Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Następny krok w rozwoju oszklenia strukturalnego – cyfrowe projektowanie i produkcja

100%

Lenk P. , Vitalis D.

Świat Szkła

|

2020

|

tom R. 25, nr 10

48--52

2

Budynek, który zmienia się w czasie. Optymalizacja topologiczna w projektowaniu architektonicznym

75%

Białkowski S.

Archivolta

|

2014

|

tom nr 1

56--61

PL

Celem projektu oraz towarzyszących mu badań i eksperymentów było stworzenie przestrzeni, dostosowującej się strukturalnie do zmian zachodzących w związku z ciągłym rozwojem budynku w trakcie jego użytkowania, a zwłaszcza pod wpływem zmiany obciążeń. W tym celu zaadaptowano Metodę Elementów Skończonych do analizy statycznej budynku, oraz wywodzącą się z niej Optymalizacje Topologiczną, której celem jest jak najefektywniejsze rozmieszczenie materiału w przestrzeni. W trakcie badań nad formą obiektu, stworzone algorytmy, zostały przetestowane w kilku etapach, przed ich docelowym użyciem do wyliczeń konstrukcji budynku. Z danych otrzymanych w trakcie optymalizacji, zostało wyodrębnione pole wektorowe naprężeń, w każdym punkcie kontinuum, na podstawie którego, inny algorytm oparty na systemie wieloagentowym śledził ścieżkę przepływu sił celem aplikacji materiału. Struktura projektowanego obiektu oparta została na module, przypominającym cegłę, jednak geometrycznie odpowiadającemu kształtem pół-foremnej bryle ściętego ośmiościanu. W celu uproszczenia procesu projektowego stworzony został program typu CAD, dzięki któremu każdy użytkownik obiektu będzie mógł spersonalizować własną przestrzeń.

EN

The purpose of the project and the accompanying research and experimentation was to create a space, adapting to structural changes occurring in relation to continuous development of the building during its use, especially under the influence of load changes. For this purpose, Finite Element Method was adapted for building static analysis, and derived from it Topology Optimizations, whose aim is the most efficient distribution of material in space. During the research on the form of the building, created algorithms have been tested in several stages, before their intended use of in the calculations of building construction. From the data received during optimization, has been extracted stress vector field at every point in the continuum of material, on the basis of which, a different algorithm based on a multi agent system, traced the path of the forces with application of the material in the same time. Structure of created object, was based on the module, similar to the brick, but geometrically corresponding to the shape of a truncated octahedron. In order to simplify the design process, has been developed CAD software, so that each building resident will be able to personalize their own space.

3

Cyfrowe projektowanie i cyfrowa fabrykacja

75%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 1

36--45

PL

Projektowanie (CAD) i wytwarzanie (CAM) zintegrowały praktykę wznoszenia budowli z ich projektowaniem. Coraz silniejszy historyczny związek między architekturą a środkami produkcji staje się wyzwaniem dla nowych cyfrowych procesów projektowania, wytwarzania i budowania. Mając do dyspozycji techniki i technologie cyfrowe, przemysł budowlany stawia sobie coraz to nowe wyzwania. Wiodące na rynku budowlanym to niemieckie firmy Covertex, Seele, Finneforest Merk, które realizują dziś projekty architektów o światowej renomie. Fabrykacja cyfrowa i wędrówka danych od architekta do wytwórcy wynika z praktycznego podejścia, a nie z wyidealizowanych celów. Realizacja złożonych geometrycznie budowli i systemów budowlanych o różnych komponentach jest już realną propozycją. Istotne jest zatem rozpatrzenie relacji między niecyfrowymi umiejętnościami i narzędziami a cyfrową techniką i technologią. Prace badawcze prowadzone przez przedsiębiorstwa budowlane sugerują, że transfer i integracja z CAM w zakresie konstrukcji budowlanych wymaga nowego podejścia do produkcji przez rozumienie tradycyjnych środków i umiejętności. Możliwość masowej produkcji zróżnicowanych komponentów budowlanych, z taka samą łatwością jak standaryzowane części, prowokuje do wprowadzenia pojęcia umasowienia różnicowania produkcji (mass-customization) w projektowaniu architektury i wytwarzaniu.

EN

Designing (CAD) and manufacturing (CAM) integrated the practice of erecting buildings with their designing. Increasingly strong historical relationship between architecture and the means of production is becoming a challenge for the new digital design, manufacturing and construction processes. With digital technologies and techniques at its disposal, the construction industry has new challenges. The leading companies on the construction market are German companies, such as Covertex, Seele, Finneforest Merk, who now implement designs of internationally renowned architects. Digital fabrication and migration of data from the architect to the manufacturer is due to a practical approach rather than the idealized goals. Implementation of geometrically complex structures and building systems with different components is a viable proposition. It is important, therefore, to consider the relationship between non-digital skills and tools and digital techniques as well as technology. Research carried out by construction companies suggest that the transfer and integration with CAM in the design of buildings requires a new approach to the production through the understanding of traditional means and skills. The possibility of mass production of various building components, with the same ease as standardized parts, provokes to introduce the concept of mass-customization in the design of architecture and production.

4

Aquatics Center. XXX Letnie Igrzyska Olimpijskie

63%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2012

|

tom nr 3

8--27

PL

Aquatics Centre w Londynie jest obiektem mieszczącym basen pływacki (50 x 25 m) oraz wieże do skoków, a także basen treningowy. Obiekt został zaprojektowany przez Zaha Hadid Architekt i wzniesiony z okazji XXX Letnich Igrzysk Olimpijskich i Para-olimpijskich w 2012. Aquatics Center znajduje się na skraju tego założenia parkowego, w sąsiedztwie stadionu lekkoatletycznego i akcentuje wejście na teren Olympic Park. Metoda zastosowana w projektowaniu przekrycia Aquatics Center to form-finding. Forma jest tu wynikiem generatywnych procesów informatycznych. Gdy nie są to procesy strukturalne, to w fazie wstępnej otrzymuje się modele powierzchniowe, które nie mają jeszcze ani logiki konstrukcyjnej, ani materiałowej. Konstrukcję dachu stanowi stalowa struktura przestrzenna o swobodnej geometrii. Jej kształt jest wynikiem negocjacji między tym co zostało zaprojektowane przez architektów w przestrzeni cyfrowej a tym co można zbudować zachowując racjonalność i efektywność rozwiązań inżynierskich. Do budowy tego przekrycia zużyto 3 200 ton stali konstrukcyjnej. Za realizację tej struktury konstruktorzy z AURP otrzymali od British Constructional Steelwork Association prestiżową nagrodę Structural Steel Design Awards 2010.

EN

The London Aquatics Centre is an indoor facility with two 50-metre swimming pools and a 25-metre diving pool in Olympic Park at Stratford in London, it was one of the main venues of the 2012 Summer Olympic and the 2012 Summer Paralympics. The Aquatics Centre was designed by Zaha Hadid Archtects. The Aquatics Centre is within the Olympic Park Masterplan. Positioned on the south eastern edge of the Olympic Park with direct proximity to Stratford, a new pedestrian access to the Olympic Park via the east-west bridge (called the Stratford City Bridge) passes directly over the Centre as a primary gateway to the Park. Several smaller pedestrian bridges will also connect the site to the Olympic Park over the existing canal. The Aquatic Centre addresses the main public spaces implicit within the Olympic Park and Stratford City planning strategies: the east-west connection of the Stratford City Bridge and the continuation of the Olympic Park along the canal. The architectural concept of the London Aquatic Centre is inspired by the fluid geometries of water in motion, creating spaces and a surrounding environment that reflect the riverside landscapes of the Olympic Park. An undulating roof sweeps up from the ground as a wave - enclosing the pools of the Centre with a unifying gesture of fluidity, while also describing the volume of the swimming and diving pools. The Aquatics Centre is designed with an inherent flexibility to accommodate 17,500 spectators for the London 2012 Games in ‘Olympic’ mode while also providing the optimum spectator capacity of 2000 for use in ‘Legacy’ mode after the Games.

5

A non-linear shaped architecture in urban space

63%

Januszkiewicz K. , Kowalski K. G.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2017

|

tom Vol. 10, no. 2

5--11

EN

The paper deals with the modernization and adaptation to the new features of existing objects in the urban fabric. In the twenty-first century the digital design tools, which are interfaced with the production of computer technology, have opened the new opportunities that not only are shaping the architectural objects, but also interferencing in the buildings’ structures. The selected objects are examined, which have been implemented in the European cities centers, and the new design approaches, which are taken to induce the new strong interactive effects, are indicated. The analyzed objects are: the Extention of German Historical Museum (1997–2004) in Berlin, the Weltstadthaus (2003–2005) in Cologne, the King Cross Station (2005–2012) in London, the Palazzo Unione Militare (2010–2013) in Rome, the headquarters of the Pathé Foundation (2006–2014) in Paris. Each of the enumerated examples shows a diverse approach to designing, and what combines them is the use of the digital tools especially the topological ones in the constructing the parametric forms, which reflect the age of digital technologies and the information society.

PL

Opracowanie obejmuje zagadnienia dotyczące modernizacji i adaptacji do nowych funkcji obiektów istniejących w tkance miejskiej. W XXI w. cyfrowe narzędzia projektowania, sprzęgnięte z komputerową technologią produkcji otwarły nowe możliwości nie tylko kształtowania obiektów architektonicznych ale także ingerencji w zastane struktury budowlane. Rozpatruje się wybrane obiekty zrealizowane w centrach miastach europejskich wskazując na nowe podejście projektowe podejmowane w celu wywoływania nowych efektów o silnym oddziaływaniu. Chodzi tu o obiekty takie jak Rozbudowa Niemieckiego Muzeum Historycznego (1997–2004) w Berlinie, Weltstadthaus (2003–2005) w Kolonii, King Cross Station (2005–2012) w Londynie, Palazzo Unione Militare (2010–2013) w Rzymie, siedziba fundacji Pathé (2006–2014) w Paryżu. Każdy z przedstawionych przykładów przedstawia inne podejście do projektowe, a to co jej łączy to wykorzystywanie cyfrowych narzędzi zwłaszcza topologicznych w projektowaniu form będących wyrazem epoki technologii cyfrowych i społeczeństwa informacyjnego.

6

Architektura performatywna w Kolonii

63%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2012

|

tom nr 2

32--45

PL

Posiłkując się przykładem budynku Weltstadthaus (2003-2005) w Kolonii projektu Renzo Piano objaśnia się znaczenie terminu performance i performatywność w architekturze XXI wieku. Termin architektura performatywna jest dziś powszechnie używany przez projektantów, inżynierów i teoretyków kultury, chociaż w Polsce jest niemal nie znany. W ogólnym znaczeniu termin ten odnoszony jest do pewnego rodzaju architektury, najczęściej architektury projektowanej w przestrzeniach cyfrowych, która jest wyzwaniem dla nowego sposobu projektowania środowiska zabudowanego. Położony w centrum miasta dom handlowy, który ma 130 m długości i 34 m wysokości oferuje 22 tys. metrów kwadratowych powierzchni użytkowej z czego 15 tys. to otwarte miejskie powierzchnie publiczne. Dwukrzywiznowa powierzchnia, płynnie wpisująca się w tkankę miejską otrzymała strukturę wykonaną z drewna, stali i szkła. Drewno posłużyło tu do wykonania 46 żeber nośnych dźwigających powłokę architektoniczną o powierzchni 4900 m2 widoczną od strony Schildergasse. Żebra te składają się z giętych segmentów mocowanych i zestawianych odpowiednio do wymogów pracy strukturalnej całości dwukrzywiznowej formy. Forma ta została stworzona w odpowiedzi na warunki środowiskowe i charakterystykę materiału z jakiego została wykonana. Projektowanie architektury performatywnej rożni się od projektowania dla zrównoważonego rozwoju i tzw. zielonej architektury oraz architektury pasywnej. Przewodnią zasadą jest adaptacja nowych priorytetów w projektowaniu miast, budynków, krajobrazu i infrastruktury. Taka architektura mieści się w ogólnym pojęciu performance, czyli osiąganiu wielowątkowego celu za pomocą technologii cyfrowych, ilościowych i jakościowych symulacji, żeby zaproponować pełne podejście do projektowania środowiska zbudowanego.

EN

Based on the example of building Weltstadthaus (2003-2005) in Cologne designed by Renzo Piano, the understanding of the terms performance and performativity in the architecture of the 21st century was presented. Located on the central Cologne’s Schildergasse, there is the city’s shopping area. This new Peek & Cloppenburg flagship store is a savant blend of glass, steel, stone and wood: classic materials to dress a modern building which is entirely dedicated to fashion. It is a modern building, however, with a clear reference to tradition, through the use of wooden arches and glass. The glass house, which is 130 metres long and up to 34 metres high, is reminiscent of a 19th century orangery. The foundation of the department store with a footprint of 22,000 square metres (of which 15,000 square metres are open to the public). On the top of this foundation rests a wooden construction which supports and shapes the glass jacket composed of round and elliptical profiles. 66 timber girders are connected like ribs to the steel ridge girder, the three-dimensional, slightly curved, “backbone” of the body. This is a new kind of architecture, where the building is understood as fulfilling a task (performance) as a result of digital processes. The form is created in response to the environmental conditions and characteristics of the material from which it is made. The guiding principle is to adapt the new priorities in the design of cities, buildings, landscape and infrastructure. Such architecture falls within the general concept of performance, i.e. achieving a multi-threaded objective using digital technologies, quantitative and qualitative simulations, in order to propose a complete approach to designing the built environment.

7

UEFA Stadion Narodowy w Warszawie

63%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2012

|

tom nr 2

20--28

PL

29 stycznia bieżącego roku wielkim koncertem zespołów rokowych dokonano inauguracji Stadionu Narodowego w Warszawie. Oddano do użytku wielofunkcyjny obiekt sportowy umożliwiający organizację różnego rodzaju widowisk sportowych, koncertow muzycznych oraz wydarzeń kulturalnych. Stadion Narodowy powstał z okazji organizacji przez Polskę (wraz z Ukrainą) Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej UEFA Euro 2012. Podczas meczów może pomieścić 55 tys. widzow w tym106 miejsc przeznaczonych jest dla niepełnosprawnych. Posiada 4 kategorię w klasyfikacji UEFA (najwyższą). Podczas koncertów zaś stadion może przyjąć nawet 72,9 tys. widzów. Stadion Narodowy w Warszawie jest największym obiektem sportowym w Polsce. Stadion Narodowy, za wyjątkiem konstrukcji nośnej przekrycia i samego przekrycia, jest ekonomiczną konstrukcją żelbetową. Dziś zawansowane cyfrowe narzędzia projektowania zawarte w programach cyfrowych, jak na przykład DIANA czy MIDAS, ułatwiają nie tylko rozwiązywanie zagadnień inżynierskich i wykonywanie obliczeń, ale także pozwalają optymalizować konstrukcje, także pod względem zużycia materiału. Konstrukcja nośna przekrycia oparta jest na zasadzie koła rowerowego. Elementem ściskanym jest tu pierścień zewnętrzny złożony z 72 części o wadze 48 ton każda. Opierają się one na 72 słupach o przekroju 1000 mm, a o wysokości 34 m i wadze 48 ton. Długość pierścienia ściskanego wynosi 900 m. Na szczycie każdego ze słupów dodano odpowiedniej wysokości zastrzały, do których mocowany jest system lin podtrzymujących membranowe przekrycie trybun. Aby utrzymać równowagę pracy konstrukcji potrzebne były odciągi sprowadzające siły napinające liny na podłoże. 50 procent sił horyzontalnych jest tu bezpośrednio sprawdzanych na fundamenty. Opracowane przez Schlaich Bergermam & Partner przekrycie Stadionu Narodowego, to pierwsze w Europie przekrycie o powierzchni 40 000 m2 (wraz z dachem rozsuwanym).

EN

January 29, 2012 was the day of the Inauguration of the National Stadium in Warsaw. The new stadium constructed for the UEFA European Football Championships 2012 had been carefully developed to be inserted into the existing 10th-Anniversary Stadium in Warsaw. The stadium has a seating capacity of 55, 000. Its construction commenced in 2008 and was completed in November 2011. The stadium is equipped with a heated pitch, training pitch, facade lighting, movable roof and an underground parking space. It is also a multipurpose object providing organization of sports events, concerts, cultural events and it also enables sales, conferences and gastronomic functions (it contains 50 fast food courts and the sales surface of 25,000 m2). The stadium has a unique retractable PVC roof which unfolds from a nest on a needle suspended above the centre of the pitch. The secondary supported membrane is held by radial cables based on the wheel-and-spoke concept. The compression ring consists of a thick-walled round hollow steel profile, which is supported by vertical steel columns. Radiating from the compression ring to the connection points of the upper radial cables are diagonal compression rods. The tension rods of the outer facade simultaneously serve to keep the horizontal cable forces in balance. The main roof spans across the entire tribune, while the inner roof was designed as an operable roof. The operable inner roof can be stored in the central membrane-garage, located at the flying mast above the middle of the playing field. The stadium is one of the venues for the UEFA Euro 2012 hosted jointly by Poland and Ukraine. Three A Group matches, the quarter final and the semi final are to be played there (with the other matches in that group played at Wroclaw Stadium).

8

Curvilinear structural envelops in current architecture

63%

Januszkiewicz K.

Architecture Civil Engineering Environment

|

2017

|

tom Vol. 10, no. 1

11--16

EN

The paper is focusing on constructing nonlinear shaping of structural envelope in architecture of the digital avant-garde. Digital technologies create new opportunities by allowing construction of complex forms which until recently were difficult to design and build. The first part of the paper presents a concrete structure combined with a system of spatial structure used in constructing complex geometries envelope of The Heydar Aliyev Cultural Centre in Baku (2013). The second part presents how to build curvilinear surfaces with shot crete technology – The EMP in Seattle (2000), The City of Culture in Santiago de Compostela (2010) and The Museum of the History of Polish Jews in Warsaw (2014) will be presented. This study highlights issues of constructing curvilinear building envelops and shows new relationships between geometry and material which are different than before.

PL

Uwagę koncentruje się na budowaniu krzywoliniowych strukturalnych przekryć w architekturze cyfrowej awangardy. Technologie cyfrowe stworzyły nowe możliwości pozwalając na budowę skomplikowanych form, które do niedawna były trudne do zaprojektowania i zbudowania. Pierwsza część artykułu przedstawia złożoną geometrycznie powłokę Centrum Kultury Heydar Aliyev w Baku (2013), która jest strukturą przestrzenną powiązaną z konstrukcją betonową. W części drugiej przedstawia się jak budować krzywoliniowe powierzchnie przy użyciu technologii “shotcrete” – są to EMP w Seattle (2000), Miasto Kultury w Santiago de Compostela (2010) oraz Muzeum Historii Żydów Polskich w Warszawie (2005). Studia te objaśniają zagadnienia konstruowania krzywoliniowych powłok budowlanych, a także ukazują nowy związek między geometrią a materiałem, który jest inny niż był do tej pory.

9

Technologia BIM w tworzeniu nowej formy

63%

Jaworski P.

Archivolta

|

2012

|

tom nr 1

68--75

PL

Przedstawia się pierwsze zastosowanie technologii BIM w projektowaniu architektonicznym. Starata Tower projektu Asumptote bedzie, po jej zrealizowaniu, pierwszą w historii budowlą, w projektowaniu której zastosowano unikatową wówczas (w roku 2006) technologię, uwzględniającą parametryczne narzędzia projektowania oraz modelowanie informacji o budynku (BIM). W tym wypadku od samego początku model wirtualny był trójwymiarową bazą danych, umożliwiającą automatyczne obliczanie kosztów materiałów, samej budowy czy też wydatków związanych z użytkowaniem budynku po jej zakończeniu. Nie chodzi tu jednak o automatyczne zbudowanie ostatecznej formy. Najważniejsza jest tutaj eksploracja tzw. „przestrzeni rozwiązań”. Używając tradycyjnych technik modelowania 3D, za każdym razem gdy zmienią się położenia atriów, trzeba budować nowy model od podstaw. Tutaj zmieniał się on automatycznie, pozwalając na szybką wizualną ocenę rozwiązania. Tego rodzaju strategie projektowe nie są jeszcze podejmowane przez większość biur projektowych na świecie, aczkolwiek zmienia się to w szybkim tempie. Coraz częściej dokumentacja budowlana w formie trójwymiarowego modelu połączonego z bazą danych służy nie tylko do wstępnych symulacji kosztów i przebiegu budowy, ale też do zarządzania budynkiem podczas normalnej eksploatacji. Firmy przodujące w rozwoju tych technologii cyfrowych (np. Autodesk i Bentley) pracują nad konwersją technologii BIM ze swoich programów i jest jedynie kwestią czasu, gdy pojawią się międzynarodowe standardy.

EN

Building information modeling (BIM) is the process of generating and managing building data during its life cycle. Alhough numerous construction industries in the world have traditionally resisted the use of BIM technology, architects H. Rashid and A. Couture managed to adopt these new tools in the development of Strata Tower in Abu Dhabi. It was the first case of applying BIM in creating a new form in architecture. In 2006 Asymptote Architecture was asked by the main investor to develop a design proposal which would be an original, sculptural and beautiful landmark for the expanding city. Design team consisted of Arup New York for structural design and analysis, Gehry Technologies for specialist geometry and BIM modelling, Front Inc. as facade consultant and Atelier Ten for environmental studies. Several design proposals were developed, but the architect together with the main client quickly distilled a form that was both mathematically rigorous and beautiful. Floor plates resembling a propeller are gently curved and smoothly twisting as the tower rises. External skeleton envelopes the building and protects it from being overheated by middle-eastern hot climate. On the other hand, high ratio of glazing allows excellent visibility of the entire surrounding and the marina area. Most interesting part though, is the design process, which was specially optimized and conducted with the aid of Building Information Modelling technology, coupled with parametric modeling tools. In the case of Strata Tower, virtual model was used as a three-dimensional database from the very beginning, allowing nearly realtime cost analysis, simulation of building process, or post-construction phase maintenance. These strategies are not very popular in the studios around the world yet, but the situation is changing very dynamically, as construction industry evolves.

10

Roca London Gallery

63%

Giedrowicz M.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 3

67--73

PL

Roca London Gallery to salon sprzedaży wyposażenia łazienkowego Firmy Roca Ltd. w Londynie. Na powierzchni 1100 m2 znalazły się półotwarte przestrzenie ekspozycji produktu oraz spotkań z klientem wyposażone w interaktywne technologie. Salon zaprojektowany został jako wielofunkcyjne środowisko do wydarzeń o znaczeniu społecznym i kulturalnym. Projekt Zaha Hadid Architects przekształca to, co kiedyś uchodziło za miejsce zwyczajne, w ekscytujący nowy wymiar wnętrza. Inspiracją dla Zahy Hadid i Partika Schumachera była woda we wszystkich jej postaciach. Woda jako naczelna inspiracja, definiuje krajobraz salonu. Motyw płynącej wody tworzy iluzję wodnych kaskad – strumienia rozlewającego się na podłogę i prezentowane produkty. Płynne i dynamiczne linie stanowią wspólny mianownik dla wszystkich pomieszczeń galerii – budują jej niezwykłą tożsamość, rozprzestrzeniającą się po jej wnętrzu i wypływającą na zewnątrz. Spływające krople wody wykonano z GRP (Glass Reinforced Plastic). Natomiast GRC (ang. glass reiforced concrete - beton zbrojony szkłem) użyto do wykonania paneli zewnętrznych i wewnątrz salonu. Język płynnych form i naturalnego ruchu jest rezultatem stosowania cyfrowych narzędzi projektowania bazujących na NURBS. Do budowy Roca London Gallery użyto 236 paneli zewnętrznych oraz 36 paneli wewnętrznych. Wszystkie płyty z GRC lub włókien żelbetowych wykonane są na wymiar 2,20 m wysokości.

EN

The Roca London Gallery is a single space of 1100m2 including connected, semi-open zones for product displays and a meeting room space seamlessly incorporating a range of state-of-the-art interactive technologies and audio visual resources. Designed as a versatile multi-purpose environment, the Gallery will host a wide range of social and cultural events of interest to Roca, including exhibitions produced in-house and externally, meetings, presentations, debates and receptions. Zaha Hadid Architects has fully addressed this need for a place defining harmony between form and function in which visitors experience the very essence of Roca. The design brings about a connective language between the architecture and the bathroom products, with the movement of water ‘carving out’ the interior and moving through the Gallery as individual drops. A flowing, all-white space made of faceted GRG (gypsum) panels serves as a central axis of the Gallery. Around this a number of smaller connected semi-enclosed spaces can be viewed through openings in walls. As a result, the visitor never feels enclosed in one space, but can always see beyond it into the space through overlapping and cutaway forms that enable a pleasing permeability to the Gallery. The language of fluidity and natural movement is driven by ZHA’s commitment to parametric design tools and to the creative possibilities arising from the constant evolution of manufacturing processes and techniques. Both panels and the moulds used to create them were realized via 3d modeling, and produced in a sequence so that they would be fully compatible. There are 272 GRC panels in total installed at the Roca London Gallery - 236 interior panels and 36 facade panels.

11

Powierzchnie minimalne i membrany architektoniczne

63%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 3

44--51

PL

W XXI wieku coraz większą popularność zyskują struktury membranowe. Są one traktowane jako architektoniczna „skóra”, która ma chronić zawartość użytkową, a także reagować na działanie środowiska. Projektowanie struktur membranowych niewątpliwie implikuje zagadnienia dotyczące wyznaczania powierzchni minimalnych oraz samoorganizacji materiałowej. Cyfrowe narzędzia projektowania chociaż ułatwiają w dużej mierze rozwiązywanie wynikających stąd problemów, to jednocześnie skłaniają do namysłu nad ich genezą. Objaśnia się co to są powierzchnie minimalne i przedstawia się, pokrótce, przegląd badań: od eksperymentów z błoną mydlaną Joseph A. F. Plateau (1801–1883) do badań współczesnych Freia Otto, których wyniki dały podstawy do stworzenia cyfrowej bazy danych niezbędnej dziś w projektowaniu struktur napinanych. Modele z błony mydlanej weszły zatem do przestrzeni informatycznej jako symulacje cyfrowe, opisujące geometrie i zachowania struktur membranowych. Są to aproksymacje gładkich zakrzywionych powierzchni na siatce małych trójkątów, kontrolowanych przez siły wewnętrzne i właściwości materiału. Posługiwania się tymi symulacjami w projektowaniu architektonicznym i inżynierskim umożliwiają cyfrowe narzędzia projektowania skierowane do inżynierów i architektów. Przedstawione zostały przykłady zastosowań tych narzędzi w projektowaniu „skóry” architektonicznej w zrealizowanych obiektach. Skierowano także uwagę na biomembrany oparte na wzorcach biologicznych. Chodzi o badania nad inteligentnymi (smart) membranami biologicznymi, które mogą współdziałać ze środowiskiem przez samołączenie struktur biologicznych i polimerów. Zastosowanie takich membran w budownictwie przyczyniłoby się do przeniesienia na wyższy poziom architekturę zrównoważoną w jej relacji ze środowiskiem naturalnym.

EN

In the twenty-first century, tensile membrane structures are increasingly gaining popularity. They are treated as architectural “skin”, which is to protect the utility contents, as well as to respond to the environment. Design of membrane structures undoubtedly implies the issues of determining minimum surfaces and the material selforganization. Digital design tools, although they make it much easier to solve the resulting problems, also prompt to reflect upon their origins. It is explained what the minimal surfaces are, and an overview of the research from the experiments with a soap membrane by Joseph A.F. Plateau (1801-1883) to the contemporary research of Frei Otto is briefly presented, the results of which gave rise to the creation of digital database, which is necessary today in the design of tensile structures. Therefore, models with a soap membrane entered into the computer space as digital simulations, describing the geometry and behaviour of membrane structures. These are approximations of smooth curved surfaces on a grid of small triangles, controlled by internal forces and material properties. These simulations in the architectural and engineering design are made possible to be used by digital design tools addressed to engineers and architects. Examples of applications of these tools in the design of an architectural “skin” in the completed structures were presented. Attention was also drawn to the biofilm, based on biological models. It is about a study of smart biological membranes, which can interact with the environment by self-combining of biological structures and polymers. Using such membranes in construction would contribute to sustainable architecture reaching a higher level in its relationship with the natural environment.

12

Ekspresjonizm powraca do Hamburga

63%

Bałaziński R.

Archivolta

|

2012

|

tom nr 3

36--42

PL

Budynek nazwany Sumatra w Hamburgu to najnowsza realizacja projektu Ericka van Egeraata oddana do użytku na początku 2012. Forma tego obiektu wydaje się nawiązywać wprost do niemieckiego ekspresjonizmu lat 20. i 30. XX w., kiedy to Fritz Höger wybudował Chile Haus (1922–1924) budynek, który stał się symbolem tego miasta. Obecnie uwaga architektów koncentruje się na rewitalizacji Hafen City, dzielnicy dawnych doków i magazynów portowych. Jest to obszar o łącznej powierzchni 2,2 km2, który od 1997 podlega przebudowie zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego sporządzonym przez Rema Koolhaasa (OMA). W 2006 Erick van Egeraat wygrał konkurs na zabudowę jednego z jego kwartałów. Projekt Sumatry został sporządzony metodą form-making przy pomocy cyfrowych narzędzi projektowania. W metodzie tej proces projektowania nie odbiega od konwencjonalnego wzorca, a narzędzia cyfrowe ułatwiają tylko projektantowi przedstawienie swojej wizji twórczej. Procesy informatyczne są podporządkowywane zamierzeniom twórczym architekta i wykorzystywane są w przygotowaniu projektu do realizacji.

EN

At Hamburg Hafencity the brand new Sumatra kontor by Dutch Architect Erick van Egeraat was officially opened. The 37,000 sqare-meter, ten-story multifunctional building houses a variety of inner urban functions such as: a five-star hotel, offices and conference rooms, retail area, high-end housing and an underground parking garage. The office and conference spaces maximize the variety in use due to the flexible structure offering units from 400 to 4,000m2. The retail area in the lower floors ensure vitality in use and dynamics throughout the day. Erick van Egeraat’s design refers to the richly detailed existing red-brick harbor buildings of the Speicherstad but does so in a contemporary manner. The large volume appears to be ‘cut’ into 4 different volumes and this is underlined by a specific dialectic play between glass, aluminum and red natural stone slabs for each of the different volumes. The inner courtyard, on the other hand, emphasizes on the calm comfort of the traditional white-plastered facades in the city center of Hamburg. Strongly emphasized corners refer ‘Sumatra’ to Chilehaus, which is one of the most recognizable examples of expressionism and art deco in German architecture. In the past, Chilehaus was seated for ship enterprise - that is the reason why the shape of the building is often compared with a ship's prow. On an urban scale, the shape of the building allows a semi-public space and stimulates social interaction, while its architectonic appearance strongly relates to the character of Hamburg. The new building designed by Erick van Egeraat and his team is therefore a perfect example of the specific theme Erick van Egeraat introduced in his design for the Überseequartier: connecting the inner city with the revitalized waterfront and making the Überseequartier an integral part of the new and dynamic 21st century Hamburg.

13

Centrum Kultury w Guangzhou w Chinach

63%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2012

|

tom nr 1

6--34

PL

W lutym 2011 otwarto formalnie w Huazghou w Chinach zaprojektowany przez Zaha Hadidi Architects Dom Opery dla 1800 widzów. Projekt byl inspirowany kompozycją suiseki dwóch bliźniaczych kamieni rzecznych wydobytych z rzeki Perłowej, a także zjawiskami erozji, geologią i topografią. Dzieki temu forma znakomicie wpisuje sie w krajobraz i jest zrozumiała dla społeczności lokalnej w realacji architektura natura. Przedstawia się nowy rodzaj konstrukcji budowlanych stworzony specjalnie dla tego obiektu, a zarazem rozwiązujący w swoim głównym zamyśle problem realizacji form swobodnych o złożeonej geometrii. Objaśnia się w jaki sposob użyto cyfrowych narzędzi projektowania, a także w jakich zakresach były one pomocne w rozwiązywaniu problemów inżynierskich włączając w to zagadnienia dotyczace akustyki. Porusza się także zadnienia dotyczace materiału i wykonawstwa opartego na technologiach cyfrowych CNC.

EN

The 1800 seat Guangzhou Opera House designed by Zaha Hadid Architects was formally opened in February 2011. The design evolved from the concepts of a natural landscape and the fascinating interplay between architecture and nature, engaging with the principles of erosion, geology and topography. It is located at the heart of Guangzhou’s cultural centre, a lasting, state-of-the-art monument to the new millennium, overlooking the Pearl River. Its contoured profile, unique twin-boulder design and approach promenade enhances urban function, provides access to the riverside and dock areas and creates a new dialogue with the emerging town. A brand new type of a structure, spatial folded plate triangular lattice structure, has been applied in the design of Guangzhou Opera House. This kind of a structure is unique and hasn’t been used in any of the completed buildings around the world. The design of the interior of the Odeon and multipurpose performance hall was completed with input from Marshall Day Acoustics (MDA). They have the task of verifying acoustic performance of this new flowing geometry. Two music rehearsal rooms and one for ballet were developed as part of the project. The architectural idiom involved hard surfaces in a smooth and flowing configuration. The imposition of “acoustic panels” was not an option; the wall surfaces were created with respect for the idiom and the requirements for sufficient acoustic absorption and diffusion.

14

Powierzchnia jako nowe uwarunkowanie kulturowe. Środowiska immersyjne i projektowanie przeżyć

63%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2014

|

tom nr 2

48--53

PL

Dla społeczeństwa informacyjnego, zdominowanego przez media elektroniczne, powierzchnia staje się nowym interfejsem między tym co fizyczne a tym co wirtualne. Z jednej strony ujawnia się zacieranie różnic między kulturą a komercją, a z drugiej wyłania się nowy substrat intelektualny oparty na wiedzy i badaniach naukowych. Przedstawia się dwa aspekty istotne dla filozofii kultury współczesnej, a to środowiska immersyjne i projektowanie przeżyć w odniesieniu do architektury jako nośnika wartości kulturowych. W prowadzonym dyskursie sięga się do kultury mediów i kultury architektury projektowanej w syntetycznych przestrzeniach cyfrowych. Experience Design, przedstawia się jako nowy kierunek twórczy, który opiera się na wiedzy z wielu dyscyplin takich jak psychologii kognitywnej i psychologii percepcji, lingwistyce, poznaniu naukowym, architekturze, projektowaniu środowiskowym, projektowaniu form przemysłowych oraz projektowaniu informacji i komunikacji wizualnej w połączeniu z techniką i technologią.

EN

For an information society, dominated by electronic media, the surface becomes a new interface between what is physical and what is virtual. On the one hand, the blurring of differences between culture and commercialism is being revealed, and on the other - new intellectual substrate is emerging, based on knowledge and research. Two aspects, significant for the philosophy of contemporary culture, are being presented, i.e. immersive environments and Experience Design in relation to architecture as a carrier of cultural values. In the conducted discourse, the culture of media and the culture of architecture designed in synthetic digital spaces are referred to. Experience Design is presented as a new creative trend that is based on knowledge of numerous disciplines such as cognitive psychology and the psychology of perception, linguistics, scientific cognition, architecture, environmental design, industrial design and design of information and visual communication in conjunction with the technique and technology.

15

Pawilon Porsche w Autostad

63%

Januszkiewicz K. , Pawlak J.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 4

48--51

PL

W 2000, w środkowych Niemczech w Wolfsburgu, otwarto AutoStadt, motoryzacyjny park tematyczny, gdzie przedstawiona jest historia i osiągnięcia czołowych niemieckich przedsiębiorstw motoryzacyjnych, należących do koncernu Volkswagen AG: Audi AG, Seat, Škoda, Lamborghini, Bentley oraz Dr. Ing. h.c. F. Porsche AG. Wolfsburg, nowoczesne “miasto samochodów”, znajduje się nieopodal trójkąta przemysłowego Brunszwik-Salzgitter-Magdeburg, zbudowany wg. planów urbanistycznych Petera Kollera, w latach 1938-1954, bogaty w dzieła architektury współczesnej (m.in. Alvara Aalto i Zahy Hadid). Władze Wolfsburga oraz Volkswagen AG, nawiązały współpracę ekonomiczną, celem realizacji AutoStadt wg. masterplanu Guntera Henna oraz dalszej rozbudowy kompleksu produkcyjnego. Ukończony w 2012, zaprojektowany przez biuro HENN GmbH, pawilon Porsche, swą opływową formą, transponującą aerodynamikę samochodu sportowego, wprowadza powiew świeżości. Wysunięty na 25 m ponad lustro wody dach, zakrywa wejście do pawilonu oraz układ amfiteatralnie ułożonych siedzisk dla 400 osób. „Płynne kontinuum” wyraża obecną filozofię Porsche, jedność i symbiozę z Naturą, nawiązując do pierwszych samochodów sportowych, ukazuje płynną ewolucję marki. W stoczni w Stralsundzie, około 620 arkuszy blachy stali nierdzewnej o grubości od 10 do 30 mm połączono bez szwów tworząc skórę (ang. seamless skin) i zespawano z żebrami, w jednorodną ciągłą strukturę monocoque, gotowe segmenty montowano in situ. Do zaprojektowania pawilonu, biuro projektowe HENN, stosując metody przemysłu lotniczego i okrętowego, użyło oprogramowania Rhino. Wnętrze przyjmuje gości z minimalistycznym subtelnym wystrojem, wystawą zaprojektowaną przez HG Merz architekten museumsgestalter, w skład której wchodzą 3 rzeczywiste egzemplarze aktualnych topowych modeli Porsche, uzupełnionych o 25 srebrnych modeli w skali 1:3, ukazujących stopniową ewolucję i rozwój pojazdów koncernu, a także prezentacje multimedialne. Porsche Pavilion w AutoStadt w Wolfsburgu został uhonorowany przez German Design Council nagrodą Automotive Brand Award 2012 w kategorii "Best of the Best - Architecture".

EN

In 2000 in central Germany, on the outskirts of Wolfsburg, the Autostadt automotive theme park was opened, presenting the history and achievements of leading German automotive companies, which are part of Volkswagen AG Group: Audi AG, Seat, Skoda, Lamborghini, Bentley and Dr. Ing H.C.F. Porsche AG. Wolfsburg, the modern "car city", is close to the industrial triangle of Braunschweig-Salzgitter-Magdeburg. Based on Peter Koller’s urban development plan for a town, it was built between 1938 and 1954, Today it is rich in numerous works of contemporary architecture (such as Alvar Aalto and Zaha Hadid buldings). During Autostadt realization and further expansion of the production complex, based on the implementation of the masterplan by the architect Gunter Henn, the authorities of Wolfsburg and Volkswagen AG, have partnered economic cooperation. Completed in 2012, designed by the German office HENN GmbH, Porsche Pavilion, with the streamlined shape, transposing the aerodynamics of a sports car, bring a breath of freshness. The roof, which is raised 25 m above the water surface covers the entrance to the pavilion and the amphitheater with the capacity to accommodate 400 people. “The flowing continuum" expresses the contemporary Porsche philosophy, the unity and symbiosis with nature, it refers to the first genuine sports car and shows a smooth evolution of the brand. In the shipyard in Stralsund, a total of 620 sheets of stainless steel cladding with a thickness of 10 to 30mm were seamlessly combined to form the skin (called the seamless skin) and welded together with reinforcing ribs in a uniform continuous monocoque structure, and then ready conglomerates have been assembled on the site. The pavilion was designed by the HENN Architekten office, using technology straight from the aerospace and shipbuilding industry. Rhino software was used. The interior welcomes guests with a subtle minimalist design, the exhibition designed by HG Merz Architekten museumsgestalter, consisting of three current Porsche top models, supplemented by the 25 silver models at the 1:3 scale, showing the gradual evolution and development of the company's vehicles, as well as multimedia presentations. Porsche Pavilion at the Autostadt in Wolfsburg was honoured by the German Design Council Award with the Automotive Brand Award 2012 design prize in the "Best of the Best - Architecture" category.

16

Kompleks Galaxy SOHO w centrum Pekinu

63%

Koźlik A.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 3

10--17

PL

W 2012 został oddany do użytku wielofunkcyjny obiekt handlowo-usługowo-biurowy Galaxy SOHO w Pekinie (Zaha Hadid i Patrik Schumacher). Projekt został wyłoniony w drodze konkursu w 2008 zorganizowanego przez SOHO China Limited, największego chińskiego dewelopera na rynku przestrzeni biurowych. Galaxy SOHO zlokalizowany jest w centrum Pekinu, nowo powstałej, prestiżowej dzielnicy Nanshuiguan. Ze względu na miejsce realizacji, w pobliżu historycznego centrum miasta (hutong), obiekt ten znalazł się w centrum dyskusji międzynarodowej. Forma tego obiektu powstała w syntetycznych przestrzeniach cyfrowych i jest spektakularnym przykładem projektowania parametrycznego. Forma inspirowana była tarasami uprawnymi charakterystycznymi dla chińskiego krajobrazu górskiego i kontekstem miasta. Założenia ideowe tego projektu Zaha Hadid objaśnia następująco: „Stworzyliśmy wiele przestrzeni publicznych, które bezpośrednio angażują się w miasto, reinterpretują tradycyjną tkankę miejską i współczesne wzory życia w jednolity krajobraz miejski inspirowany Naturą”. Galaxy SOHO oferuje na 15 kondygnacjach 332 857 m2 powierzchni użytkowej. Znajdują się tam restauracje, lokale handlowe, rozrywkowe i biura. Dzięki wykorzystaniu cyfrowych narzędzi projektowania uwzględniono wiele czynników wpływających na ukształtowanie obiektu i jego ekoefektywność. Galaxy SOHO otrzymało Nagrodę RIBA 2013 oraz jest nominowane do RIBA Lubetkin Prize wraz z obiektami takie jak Grimshawa i Dattner Architects Via Verde w Nowym Jorku oraz Gardens by the Bay projektu Wilkinsona Eyre Cooled Conserwatories. Wszystkie zrealizowane zostały w ubiegłym roku. Rozstrzygnięcie konkursu Lubetkin Prize 2013 nastąpi 26 września w Londynie.

EN

In 2012, a multi-purpose retail, service and office center Galaxy SOHO in Beijing was opened (Zaha Hadid and Patrik Schumacher). The design was selected by way of a contest organized in 2008 by SOHO China Limited, China's largest real estate developer of office space. Galaxy SOHO is located in the center of Beijing, in the new prestigious district of Nanshuiguan. Due to the place of its implementation, in the vicinity of the historic city center (hutong), the structure became the subject of an international debate. The form of this structure was created in synthetic digital space and it is a spectacular example of parametric design. The form was inspired by cultivable terraces typical of the Chinese mountainous landscape and the context of the city. Discussing the project by Zaha Hadid said , “The design responds to the varied contextual relationships and dynamic conditions of Beijing . We have created a variety of public spaces that directly engage with the city, reinterpreting the traditional urban fabric and contemporary living patterns into a seamless urban landscape inspired by nature”. Galaxy SOHO offers 332,857 m2 of usable space on 15 floors. There are restaurants, retail outlets, entertainment centers and offices. Through the use of digital design tools, numerous factors that affect the shape of the structure and its eco-efficiency were taken into account. Galaxy SOHO won RIBA Award in 2013, is also one of three projects nominated for this year's RIBA Lubetkin Prize, alongside Gardens by the Bay designed by Grant Associates and Wilkinson Eyre Architects in Singapore and an affordable housing project Via Verde in New York by by Dattner Architects and Grimshaw.

17

Granice ludzkiej wyobraźni. Natura i architektura w dobie technologii cyfrowych

63%

Januszkiewicz K. , Szymski A. M.

Archivolta

|

2014

|

tom nr 2

41--46

PL

Podejmowane są zagadnienia dotyczące relacji pomiędzy Naturą a architekturą w dobie nowych narzędzi projektowania. Wzory, których dostarcza Natura były od zarania dziejów inspirujące dla form budowlanych. Formy te stanowiły rodzaj pomostu pomiędzy człowiekiem a właściwym mu środowiskiem przyrodniczym. Dziś uczymy się od Natury oszczędnego gospodarowania energią i materiałem, odnajdujemy w jej utworach efektywne rozwiązania inżynierskie i wzory struktur dla nowych materiałów budowlanych. A także poznajemy sposoby, w jaki środowiska naturalne i zabudowane mogłyby ze sobą najlepiej współdziałać. Wychodząc z fullerowskiej koncepcji projektowania – tak jak czyni to Natura - dziś sięga po wiedzę z innych dyscyplin (biologia, fizyka), aby objaśniać zasady działania procesów informatycznych imitujących naturalne procesy formotwórcze i adaptacyjne. Procesy te próbuje się zastosować w projektowaniu architektonicznym. W tym kontekście, pojawia sie pytanie o granice ludzkiej wyobraźni.

EN

The issues concerning the relationship between Nature and the architecture in the era of digital design tools. are being dealt with. The patterns provided by Nature have been an inspiration for building forms since time immemorial. These forms have represented a kind of a bridge between men and their natural environment. Today, we learn from Nature about the efficient management of energy and material, we find effective engineering solutions and structural designs for new building materials. The paper presents here how to use digital technologies and techniques to achieve a higher level of functionality and environmental efficiency in architecture. Starting from Fuller’s designing concept, as Nature does, today we use the knowledge from other fields (biology, physics) in order to explain the principles of computer processes which imitate the natural form shaping and adaptive processes. It is attempted to adopt these processes in the architectural design. In this context, the question of the limits of human imagination appears.

18

Strukturalna „skóra” form swobodnych semi-monocoque i monocoque

51%

Januszkiewicz K.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 4

42--47

PL

Do urzeczywistnienia projektu cyfrowego potrzebne jest techniczne opanowanie materiału, gdyż nowe rozwiązania geometryczne często otwierają drogę do poszukiwań nowych materiałów i vice versa. Wymusza to ustalenie relacji między geometrią form swobodnych a materiałem. Wirtualna powierzchnia swobodna narzuca takie rozwiązania techniczne i materiałowe, które kwestionują dotychczasową logikę myślenia o budynku. Chodzi tu o zasadę łączenia konstrukcji nośnej i „skóry” w jeden tektoniczny element. Taka strukturalna skóra, nie tylko implikuje nowe materiały, ale także geometrię krzywych i fałd, które będą w stanie utrzymać ciągłość „skóry” i wyeliminują system dodatkowych podpór. Strukturalna „skóra” to zintegrowanie powierzchni i struktury w jedno. Strukturalne „skóry” albo „skorupy” zwane monocoque i semi-monocoque udoskonalały się wraz z rozwojem przemysłu lotniczego i samochodowego. Na początku XXI w. następuje integracja różnych gałęzi przemysłu i transfer technologii do architektury okazał się nieunikniony. Adaptując takie rozwiązania, architekci ponownie rozwiązują problemy zależności między porządkiem geometrycznym a złożonością strukturalną formy. Na przykładzie zrealizowanych obiektów przedstawia się różnorakie strategie łączenia struktury i „skóry” w jeden tektoniczny element samonośny.

EN

For the realization of a digital project, technical mastery of the material is needed, as new geometric solutions often pave the way for exploration of new materials and vice versa. This forces to determine a relationship between the geometry of free forms and the material. Virtual free surface imposes such technical solutions and materials which question the current logic of thinking about a building. This is about the principle of combining the load bearing structure and the “skin” into one tectonic element. Such a structural skin not only implies new materials, but also the geometry of curves and folds that will be able to maintain the continuity of the “skin” and will eliminate the system of additional supports. The structural “skin” is the integration of surface and structure into one. The structural “skins” or “shells”, called monocoque and semi-monocoque, have improve with the development of the aerospace and automotive industries. At the beginning of the twenty-first century, an integration of different branches of industry took place. As a result, transfer of technology to architecture proved to be inevitable. By adopting such solutions, architects are again resolving the problems of the relationship between geometric order and structural complexity of forms. The executed objects are examples of various strategies of combining the structure and the “skin” into one tectonic self-supporting element.

19

Nowa stacja metra w dzielnicy finansowej w Rijadzie, Arabia Saudyjska

51%

Janowski M.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 4

12--16

PL

Największa stacja metra na Półwyspie Arabskim powstanie w Rijadzie, stolicy Arabii Saudyjskiej. W maju 2013 rozstrzygnięto konkurs, którego zwycięzcą jest Zaha Hadid Architects i to według jego projektu zostanie zrealizowana. Stacja metra, która będzie obsługiwać prestiżową dzielnicę finansową king Abdullah Financial District (KAFD), zaprojektowaną przez Henning Larsen Architects i nowojorskie biuro FXFOWLE. Zaprojektowana przez Zaha Hadid Architects stacja metra będzie składać się z sześciu poziomów, z których dwa podziemne przeznaczone są na parkingi. Na pozostałych kondygnacjach oraz poziomach pośrednich zaprojektowano strefy handlu i usług oraz galerie sztuki połączone ze sobą za pomocą ruchomych schodów i wind. Konfiguracja przestrzeni wewnętrznej została skorelowana z przemieszczaniem się pasażerów oraz powiązana z ciągami pieszymi przewidywanymi w planie zagospodarowania przestrzennego KAFD. Sekwencje codziennego ruchu na stacji zostały przełożone na język geometrii. W rezultacie otrzymano modele cyfrowe architektonicznego „opakowania” będące jednocześnie modelami strukturalnymi dostosowanymi zarówno do funkcji obiektu jak i do klimatu oraz kultury Półwyspu Arabskiego. Budynek stacji, inspirowany tradycyjnymi przesłonami mashrabya i jednocześnie przywołujący na myśl kształt pustynnych wydm może być zrozumiały przez mieszkańców Rijadu i akceptowany kulturowo.

EN

The largest underground station in the Arabian Peninsula will be built in Riyadh, the capital of Saudi Arabia. In May 2013, the competition was resolved and the winner, Zaha Hadid Architects was asked to make the project of a metro station which will handle the prestigious King Abdullah Financial District, (KAFD), designed by Henning Larsen Architects and New York office FXFOWLE. Designed by Zaha Hadid Architects, the metro station will consist of six levels, two of which are designed for underground car parks. On the other floors and at the intermediate levels there will be commercial areas as well as art galleries linked together by escalators and elevators. The configuration of the internal space is correlated with the movement of passengers and pedestrians paths designed in the KAFD master plan. The sequences of daily traffic at the station have been translated into the language of geometry. The result is a digital architectural models package which are also structural models adapted both to the object function and the climate as well as culture of the Arabian Peninsula. The station building inspired by traditional shutters mashrabya will bear a resemblance to the form of sand dunes in the desert, and thus they can be understood by the people of Riyadh and culturally accepted by them.

20

Arka XXI wieku – architektura wobec zagrożeń

51%

Fedyczkowski Z. E.

Archivolta

|

2013

|

tom nr 4

37--41

PL

W wyniku zmian klimatycznych woda stała się nieprzewidywalna, zagrażając zasiedlonym wybrzeżom. W ostatnim stuleciu wzmogła się aktywność huraganów i burz tropikalnych; coraz częściej dochodzi też do podwodnych trzęsień ziemi, wywołujących fale tsunami. Przewiduje się, że do końca XXI w. poziom wód podniesie się o przynajmniej 1 metr, a na niektórych obszarach nawet o 1,5 metra. Zmiany klimatu są obecnie oczywiste, a ich konsekwencje coraz bardziej dramatyczne. 26 września 2013 opublikowano pierwszą część Raportu IPCC (Intergovernmental Panel on Climate Change), Zespołu ds. Zmian Klimatu przy ONZ. Raporty tej organizacji są wykorzystywane przy formułowaniu narodowych i międzynarodowych programów klimatycznych i polityki finansowania badań. Przedstawia się wizje struktur mieszkalnych, które są odporne na klęski żywiołowe . Koncepcja ta opiera się na podniesieniu architektury oraz infrastruktury ponad powierzchnię terenu zagrożonego wysoką wodą. Realizacja takich obiektów przy współcześnie dostępnych technologiach jest w pełni możliwa, a biorąc pod uwagę narastające zagrożenia klimatyczne, takie budowanie jest wręcz konieczne.

EN

Climate change has dramatically increased the frequency of natural disasters that destroy ever-larger areas inhabited by people. Thus, a complete change in spatial planning concepts is needed. Water has devastated almost every region in the world. The list of countries which have not been struck by the effects of natural disasters is much shorter. Poland has also started to suffer the consequences of climate change, for example, an increasing number of floods. On September 26, 2013, the first part of the IPCC Report (Intergovernmental Panel on Climate Change) of the Panel on Climate Change at the United Nations was published. The reports of this organization are used in the formulation of national and international climate programs as well as research funding policy. The number of countries and regions that are or could be, interested in structures resistant to water and force will increase. This is due to climate change, global warming and the increasing incidence of natural disasters. Floods are covering larger and larger areas. At present, most of the European countries have been subjected to some form of natural disasters. Such nations and regions would surely be interested in the response of architecture, urban studies, and spatial planning and management to natural calamities. This paper aims to describe the development of a structures which are resistant to most of natural disasters and which allow to construct of housing estates. The structures have been designed for use in areas at risk of floods, hurricanes and earthquakes. It eliminates the drawbacks of traditional residential developments, which are not disaster-resistant. The projects allows for the whole urban organisms to be built.