Przyglądając się dziejom firmy Falanga z perspektywy historycznych badań produkcji, autor zadaje pytanie o strategie biznesową, która umożliwiła Falandze zajęcie hegemonicznego miejsca na rynku filmowym. Argumentuje, że firma rozwijała się zgodnie ze strategią rozwoju organicznego, stosując również strategię niszy i strategię przewagi konkurencyjnej. Trafne rozpoznanie specyfiki i potrzeb rynku filmowego, wysoka jakość usług, ostrożne i przemyślane decyzje inwestycyjne uczyniły w latach 30. z Falangi najważniejszy podmiot na rynku, o znaczeniu zdecydowanie wykraczającym poza działalność usługową w zakresie udostępniania hali do zdjęć i obróbki laboratoryjnej taśmy. Autor demonstruje, że Falanga zajmowała kluczowe miejsce w systemie rozproszonego finansowania filmów w Polsce, a jednocześnie – mimo że formalnie nie wyprodukowała żadnego pełnometrażowego filmu fabularnego – była najważniejszym polskim (ko)producentem filmowym.
EN
Looking at the history of Falanga from the perspective of historical production research, the author asks a question about the business strategy that enabled Falanga to take hegemonic position on the film market. He argues that the company developed in line with its organic development strategy, also using a niche strategy and competitive advantage strategy. Accurate diagnosis of the specifics and needs of the film market, high quality of services, careful and thoughtful investment decisions made Falanga the most important market player in the 1930s, which significantly exceeded the service side of the company based on renting a production hall space for filming and laboratory tape processing. The author demonstrates that Falanga occupied a key place in the system of dispersed film financing in Poland, and was at the same time – despite the fact that it did not formally produce any feature film – the most important Polish (co) film producer.
Artykuł jest recenzją książki Marcina Adamczaka Kapitały przemysłu filmowego. Hollywood, Europa, Chiny (2020). Autor monografii opisuje w niej sposoby funkcjonowania współczesnego rynku filmowego. Książka składa się z trzech rozdziałów dotyczących: hollywoodzkiego systemu kinematograficznego, od jego początków do czasów obecnych; europocentrycznego podsystemu festiwalowego opartego na budowaniu prestiżu społecznego, kulturowego i symbolicznego; oraz wzrastającej roli Chin w pejzażu współczesnej produkcji i dystrybucji filmów. Książka zawiera też propozycje metodologiczne, które mogą być wykorzystywane w dalszych badaniach dotyczących nie tylko funkcjonowania rynku filmowego, ale również innych przemysłów kreatywnych, choć nie sposób przewidzieć, czy w świecie postcovidowym rynki te będą funkcjonowały według zasad opisanych w książce Adamczaka.
EN
Review of Marcin Adamczak’s book on the functioning of the modern film market: Kapitały przemysłu filmowego. Hollywood. Europa. Chiny [Capitals of the Film Industry: Hollywood. Europe. China] (2020). The book consists of three chapters, which describe: the Hollywood cinematographic system from its beginnings to the present day; the Eurocentric festival subsystem based on building social, cultural and symbolic prestige; and the growing role of China in the landscape of contemporary film production and distribution. The book contains also methodological proposals, which can be used in further research concerning not only the functioning of the film market, but also other creative industries, although it is impossible to predict whether in the post-covid world these markets will function according to the rules described by Adamczak.
Książka Dawida Głowni Początki kina w Japonii na tle przemian społeczno-politycznych kraju (2020) przedstawia szczegółowo narodziny kinematografii japońskiej – od sprowadzenia aparatury filmowej w 1897 r. i założenia pierwszych wielkich przedsiębiorstw, takich jak Nikkatsu, po początki cenzury filmowej, ustanowionej w wyniku „skandalu Zigomarowskiego” z 1912 r. Autor ukazuje kontekst społeczny, polityczny i kulturalny powstania kina w Japonii, odnosząc się m.in. do świata ulicznych rozrywek (misemono), do których początkowo zaliczano kinematograf, a także wojny rosyjsko-japońskiej, wydarzenia stymulującego rozwój branży filmowej. Szczegółowo omówiono także genezę benshi – narratorów komentujących pokazy wczesnych filmów. Procesy opisane przez Dawida Głownię zostały zestawione z narodzinami kina na ziemiach polskich na przełomie XIX i XX w.
EN
Dawid Głownia’s book Początki kina w Japonii na tle przemian społeczno-politycznych kraju [The Beginnings of Cinema in Japan in the Context of the Country’s SocioPolitical Transformations] (2020) offers a detailed and comprehensive presentation of the birth of Japanese cinematography, from the importation of the film apparatus in 1897 and the establishment of the first major film companies such as Nikkatsu to the establishment of film censorship as a result of the “Zigomar scandal” of 1912. The author also presents manifold social, political and cultural contexts of the emergence of cinema in Japan, such as the world of street performances (misemono), which initially included the cinema, or the Russo-Japanese War, which stimulated the birth of the film industry. The origin of benshi, whose narration accompanied silent film screenings, is also discussed in detail. In the review, the processes described by Dawid Głownia are juxtaposed with the birth of cinema on Polish lands at the turn of the 19th and 20th century. 24
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.