Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Plon białka w ekologicznej uprawie mieszanek motylkowato-trawiastych

100%

Gaweł E.

Journal of Research and Applications in Agricultural Engineering

|

2010

|

tom Vol. 55, nr 3

80-85

PL

W Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym IUNG-PIB w Grabowie (woj. mazowieckie) w gospodarstwie przekształconym na ekologiczny sposób gospodarowania w latach 2006-2009 przeprowadzono ścisłe doświadczenie polowe, dwuczynnikowe, dotyczące plonu białka w uprawie 4 mieszanek motylkowato-trawiastych z 60% i 40% udziałem nasion roślin motylkowatych i traw w mieszance (czynnik pierwszy), w warunkach nawożenia 2 dawkami kompostowanego obornika (drugi czynnik). Stwierdzono, że w latach o okresowym niedoborze wilgoci w glebie w gospodarstwie ekologicznym uprawa mieszanek lucerny z trawami była korzystniejsza ze względu na większy plon suchej masy, udział roślin motylkowatych w runi mieszanek, zawartość białka w gźkg-1s.m. oraz plon białka niż mieszanek koniczyny czerwonej z trawami.

EN

In the Agricultural Experiment Station, Grabów, Institute of Soil Science and Plant Cultivation-National Research Institute (voi. Mazovia) farm converted to organic farming in 2006-2009 a field experiment was carried out strict, two-factor for protein yield in the cultivation of four legume-grass mixtures with 60% and 40% for the seeds legumes and grasses in a mixture of seeds (first factor) in terms of fertilization in two doses of composted manure (sec ond factor). It was found that in the year of the periodic shortage of moisture in soil organic farm growing lucerne mixtures with grasses was more favorable because of higher dry matter yield, participation of the legume plants in mixed sward, the protein content by gźkg-1D.M. and protein yield than red clover mixed with grasses.

2

Dry matter and protein yield in mixtures of pea with oat rown for green forage

100%

Plaza A. , Gasiorowska B. , Cybulska A. , Rzazewska E. , Gorski R.

|

nr 1

3

Prediction of 305-day lactation milk, fat and protein yields using Legendre polynomials and test-day yields from different parts of lactation

84%

Ptak E. , Satola A. , Czaja H.

|

nr 2

EN

Applicability was evaluated of second-, third- and fourth-order Legendre polynomials (LPs) as lactation curve models for prediction the 305-day lactation yields. First lactation milk, fat and protein yields were calculated using the standard lactation curve method (LCM) and data collected during lactations truncated at 60, 100, 200 and 305 days-in-milk. All results were compared with the official lactation yields of cows. Data consisted of 5,289,576 test-day yields from 668,964 lactations of Black-and-White heifers. Standard lactation curves were modelled by LPs of the second (L2), third (L3) and fourth (L4) orders within 64 classes of genetic group by age at calving by season of calving.LPs of the highest order (L4) were the best-fitted lactation curve models, followed by L2 and L3 polynomials, showing that LPs of even orders are more suitable for fitting lactation curves. It is concluded that 305-day yields of heifers can be predicted with sufficient accuracy when the lactation curve parametres are derived using tests from the first 200 days-in-milk.

PL

Badano przydatność wielomianów Legendre’a (LPs) drugiego, trzeciego i czwartego stopnia (odpowiednio L2, L3 i L4) do obliczania 305-dniowych wydajności mleka, tłuszczu i białka w laktacjach pierwiastek Wykorzystano 5 289 576 próbnych udojów z 668 964 laktacji krów cb z różnym udziałem krwi hf, cielących się w latach 1995-2003. Zastosowano metodę wykorzystującą tzw. standardowe krzywe laktacji (lactation curve method – LCM) oraz (ko)wariancje między dziennymi wydajnościami krów. Standardowe krzywe laktacji, które opisują przebieg laktacji dla grup krów, obliczono w obrębie 64 podklas: grupa genetyczna (% krwi hf) × klasa wieku ocielenia × sezon ocielenia, za pomocą wielomianów L2, L3 lub L4, a następnie wykorzystano je do dopasowania indywidualnych krzywych laktacji. Indywidualne krzywe laktacji wyznaczano na podstawie próbnych udojów wykonanych w ciągu 60, 100, 200 lub 305 dni laktacji. Wydajności laktacyjne obliczono sumując dzienne wydajności, szacowane na podstawie dopasowanej krzywej laktacji.Podstawę do porównania wydajności oszacowanych za pomocą standardowych krzywych laktacji stanowiły 305-dniowe wydajności obliczone metodą rutynową (routine method – RM).Najbardziej przydatny do przewidywania wydajności laktacyjnych okazał się wielomian L4, a następnie wielomiany L2 i L3. Wielomiany stopnia nieparzystego (L3) były najmniej przydatne do modelowania krzywych laktacji. Wnioskuje się, że wydajności laktacyjne można z zadowalającą dokładnością przewidywać stosując metodę LCM oraz próbne udoje z pierwszych 200 dni laktacji. Zastosowanie w praktyce wielomianów Legendre’a stopnia czwartego wymaga jeszcze dalszych badań, przy czym wskazane byłoby porównanie metody LCM z rzeczywistymi wydajnościami laktacyjnymi krów.

4

Evaluation of spring triticale, faba bean and their mixtures cultivated as forecrops for winter wheat

67%

Buraczynska D. , Ceglarek F.

|

nr 4

EN

In an experiment carried out in the years 2004-2007 at the Agriculture Research Station Zawady (52°20’ N; 22°30’ E) owned by the Podlasie Academy in Siedlce the forecrop value was evaluated for winter wheat of post-harvest residues alone or in combination with straw, of spring wheat, faba bean and spring wheat-faba bean mixtures. Post-harvest residue and straw biomass as well as total nitrogen, phosphorus and potassium accumulations were assessed. Spring triticale produced more post-harvest residues and straw than faba bean. Spring triticale-faba bean mixtures in turn produced intermediate amounts of post-harvest residues and straw compared with the plants in question cultivated in pure stand. Spring triticale biomass was poorer in nitrogen and potassium than faba bean and spring triticale-faba bean mixtures. Winter wheat cultivation following faba bean and mixtures of spring triticale and faba bean significantly increased grain yield and total protein yield, compared with winter wheat cultivation after spring triticale. Soil quality increased as faba bean share in the mixture increased. Straw added to forecrop post-harvest residues significantly increased grain yield, number of ears per 1 m2 and total protein content and yield.

PL

W doświadczeniu zrealizowanym w latach 2004-2007 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52°20’ N; 22°30’ E), należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach, badano wartość przedplonową dla pszenicy ozimej resztek pożniwnych oraz resztek pożniwnych łącznie ze słomą następujących roślin: pszenżyta jarego, bobiku i mieszanek pszenżyta jarego z bobikiem. Określono masę resztek pożniwnych i słomy, nagromadzenie azotu ogółem, fosforu i potasu. Pszenżyto jare wytworzyło więcej resztek pożniwnych i słomy niż bobik. Mieszanki pszenżyta jarego z bobikiem pozostawiły pośrednią masę resztek pożniwnych i słomy między ich komponentami w czystym siewie. Masa organiczna pszenżyta jarego była mniej zasobna w azot i potas niż masa bobiku i mieszanek pszenżyta jarego z bobikiem. Uprawa pszenicy ozimej w stanowisku po bobiku i mieszankach pszenżyta jarego z bobikiem istotnie zwiększała plon ziarna i plon białka ogólnego w porównaniu z uprawą w stanowisku po pszenżycie jarym. Jakość stanowiska poprawiała się wraz ze wzrostem udziału bobiku w mieszance. Dodatek słomy do resztek pożniwnych przedplonu powodował istotny wzrost plonu ziarna, liczby kłosów na 1 m2 oraz zawartości i plonu białka ogólnego.

5

Wplyw wieloskladnikowych nawozow dolistnych na plonowanie i sklad chemiczny owsa

59%

Tobiasz-Salach R. , Bobrecka-Jamro D.

|

2003

|

tom 85

89-98

6

Wplyw nawadniania kroplowego i fertygacji na akumulacje plonu bialka i suchej masy w bulwach ziemniaka

59%

Mazurczyk W. , Wroniak J. , Wierzbicka A.

|

tom 530

177-186

PL

Materiał do badań pochodził z doświadczenia polowego, założonego w ramach realizacji grantu UE „FertOrgaNic”. Średnio wczesna odmiana Triada była uprawiana na piasku gliniastym lekkim w latach 2004-2005, z zastosowaniem nawożenia azotem organicznym w postaci obornika i organiczno-mineralnym w połączeniu z nawadnianiem kroplowym. Dawki wody oraz azotu mineralnego w postaci płynnej (fertygacja) ustalane były przy wykorzystaniu komputerowego programu wspomagania decyzji (DSS). Zawartość azotu ogółem (metoda Kjeldahla) oraz plon białka i suchej masy określano po 4, 5, 7 i 9 tygodniach od wschodów roślin oraz po zaschnięciu roślin. Nawożenie azotem organicznym, zastosowane z właściwie dobraną dawką azotu mineralnego i precyzyjnym nawadnianiem, zapewniło w uprawie ziemniaka uzyskiwanie najwyższych plonów białka i suchej masy, odpowiednio 900 kg i 14 t z hektara. Zastosowanie w czasie wegetacji uzupełniających dawek azotu mineralnego, zwiększyło końcowy plon białka o 23%, zaś plon suchej masy o 15%. Stwierdzono wysoce istotną zależność liniową między nagromadzaniem plonów białka i suchej masy. Szczególnie intensywny przyrost plonu białka i suchej masy wystąpił w okresie od 60 do 105 dnia po wschodach, czyli do końca wegetacji. Dużemu przyrostowi zawartości suchej masy (o 9%), w okresie między 49 a 105 dniem po wschodach, towarzyszył ustabilizowany poziom białka wynoszący około 6,5% w suchej masie.

EN

Material for the investigation was obtained from the field experiment set up within the EU grant „FertOrgaNic”. The medium early cultivar ‘Triada’ was cultivated on light loamy sand in the years 2004-2005, fertilized with organic nitrogen in the form of farm manure and organic-mineral together with drip irrigation. The doses of water and mineral nitrogen in the liquid form (fertigation) were established using the computer programme Decision Support System (DSS). The total nitrogen content (Kjeldahel’s method) as well as the yield of protein and dry matter were determined after 4, 5, 7 and 9 weeks since the plant emergence and after plant drying. Fertilization with organic nitrogen, applied with properly established mineral nitrogen dose and precise irrigation allowed obtaining the highest protein and dry matter yield, 900 kg and 14 ton per hectare, respectively. The application of additional doses of mineral nitrogen during plant vegetation increased the final protein yield by 23% and dry matter yield by 15%. A significantly high linear correlation was observed between the accumulation of protein and dry matter yield. A particularly intensive increase of protein and dry matter yield was observed between 60th and 106th day after the plant emergence, i.e. until the end of vegetation. A high increase of dry matter content (by 9%) within the period from 49th and 105th day after emergence was accompanied by a stabilized protein level amounting about 6.5% in dry matter.

7

Forecrop value of blue and yellow lupine for winter wheat

59%

Podleśny J. , Podleśna A. , Nędzi M.

|

tom Vol. 63, nr 3

70--74

EN

Besides a very good protein fodder legumes can also leave a good stand for the forecrop. In effect of legumes symbiosis with bacteria they are able to fixed N2. Thanks to that their cultivation does not require high doses of nitrogen fertilizers, and fixed nitrogen is also available in the soil for the successive crop. The aim of researches was to recognize the impact of blue and yellow lupine forecrops on yielding of winter wheat and compare these effects with the impact of spring barley. The studies were led at Agricultural Experimental Station in Grabów which belongs to the Institute of Soil Science and Plant Cultivation – State Research Institute in Puławy. Winter wheat var. Arkadia was sown after blue lupine var. Zeus, yellow lupine var. Dukat and after spring barley var. Johan. Winter wheat density amounted to 5 m plants per ha, and area of plots to harvest – 24 m2 . During the flowering of wheat following measurements were performed: plant height, leaf area (AM 300; ADC BioScientific Ltd. UK) and SPAD values (SPAD -502; Minolta Japan), whereas before the harvest, at full maturity were determined: number of shoots, number of ears and grains in the ear, the mass of straw, ears and grain, as well as weight of 1000 grains. These measurements were performed on the 10 plants randomly selected from each plots. After the harvest there were determined the grain yield and its moisture as well as nitrogen content in the grain (Kjeldahl method). It was found beneficial effect of a forecrop on wheat yielding and its elements structure (i.e. number of ears, number of grains per plant and weight of 1000 grains). The influence of a forecrop on yielding level of winter wheat was in the great degree dependent on course of weather condition in the years of research and the lupine species. In the unfavorable years to wheat cultivation the difference between yields of winter wheat cultivated after good and weak forecrop was greater than in years with favorable weather course.

PL

Oprócz bardzo dobrej paszy białkowej rośliny strączkowe mogą pozostawiać także dobre stanowisko dla rośliny następczej. Jest to efektem współżycia roślin strączkowych z bakteriami symbiotycznymi (N2) dzięki czemu w ich uprawie stosuje się mniejsze dawki nawozów azotowych, a związany azot jest dostępny w glebie także dla roślin następczych. Celem badań było rozpoznanie wpływu następczego przedplonów łubinu wąskolistnego i żółtego na plonowanie pszenicy ozimej i porównaniu tego efektu do działania jęczmienia jarego. Badania prowadzono w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Grabowie należącym do IUNG-PIB w Puławach. Pszenicę ozimą odmiany Arkadia wysiewano po łubinie wąskolistnym odmiany Zeus, łubinie żółtym odmiany Dukat i jęczmieniu odm. Johan. Obsada pszenicy ozimej wynosiła 5 mln roślin/ha, a powierzchnia poletek do zbioru – 24 m2 . W okresie kwitnienia pszenicy wykonano pomiary wysokości roślin, powierzchni liści (AM-300; ADC BioScientific Ltd., UK) oraz wartość wskaźnika SPAD (SPAD-502; Minolta Co., Ltd Japan), natomiast przed zbiorem w fazie dojrzałości pełnej na 10 roślinach losowo wybranych z każdego poletka określono liczbę pędów, liczbę kłosów i ziaren w kłosie, masę słomy, kłosów i ziarna, a także masę 1000 ziaren. Po zbiorze określono plon ziarna i jego wilgotność oraz zawartość azotu w ziarnie (metodą Kjeldahla). Stwierdzono korzystny wpływ przedplonu na plonowanie i elementy struktury plonu pszenicy ozimej (tj. liczbę kłosów, liczbę ziaren z rośliny i masę 1000 ziaren). Oddziaływanie przedplonu na poziom plonowania pszenicy ozimej było w dużym stopniu zależne od przebiegu warunków pogodowych w latach badań oraz gatunku łubinu. W latach niesprzyjających uprawie pszenicy różnica między plonami pszenicy ozimej uprawianej po dobrych i słabych przedplonach była większa niż w latach z korzystnym przebiegiem pogody.

8

Wpływ intensywności uprawy na zawartość i plon białka odmian pszenicy ozimej

59%

Oleksy A. , Szmigiel A. , Kolodziejczyk M.

|

tom 07

|

nr 1

PL

Przedmiotem badań wykonanych w latach 2002-2005 w Stacji Doświadczalnej w Prusach koło Krakowa, należącej do Uniwersytetu Rolniczego, była ocena wpływu dwóch zróżnicowanych technologii uprawy na plonowanie, zawartość oraz plon białka kilku wybranych odmian pszenicy ozimej. Porównywane technologie uprawy – średnio intensywna i intensywna – wywarły istotny wpływ na zawartość białka w ziarnie badanych odmian oraz na plon ziarna i białka. Uprawa pszenicy w technologii intensywnej powodowała zwiększenie plonu ziarna o 1,5 t∙ha⁻¹, zawartości białka w ziarnie o 0,9 punktu procentowego, a wydajności białka o 230 kg∙ha⁻¹ w porównaniu z uprawą w technologii średnio intensywnej. Wpływ technologii uprawy na wielkość analizowanych cech zależał od przebiegu warunków pogodowych oraz odmiany. Badane odmiany pszenicy ozimej plonowały na zbliżonym, bardzo wysokim poziomie. Najniżej plonowała pszenica ‘Kobra Plus’, natomiast pozostałe odmiany od 11 do 17% wyżej. Największą zawartością białka w ziarnie charakteryzowały się odmiany Finezja i Soraja, a największą wydajnością białka – ‘Turnia’, ‘Soraja’ i ‘Finezja’.

EN

The subject of research conducted in 2002-2005 at the University of Agriculture Experimental Station at Prusy near Krakow was an assessment of the effect of two cultivation technologies, diversified in respect of intensity, on yielding, grain protein concentrations and its yield from several selected winter wheat cultivars. The compared cultivation technologies: medium intensive and intensive had a significant influence upon protein content in grain of the analyzed cultivars, as well as on the yield of grain and protein. Wheat cultivation using the intensive technology caused an increase in grain yield by 1.5 t∙ha⁻¹, in grain protein content by 0.9 percentage point and protein yield by 230 kg∙ha⁻¹ in comparison with the medium-intensive technology. The effect of cultivation technology on the quantity of the analyzed features depended on the weather conditions and the cultivar. The analysed winter wheat cultivars were yielding on a very high level. From among compared cultivars, the lowest yielding wheat was Kobra Plus, and remaining cultivars yielded from 11 to 17% higher. Finezja and Soraja were characterized by the highest grain protein concentrations, whereas Turnia, Soraja and Finezja had the best protein yield.

9

Wpływ uprawy roli i sposobów odchwaszczania na plony składników odżywczych i efektywność ekonomiczną uprawy ziemniaka . Cz. I. Plony składników odżywczych ziemniaka

51%

Gugala M. , Zarzecka K. , Baranowska A.

|

nr 2

PL

Wyniki badań pochodzą z doświadczenia polowego przeprowadzonego w latach 2002-2004 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej Zawady (52°06’ N; 22°06’ E), należącej do Akademii Podlaskiej w Siedlcach. Doświadczenie założono metodą losowanych podbloków (split-splot) w trzech powtórzeniach. Celem badań było określenie wpływu sposobów uprawy roli (tradycyjnej i uproszczonej) oraz siedmiu sposobów odchwaszczania łanu ziemniaka na plony suchej masy, skrobi i białka ogólnego. Wykazano istotny wpływ sposobów odchwaszczania i lat badań na plon suchej masy bulw, plon skrobi i białka ogólnego. Największe plony suchej masy, skrobi oraz białka ogólnego uzyskano na obiekcie, na którym zastosowano odchwaszczanie mechaniczne do wschodów, a po wschodach mieszankę herbicydów Plateen 41,5 WG (2,0 kg·ha⁻¹) + Fusilade Forte 150 EC (2,5 dm³·ha⁻¹) + Atpolan 80 EC 1,5 (dm³·ha⁻¹), natomiast najmniejsze – na obiekcie, na którym stosowano pielęgnację mechaniczną do wschodów i po wschodach roślin ziemniaka.

EN

Research results come from a field experiment which was conducted over 2002-2004 at the Zawady Experimental Farm owned by the University of Podlasie, Siedlce (52°06’ N; 22°06’ E). Experimental design was a split-plot arrangement of treatments in a randomized complete block with three replications (blocks). The aim of this work was to determine an impact of soil tillage methods (conventional and simplified) as well as seven weed control methods in potato stand on dry matter, starch and total protein yields. A significant impact of weed control methods and study years on tuber dry matter yield, starch yield and total protein yield was found. The highest yields of the above-mentioned characteristics were obtained in the treatment where mechanical weed control was applied prior to potato emergence, and a mixture of herbicides Plateen 41.5 WG (2.0 kg·ha⁻¹) + Fusilade Forte 150 EC (2.5 dm³·ha⁻¹) + Atpolan 80 EC 1.5 (dm³·ha⁻¹) was used post-emergence. The lowest yields were recorded in the treatment where mechanical control was applied pre- and post-emergence.

10

Skuteczność różnych metod odchwaszczania mieszańców kukurydzy uprawianych na kiszonkę

51%

Liszka-Podkowa A. , Sowinski J.

|

nr 4

PL

W latach 2004-2006 w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Pawłowicach pod Wrocławiem (51°09’ N; 17°06’ E) przeprowadzono doświadczenie polowe, którego celem było określenie reakcji trzech mieszańców kukurydzy kiszonkowej, różniących się wczesnością, na sposoby ograniczania zachwaszczenia: kontrola – nie stosowano żadnych zabiegów odchwaszczających, odchwaszczanie mechaniczne – poprzez opielanie a następnie obsypywanie, odchwaszczanie chemiczne – jeden lub dwa zabiegi herbicydowe. Sposób odchwaszczania wpływał na obsadę kukurydzy. Istotnie mniejszą liczbę roślin stwierdzono na obiektach bez odchwaszczania oraz odchwaszczanych mechanicznie niż na obiektach, na których zastosowano herbicydy. Badane sposoby odchwaszczania wpłynęły korzystnie na wielkość plonu suchej masy oraz jego strukturę. Z obiektów odchwaszczanych chemicznie i mechanicznie uzyskano plon suchej masy istotnie wyższy (odpowiednio: 8,3 i 8,5 t·ha⁻¹), niż gdy nie wykonywano żadnych zabiegów pielęgnacyjnych (3,1 t·ha⁻¹). W efekcie wydajność białka oraz jednostek paszowych produkcji mleka z ha kształtowała się podobnie jak plon suchej masy. Zastosowanie zarówno herbicydów, jak i zabiegów mechanicznych pozwoliło na ograniczenie biomasy chwastów w zbliżonym stopniu. Badane mieszańce różniły się obsadą – największą liczbę roślin stwierdzono dla mieszańca Iman. Mieszaniec Wilga plonował istotnie niżej (5,1 t s.m. z ha) niż Blask (7,0 t s.m. z ha) i Iman (7,7 t s.m. z ha). Nie stwierdzono istotnych różnic pozostałych ocenianych cech pomiędzy mieszańcami.

EN

A field experiment was conducted at the Agricultural Experiment Station in Pawlowice near Wrocław (51°09’ N; 17°06’ E) in the years 2004-2006. It was investigating the reaction of three silage maize hybrids to different weed control treatments (control, mechanical, chemical). The aim of this research was to estimate the efficiency of different weed control treatments on maize hybrids yield harvested for silage. Those weed control treatments had an influence on maize density. In control and after mechanical weed treatment maize density was significantly lower than after herbicide spraying. Mechanical as well as chemical weed control had a favorable influence on maize yield and its structure. Mechanical and chemical weed treatment had a similar effect on maize dry matter yield. (8.5 and 8.3 t·ha⁻¹, respectively). The lowest yield was obtained from control (without any weed control treatment) only 3.1 t·ha⁻¹. Crude protein yield and feed units for lactation (UFL) were also higher after mechanical and chemical weed treatment. Weed biomass depended on weed control methods. Without any weed control methods the weed biomass reached 6.2 t D.M.· ha⁻¹, much higher than after mechanical (3.8 t D.M.· ha⁻¹) and chemical weed control (2.7 t D.M.· ha⁻¹). Maize hybrids significantly differed in their den sity and dry matter yield. Iman had the highest plant density per ha. Dry matter yield from Wilga hybrids (5.1 t·ha⁻¹) was significantly lower than that from Iman (7.7 t·ha⁻¹) and Blask (7.0 t·ha⁻¹). There were no significant differences in the other features between the hybrids.

11

Wpływ intensywności uprawy grochu siewnego na zawartość i plon białka

51%

Szwejkowska B.

|

nr 1

PL

W trzyletnich doświadczeniach polowych przeprowadzonych w latach 2001-2003 oceniano wpływ zróżnicowanej intensywności uprawy grochu siewnego na zawartość i plon białka w nasionach. Badaniami objęto nisko-, średnio- i wysokonakładową technologię uprawy. Materiał doświadczalny stanowiły cztery odmiany grochu siewnego – dwie jadalne: Rola i Agra oraz dwie pastewne: Sokolik i Wiato. Mimo iż najwyższą zawartość i plon białka w nasionach stwierdzono u wszystkich odmian grochu uprawianego z zastosowaniem technologii wysoko intensywnej, to wpływ samej technologii był istotnie statystycznie mniejszy, bowiem znacznie większe zróżnicowanie zawartości i plonu białka wynikało ze zmienności warunków klimatycznych w latach uprawy.

EN

A three-year field experiment (2001-2003) evaluated the influence of different field pea cultivation intensity on the protein content and yields in pea seeds and involved low-, medium- and high-expenditure cultivation technologies. Four pea cultivars were investigated: two edible cultivars: Rola and Agra, and two fodder cultivars: Sokolik and Wiato. Although the highest protein content and yield in seeds was observed in all the pea cultivars cultivated with high-intensity technology, the effect of the technology was significantly lower as a considerably greater variation in the protein content and yield was due to variability in weather conditions over the years.

12

Wartość gospodarcza mieszanek rajgrasu wyniosłego z roślinami motylkowatymi

42%

Kasperczyk M. , Radkowski A.

|

2001

|

tom 39