybunał Praw Człowieka i które są wymagane do wykorzystania zeznań świadka jako dowodu w postępowaniu karnym.

8

Taktyka i metody przesłuchania świadka w postępowaniu przygotowawczym

71%

Kuźmiński M.

|

nr 8/2014

119-130

PL

Autor koncentruje swoją uwagę na czynności przesłuchania świadka w sprawie karnej. Obecnie składanie zeznań przez świadka jest traktowane jako jedna z najbardziej istotnych części postępowania przygotowawczego. Artykuł prezentuje wskazówki, w jakim kierunku powinno przebiegać prowadzenie przesłuchania. Artykuł jest oparty na publikacjach książkowych i dokumentach, pochodzących od wielu znamienitych policjantów, prokuratorów oraz kryminologów. Cele, które przyświecają przedmiotowej publikacji są następujące: podkreślenie praw i obowiązków przysługujących świadkowi w postępowaniu karnym; opis procedur podczas przesłuchania; zwrócenie uwagi na proces weryfikacji zeznań.

EN

The author focuses on the activity of witness interrogation during a criminal case. Currently, making statements by a witness is treated as one of the most important parts of the preparatory proceeding. The article presents the ways in which an interrogation should be carried out. The article is based on books and documents deriving from many eminent police officers, public prosecutors and criminologists. The aims of the paper are as follows: outlining the rights and obligations of a witness in a criminal proceeding; description of procedures during questioning; drawing attention do the process of verifying statements.

9

Problematyka badawcza metodyki przeprowadzania konfrontacji procesowo-kryminalistycznej w Polsce

62%

Juszka K.

|

nr 291

3-6

PL

Celem artykułu jest prezentacja wyników badań własnych 169 spraw sądowych i prokuratorskich z lat 2000- 2005, w których przeprowadzono konfrontację w sprawach zabójstw, zgwałceń i kradzieży z włamaniem. Analizowane sprawy były losowane metodą nazywaną w badaniach statystycznych metodą losowania zespołowego wieloetapowego, która w Polsce jest powszechnie stosowana w naukach społecznych. Niniejsza problematyka zostanie poddana analizie z punktu widzenia realizacji zasad przeprowadzenia tej czynności.

EN

The objective of this paper is to present the author’s own studies of 169 court and investigative cases from the period 2000-2005, where confrontations were conducted in court and investigative cases of killings, rapes and burglaries. The analyzed cases were chosen using the multi-stage sampling method, which in Poland is widely used in the social sciences. The issues associated with confrontation will be analysed from the viewpoint of the observance of principles for conducting this procedure.

10

Znaczenie wskazania kwalifikacji prawnej czynu oraz jej zmiany w toku postępowania karnego dla realizacji przez oskarżonego prawa do obrony

62%

Sowiński P. K.

|

nr 3

113-138

PL

W tekście przedstawiono problematykę dotyczącą wskazania przez oskarżyciela, w tym także przez oskarżyciela publicznego, kwalifikacji prawnej czynu oraz znaczenie tej czynności dla możliwości sprawowania przez oskarżonego skutecznej obrony. Wskazano na zależność zachodzącą pomiędzy granicami oskarżenia a granicami rozpoznania sprawy przez sąd karny i granicami obrony. Omówiono problematykę notyfikacji podejrzanemu i oskarżonemu zmian w obrębie kwalifikacji prawnej oraz uprawnienia sądu w tym zakresie, ze szczególnym uwzględnieniem regulacji zawartej w art. 399 § 1 k.p.k. Omówiono wątpliwości narosłe wokół stosowania art. 80 k.p.k. oraz jego wpływ na stosowanie instytucji obrony obligatoryjnej.

EN

The text presents problems concerning the indication by prosecutor, including public prosecuting attorney, of the legal classification of the offence and the importance of this activity for the defendant’s ability to effectively defend himself or herself. It points to the relationship between the scope of indictment and the scope of examination of the case by penal court and the scope of defence. It discusses the issues of notifying the suspect and the defendant of changes made within the legal classification and the court’s powers in this respect, with particular stress on the regulation contained in Article 399 § 1 of the Polish Code of Criminal Procedure. Concerns about the application of Article 80 of the Code of Criminal Procedure and its impact on the use of compulsory defence institutions were also discussed.