Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 3

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  protest movement
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
RU
В статье говорится о том, что развитие России в последнее время характеризуется преобладанием консервативных процессов в общественно-политической сфере. Автор подчеркивает мысль о том, что консервативная волна, которая наблюдается в России, имеет общественную поддержку. Много внимания уделено причине этого процесса. Автор полагает, что консервативная волна есть ответ Кремля на протестное движение в России 2011-2012 годов. В заключении говорится, что результатом явилась глубокая поляризация общества, возникли «две России» – городская, либеральная, и консервативная, традиционалистская.
EN
The article deals with the development of Russia which has been recently characterized by predominance of conservative processes in the socio- political sphere. The author emphasizes the idea that the conservative wave which is observed in Russia has public support. Much attention is paid to the underlying conditions of this process. The author believes that the conservative wave is a response of the Kremlin to the Russian protest movement of 2011-2012. In conclusion the text points out that the result was deep polarization of the society having "two Russias" - urban, liberal and conservative, traditionalist.
|
|
nr 4
175-190
PL
Według Juana Linza, autorytarni władcy dopuszczają ograniczony i bezsilny pluralizm polityczny i organizację wyborów, ale jasno pokazują, że zmiana władzy jest niemożliwa, a opozycja nie może przejąć władzy. Wybory w reżimach autorytarnych są częścią nominalnie demokratycznych instytucji i pomagają władzom legitymizować panujący reżim. Wybory nie są wolne ani uczciwe, a zatem nie stanowią szansy dla opozycji, aby wygrać i zmienić system polityczny w ich następstwie. Można zadać pytanie, jakiego rodzaju działania powinna podjąć opozycja w celu wzmocnienia swojej pozycji. Jest to obecnie główny problem niesystemowej opozycji w Federacji Rosyjskiej. Z jednej strony ma ona problem z uzyskaniem dostępu do wyborów, ale z drugiej strony wie, że nawet gdyby mogła wziąć w nich udział, nie byłyby to wybory demokratyczne. Artykuł stara się rzucić światło na strategie niesystemowej opozycji rosyjskiej i możliwości jej wpływu na rosyjskie społeczeństwo, w warunkach gdy rząd próbuje marginalizować, osłabiać i ostatecznie niszczyć niesystemową opozycję. Artykuł przedstawia krytyczną analizę literatury i dokumentów na ten temat.
EN
According to Juan Linz, authoritarian rulers permit limited, powerless political pluralism and organization of elections, but they make it very clear that a change in power is impossible and the opposition cannot take over. Elections in authoritarian regimes are a part of nominally democratic institutions and help rulers to legitimize the regime. They are not free or fair, and therefore do not present any opportunity for the opposition to win and change the political system afterward. The question could be asked, what kind of action the opposition should undertake in order to improve its strength. That is the main problem nowadays for non-systemic opposition in the Russian Federation. On the one hand, the opposition has a problem gaining access to elections, but on the other hand, it knows that even if it could take part, the elections would not be democratic. This article tries to shed light on the strategies of the non-systemic Russian opposition and the possibility of its impact on Russian society when the government tries to marginalize, weaken and eventually destroy the non systemic opposition. The paper provides a critical analysis of the literature and documents on the topic.
|
|
nr 4
95-106
PL
Przedmiotem badania jest myśl polityczna ruchu pro-choice Dziewuchy Dziewuchom, który działał w latach 2016–2018 w Polsce. Główny cel analizy to ustalenie jak zmieniało się poczucie zaspokojenia potrzeb w czasie aktywności politycznej Dziewuch oraz w jakim stopniu zmiany te były uzależnione od bodźców zewnętrznych w postaci prac w Sejmie RP nad dwoma projektami ustaw o zaostrzeniu przepisów antyaborcyjnych. Do rozwiązania problemów badawczych wykorzystano jakościową analizę źródeł, relacyjną analizę zawartości oraz diadę kategorii teoretycznych relatywnych deprywacji i gratyfikacji. Badanie pokazuje, że Dziewuchy stworzyły wewnętrznie spójny obraz swojej sytuacji. Manifestacje względnych deprywacji i gratyfikacji wystąpiły jednak tylko bezpośrednio po powstaniu ruchu i podczas pierwszej rocznicy działalności. Nie były one uzależnione od bodźców zewnętrznych w postaci etapów procesów legislacyjnych. Deprywacje służyły do dyskursywnej autolegitymizacji ruchu, a gratyfikacje do manifestacji sukcesu organizacyjnego. Podczas drugiego okresu, gdy wystąpiły te typy postaw, czyli po odrzuceniu pierwszego projektu w drugim czytaniu, Dziewuchy dyskursywnie autorelegitymizowały ruch oraz dawały wyraz poczucia sukcesu organizacyjnego i zaspokojenia potrzeby uznania społecznego. Oznacza to, że realizacja celów ruchu nie przynosiła Dziewuchom satysfakcji, a dążenie do neutralizacji względnych deprywacji nie stanowiło motywacji aktywności politycznej.
EN
The study examines the political thought of the pro-choice Dziewuchy Dziewuchom (Gals for Gals) movement, which was active in Poland in 2016–2018. The main goal of the analysis was to determine how the sense that one’s needs were satisfied was changing during the political activity of the Gals and to what extent these changes depended on the external stimuli provided by Polish Parliament working on two bills to tighten the anti-abortion law. The research issues were resolved using qualitative source analysis, relational content analysis and the dyad of the theoretical categories of relative deprivation (RD) and gratification (RG). The study shows that the Gals for Gals movement created an internally coherent picture of their situation. However, relative deprivation and gratification were manifested only immediately after the movement was established and on its first anniversary. The manifestations did not depend on external stimuli provided by the successive stages of the legislative processes. The manifestations of deprivation served the purpose of discursive self-legitimation of the movement, and of gratification expressed organizational success. These types of attitudes emerged during the second stage, that is after the rejection of the first bill at the second reading, when the Gals discursively self-relegitimated the movement and expressed a sense of organizational success and satisfaction of the need for social recognition. This means that the Gals were not satisfied with achieving the goals of the movement, and the efforts to neutralize relative deprivation did not motivate their political activity.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.