Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Postępowanie w sprawie przeniesienia proboszcza w świetle KPK z 1983 r.

100%

Leszczyński G.

|

nr 2

153-165

EN

According to can. 1748 of the CIC, the motive for the transfer of a parish priest may be either the good of souls or the necessity or advantage of the Church. This means that contrary to the motives that may induce the bishop of a diocese to remove a parish priest, focused on the harmfulness of his actions in the parish he immediately governed, in this case the attention of the legislator focuses on motives relating to a new parish or other office that the bishop may entrust to him. This article not only points out the reasons for the transfer of the pastor, but also outlines the basic steps of the procedure.

PL

Zgodnie z kan. 1748 KPK motywem przeniesienia proboszcza może być albo dobro dusz, albo potrzeba lub pożytek Kościoła. Oznacza to, że w przeciwieństwie do motywów, jakie mogą skłonić biskupa diecezji do usunięcia proboszcza, skoncentrowanych wokół szkodliwości jego działania w parafii, którą kierował, w tym przypadku uwaga prawodawcy skupia się wokół motywów dotyczących nowej parafii lub innego urzędu, który biskup może mu powierzyć. Niniejszy artykuł wskazuje nie tylko na przyczyny przeniesienia proboszcza, ale w skrócie podaje również podstawowe etapy procedury.

2

Etapy prowizji kanonicznej na urząd proboszcza w obowiązującym polskim ustawodawstwie synodalnym

89%

Wnuk R.

|

nr 1

133-149

PL

W polskim ustawodawstwie synodalnym, podobnie jak w prawie kodeksowym, prowizja na urząd proboszcza składa się z trzech etapów: 1) wyznaczenie osoby, 2) nadanie tytułu i 3) objęcie urzędu w posiadanie. Zgodnie z prawem powszechnym i partykularnym, prowizja może być swobodna lub zależna. Przy swobodnej biskup diecezjalny powierza urząd w sposób nieskrępowany (kan. 523-525). Natomiast przy zależnej inna kompetentna władza kościelna wyznacza kandydata, a biskup diecezjalny jedynie nadaje tytuł do urzędu (kan. 525; 682 § 1). Według ustawodawców partykularnych, nadanie tytułu prawnego do urzędu powinno nastąpić za pośrednictwem dekretu nominacyjnego. Zredagowany dekret powinien spełniać wymogi konkretnego aktu administracyjnego (kan. 48-57). Wprowadzenie w posiadanie parafii przez ordynariusza miejsca lub jego delegata i objęcie urzędu przez proboszcza jest ostatnim etapem prowizji. W prawie partykularnym wyodrębniono dwa aspekty tego aktu: prawny (sporządzenie i podpisanie – przez proboszcza i inne kompetentne podmioty – protokołu zdawczo-odbiorczego) i liturgiczny (uroczysty ingres nowego proboszcza do świątyni parafialnej według obrzędu obowiązującego w poszczególnym Kościele partykularnym). Ustawodawcy partykularni obligują ponadto promowanego na urząd proboszcza, aby przy jego podejmowaniu złożył wyznanie wiary (kan. 833, 6°) i przysięgę wierności, według formuł zatwierdzonych przez Stolicę Apostolską.

EN

The provision of the office of the pastor in law of Polish synods, like in the Code of Canon Law, has three stages: 1) the designation of the person, 2) the conferral of the post and 3) the possession of the office. According to the universal and particular law, it can be autonomous or subsidiary. In the autonomous provision diocesan bishop makes freely appointment (can. 523-535). In contrast, in the subsidiary provision some competent authority appoints the candidate and diocesan bishop only confers the post (can. 525; 682 § 1). According to particular legislators, the conferral of the post should be made with a decree of appointment. A written decree must be a singular administrative act (can. 48-57). Introduction to the possession of the parish by the local ordinary or his delegate and this possession by the pastor is the last stage of the provision. It has two strands in particular law: juridical (the composing and the signing the protocol by the pastor and other competent people acting) and liturgical (solemn enthronement of the new pastor to parochial church according to particular rite in operation). Moreover, particular legislators obligate the one promoted, during the possession of the office, to make the profession of faith (can. 833, 6°) and take the oath of fidelity according to the formula approved by the Apostolic See.

3

Kolędowa wizyta duszpasterska. Aspekt prawno-pastoralny

89%

Adamczyk J.

|

nr 1

7-36

EN

This article is dedicated to the legal and pastoral aspect of family pastoral visitation. Such visitation is an important and proven way for priests to get to know the faithful. The first part of the article presents the pastoral visitation as a canonical institution. The second part depicts the subject and the addressees of such visitations. The third, fourth and fifth part deals with the preparation of, the course and the end of family visitation.

PL

Niniejszy artykuł poświęcony jest wizycie duszpasterskiej rodzin aspekcie prawno-pastoralnym. Wizyta ta jest ważnym i sprawdzonym sposobem poznania wiernych przez duszpasterzy. W pierwszej części artykułu przedstawiono wizytę duszpasterską jako instytucję kanoniczną. W drugiej części ukazano podmiot i adresatów tych odwiedzin. Część trzecia, czwarta i piąta traktuje o przygotowaniu, przebiegu i zakończeniu wizytacji rodzin

4

Zadania proboszcza w zakresie poradnictwa rodzinnego

88%

Adamczyk J.

|

nr 2

65-82

EN

The author of the following article focused on an important canonic-pastoral problem, which is the issue of the preacher’s tasks in the family counselling field. The aim of this article was to depict the duties of the peacher in the area of preparations for the marriage, furthermore, to present the preacher’s responsibility to organise and run the catholic marriage and family clinic.The preacher should also take care of appropriate people to work at the clinic, as well as their training.

5

Proboszcz jako przywódca transformacyjny

71%

Lipiec D.

Teologia Praktyczna

|

2016

|

nr 17

47-59

EN

The dynamically transforming environment of the Church is seeking for a strong and effective leadership. At the parish level it is the parson who can be such a transformational leader. A trans-formational leader is a person with a clear vision which he is tending to implement, he is the one able to convince the people he leads to support his vision. The parson as a transformational leader has vision of a parish of the future as well as necessary qualifications for implementing it and for attracting the majority of parishioners. In the process of transformation the parson should use the following management styles in the parish: the missionary, integration, persuasive, promotional and democratic style.

PL

W dynamicznie zmieniającym się otoczeniu Kościoła poszukuje się silnego i skutecznego przywództwa. Na szczeblu parafialnym takim przywódcą może być proboszcz jako przywódca transformacyjny. Przywódca transformacyjny cechuje się posiadaniem jasnej wizji, do której zmierza, oraz umiejętnością przekonywania do niej osób, którymi kieruje. Proboszcz jako przywódca transformacyjny posiada wizję parafii przyszłości, a także niezbędne kwalifikacje do wprowadzenia jej w życie oraz pociągnięcia za sobą ogółu parafian. W procesie wprowadzania zmian proboszcz powinien stosować następujące style kierowania parafią: misyjny, integracyjny, perswazyjny, promocyjny i demokratyczny.

6

Fundacja, uposażenie i rozwój parafii Znalezienia Krzyża Świętego w Niebylcu

62%

Chuchla A.

|

nr 21

109-124

EN

The history of the Parish of the Discovery of the Holy Cross in Niebylec can be divided into two development phases: Konieczkowa phase, spanning from 1464 to 1650 and Niebylec phase, spanning from 1550 until now. For that rea- son, it is called Konieczkowsko – Niebylecka Parish. The Konieczkowa Parish was funded by four born brothers: Marcjusz, Mikolaj, Jan and Stanislaw Machowski on 14th June 1460. It was established by the Bishop of Cracow Jan Gruszczynski, who was also both the chancellor of Poland and contemporary Polish Primate. Konieczkowa Parish district included four villages: Konieczkowa, Jawornik, Nowa Wies and Gwoznica. Niebylec town joined the Parish in 1509 and a village Malowka in 1608. The first Parish – Priest was Stanislaw from Opatowiec. The Niebylec Parish was funded by Janusz Romer, contemporary owner of Niebylec. It was established by Cracow Suffragan Bishop Wojciech Lipnicki. The Niebylec Parish district was the same as the Konieczkowa District. Two villages Blizianka and Gwozdzianka joined it in 1782. Gwoznica left the Parish district in 1864 and Jawornik in 2008. The Konieczkowa Parish and later the Niebylec Parish belonged to the Pilzno Decanate unlil 1608. Next, it belonged to the Strzyzow Decanate, in the Sacz Archdeaconry, the Pilzno Office and the Cracow Diocese. After the First Partition of Poland, from 1722 to 1806 the Parish belonged to the Tarnow Diocese. The number of parishioners has been continuously growing to 2600 worshippers at present. The first Niebylec Parish - Priest was Jan Bazaltowicz and dr Czeslaw Goraj is the present Parish - Priest.