Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Nowe prawo wodne: zagadnienia wybrane : Ograniczenia prawa własności nieruchomości

100%

Surowiec S.

Gospodarka Wodna

|

2002

|

tom Nr 7

274-276

PL

To już trzeci z cyklu artykułów nt. nowego prawa wodnego. Traktuje o ograniczeniach prawa własności nieruchomości, polegających na zmianie sposobu ich użytkowania, wynikających z ustawy Prawo wodne.

EN

This is the third paper of the series of papers discussing the new Water Act. It is treating on limitations of the title to property resulting from the Water Act and lying in the change in the way of utilization of the property.

2

Decyzja o warunkach zabudowy a prawo własności

100%

Nowak M. J.

Przegląd Komunalny

|

2019

|

tom nr 3

70--71

PL

Jednym z najbardziej problematycznych instrumentów spośród tych stosowanych w ramach realizacji polityki przestrzennej przez organy gminy jest decyzja o warunkach zabudowy. Poza oceną, jak chronić wartości związane z ładem przestrzennym, otwartym zagadnieniem jest jej wpływ na prawo własności nieruchomości.

3

Zadania starosty wynikające z obowiązku ujawniania w księgach wieczystych prawa własności nieruchomości skarbu państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego

75%

Dzikowska T.

Prace Naukowe Instytutu Górnictwa Politechniki Wrocławskiej. Konferencje

|

2009

|

tom Vol. 129, nr 54

75-80

PL

Historia gruntów państwowych, prywatnych, procesów nacjonalizacji, reformy rolnej w Polsce od 1945 roku jest bardzo bogata. Jest to szczególnie wyraźne i istotne, gdy dokonuje się analiz stanów prawnych nieruchomości państwowych. Od 1945 do 1989, a praktycznie do 1990 roku mieliśmy do czynienia z jednością mienia państwowego. Bez względu na to, kto i w jaki sposób dysponował mieniem pozyskanym przez Skarb Państwa, było to tylko i wyłącznie mienie Skarbu Państwa. Od 1989 roku niektóre nieruchomości zostały skomunalizowane, a po reformie administracyjnej w 1999 pojawiły się kolejne zasoby nieruchomości jednostek samorządu terytorialnego (województwo, powiat i gmina). Nieruchomości skomunalizowane w tych okresach powinny charakteryzować się jasnymi stanami prawnymi, prawidłowym wpisem do ewidencji gruntów i budynków oraz założoną księgą wieczystą z ujawnionym prawem własności do nieruchomości na rzecz jednostki samorządu terytorialnego. Bogata historia nabywania i zbywania nieruchomości publicznych, ustanawiania praw rzeczowych ograniczonych zetknęła się z historią ksiąg wieczystych oraz ewidencji gruntów. Zarówno księgi wieczyste jak i ewidencja gruntów od 1945 roku podlegały zmianom prawnym i były przekazywane pomiędzy podmiotami publicznymi. Badania historyczne wskazują, że wpisy nie zawsze były dokonywane przez osoby w pełni przygotowane do tego typu pracy. Liczne błędy i pomyłki spowodowały narastanie rozbieżności pomiędzy stanem faktycznym, ewidencjami prowadzonymi przez organy władzy samorządowej i rządowej, ewidencją gruntów i budynków oraz zapisami w księgach wieczystych. Prostowanie tych niezgodności, to w chwili obecnej żmudna praca w archiwach państwowych, zbiorach dokumentów prowadzonych w urzędach, a często również wywiady z emerytowanymi pracownikami urzędów państwowych. Występujące niezgodności obejmują zarówno zwykłe pomyłki i błędy pisarskie, jak i błędy grube wynikające z dokonania wpisu w niewłaściwej księdze wieczystej, prowadzenia kilku ksiąg dla tej samej nieruchomości lub niekompletnej dokumentacji akt księgi wieczystej. Starosta jako organ reprezentujący Skarb Państwa gospodaruje zasobem nieruchomości Skarbu. Obowiązki wynikające z ustawy o ujawnianiu w księgach wieczystych prawa własności nieruchomości Skarbu Państwa oraz jednostek samorządu terytorialnego polegają na zintensyfikowaniu i przyspieszeniu zwykłych działań starosty w zakresie utrzymania i gospodarowania nieruchomościami państwowymi.

EN

The history of private and state-owned land, nationalisation processes and the reform of Polish agriculture after the year 1945 is very vivid. This observation is of big importance when analysing the legal status of state-owned real estate. In the period from 1945 to 1989, practically until the year 1990, the state property was uniform. Disrespectful of who and how managed the property of the Treasury, is still remained a sole property of the Treasury. Some property became communal and, after the administration reform in 1999, there appeared new resources of the real estate belonging to territorial self-government (province, district, commune). The estates which became communal in these periods should have unambiguous legal status, correct entry in the land and building register as well as mortgage register indicating units of the territorial self-government as owners of the estates. The rich history of buying and selling public property as well as establishing limited property ownership coincided with the history of land and mortgage registers. Both land and mortgage registers have were undergoing legal changes since 1945 and were transferred between public entities. The studies on the history of property show that the entries into registers were not always performed by properly qualified staff. Numerous and frequent mistakes resulted in increasing discrepancies between the real state, registers run by governmental and self-governmental units, land registers and the mortgage registers. Correcting the mistakes means arduous work in state archives, collections of documents at offices and, frequently, consultations with retired employees of state offices. The discrepancies include obvious clerical mistakes as well as serious ones, such as registering in wrong registers, running several registers for the same real estate or incomplete data in the register. The prefect, who represents the Treasury, manages the real estate belonging to the Treasury. His duties resulting from the act on indicating the ownership of the Treasury and territorial self-government units in the mortgage registers require intensification and faster actions of the prefect who manages state real estate.

4

Porządkowanie stanu prawnego istniejących dróg

75%

Grzechnik B.

Geodeta : magazyn geoinformacyjny

|

2014

|

tom nr 10

20--25

5

Wymóg zabudowy planowej jako wyjątek zasady wolności zabudowy

63%

Błażewski M.

Roczniki Nauk Prawnych

|

2023

|

tom 33

|

nr 1

7-19

EN

The requirement of planned development is an exception to the freedom of development, as well as it is the opposite of this freedom. Three features, which are characterizing this requirement. Firstly, the requirement of planned development, as an element of a special legal regime, is created in two stages. The legal provisions defines the framework of this special legal regime, and then the commune establishes this legal regime for a specific area. Secondly, the requirement of planned development is limited for spatial or spatio-temporal reasons. Thirdly, setting the requirement of planned development does not directly result in liability for damages for the decrease in the value of the property. This responsibility is connected with the passing the local spatial development plan.

PL

Wymóg zabudowy planowej jest wyjątkiem od wolności zabudowy, jak również jest jej przeciwieństwem. Wyróżnia się trzy cechy charakteryzujące ten wymóg. Po pierwsze, wymóg zabudowy planowej, jako element specjalnego reżimu prawnego, jest ukształtowany dwuetapowo. Prawodawca w drodze ustawy określa ramy prawne tego reżimu prawnego, a następnie gmina ustanawia ten reżim prawny dla konkretnego obszaru. Po drugie, wymóg zabudowy planowej jest ograniczony ze względów przestrzennych lub czasowo-przestrzennych. Po trzecie, wyznaczenie wymogu zabudowy planowej nie skutkuje bezpośrednio powstaniem odpowiedzialności odszkodowawczej za zmniejszenie wartości nieruchomości. Odpowiedzialność ta powstaje dopiero wraz z uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.

6

Obrona przed uciążliwymi sąsiadami na gruncie prawa budowlanego i cywilnego

51%

Wawryniuk-Barańska J.

Materiały Budowlane

|

2021

|

tom nr 4

86--87