Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 10

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  prawo konfliktów zbrojnych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
This article focuses on the international law of armed conflict and the international humanitarian law issues corresponding to it. These matters are presented in a chronological perspective of selected historical events. This includes a brief summary of discussion on an issue, and important - in the author's opinion - legal agreements. The following text is divided into two analogical parts that focus on a distinct, but interconnected issues. First part concerns the laws of war - its origin, historical evolution and others, including custom rules of conflict leading to legal acts. Part of it deals with themes of chivalric ethos as the source of modern European “just war” notion. The second part of the article focuses on the human issues in times of war and its legal allocation within international legislations, especially in the Hague Conventions. Responsibilities and ordinances applied to the state and the governments in terms of the introduction and application of international regulations of humanitarian law are also pointed out.
PL
W artykule podjęto rozważania na temat międzynarodowego prawa konfliktów zbrojnych oraz międzynarodowego prawa humanitarnego. Sposób prezentacji tych zagadnień przybrał formę chronologicznego przedstawienia wybranych wydarzeń historycznych oraz krótkiego streszczenia związanych z nimi, istotnych - zdaniem autora - umów prawnych. Tekst można podzielić na dwie części opisujące odrębne, lecz powiązane wzajemnie zagadnienia. Pierwsza część dotyczy kwestii prawa wojennego - jego genezy, ewolucji historycznej oraz motywów wprowadzenia do relacji społecznych. Poruszono również zagadnienia etosu rycerskiego jako źródła nowożytnej, europejskiej idei wojny sprawiedliwej, wymagającej moralnego uzasadnienia. Druga część artykułu traktuje o humanitaryzmie w czasach wojny oraz jego prawnym ulokowaniu w międzynarodowych przepisach, zwłaszcza w Konwencjach Haskich. Wskazano na obowiązki oraz nakazy stosowane wobec państw i rządów pod względem wprowadzania i stosowania regulacji międzynarodowego prawa humanitarnego.
PL
Myślenie o wojnie oznacza stawianie czoła ideom i teoriom znacznie odmiennym od tych, które napotykamy w codziennym życiu. Nawet dobrze znane koncepcje wymagają redefinicji. Pośród idei, które możemy uznać za intelektualne narzędzia wojny, należy wskazać dwie zasadnicze, towarzyszące każdemu rozważaniu o wojnie jako takiej. Są to umiar i rozsądek. Obie powinny być obecne w myśleniu o wojnie, niezależnie od tego, czy analizie poddawany jest jej polityczny, prawny, etyczny czy ludzki wymiar; i z drugiej strony niezależnie od tego, czy rozważamy jej znaczenie dla całej wspólnoty czy dla życia/losu jednostki. Przedłożona tu pierwsza część artykułu skupia się na teoretycznych rozważaniach, podczas gdy dalsze analizy będą wskazywały na konsekwencje, jakie myślenie w duchu umiaru i rozsądku wnosi do prawa dotyczącego konfliktów zbrojnych.
EN
Thinking of war means facing ideas and theories much different than those known and good established in everyday life. Even well known concept demands redefinitions. Among ideas understood as intellectual tools of war one can indicate two crucial, accompanying each consideration about war as such. Those are moderation and reasoning. Both should be present in out thinking about war, no matter if we would analyze political, legal, ethical or humanitarian dimensions of war or – in the other hand – no matter if we would consider its meaning for whole community or life/fate of individual human being. The first part of this article focuses on theoretical considerations, while further analyzes will indicate the consequences that thinking in the spirit of moderation and reasoning has in theory and practice of international humanitarian law.
3
Content available remote Zasady ochrony jeńców wojennych
84%
EN
The article „Principles the protection of the prisoners of war” contains basic information concerning the legal regulations which describe the war prisoners, while in the captivity of the opposite forces. Their legal status is derived from the recognized international law acts such as Third Geneva Convention signed 12th Aug 1949 referring to the protection of the prisoners of war, and the First Additional to the Geneva Conventions signed also in Geneva in 1977 referring to the protection of the victims in the international military conflicts. In accordance to the mentioned above acts, by taking prisoners of war, the state is obligated to provide them with the proper human conditions in the prisoners cams, to secure the proper conditions for the spiritual development and worship as well as for postal communications with next to skin. After the termination of the military activities, the prisoners of war have the inherent right to be repatriated to their homeland. The article has been written based on the current international law regulations.
PL
Na warszawskim szczycie NATO w 2016 r. szefowie państw i rządów krajów członkowskich Sojuszu uznali cyberprzestrzeń za „domenę operacji, w których NATO musi bronić się tak skutecznie, jak robi to w powietrzu, na lądzie i na morzu”. Choć ta deklaracja polityczna na wysokim szczeblu ma duże znaczenie strukturalne i operacyjne, pozostaje pytanie o prawnomiędzynarodowy wymiar cyberprzestrzeni. Ponieważ brak jest traktatu wprost normującego jej status prawny, niniejszy artykuł ma na celu odniesienie się do pytania postanowionego w tytule: „Czy cyberprzestrzeń może być uznana za piątą domenę działań wojennych w prawie międzynarodowym?”. Analiza rozpoczyna się od zbadania ontologicznych argumentów odnoszących się do definicji cyberprzestrzeni. Następnie przedstawione zostały argumenty funkcjonalne w zakresie znaczenia cyberprzestrzeni dla operacji wojskowych. Podjęto też próbę odpowiedzi na pytanie o wpływ cech cyberprzestrzeni na zastosowanie norm prawa międzynarodowego. W każdym z podrozdziałów przedstawiono liczne argumenty podnoszone przez badaczy, analizując je przez pryzmat aktualnych ram prawnomiędzynarodowych.
EN
At the NATO Warsaw Summit (2016), Allied Heads of State and Government recognised cyberspace as ‘a domain of operations in which NATO must defend itself as effectively as it does in the air, on land, and at sea’. Although this high-level political declaration certainly bears structural and operational significance, there is a question about the international legal dimension of cyberspace. As there is no treaty expressly regulating its legal status, this article aims to address the question posed in the title: ‘Can cyberspace be recognised as a fifth warfighting domain under international law?’. The analysis starts with examining ontological arguments as to what cyberspace is. Then, functional arguments regarding the significance of cyberspace to military operations are presented. Next, the question of how characteristics of cyberspace influence applicability of international legal norms will be answered. In each section, multiple arguments raised by scholars are outlined and analysed through the lens of current international legal framework.
PL
Celem artykułu jest ukazanie problematyki pokojowego użytkowania przestrzeni kosmicznej w ujęciu prawa międzynarodowego publicznego oraz wybranych aktów wewnątrz-krajowych. Problemami badawczymi są: zakres obowiązywania fundamentalnych dla międzynarodowego prawa kosmicznego traktatów, ewolucja rozwoju prawa kosmicznego w kontekście nie tylko aktów prawa traktatowego, ale też i wybranych aktów prawa wewnątrz-krajowego, a także kwestia zasady wolności eksploracji przestrzeni kosmicznej w odniesieniu do demilitaryzacji kosmosu, zarówno w aspekcie biernym, jak i czynnym. Autorzy niniejszego artykułu stawiają hipotezę badawczą, wedle której obowiązujące źródła prawa kosmicznego pozwalają na powolną oraz systematyczną erozję zasady pokojowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej, co dodatkowo wymuszają działania faktyczne poszczególnych państw. Autorzy przygotowując niniejszy artykuł oparli się przede wszystkim na analizie aktów prawnych - w językach polskim, rosyjskim i angielskim oraz uzupełniająco na literaturze przedmiotu, by następnie móc zweryfikować i ewentualnie poprawić postawioną hipotezę badawczą. Na tej podstawie stwierdzono, iż współczesne prawo kosmiczne tylko w teorii opiera się na pięciu fundamentalnych traktach jako źródłach prawa międzynarodowego publicznego. W praktyce bowiem stronami Układu normującego działalność państw na Księżycu i innych ciałach niebieskich z 18 grudnia 1979 r. nie są i nigdy nie były ani dwa państwa, które rozpoczęły wyścig o eksploracje kosmosu, ani państwa, które następnie przełamały monopol w kosmosie tych dwóch podmiotów i obecnie znacząco inwestują w technologię kosmiczną. Wydaje się to dość zatrważające, gdyż postanowienia umowy księżycowej potwierdzały, rozwijały i uszczegółowiały wiele postanowień układu kosmicznego, w tym postanowień co do absolutnie pokojowego wykorzystania przestrzeni kosmicznej. Jedynym pozytywnym aspektem traktatowego ujęcia wykorzystania przestrzeni kosmicznej pozostaje Układ o zakazie prób broni nuklearnej w atmosferze, w przestrzeni kosmicznej i pod wodą sporządzony w Moskwie dnia 5 sierpnia 1963 r. Akt ten spotkał się ze sporym zrozumieniem pośród wspólnoty międzynarodowej, czego dowodem jest przyjęcie zobowiązań z tego aktu przez wiele państw.
EN
The aim of the article is to present the issue of peaceful use of outer space in terms of public international law and selected domestic acts. The research problems include: the scope of validity of treaties fundamental to international space law, the evolution of the development of space law in the context of not only acts of treaty law, but also selected acts of domestic law, as well as the issue of the principle of freedom of space exploration in relation to the demilitarization of space both in both passive and active aspects. The authors of this article put forward a research hypothesis according to which the applicable sources of space law allow for a slow and systematic erosion of the principle of peaceful use of outer space, which is additionally forced by the actual actions of individual states. When preparing this article, the authors relied primarily on the analysis of legal acts - in Polish, Russian and English, and additionally on the literature on the subject, in order to then be able to verify and possibly improve the research hypothesis. On this basis, it was concluded that modern space law is only theoretically based on five fundamental treaties as sources of public international law. In practice, the parties to the Agreement regulating the activities of states on the Moon and other celestial bodies of December 18, 1979 are not, and never have been, neither the two states that started the race for space exploration, nor the states that subsequently broke the monopoly in space of these two entities and are currently investing significantly in space technology. This seems quite alarming, because the provisions of the Moon Agreement confirmed, developed and specified many provisions of the space treaty, including provisions regarding the absolutely peaceful use of outer space. The only positive aspect of the treaty’s approach to the use of outer space remains the Treaty on the Prohibition of Tests of Nuclear Weapons in the Atmosphere, in Outer Space and Under Water, signed in Moscow on August 5, 1963. This act met with considerable understanding among the international community, as evidenced by the adoption of obligations under this act by many countries.
EN
The accomplishment of so-called population-centric counterinsurgency (COIN) strategy, accepted by Western States, is significantly aided by International Humanitarian Law (IHL); one of the guarantees of successful populationcentric COIN operations is respecting and applying IHL, in order to win the trust and support of the civilian population, which allows to alienate insurgents and deny them shelter and other forms of support offered by the local population and eventually to subdue and defeat the insurgency. Therefore, in counterinsurgency doctrines adopted by such countries as Great Britain and the United States, also in COIN doctrine adopted by NATO, the obligation to respect and obey the humanitarian law is perceived as a factor necessary in every action in which this law is to be applied (e.g. during combat missions against insurgents or in case of their capture). Each such doctrine contains provisions relating to IHL principles and norms although doctrines tend to differ when compared with one another in terms of the degree of detail in IHL references; furthermore, not all issues covered and regulated by the said law have been adequately addressed in their content.
PL
W realizacji przyjętej przez państwa zachodnie tzw. populacjocentrycznej strategii zwalczania powstania (counterinsurgency, COIN) niezwykle istotną rolę odgrywa międzynarodowe prawo humanitarne (MPH), przestrzeganie i stosowanie tego prawa jest bowiem jednym z gwarantów osiągnięcia sukcesu w populacjocentrycznych operacjach przeciwpowstańczych – zdobyciu poparcia ludności, co pozwala na odcięcie powstańców od pomocy udzielanej przez tę ludność i ostateczne stłumienie powstania. Dlatego w doktrynach przeciwpowstańczych takich państw, jak Wielka Brytania i Stany Zjednoczone, a także w doktrynie COIN przyjętej przez NATO, obowiązek poszanowania i przestrzegania prawa humanitarnego stanowi czynnik niezbędny w każdym działaniu, w którym prawo to może znaleźć zastosowanie (np. podczas akcji zbrojnej przeciw powstańcom czy w przypadku ich schwytania). Każda z tych doktryn zawiera więc postanowienia dotyczące zasad i norm MPH, choć doktryny te różnią się między sobą szczegółowością odniesień do MPH, nie wszystkie też zagadnienia wchodzące w zakres regulacji tego prawa zostały w doktrynach poruszone.
PL
Akt wypowiedzenia wojny od wieków stanowił jedną z podstaw prowadzenia konfliktu zbrojnego jako wyraz dojrzałości decyzji odpowiedniego organu państwowego. Wymóg jego stosowania zapobiegał przed pochopnym rozpoczynaniem wojen. Z biegiem czasu zwyczaj ten w końcu został zarzucony. Kwestia znaczenia aktu wypowiedzenia wojny wróciła wraz z „dziwną wojną” na wschodniej Ukrainie. Część ukraińskich środowisk politycznych domaga się od władz oficjalnego wypowiedzenia wojny Federacji Rosyjskiej, która stale zaprzecza swojemu zaangażowaniu się w tym konflikcie. W pracy została przeanalizowana kwestia doniosłości aktu wypowiedzenia wojny, jego konsekwencji prawnych i dotychczasowej praktyki państw. Ponadto przedstawione zostały konsekwencje, jakie może mieć wypowiedzenie wojny w warunkach tzw. wojny hybrydowej toczącej się na wschodniej Ukrainie. Wskazane zostały niejasności na gruncie prawa międzynarodowego, wiążące się z tym konfliktem wraz z oceną, czy wystosowanie aktu wypowiedzenia wojny może pomóc je rozwiązać.
EN
Declaration of war from the centuries was one of the main element of armed conflict as an expression of the maturity decision of the relevant state body. The requirement to declare war prevented rashness in starting war. But over time this practice was abandoned. The issue of significance of the declaration of war returned after outbreak „strange war” in eastern Ukraine. Part of the Ukrainian political circles demands from the authorities the official declaration of war on the Russian Federation, which constantly denies the facts of involvement in this conflict. This article focus on the question of significance of the declaration of war, legal implications and the current practice of states. Moreover, there are pointed out the consequences of declaration of war in the conditions of the so-called hybrid war in eastern Ukraine. In this article presented also unclear under international law binding of this conflict with the opinion of whether the declaration of war can help solve them
8
Content available Wiarołomstwo wojenne
67%
EN
The article presents the issue of one of the war crimes, i.e. perfidy (during a war). In contrast the so-called deception (during a war) which is legal – the crime of perfidy is morally unacceptable and legally prohibited at the level of national and international regulations. This is exemplified based on three cases of perfidy during World War II.
PL
Artykuł przedstawia w ujęciu historyczno-porównawczym oraz prawno-porównawczym zagadnienie dotyczące jednej z tzw. zbrodni rangi międzynarodowej, tj. wiarołomstwa wojennego. W odróżnieniu od akceptowanego zwyczajowo, jak i przez prawo międzynarodowe, tzw. podstępu (fortelu wojennego) – wiarołomstwo wojenne jest nieakceptowane moralnie i zakazane prawnie na poziomie regulacji krajowych oraz międzynarodowych. Jako przykłady wskazano trzy głośnie (choć wg niektórych kontrowersyjne) przypadki wiarołomstwa wojennego z okresu II wojny światowej.
PL
Wojna towarzyszy ludzkości od zarania dziejów. W miarę doskonalenia środków i metod jej prowadzenia zaczęto zastanawiać się, czy dla realizacji jej militarnego celu walczące strony mają nieograniczoną możliwość stosowania wszelkich form walki uzasadnionych koniecznością wojskową. W praktyce działań zbrojnych ścierają się dwie koncepcje: jedna, że konieczność wojskowa to istotny element umożliwiający doprowadzenie do zwycięskiego końca działań wojennych i druga, że poczynania walczącego, jakkolwiek niezbędne celem pokonania przeciwnika, powinny być proporcjonalne w doborze środków i metod, nie naruszając norm iuris in bello. Niewątpliwie konieczność wojskowa funkcjonuje w prawie konfliktów zbrojnych za zgodą sygnatariuszy prawa konfliktów zbrojnych, wychodzących z założenia, iż zło czynione w słusznej sprawie, czyli dla pokonania przeciwnika, jest uzasadnione. Na tym też ma polegać zasadność istnienia konieczności wojskowej.
EN
Wars have accompanied mankind since the dawn of history. Along with development of means and methods questions started to be asked whether to reach their military objectives parties involved in a conflict have the right to use limitless forms of combat justified by military necessity. In practice of armed conflict there are two concepts: one says that military necessity is a significant element making it possible to reach a successful end in war and the other says that conduct of a side in conflict, however necessary to defeat an opponent, should be proportional in relation to means and methods, subject to norm iuris in bello. Undoubtedly, the notion of military necessity in the law of armed conflict is based on the assumption that evil done in the right cause, that is to defeat an opponent, is justified. This is the justification of the existence of military necessity.
10
67%
EN
The aim of the following article is to present two fundamentally important mechanisms in countering threats to national security, those being state of war and martial law. It shows in detail the differences and relations between state of war and martial law as well as the understanding and definitions of the two in terms of the law and the study of international relations. The article discusses laws and regulations concerning emergency states, the circumstances and conditions of the introduction of martial law in accordance with the Polish legislation. The article also includes the description of a new mechanism to respond to terrorist threats that has implemented solutions for crisis management system in Poland.
PL
Celem niniejszego artykułu jest pokazanie istoty dwóch zasadniczych mechanizmów, jakże ważnych w procesie przeciwdziałania zagrożeniom bezpieczeństwa państwa – instytucji prawnych stanu wojny i stanu wojennego. Szczególną uwagę zwrócono na różnice i relacje pomiędzy stanem wojny i stanem wojennym. Wskazano sposób pojmowania i definiowania zjawiska wojny oraz stanu wojny w prawie i w nauce o stosunkach międzynarodowych. Przedstawiono zasady odnoszące się do wszystkich stanów nadzwyczajnych. Określono przesłanki wprowadzania stanu wojennego i decydowania o stanie wojny w ustawodawstwie polskim. Uwzględniono również nowy mechanizm reagowania na zagrożenia terrorystyczne,jaki wprowadziły rozwiązania w zakresie systemu zarządzania kryzysowego w Polsce.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.