Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: prerogatywy

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Prerogatywy Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej i zakres jego władzy samodzielnej do powoływania sędziów

100%

Chorążewska A. , Grądzka I.

nr 3(79)

71-84

Praca analizuje zakres władzy samodzielnej Prezydenta RP do powoływaniu sędziów. Punktem wyjścia dla rozważań jest badanie genezy terminu prerogatywa i jego pojawienia się w polskim piśmiennictwie, a następnie analiza pozycji ustrojowej Prezydenta RP w systemie władzy. W pracy stawia się dwie tezy. W polskiej nauce prawa rozumienie pojęcia prerogatywa jest zasadniczo odmienne od przypisywanego brytyjskiemu the Royal Prerogatives. Określony w art. 126 Konstytucji model ustrojowy pozycji prezydenta zakłada aktywną prezydenturę. Choć Prezydent nie jest uprawniony do realizacji funkcji rządzenia, to jednak jako głowa państwa, korzystając z osobistych uprawnień, pełni funkcje strażnika konstytucji oraz arbitra jako gwarant ciągłości władzy państwowej.

The thesis analyses the extent of the Polish President’s discretionary power to appoint judges. The starting point for the discussion is an examination of the origins of the term prerogative and its appearance in Polish literature, followed by an analysis of the constitutional position of the President of the Republic of Poland in the powers’ system. The paper posits two theses. The understanding of prerogatives in Polish legal science fundamentally differs from that of the British term Royal Prerogatives. The constitutional model of the President’s position in Art. 126 of the Constitution assumes an active presidency. Although the President is not entitled to conduct the affairs of the State, as the head of State, using his powers, he performs the functions of the Constitution’s guardian and the arbiter as a guarantor of the continuity of State authority.

Akty autodeterminujące personalny status prawnokanoniczny osób konsekrowanych

100%

Michowicz P.

tom 25

nr 1

109-122

The main purpose of this paper was to propose a new methodological approach to the doctrine concerning the identification of the legal acts with aim to establish more precisely the new and/or changed functional position of the consecrated persons regarding the entire Church. The Author demonstrated that the canon law system provides acts whose fulfilment automatically determines the legal status of the agent, changing significantly, the prerogatives of that person. Self-determined acts can be divided into collective and individual. However, the interest of this paper has identified the most relevant ones last: transfer to another Institute, indult of exclaustration, indult of definitive departure, dismissal from Institute.

Przedmiotem artykułu jest problematyka dotycząca autodeterminacji podmiotowego statusu prawnokanonicznego osób konsekrowanych. W trosce o kompletność argumentu autor dokonał analizy niezbędnych pojęć, takich jak: status osobowy, zdolność działania i dokonywania określonych aktów prawnych. Analiza norm kodeksowych wykazała, że urzeczywistnienie niektórych aktów może dokonać poważnej modyfikacji statusu profesów – tak pozytywnej, jak i działając na niekorzyść działającego – nie wykluczając jednocześnie całkowitej utraty zagwarantowanych przez Kodeks prerogatyw. Przyjęta metodologia pozwoliła stwierdzić, że ustawodawca kościelny przewidział istnienie takich aktów prawnych, których dokonanie automatycznie określa nową pozycję (nowy status osobowy): otrzymanie indultu opuszczenia Instytutu, wydalenie, o którym w kan. 694, jak również popełnienie określonych ustawą kar.