Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

ROLA PROKURATORA W PROCESIE CYWILNYM

100%

Dzierwa-Pabin I.

|

tom 11(11)

51-70

PL

Autorka przedstawiła zasady przystąpienia do już toczącego się procesu cywilnego prokuratora, rzecznika konsumentów, inspektora pracy oraz organizacji społecznej, jak również zasady zainicjowania i wytoczenia procesu przez te organy. Oceniono sposób działania i przydatność tych regulacji z punktu widzenia dbania o bezpieczeństwo obywateli i z punktu widzenia zasady trwałości procesu.

2

Ppłk Bolesław Wieniawa-Długoszowski przed sądem polowym w 1921 r. (przyczynek do biografii)

88%

Kania L.

|

nr 110

167-183

PL

Artykuł przedstawia nieznany epizod z kariery zawodowej gen. Bolesława Wieniawy-Długoszowskiego. W 1921 r. oficer ten, będący najbliższym współpracownikiem Naczelnego Wodza,marszałka Jozefa Piłsudskiego, został oskarżony przez polityków prawicowych o obrazę ich uczućreligijnych i stanął za to przed sądem wojskowym, który go uniewinnił.

3

Połączenie funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego jako zagrożenie dla praworządności

63%

Augustyn P. , Bała K.

|

nr XXI

27-36

EN

The subject of the following article is to discuss the issue of merging the office of the Prosecutor General and the Minister of Justice. This was one of the changes in the grounds of the Law on the Public Prosecutor’s Office of 28 January 2016, which were aimed at strengthening the independence of the public prosecutor’s office and adjusting the solutions to the needs of a modern state. These changes actually led to the weakening of the independence of the prosecution service and prosecutors. The purpose of the article is to show the threat to the rule of law posed by combining the functions of Minister of Justice and Prosecutor General. In opinion of the authors presenting the greater part of this article the statutory regulations concerning legal status before and after the adoption of the new Act of 28 January 2016 is necessary, to demonstrate dangerous changes in the functioning of the prosecutor’s office and dependence on the executive authority

PL

Przedmiotem poniższego artykułu jest omówienie problematyki połączenia urzędu Prokuratora Generalnego i Ministra Sprawiedliwości. Była to jedna ze zmian na gruncie ustawy Prawo o prokuraturze z dnia 28 stycznia 2016 r., które miały na celu wzmocnienie niezależności prokuratury oraz dostosowanie rozwiązań do potrzeb nowoczesnego państwa. Zmiany te tak naprawdę doprowadziły do osłabienia niezależności prokuratury i prokuratorów. Celem artykułu jest ukazanie zagrożenia dla praworządności płynącego z połączenia funkcji Ministra Sprawiedliwości i Prokuratora Generalnego. Poświecenie większej części artykułu regulacjom ustawowym dotyczącym stanu prawnego przed i po uchwaleniu nowej ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. – Prawo o prokuraturze jest konieczne, w ocenie autorek, dla wykazania niebezpiecznych zmian w funkcjonowaniu prokuratury i uzależnienia od władzy wykonawczej.

4

Wniosek prokuratora o uchylenie lub zmianę prawomocnego stwierdzenia nabycia spadku

63%

Adamus R.

|

nr XXI

155-166

EN

This study is devoted to the issue of the prosecutor’s motion to amend or revoke a legally binding decision on the confirmation of inheritance. The public prosecutor’s interference in civil proceedings is exceptional. It is conditioned by the need to protect the rule of law. On the other hand, civil proceedings serve to satisfy private interests. The study indicates the essence of the institution of revoking a legally valid inheritance order. The general principles of public prosecutor’s participation in civil proceedings were presented. The central point of the study is the analysis of the conditions for submitting an application by the prosecutor to revoke or amend a legally valid decision on the confirmation of inheritance acquisition.

PL

Niniejsze opracowanie poświęcone zostało problematyce wniosku prokuratora o zmianę lub uchylenie prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku. Ingerencja prokuratora w postępowanie cywilne ma charakter wyjątkowy. Jest ona uwarunkowana potrzebą ochrony praworządności. Natomiast postępowanie cywilne służy zaspokajaniu interesów prywatnych. W opracowaniu wskazano na istotę instytucji wzruszenia prawomocnego postanowienia spadkowego. Przedstawione zostały ogólne zasady uczestnictwa prokuratora w postępowaniu cywilnym. Centralnym punktem opracowania jest analiza warunków złożenia przez prokuratora wniosku o uchylenie lub zmianę prawomocnego postanowienia o stwierdzeniu nabycia spadku

5

Preservation of the Territorial Integrity of Ukraine in ATO Conditions by Criminal Justice Means

63%

Lutsyk V.

|

nr 2

229-237

PL

Artykuł poświęcony jest analizie obecnego stanu walki z terroryzmem na Ukrainie w kontekście operacji antyterrorystycznej. Autor bada osobliwości przeprowadzania postępowania karnego w obszarze, w którym obowiązuje prawny reżim stanu wojennego, stan wyjątkowy, operacja antyterrorystyczna, w tym specyfika wykonywania uprawnień sędziego śledczego przez prokuratora. Stwierdzono, że walka z terroryzmem i zapewnienie integralności terytorialnej Ukrainy wymaga pilnych zmian legislacyjnych i zwiększenia skuteczności dochodzenia przedprocesowego na określonym terytorium.

EN

The article is devoted to the analysis of the current state of terrorism combating in Ukraine in the conditions of anti-terrorist operation. The author studies the peculiarities of criminal proceedings conducting in the area of military, emergency state, anti-terrorist operation zone, including the peculiarities investigating judge power’s conduction by the prosecutor. It is concluded that the terrorism combating and ensuring the territorial integrity of Ukraine requires urgent legislative changes and enhancement of the effectiveness of pre-trial investigation in the specified territory. Combating terrorism and ensuring the territorial integrity of Ukraine require urgent legislative alterations and strengthening the effectiveness of preliminary investigation in the specified territory.

6

Rada prokuratury na przykładzie Kosowa

63%

Nowak K.

|

tom 3

|

nr XXI

15-25

EN

The article concerns the constitutional position of the Kosovo Prosecutorial Council in the light of the Constitution of 2 April 2008. The author discusses the composition, organization and competences of the Council of Prosecutors. It is a body with a clear anchoring in the Constitution (article 110). The solution adopted with regard to this body means that the Council has the competences concerning the appointment and promotion of prosecutors, their transfer, conducting disciplinary proceedings, as well as the powers related to the functioning of prosecutor’s offices and issuing general guidelines. The mixed composition of the Council does not disqualify it from being an independent body, particularly as the current regulations ensure that prosecutors (elected by other prosecutors) have a majority in its composition.

PL

Artykuł dotyczy pozycji ustrojowej Rady Prokuratury Kosowa w świetle Konstytucji z 2 kwietnia 2008 r. Autor omawia skład, organizację oraz kompetencje Rady Prokuratorów. Jest to organ mający wyraźne zakotwiczenie w Konstytucji (art. 110). Rozwiązania przyjęte wobec tego organu powodują, że Rada dysponuje kompetencjami dotyczącymi powoływania i awansowania prokuratorów, ich przenoszenia, prowadzenia postępowań dyscyplinarnych, a także uprawnieniami związanymi z funkcjonowaniem prokuratur oraz wydawaniem wytycznych o charakterze generalnym. Mieszany skład Rady nie dyskwalifikuje jej jako ciała niezależnego, tym bardziej że obecne uregulowania zapewniają prokuratorom (wybranym przez pozostałych prokuratorów) większość w jej składzie.

7

Rozprawa zdalna na gruncie art. 374 kodeksu postępowania karnego

63%

Grubalska A.

|

tom 3

|

nr XXI

99-109

EN

Conducting remote trials during the COVID-19 pandemic has become a new reality. In Polish criminal proceedings, under the anti-crisis shield 4.0., it was possible to organise trials by using devices that ensure remote communication. The article concerns a remote trial organised on the basis of the amended article 374 of the Code of Criminal Procedure. The study presents inaccuracies appearing on the basis of regulations, concerning the conduct of a remote trial, as well as the principles of a criminal trial that are limited due to its organisation. The analysis of the topic has led to a conclusion that the amendment of solutions appears to be necessary

PL

Przeprowadzanie zdalnych rozpraw sądowych podczas pandemii COVID-19 stało się nową rzeczywistością. W postępowaniu karnym, mocą tarczy antykryzysowej 4.0., umożliwiono organizowanie rozpraw za pośrednictwem urządzeń zapewniających komunikację na odległość. Artykuł dotyczy zdalnej rozprawy organizowanej na gruncie zmienionego art. 374 Kodeksu postępowania karnego. W opracowaniu zostały przedstawione nieścisłości pojawiające się na gruncie regulacji, dotyczące przebiegu zdalnej rozprawy, jak również zasady procesu karnego doznające ograniczenia na skutek jej organizacji. Analiza tematu doprowadziła do stwierdzenia, że nowelizacja rozwiązań jawi się jako konieczna.

8

Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym

51%

Skoczylas O.

|

2020

|

nr 1(26)

167-179

EN

The role of public prosecutor in civil proceedings is not insignificant as it is important for protection of public interests and rule of law. The legislator perceived a real social need thus created a separate chapter for this issue in the Code of Civil Procedure. This matter is regulated mainly in the Code of Civil Procedure and in other acts. The public prosecutor’s participation can be either obligatory or facultative. In principle, the circumstances and state of the matter decide if the public prosecutor participates in the case. The public prosecutor is responsible for checking if the case is in need of protection of a rule of law, citizens’ rights or public interest. The final decision of participation in a civil proceeding lies with the public prosecutor. Therefore his decision is autonomous and independent of the court. The public prosecutor participates in many special civil proceedings such as, proceedings on a subject of compulsory addiction treatment where his role implements a postulate of protection of the family as the basic unit of society. The public prosecutor is the only entity in civil proceedings which in accordance with the intention of the legislator performs the functions indicated in the Code of Civil Procedure. The institution of the prosecutor in civil proceedings is underestimated nonetheless the decision to introduce this matter to civil law system is advantageous to the interest of the public.

PL

Rola prokuratora w postępowaniu cywilnym pozostaje niebagatelna z punktu widzenia ochrony praworządności oraz interesu społecznego. Ustawodawca, mając na względzie rzeczywistą potrzebę wdrożenia tej materii na gruncie procedury cywilnej, przeznaczył na to odrębny rozdział Kodeksu postępowania cywilnego. Wskazana problematyka jest regulowana w szczególności w Ustawie Kodeks postępowania cywilnego, a także w innych aktach prawnych. Udział prokuratora może być obligatoryjny lub fakultatywny, jednak co do zasady to okoliczności i stan sprawy będą decydować o rodzaju udziału. Prokurator ma obowiązek zweryfikować, czy w sprawie zachodzi potrzeba ochrony praworządności, praw obywateli lub interesu społecznego. Ostateczna decyzja w kwestii przystąpienia do sprawy należy jednak do prokuratora. Decyzja ta jest zatem autonomiczna i niezależna od sądu. Prokurator występuje w postępowaniach szczególnych, takich jak postępowanie o zastosowanie przymusowego leczenia odwykowego, gdzie jego rola w pewnym stopniu realizuje postulat ochrony rodziny jako podstawowej komórki społecznej. Prokurator jest jedynym podmiotem w postępowaniu cywilnym, który zgodnie z zamysłem ustawodawcy spełnia wskazane w Kodeksie funkcje. Mimo że dotychczas jego rola w sprawach cywilnych była marginalna, to wprowadzenie tej instytucji jest rozwiązaniem korzystnym dla dobra interesu publicznego, ochrony praw obywateli i praworządności.

9

Udział adwokatów w procesie kanonizacyjnym. Studium historycznoprawne

51%

Fiejdasz L.

|

nr 4

91-118

EN

Since the 13th century, one of the participants of canonization processes has been advocatus fiscalis or, since the 15th century, promotor fiscalis, commonly referred to as a promoter of the faith. Beginning with the pontificate of Urban VIII (1623-1644), this function has been partaking in every case. On 11 January 1631, in the brief Nomina del Promoteore della Fede, the pope appointed the consistorial advocate to the office of Promoter of the Faith; he, at the same time, serves as fiscal advocate and the advocate of the Apostolic Chamber. One of the roles of the Promoter of the Faith was to report any problematic issues in the case; hence, in the 1917 Code of Canon Law of 1917 he was unjustly called advocatus diaboli; nevertheless, he always strived for the truth. The Promoter of the Faith was appointed from among the consistorial advocates, auditors of the Roman Rota or the Apostolic Chamber. The responsibility of consistorial advocates was to submit requests for beatification or canonization. The evolution of their roles and the establishment of a new institution, the College of Twelve Advocates for the Causes of Saints, are addressed in the second part of the article. The third part focuses on the participation of the advocate in canonization cases under the 1917 Code of Canon Law; the fourth part outlines the current legal status: advocate’s responsibility (to discover the truth) as shared with a number of entities engaged in the process of beatification.

10

Is “Public Interest” a Conceptual Category of Contemporary Polish Procedural Criminal Law?

51%

Paluszkiewicz H.

|

tom 3(24)

93-104

PL

Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na kategorię pojęciową określaną mianem „interesu publicznego” na gruncie współczesnego prawa karnego procesowego. Określenie „interes publiczny” jest traktowane jako zwrot niedookreślony pełniący rolę klauzuli generalnej, mającej za zadanie „uelastycznienie” tekstu prawnego poprzez odesłanie do poza systemowego zespołu wartości. W Kodeksie postępowania karnego nie wykorzystuje się takiego zwrotu niedookreślonego, choć używa wielu innych klauzul generalnych, w tym klauzuli „interesu społecznego”. Analiza przypadków użycia w ustawie karnoprocesowej klauzuli interesu społecznego wskazuje, że w istocie nie można utożsamiać obu tych kategorii pojęciowych, nie powinny być one używane zamiennie i nie stanowią one terminów synonimicznych. Zwrot „interes publiczny” choć nie jest terminem ustawowym na gruncie Kodeksu postępowania karnego, wyraża wartości takie jak poszanowanie prawa, praworządność, a poprzez odpowiednie ukształtowanie modelu procesu karnego i zapewnienie w nim udziału podmiotów pełniących rolę rzeczników tego interesu wartości te są – przynajmniej potencjalnie – chronione. Prokuratorzy jako rzecznicy interesu publicznego dla właściwego wypełnienia ciążącego na nich obowiązku strzeżenia prawomocności, powinni zachować niezależność organizacyjną i bezstronność procesową.

EN

This study aims at presenting conceptual category named “public interest” under the Polish procedural criminal law. The concept of “public interest”, which is the subject of this analysis, is treated as an indefinite term, functioning as a general clause, whose the task of which is to render a legal text more “flexible” by referring to a set of values outside of the system. The term “public interest” is no longer used in the provisions of the Code of Criminal Procedure. The legislator still uses many other general clauses, including the “social interest” clause. The analysis of cases in which this clause is used shows that, in fact, these two conceptual categories may not be equated, should not be used interchangeably, and are not synonymous. Although the term “public interest” is no longer a statutory term under the Code of Criminal Procedure, given the fact that it expresses values such as respect for the law and the rule of law, it should be assumed that by proper shaping of the criminal trial model and ensuring that entities performing the role of public interest advocates participate in it, these values are – at least potentially – protected. State prosecutors, in their capacity of public interest advocates and in order to properly discharge their duty to uphold the rule of law, should maintain organizational independence and procedural impartiality.

11

Charakter prawny zatrudnienia w ramach stosunku służbowego na przykładzie wybranej kategorii podmiotów zatrudnionych

51%

Witkowski J.

|

nr XXI

791-805

EN

In the present article the author discusses the basis of employment of common guard, judge, assessor of the Court, prosecutor and assessor of the Regional Public Prosecytor. In the author’s opinion, there is a difference between labour based relationship and administrative law based relationship. The aim of the present article is indication of entities employed on the basis of labour based relationship and on the basis of administrative law based relationship.

PL

W niniejszym artykule badaniu poddano podstawę zatrudnienia następującej kategorii podmiotów: strażnik gminny, sędzia, asesor sądowy, prokurator oraz asesor prokuratury. Przeprowadzone badania stanowią również próbę rozgraniczenia podmiotów zatrudnionych w ramach pracowniczego stosunku służbowego i podmiotów zatrudnionych w ramach administracyjnoprawnego stosunku służbowego

12

Pozycja prokuratora w postępowaniu administracyjnym i sądowoadministracyjnym – analiza prawna

51%

Sędziński M.

|

nr XXI

97-114

EN

The aim of this article is to comprehensively analyse the legal position of the public prosecutor in administrative proceedings and administrative court proceedings. This subject is interesting because the public prosecutor is usually associated with criminal proceedings and his capacity as the public accuser. However, the public prosecutor plays a special role in administrative proceedings, i.e. participates in them as an entity with the rights of a party, even though he has no legal interest in it. It is also worth noting that the powers of the public prosecutor are clearly more extensive than those of other entities with the rights of a party. This article is an attempt to determine the role of the public prosecutor in administrative proceedings and decide whether he is the accuser or rather the representative of the public interest. The position of the public prosecutor in proceedings before administrative courts is special as well. This issue needs to be discussed in detail, which was taken into account in the second part of the article. The position of the public prosecutor as the advocate of the rule of law is regulated by the Act on the Public Prosecutor’s Office. The analysis of these provisions in conjunction with Chapter 4 of the Code of Administrative Procedure leads to a conclusion that the public prosecutor who acts in administrative proceedings as an entity with the rights of a party has powers vested in him alone and watches over such proceedings, thereby fulfilling the duties of an advocate of the rule of law. To fully show the special position of the public prosecutor, it is necessary to enumerate his powers in administrative proceedings and compare them with the competences of “ordinary” entities with the rights of a party.

PL

Celem niniejszego artykułu jest kompleksowa analiza pozycji prawnej prokuratora, występującego w postępowaniu administracyjnym i sądowo-administracyjnym. Tematyka ta jest o tyle interesująca, gdyż prokurator – co do zasady – kojarzony jest z postępowaniem karnym oraz rolą oskarżyciela publicznego. W postępowaniu administracyjnym pełni on natomiast szczególną funkcję, tj. występuje jako podmiot na prawach strony, mimo że nie posiada interesu prawnego. Warto również podkreślić, że uprawnienia, jakie posiada prokurator, są wyraźnie szersze od tych, które przysługują innym podmiotom na prawach strony. W artykule podjęto próbę ustalenia, w jakim charakterze w postępowaniu administracyjnym występuje prokurator – czy wykonuje on czynności oskarżycielskie, czy jest rzecznikiem interesu publicznego. Również pozycja prokuratora w postępowaniu przed sądem administracyjnym jest szczególna. Kwestia ta wymaga szerokiego omówienia, co zostało uwzględnione w drugiej części artykułu. Pozycja prokuratora jako rzecznika praworządności uregulowana jest na mocy prawa o prokuraturze. Analiza tych przepisów w powiązaniu z działem IV kodeksu postępowania administracyjnego pozwoliła na konstatację, iż prokurator, działający w postępowaniu administracyjnym na prawach strony, posiada przysługujące tylko jemu uprawnienia oraz trzyma pieczę nad tym postępowaniem, realizując obowiązki rzecznika praworządności. Aby w pełni wykazać szczególną pozycję prokuratora, konieczne jest enumeratywne wyliczenie jego uprawnień w postępowaniu administracyjnym oraz zestawienie ich z kompetencjami przysługującymi „zwykłym” podmiotom na prawach strony