Każda cywilizacja, żeby istnieć, musi opierać się na prawie. Jest ono rozumiane jako zespół norm regulujących stosunki społeczne, zabezpieczone aparatem przymusu państwowego.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Od wejścia w życie Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka w 1948 r., Europejskiej Konwencji o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności w 1950 oraz Międzynarodowych Paktów Praw Człowieka w 1966 r. istnieje międzynarodowy wzorzec praw i wolności. Prawa te służą ochronie interesów jednostki. Te, które są związane z obywatelstwem danego państwa, przysługują wyłącznie jego obywatelom (np. prawo dostępu do służby publicznej). Poza tym prawa jednostki przysługują każdej osobie niezależnie od posiadanego przez nią obywatelstwa.
Prawo jako granica dotyczy zarówno działań człowieka, jak i władzy i terytorium państwa. Prawo jako granica jest instytucją społeczną bardziej skomplikowaną niż wydawałoby się to w tradycyjnym Austinowskim ujęciu pozytywizmu prawniczego. W prawie państwowym jest wiele różnych granic (w prawie karnym, prawie cywilnym, prawie administracyjnym, prawie proceduralnym odnoszącym się do pojęć, wolności, praw, obowiązków, wszczynania postępowań, a z drugiej strony kompetencji organów władzy publicznej). W znaczeniu wąskim prawo jako granica jest prawem państwowym, które ustanawia granice ludzkiego działania i zachowania poprzez sferę czynów prawnie dopuszczalnych, zakazanych i nakazanych, tworząc zinstytucjonalizowane sankcje prawne w razie złamania granicy lub braku przestrzegania norm prawnych. W znaczeniu szerokim prawo jako granica jest także prawem „moim”, prawem „wewnętrznym” (jak w psychologicznej teorii prawa Leona Petrażyckiego), tworząc własne reguły zachowania i odnosząc się na wiele sposobów do prawa państwowego (tj. do prawa jako granicy w znaczeniu wąskim). Prawo zwyczajowe (także prawo religijne) i prawo międzynarodowe są bardzo specyficznymi gałęziami prawa. Uważam, że prawo jako granica musi być wsparte przez inne systemy normatywne, takie jak moralność, religia itp.
EN
The law as a border concerns both acts of man and the power and a territory of a state. The law as a border is a social institution more sophisticated than it seems to be in traditional concept of legal positivism and Austin’s point of view. In the state law there are many borders (in criminal law, civil law, administrative law, procedural law relating to terms, freedoms and rights, obligations, going to court, and on the other hand, competences/authorities of public offices etc.). In a narrow sense the law as a border is the state law, which establishes borders of human act and behavior through the sphere of legally allowed, forbidden and ordered acts creating institutionalized legal sanctions for the break of the border and non-respect for legal norms. In a wide sense the law as a border is also mine – „my” law, “internal” law (Petrazycki’s psychological theory of law), making one’s the rules of behavior and relating to the state law (the law as a border in a narrow sense) in many ways. Customary law (also religious law) and international law are very specific branches of the law. I maintain that the law as a border must be supported by other normative systems such as morality, religion etc.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
The article features the problems of the Sejm and Senate powers in the state defence and security areas. The Sejm plays the main role in this respect, whereas the Senate’s powers are limited due to the principle of asymmetric bicameralism of parliament. Particular powers of both parliamentary chambers are discussed in the context of constitutional functions performed by them. Within its legislative function, the Sejm passes bills of law defining the organization of the Armed Forces, expressing agreement to ratify or rescind international agreements that define the principles of the Armed Forces ’ engagement and deployment outside the country, as well as consequences of imposing the stales of emergency. Performing its control function, the Sejm supervises the activities of the Council of Ministers, the Minister of National Defence including, and has a civil and democratic control of the Armed Forces. The Sejm’s powers connected with its function to coordinate the policy of the state are also very important as the Sejm controls the President’s order to impose a martial law or the state of emergency, approves orders having the force of law (a statutory instrument) issued by the President during a martial time and takes a decision to declare the state of war.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.