Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 7

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  prawo przedsiębiorców
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Tekst ma na celu rozważyć nowe rozwiązania prawne stworzone dla bezpieczeństwa małych i mikroprzedsiębiorców. Wprowadzonych ustawą z dnia 6 marca 2018r. wchodzącą w życie 30 kwietnia 2018r. jednocześnie zastępującą ustawę o swobodzie działalności gospodarczej z 2 lipca 2004 r. Autor zwraca szczególną uwagę na fakt, iż ustawa prawo przedsiębiorców należy do grupy regulacji tworzących Konstytucję Biznesu, której ideały wymierzone są w dezaktywację najbardziej uciążliwych przepisów utrudniających codzienne funkcjonowanie biznesu. Pierwsze spojrzenia autor opiera na propagowanej ideologii rozpowszechnianej przez grupę ustawodawczą jednocześnie starając się za pomocą dogmatyczno-prawnej analizy skonfrontować z Polską rzeczywistością administracyjną przepisów prawa. Ustawa mimo wszystko zdaniem autora stanowi znaczny krok na przód. Dzięki chociażby takim uproszczeniom dla przedsiębiorców jak m.in.: wprowadzenie odpowiedzialności urzędników administracyjnych za dokonane decyzje, ustanowienie rzecznika małych i średnich przedsiębiorstw, uproszczenie i zmniejszenie obowiązków dla przedsiębiorców.
EN
The article is an analysis of new legal solutions created for the safety of small and micro-entrepreneurs, which were implemented by the Act of March 6, 2018 coming into force on April 30, 2018, and replacing the Freedom of Business Activity Act of July 2, 2004. The author pays particular attention to the fact that the Act belongs to a group of regulations from the Business Constitution, goal of which is deactivation of the most anti-business regulations. The author bases his views on the propagated ideology, disseminated by the legislative group and he is trying the same time to confront Polish administrative reality with new regulations, using dogmatic and legal analysis. Notwithstanding, in the author's opinion, the Act is a significant step forward, due to such facilitations for entrepreneurs as, among others: implementation of administrative officials responsibility for their decisions, establishing an advocate of small and medium enterprises, simplifying and reducing obligations for businesses.
EN
The subject of the article is the analysis of the protection of the buyer in the sales contract between entrepreneurs. The text indicates the differences between consumer protection and the protection of the so-called professional. The main considerations relate to the implied warranty (for defects). The author completely misunderstands and does not approve the differentiation of the legal situation of the entities of the purchase and sale contract due to their "professional" nature. The author's goal is to show that the current regulation is wrong (especially in Polish conditions), and above all, its justification is incorrect. Due to the issue of the fundamental foundations of socio-legal and economic relations, it is necessary - in the author's opinion - that at least a small part of the study should be of a semi-philosophical character.
PL
Przedmiotem artykułu jest analizy ochrony kupującego w umowie sprzedaży w obrocie między przedsiębiorcami. Tekst wskazuje na różnice między ochroną konsumenta a ochroną tzw. profesjonalisty. Główne rozważania dotyczą rękojmi za wady. Autor całkowicie nie rozumie i nie aprobuje dotychczasowego różnicowania sytuacji prawnej podmiotów kontraktu kupna-sprzedaży ze względu na ich „profesjonalny” charakter. Celem autora jest wykazanie, że obecne uregulowanie jest błędne (szczególnie w warunkach polskich), a przede wszystkim błędne jest jego uzasadnienie. Ze względu na poruszenie kwestii fundamentalnych podstaw stosunków społeczno-prawno-gospodarczych niezbędne jest - zdaniem autora – aby chociaż niewielka część opracowania miała charakter na poły filozoficzny.
|
|
nr 329
65 - 77
PL
Ustawa z dnia 6 marca 2018 roku Prawo przedsiębiorców, która weszła w życie 30 kwietnia 2018 roku, kontynuuje ugruntowaną w prawie polskim tradycję regulowania zasad podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej ustawą o konstytucyjnym umocowaniu, nadrzędnym charakterze, zadaniach i treści. Niniejsze opracowanie ukazuje potrzebę reform, istotę, konstrukcję i zakres regulacji, a także nowe instytucje prawne kształtujące gwarancje wolności gospodarczej i kreujące wzorzec pożądanej relacji organów władzy publicznej z przedsiębiorcą. Na tej podstawie formułuje ocenę reformy oraz postulaty de lege lata i de lege ferenda.
EN
The Act of 6th March 2018 — Law of Entrepreneurs came in force on 30th April 2018. It continues the tradition of regulating the principles of undertaking, conducting, and terminating economic activity with the act on constitutional legitimacy, superior character, tasks and content. This article shows the essence of the reform as well as the construction and scope of the new regulations. Furthermore, it evaluates changes and directs the demands to the legislator.
PL
Ustawa z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców modyfikuje, względem obowiązujących na gruncie ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, brzmienie definicji legalnych pojęć „przedsiębiorca” oraz „działalność gospodarcza” i w ten sposób tworzoną nową koncepcję identyfikacyjną. Niniejsze opracowanie wskazuje na potrzebę tych zmian, przedstawia znaczenie terminu „przedsiębiorca” oparte na art. 4 ust. 1 i art. 3 u.PP, w tym także kategorię tzw. działalności nieewidencjonowanej, o której mowa w art. 5 tego aktu. Ukierunkowane jest przede wszystkim na ukazanie odmienności względem definicji obowiązujących na gruncie u.SDG oraz zasygnalizowanie trudności interpretacyjnych oraz problemów praktycznych, które mogą one powodować.
EN
The new sense of the term entrepreneur (in force from 30 April 2018) is specified in the form of a legal definition formed in Article 4 of the Act of 6 March 2018 – Law of Entrepreneurs. In accordance with this regulation, an entrepreneur is a natural person, legal person and organisational entity not being a legal person, to whom a separate law grants legal capacity, and who performs an entrepreneurial activity. This article is aimed at pointing at key differences in the identification of entrepreneur between the new and the former definition (which was formed in Article 4 of the Act of 2 July 2004 on Freedom of Entrepreneurial Activity). It also indicates the consequences, including the difficulties, that this reform may cause in practice.
EN
The normative scope of the Act: Law on Entrepreneurs encompasses the rules of the undertaking, performance and termination of economic activity on the territory of the Republic of Poland, including the rights and the obligations of entrepreneurs as well as the tasks of public authority. Although the subject matter of the Act does not differ substantially from what was regulated by the Act on Freedom of Economic Activity, attention should be drawn to the manner in which the normative scope of the law on entrepreneurs is approached. The subject matter which the Act regulates, being a fundamental law governing economic relationships, has been anchored in legal values whose significance for entrepreneurs is nothing short of crucial, while the principles it relies on (the rule of law, legal certainty, freedom of economic activity) serve specific purposes, in that they seek to ensure the rights of entrepreneurs and guarantee continuous development of economic activity under conditions of free competition. These principles underscore the status of entrepreneurs, the significance of economic liberties and subjective rights. An analysis of the provisions contained in the Act in the light of its objective which the legislator formulates as ‘continuous development of economic activity,’ leads to the conclusion that this statutory determination of the behaviours of public administration dovetails with the legal category of ‘supporting entrepreneurship,’ a category both  acknowledged and described in the doctrine. Significantly enough, the behaviours in question span detailed tasks of public administration which need to be carried out as part of its typical functions within the domain of economic activity, as well as general norms governing the interaction between the administration and the entrepreneurs.
PL
Ustawa Prawo przedsiębiorców obejmuje swoim zakresem normowania zasady podejmowania, wykonywania i zakończenia działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w tym prawa i obowiązki przedsiębiorców oraz zadania organów władzy publicznej. I choć materia ustawy nie różni się znacząco od regulacji ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to należy zwrócić uwagę na sposób ujęcia zakresu normowania ustawy Prawo przedsiębiorców. Materia objęta regulacją tej podstawowej dla stosunków gospodarczych ustawy osadzona została w wartościach prawnych o zasadniczym znaczeniu dla przedsiębiorców, a ujęte w niej zasady (praworządności, pewności prawa, wolność działalności gospodarczej) służą określonym celom: zagwarantowaniu praw przedsiębiorców oraz zapewnieniu ciągłego rozwoju działalności gospodarczej w warunkach wolnej konkurencji. Zasady te podkreślają status przedsiębiorców, znaczenie gospodarczych wolności i praw podmiotowych. Analiza przepisów ustawy w kontekście realizacji celu określonego przez ustawodawcę jako „ciągły rozwój działalności gospodarczej” prowadzi do wniosku, że to ustawowe określenie zachowań administracji publicznej mieści się w znanej i opisanej w doktrynie kategorii prawnej, jakim jest „wspieranie przedsiębiorczości”. Przy czym są to zarówno szczegółowe zadania organów administracji publicznej związane są z realizacją typowych funkcji administracji w działalności gospodarczej, jak i ogólne normy postępowania w stosunkach z przedsiębiorcami.
|
|
nr 2
185-198
UK
На підставі публічного господарського права законодавець створив особливий вид діяльності, який, хоча і є тотожним до господарської діяльності, не є такою діяльністю. Цей специфічний вид діяль- ності регулюється ст. 5.1 Права підприємців як незареєстрована діяльність. Якщо статус цієї діяльності за публічним господарським правом слід вважати однозначним, то сприйняття такої діяльності людини че- рез призму правового регулювання цивільного законодавства (насамперед Цивілного кодексу) є проблематичним. Аналіз обох зазначених актів у контексті принципів складання текстів нормативно-правового акту, а також у контексті системного тлумачення, дозволяє зробити висновок, що незареєстровану діяль- ність за приватним господарським правом слід розглядати як господарську або професійну діяльність. Вищесказане свідчить про дисгармонію між публічним та приватним господарським правом.
RU
В рамках публичного хозяйственного права законодатель создал особый вид деятельности, ко- торый, хотя объективно идентичен хозяйственной деятельности, expressis verbis не является таковой. Этот специфический вид деятельности, регулируемый статьей 5 параграфа 1 Закона о предпринимателях, на- зывается незарегистрированной деятельностью. Если статус такой деятельности на почве публичного хо- зяйственного права следует считать однозначным, то восприятие такого рода человеческой деятельности через призму правовых норм гражданского права (прежде всего Гражданского кодекса) проблематично. Анализ обоих указанных актов в контексте принципов редактирования юридических текстов, а также в контексте системного толкования приводит к выводу, что незарегистрированная деятельность должна рассматриваться в рамках частного хозяйственного права как хозяйственная или профессиональная деятельность. Вышеизложенное доказывает дисгармонию, существующую между публичным и частным хозяйственным правом.
EN
On the basis of public economic law, the legislator created a specific type of activity which, although the object is identical with economic activity, does not expressly constitute such activity. This specific type of activity regulated in Art. 5 sec. 1 on the rights of entrepreneurs is defined as unregistered activity. While the status of this activity under public economic law should be considered unambiguous, the perception of such human activity through the prism of the legal regulation of civil law (primarily the Civil Code) is problematic. The analysis of both of the aforementioned acts in the context of the principles of drafting the texts of a legal act, as well as the context of systemic interpretation, leads to the conclusion that unregistered activity should be regarded under private economic law as economic or professional activity. The above proves that there is a disharmony between public and private economic law.
PL
Na gruncie publicznego prawa gospodarczego prawodawca wykreował szczególny rodzaj działalności, który chociaż przedmiotowo jest tożsamy z działalnością gospodarczą, takiej działalności expressis verbis nie stanowi. Ten specyficzny rodzaj działalności uregulowany w art. 5 ust. 1 Prawa przedsiębiorców określany jest mianem działalności nieewidencjonowanej. O ile status tej działalności na gruncie prawa gospodarczego publicznego uznać należy za jednoznaczny, o tyle postrzeganie takiej aktywności ludzkiej przez pryzmat regulacji prawnej prawa cywilnego (przede wszystkim Kodeksu cywilnego) jest problematyczne. Analiza obydwu wskazanych ustaw w kontekście zasad redagowania tekstów aktu prawnego, a także wobec wykładni systemowej prowadzi do wniosku, że działalność nieewidencjonowana powinna być uznawana na gruncie prawa gospodarczego prywatnego za działalność gospodarczą lub zawodową. Powyższe świadczy o dysharmonii istniejącej pomiędzy prawem gospodarczym publicznym oraz prywatnym.
EN
The Act of 6 March 2018: Law on Entrepreneurs regulates the rules connected with undertaking and performing economic activity in a very different way than it was done pursuant to the previously binding Act of 2 July 2004 on Freedom of Economic Activity. The provisions on the procedure concerning the relations between public administration and entrepreneurs are to a large extent a new matter of public economic law. The procedural rules are included in Chapter I: General provisions and Chapter III: Settlement of matters related to economic activity. Some of the rules repeat the general principles of administrative proceedings regulated in the Code of Administrative Procedure (Article 28 of the Act and Article 7b of the Code of Administrative Procedure). In this way, the Act: Law on Entrepreneurs transfers the basic principles (values, ideas) of the Constitution of the Republic of Poland (Article 12) to the area of public economic law. The Act also regulates a number of new rules, including those that express ideas which are included for the first time in the form of binding legal norms. A specific example is the principle of trust in the entrepreneur (Article 10[1]), which articulates a new standard in relations between public administration and the entrepreneur. The regulation of this principle strengthens procedural guarantees for entrepreneurs. Despite the fact that the rules of conduct regulated in the Law on Entrepreneurs do not constitute a coherent set, due to their universal character and the rank and place of this Act in the area of public commercial law, they may serve as a normative basis for procedural public commercial law.
PL
Ustawa z 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców (u.p.p.) normuje zasady związane z podejmowaniem i wykonywaniem działalności gospodarczej zdecydowanie inaczej, niż czyniła to poprzednio obowiązująca ustawa z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej. Przepisy dotyczące postępowania w relacjach między administracją a przedsiębiorcami stanowią w dużej mierze nową materię publicznego prawa gospodarczego. Zasady procesowe zamieszczone są w rozdz. I: Przepisy ogólne i w rozdz. III: Załatwianie spraw z zakresu działalności gospodarczej. Niektóre z zasad powtarzają zasady ogólne postępowania administracyjnego unormowane w k.p.a. (por. art. 28 u.p.p. i art. 7b k.p.a.). W ten sposób Prawo przedsiębiorców przenosi na płaszczyznę publicznego prawa gospodarczego podstawowe zasady (wartości, idee) Konstytucji RP (np. art. 12). Ustawa ta normuje też szereg nowych zasad, w tym takie, które wyrażają idee ujęte po raz pierwszy w formę obowiązujących norm prawnych. Szczególnym przykładem jest zasada zaufania do przedsiębiorcy (art. 10 ust. 1); wyraża ona nowy standard w relacjach administracja publiczna– przedsiębiorca. Unormowanie tej zasady wzmacnia gwarancje procesowe dla przedsiębiorców. Mimo że zasady postępowania unormowane w Prawie przedsiębiorców nie stanowią spójnego zbioru, to – z uwagi na ich uniwersalny charakter oraz rangę i miejsce tej ustawy w obszarze publicznego prawa gospodarczego – mogą służyć za bazę normatywną proceduralnego publicznego prawa gospodarczego.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.