Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 5

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  promieniowanie rozproszone
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Projektowanie wszelkiego rodzaju słonecznych systemów energetycznych wymaga znajomości lokalnych danych promieniowania słonecznego na odpowiednio zorientowane i pochylone płaszczyzny. Niestety w wielu stacjach meteorologicznych standardowo mierzone jest jedynie promieniowanie całkowite na płaszczyznę horyzontalną. W związku z tym, aby obliczyć całkowite promieniowanie słoneczne na płaszczyznę pochyloną konieczne jest obliczenie udziału promieniowania rozproszonego w całkowitym promieniowaniu na płaszczyznę horyzontalną za pomocą odpowiednich modeli. W artykule przedstawiono szereg takich modeli, które sprawdzono, porównując uzyskane z nich wyniki z rocznymi danymi aktynometrycznymi pomierzonymi w 2004 roku we Wrocławiu.
EN
During a projecf process of solar energy systems there is a need for knowledge of local solar irradiation data on planes with different slopes and azimuth. Unfortunately in many meteorological stations there only global solar radiation on a horizontal pIane is measured. In this case, one needs to use appropriate models to estimate a diffuse fraction of global horizontal data. Some of the models are presented in this paper. Results from these models are compared with hourly diffuse horizontal data measured in 2004 in Wroclaw.
EN
The paper presents the statistical analysis’ results of major models of the solar radiation intensity onto an inclined plane. Models with various degrees of complexity: from the simplest classical isotropic model to the most complex anisotropic model (the Perez model) were analyzed. The data yielded by the theoretical models were compared with a four-year measurement database from the actinometric station in the SolarLAB Photovoltaic Laboratory in Wrocław. Also the potential benefits of using albedo data characteristic of the measurement location versus the classical 0.2 albedo assumption were examined.
PL
W artykule przedstawiono wyniki analizy statystycznej większości znanych z literatury przedmiotu modeli natężenia promieniowania słonecznego na płaszczyznę pochyloną. Cechą różniącą poszczególne modele jest odmienne traktowanie promieniowania rozproszonego: od najprostszego, klasycznego modelu izotropowego po najbardziej rozbudowany model anizotropowy Pereza. Jest to pierwsza tak kompleksowa analiza modeli promieniowania słonecznego na płaszczyzny pochylone przeprowadzona w polskich warunkach aktynometrycznych. Dane pochodzące z modeli teoretycznych porównano z danymi pomiarowymi ze stanowiska aktynometrycznego w Laboratorium Fotowoltaicznym SolarLAB Politechniki Wrocławskiej. Dane mierzono w okresie od grudnia 2002 do października 2006 wykorzystując do tego pyranometry CM21 Kipp&Zonen. Dane pomiarowe zostały poddane procedurze kontroli jakości danych aktynometrycznych CIE [24], pozwalającej na eliminację danych błędnych, związanych np. z awariami systemu pomiarowego, przeszkód terenowych itd. Wyniki analizy statystycznej w sposób bezsprzeczny potwierdziły wyższość modeli anizotropowych nad modelami izotropowymi oraz pseudoizotropowymi. Wśród modeli anizotropowych najlepsze wyniki uzyskiwały modele uwzględniające w teorii obszar nieboskłonu nad horyzontem emitujący promieniowanie rozproszone. Zbadano także potencjalne korzyści ze stosowania miesięcznych danych albedo charakterystycznych dla lokalizacji pomiaru względem klasycznego założenia dla albedo wynoszącego w skali całego roku 0,20. Nie stwierdzono znaczących różnic w wynikach przy stosowaniu obu podejść modelowania promieniowania odbitego.
3
Content available remote Wpływ promieniowania rozproszonego na jakość obrazu na radiogramie
100%
PL
Przedstawiono wpływ promieniowania rozproszonego na jakość obrazu na radiogramie. Omówiono zjawiska fizyczne towarzyszące promieniowaniu rozproszonemu oraz jego praktyczne skutki. Zaprezentowano przykłady badania wpływu promieniowania rozproszonego na jakość obrazu na radiogramie dla różnych obiektów, uwzględniając wpływ promieniowania rozproszonego od obiektów znajdujących się poza błoną oraz niezgodności w obliczeniach czasów ekspozycji.
EN
The influence of scattered radiation on the image quality of the radiograph was presented in the paper. Physical phenomena accompanying scattered radiation and its practical results were shown. The authors discussed practical examples of research on the influence of scattered radiation on the image quality of radiograph for different objects, including the influence of scattered radiation from objects situated behind the X-ray film and incompatibility in exposition time calculating.
EN
In most cases, in order to design solar energy systems one needs to know the solar radiation as divided into direct radiation and diffuse radiation. If only global radiation is known, one can employ empirical models to calculate the diffuse radiation fraction in the global radiation. The paper presents a comparison between the values generated by empirical models of diffuse sky radiation on a horizontal plane, i.e. the ORGILL HOLLANDS model, the ERBES model and CLIMED2, with measurement data for the period 2000-2004 from the Meteorological and Hydrological Institute's measuring station in Legnica (Poland). Measurement data quality conditions were imposed on the database whereby erroneous or statistically insignificant data were eliminated. The models were evaluated using standard statistical indices: MBE, RMSE and CC and the relative values of the mean bias error and the root mean square error, i.e. MBE[%] and RMSE[%]. The ORGILL HOLLANDS model proved to be the most accurate, followed by CLIMED2 and the ERBS model.
PL
Projektowanie słonecznych systemów energetycznych wymaga znajomości promieniowania słonecznego z podziałem na część bezpośrednią i rozproszoną. W przypadku posiadania jedynie danych promieniowania całkowitego można skorzystać z modeli empirycznych obliczających udział promieniowania słonecznego rozproszonego w promieniowaniu całkowitym. W pracy przedstawiono porównanie empirycznych modeli promieniowania słonecznego rozproszonego na płaszczyznę horyzontalną umożliwiających obliczenie tych wartości na podstawie znajomości całkowitego promieniowania słonecznego na płaszczyznę horyzontalną. Do porównania posłużyła baza danych pomiarowych promieniowania słonecznego ze stacji aktynometrycznej IMGW w Legnicy z lat 2000-2004. Tak przygotowaną bazę danych zweryfikowano za pomocą standardowych warunków jakości danych CIE (Commission Internationale de I'Eclairage). Warunki te eliminują dane błędne (związane z np. awariami systemu pomiarowego, przeszkodami terenowych itd.). Dodatkowo wykorzystano zaproponowane przez Younesa warunki ograniczające wykres zależności udziału promieniowania rozproszonego w całkowitym promieniowaniu słonecznym f od współczynnika jasności kr. Zaproponowane warunki mają postać krzywych, których równania otrzymuje się poprzez dopasowanie do punktów odpowiadających podwójnemu odchyleniu standardowemu od wartości średniej f w określonym przedziale kr. Około 4% danych, które przeszły pozytywnie procedurę CIE zostało odrzuconych poprzez wykorzystanie krzywych ograniczających. Ostateczna baza danych pomiarowych składała się z 20176 par punktów kr-f. Oceny modeli dokonano za pomocą standardowych wskaźników statystycznych: MBE, RMSE i CC. Wykorzystano także wartości względne wskaźników błędu średniego i błędu średniego kwadratowego: MBE[%] i RMSE[%]. Najdokładniejszy okazał się model Orgilla i Hollandsa i ten model autorzy zalecają stosować przy projektowaniu słonecznych systemów energetycznych na terenie Dolnego Śląska. Autorzy zwracają uwagę na fakt, że oprócz lokalizacji pomiaru danych aktynometrycznych na wyniki uzyskiwane przez modele teoretyczne ma także wpływ procedura sprawdzania jakości danych pomiarowych, klasa urządzeń pomiarowych oraz długość okresu pomiarowego. W poprzedniej pracy autorów dokonano analogicznej analizy modeli empirycznych względem wartości pomierzonych na stanowisku meteorologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego, najlepsze wyniki uzyskał model CLIMED2, zaś model Orgilla i Hollandsa uzyskał wyniki bardzo przeciętne. Jest to zatem potwierdzenie faktu, że w obliczeniach energetyki słonecznej istotne jest stosowanie modeli obliczeniowych uwzględniających lokalne warunki aktynometryczne oraz długość okresu pomiarowego,
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.