Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  przedstawiciel ustawowy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
|
|
tom C
91-102
PL
Celem artykułu jest wykazanie słuszności tezy, że dla bytu przedsiębiorcy nie jest konieczne posiadanie pełnej zdolności do czynności prawnych. Osoba fizyczna wykonująca działalność gospodarczą może dokonywać czynności prawnych za pośrednictwem przedstawiciela ustawowego, a w niektórych sytuacjach za przyzwoleniem sądu opiekuńczego. Wymogu pełnej zdolności do czynności prawnych nie wprowadza ani k.c., ani u.s.d.g. Jedynie ustawy szczególne, w ściśle określonych przypadkach, warunkują wykonywanie działalności gospodarczej od posiadania pełnej zdolności do czynności prawnych.
EN
The aim of this article is to demonstrate the thesis that is not necessary to have full capacity for legal acts to be an entrepreneur. A natural person who carries out business activity may perform legal acts through a legal representative and, in some cases, with the consent of the guardianship court. Neither Polish Civil Code nor the Freedom of Business Activity Act require the capacity for legal acts. Only special laws – in specific cases – provide for business activity as a condition of having full capacity for legal acts.
|
|
tom XXIII
|
nr (2/2020)
121-139
EN
Introduction. Limiting parental authority by placing a child in a foster family causes, effects in terms of the separation of rights, and obligations, between foster parents and biological parents. Biological parents retain some parental rights in relation to the child. The lack of sufficiently uniform and precise legal regulations defining the scope of rights and obligations of both families may cause real difficulties in the proper fulfilment of parental roles, when there is no agreement between the families. Aim. The subject of considerations in this study is the issue of the legitimacy of limiting the scope of legal decisions of foster parents in matters of a child placed in a foster family. The purpose of the considerations is to indicate the non-uniformity of legal provisions in this area, as well as an attempt to answer the question of whether the legal limitations of the foster parent’s decision-making scope allow for effective protection of the welfare of a child placed in a foster family. It is important that the child is placed in a foster family, among other things, because the biological parents created a situation threatening to his well-being. Therefore, it seems justified to assume that, while maintaining the temporary nature of foster care, foster parents should have a wider range of decision-making powers over a child than is currently provided for by law. This problem is multifaceted, and due to the insufficient regulation of this issue in law, it may be difficult to exercise the rights jointly by biological parents and foster parents, especially if there is no agreement, and willingness, to cooperate between them. Methods. In the adopted methodology of work, theoretical-legal and dogmatic-legal methods were used as the basic research methods, based on the analysis of the substantive material and views of the representatives of the legal doctrine. The considerations were also based on the analysis of the literature and jurisprudence. A problematic analysis of the legal issue being the subject of the study was made. Conclusions. In the Polish legal system, the division of competences between foster parents and biological parents does not guarantee legal protection of the child’s best interests. The noticeable chaos in legal regulations is also not conducive to popularizing the idea of foster parenthood, which is so desirable at present. The postulate to make the applicable legal regulations more flexible, which should limit decision-making for biological parents rather than foster parents, as is the case in the current legal system, seems justified.
PL
Wprowadzenie. Ograniczenie władzy rodzicielskiej poprzez umieszczenie dziecka w rodzinie zastępczej wywołuje m.in. skutki w zakresie rozdzielenia praw i obowiązków między rodzicami zastępczymi a rodzicami biologicznymi. Rodzice biologiczni zachowują bowiem niektóre uprawnienia rodzicielskie. Brak wystarczająco jednolitych i precyzyjnych regulacji prawnych określających zakres praw i obowiązków obu rodzin może powodować realne trudności w prawidłowym wypełnianiu ról rodzicielskich, gdy pomiędzy rodzinami nie ma porozumienia. Cel. Przedmiotem rozważań w niniejszym opracowaniu jest problematyka zasadności ograniczenia w prawie zakresu decyzyjności rodziców zastępczych w sprawach dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej. Celem rozważań jest wskazanie na niejednolitość przepisów prawnych w tym obszarze, a także próba odpowiedzi na pytanie, czy ograniczenia zakresu decyzyjności rodzica zastępczego wynikające z przepisów pozwalają na skuteczną ochronę dobra dziecka umieszczonego w rodzinie zastępczej. Istotne przy tym bowiem jest to, że dziecko umieszcza się w rodzinie zastępczej m.in. z tego powodu, że rodzice biologiczni stworzyli sytuację zagrożenia dla jego dobra. Uzasadnione wydaje się zatem założenie, że przy zachowaniu tymczasowości pieczy zastępczej rodzice zastępczy powinni dysponować szerszym zakresem uprawnień decyzyjnych wobec podopiecznego niż obecnie przewidują to przepisy prawa. Problem ten jest wielowątkowy, a wobec niedostatecznego uregulowania tej kwestii może zaistnieć trudność w realizacji uprawnień wspólnie przez rodziców biologicznych i zastępczych, zwłaszcza jeżeli brak jest między nimi porozumienia i chęci współpracy. Materiały i metody. W przyjętej metodologii pracy zastosowano teoretyczno-prawne i dogmatyczno-prawne metody badawcze, opierające się na analizie materiału merytorycznego oraz poglądach przedstawicieli doktryny prawa. Podstawą rozważań była również analiza piśmiennictwa oraz orzecznictwa. Problemowo przeanalizowano zagadnienie prawne będące przedmiotem opracowania. Wnioski. W polskim systemie prawnym podział kompetencji między rodziców zastępczych a biologicznych nie gwarantuje prawnej ochrony dobra dziecka. Zauważalny chaos w przepisach nie sprzyja też popularyzacji idei rodzicielstwa zastępczego, które jest obecnie tak pożądane. Uzasadniony wydaje się postulat uelastycznienia obowiązujących regulacji, które powinny wyznaczać ograniczenia w decyzyjności raczej dla rodziców biologicznych, a nie zastępczych, jak ma to miejsce obecnie.
3
67%
PL
Umowy ubezpieczenia na życie są zawierane dla zapewnienia stabilności finansowej osobom bliskim, a przede wszystkim małoletnim dzieciom. W polskim prawie brakuje całościowego rozwiązania kwestii wykonywania zarządu nad majątkiem małoletniego dziecka, uwzględniającego realia i oczekiwania społeczne, np. poprzez możliwość ustanowienia w testamencie zasad zarządu majątkiem dziecka. Ten stan prawny rzutuje na wypłatę świadczeń małoletnim uposażonym z tytułu umów ubezpieczenia na życie ze względu na ograniczony wpływ ubezpieczonego rodzica na sposób wydatkowania tej kwoty przez opiekuna dziecka, a przede wszystkim zabezpieczenie interesów majątkowych dziecka. Zakłady ubezpieczeń wdrożyły procedury mające na celu ochronę, w istniejących granicach prawa, interesów majątkowych uposażonych małoletnich. Zdaniem autorek, celowe jest stworzenie dobrych praktyk rynkowych, aby ujednolicić stosowane procedury, w szczególności ze względu na nacisk ustawodawcy oraz nadzoru ubezpieczeniowego na sprawny sposób realizacji wypłaty świadczeń ubezpieczeniowych.
EN
Life insurance contracts are mostly concluded to protect the financial stability of the relatives, and especially minor children. Polish law lacks a comprehensive solution to the issues of exercise of asset management of the minor child, which will take into account social reality and expectations, for example, through the possible establishment of the principles of the child's property administration by means of last will and testament. This legal status influences the payment of benefits to minor beneficiaries under life insurance contracts because of the insured parent's limited impact on the way of spending this amount by the child's guardian, and particularly the protection of the child's financial interests. Insurance companies have implemented procedures to safeguard the economic interests of beneficiaries, including minors within the existing legislative limits, by indicating the amount for which it is necessary to present the family and guardianship court's decision for the payment of benefits. According to the authors, it is appropriate to create a good market practice to standardize applied procedures, principally due to the pressure of legislators and insurance supervision on the efficient payment of insurance benefits.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.