Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Budowanie granic symbolicznych. Studium kulturowych uwarunkowań działań zawodowych pracowników socjalnych

100%

Niesporek A.

|

tom 33(6)

26-40

PL

Celem publikacji jest prezentacja wyników badań socjologicznych dotyczących kulturowych praktyk pracowników socjalnych. Praktyki te przebiegają na dwóch poziomach. Pierwszy dotyczy nieformalnej kategoryzacji i oceny klientów pomocy społecznej, a drugi odnosi się do konstrukcji granic symbolicznych wyznaczających tożsamość zawodową pracowników socjalnych.

2

Wprowadzenie

100%

Krasiejko I.

|

tom 35(5)

5-6

PL

Numer „Pracy Socjalnej” w całości poświęcony zagadnieniom wspierania rodzin z dziećmi przez asystentów rodziny.

3

Analiza skuteczności lokalnego systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie z perspektywy pomocy społecznej w świetle badań

100%

Kowalczyk B. , Rys K.

|

tom 32(3)

141-166

PL

W artykule przedstawiono działanie systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie z perspektywy pomocy społecznej, na podstawie ostatnich badań. Omówiono usytuowanie pomocy społecznej i rolę pracownika socjalnego w tym systemie. Potwierdzono szczególną rolę pomocy społecznej i kluczową rolę pracownika socjalnego w systemie przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Z badań wynika również zróżnicowanie systemu przeciwdziałania przemocy w rodzinie w zależności od wielkości gminy. W mniejszych gminach oparty jest on przede wszystkim na pracowniku socjalnym, a w większych natomiast w znacznym stopniu wspierany jest również przez innych profesjonalistów: przede wszystkim psychologów i prawników.

4

Pracownicy socjalni – agenci zmiany czy konserwatorzy systemu?

100%

Kamiński T.

|

tom 32(3)

29-38

PL

Prezentowany tekst dotyczy możliwości funkcjonowania pracowników socjalnych jako tzw. agentów zmiany społecznej w polskich uwarunkowaniach społeczno-politycznych. Proces profesjonalizacji polskiej pracy socjalnej zachodzi w kontekście jej strukturalnych ograniczeń. Praca socjalna postrzegana jest przede wszystkim w perspektywie instytucji pomocy społecznej, jest procesem zmierzającym do osiągnięcia zaplanowanej zmiany społecznej obliczonej na wzmacnianie tkwiących w ludziach zdolności do rozwiązywania problemów i zapobiegania im.

5

Inicjowanie zmian w diadzie pracownik socjalny – klient

100%

Czechowska-Bieluga M.

|

nr 4

EN

The social worker is prepared to professionally implement changes in families experiencing problems that they cannot cope with. Raising the level of social worker’s professional competence in this field takes place both during the education preparing him/her for work and in the course of obligatory professional development. As the initiator of change in the family, the social worker can increase the chances to success in life of its members and, thus, to improve the quality of their lives. In organizational units, social workers must cope with dynamic and intense changes. What is important in their professional profile, is the way they perceive changes and the willingness to deal with them. Presented analyzes allow not only to determine the level of willingness to change among the social workers and the family members they assist but also to compare the preparedness level in the selected groups. It turned out that there are significant differences in the three out of seven analyzed readiness scales. However, in all groups people with low scores prevail.

PL

Pracownik socjalny jest przygotowywany do profesjonalnego wprowadzania zmian w rodzinach doświadczających problemów, z którymi same nie mogą sobie poradzić. Podnoszenie poziomu jego kompetencji zawodowych w tym zakresie odbywa się zarówno podczas edukacji przygotowującej go do pracy, jak i w trakcie obligatoryjnego doskonalenia zawodowego. Jako inicjator zmian w rodzinie, może zwiększać szanse życiowe jej członków, a tym samym sprzyjać poprawie jakości ich życia. W jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej pracownicy muszą radzić sobie z dynamicznymi i intensywnymi zmianami. Ważny w ich profilu zawodowym jest zatem sposób postrzegania zmian oraz gotowość do radzenia sobie z nimi. Prezentowane analizy pozwalają określić stopień gotowości do zmiany wśród pracowników socjalnych oraz wspieranych przez nich członków rodzin, a także dokonać porównania jej poziomu w wyróżnionych grupach. Okazało się, że występują istotne różnice w zakresie trzech spośród siedmiu analizowanych cech, aczkolwiek w obu badanych grupach przeważają osoby o wynikach niskich.

6

Tendencje w kształceniu pracowników socjalnych w Europie

88%

Grudziewska E.

|

2019

|

tom 34(3)

27-40

PL

Tekst jest refleksją nad wybranymi wystąpieniami i posterami zaprezentowanymi podczas konferencji naukowej Meanings of quality of social work education in a changing Europe, która odbyła się w czerwcu 2019 r. w Madrycie. Przedstawiono w nim wybrane wątki odnoszące się do kształcenia pracowników socjalnych w wybranych krajach europejskich, ze szczególnym naciskiem na jego jakość, która jest rozumiana m.in. jako umiędzynarodowienie zarówno procesu kształcenia, jak i wymianę doświadczeń w tym zakresie pomiędzy badaczami i nauczycielami akademickimi. W artykule zostaną omówione m.in. zagadnienia związane z mediacją i superwizją w kształceniu pracowników socjalnych.

7

Skuteczne narzędzie czy utrapienie? Pracownicy z warszawskich ośrodków pomocy społecznej o zaletach i wadach kontraktu socjalnego

88%

Mikołajczyk M.

|

nr 35(1)

97-114

PL

Artykuł oparty jest na wynikach projektu badawczego finansowanego ze środków własnych „Skuteczne narzędzie czy utrapienie? Kontrakty socjalne w opinii pracowników z warszawskich ośrodków pomocy społecznej”, zrealizowanego w 2015 r. w 16 instytucjach. Przedstawia stanowiska 64 respondentów na temat zalet i wad narzędzia, w tym dostrzeganych efektów i ograniczeń. Zaprezentowane dane mają charakter ilościowy i jakościowy. Z ich analizy wynika, że choć pracownicy dostrzegają szereg mocnych stron kontraktów, uznają je za czasochłonne i wymagające specjalnego przygotowania, np. w zakresie sporządzania diagnozy czy motywowania.

8

Pracownik socjalny jako realizator rozwiązań wprowadzonych przez lex Kamilek

88%

Zozula J.

|

tom 39(3)

161-174

PL

Obowiązująca od 15 lutego 2024 r. ustawa z dnia 28 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. 2023, poz. 1606) wprowadziła nowe rozwiązania mające na celu zwiększenie ochrony małoletnich przed krzywdzeniem. Zmiany objęły kilka aktów prawnych i dotyczą wszystkich instytucji, których działalność jest związana z opieką nad dziećmi, ich edukacją, wychowaniem, rozwijaniem przez nie zainteresowań bądź udzielaniem im wsparcia. Jednym z podmiotów wykonujących zadania na rzecz rodziny wychowującej dziecko jest pracownik socjalny. Niektóre z rozwiązań prawnych wprowadzonych przez tzw. lex Kamilek znajdują odzwierciedlenie w jego codziennej pracy. Przede wszystkim w ramach procedury zapewniania dziecku ochrony w razie zagrożenia jego życia lub zdrowia w związku z przemocą domową pracownik socjalny będzie miał obowiązek wspólnie z funkcjonariuszem Policji oraz lekarzem, ratownikiem medycznym lub pielęgniarką wypełnić kwestionariusz szacowania ryzyka zagrożenia dla życia lub zdrowia dziecka. Ponadto w przypadku zatrudnienia w instytucjach zajmujących się opieką nad dzieckiem musi zostać zweryfikowany w zakresie informacji z Rejestru z dostępem ograniczonym lub z Rejestru osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze, oraz Krajowego Rejestru Karnego. Ma także obowiązek realizować standardy ochrony małoletnich. Może, jako pracownik określonej instytucji, zostać zobowiązany do przekazania Zespołowi ekspertów do spraw analizy zdarzeń, na skutek których małoletni poniósł śmierć lub doznał ciężkiego uszczerbku na zdrowiu, określonych informacji i dokumentów bez obowiązku zachowania tajemnicy zawodowej.

9

Wsparcie osób w żałobie. Rola pracownika socjalnego

88%

Stankowska M.

|

tom 39(2)

59-78

PL

Śmierć jest wydarzeniem, które dotyczy każdego człowieka bezpośrednio, ale też jego najbliższych, którzy przeżywają żałobę. Żałoba jest długotrwałym procesem, który wiąże się z doświadczaniem wielu różnych uczuć i trudności. Celem artykułu jest omówienie form wsparcia, jakie mogą otrzymać osoby w żałobie, pomocy świadczonej przez instytucje pomocy społecznej, jak również ze strony organizacji pozarządowych. W systemie pomocy społecznej istnieje wiele różnych form wsparcia, które mogą być oferowane osobom w żałobie, np. finansowe, poradnictwo specjalistyczne (prawne, psychologiczne, rodzinne), interwencja kryzysowa, uczestnictwo w grupach wsparcia, pomoc ze strony asystenta rodziny. Brakuje jednak pogłębionych badań naukowych przeprowadzonych zarówno wśród osób w żałobie, jak i wśród pracowników socjalnych, które pokazywałyby, jak w praktyce wygląda to wsparcie, a dostępne analizy ujawniają pewne braki w systemie wsparcia osób w żałobie. Istotną rolę w zakresie pomocy osobom dorosłym i dzieciom w żałobie odgrywają organizacje pozarządowe.

10

ZAKRES WSPÓŁPRACY ASYSTENTA RODZINY Z PRACOWNIKIEM SOCJALNYM

75%

Czechowska-Bieluga M. , Sordyl-Lipnicka B.

Polityka Społeczna

|

2019

|

tom 46

|

nr 9(546)

21-26

EN

In the era of contemporary transformations of social life, the interest in the issues of help and support given to children and families in their living environment is growing more and more often. People who are professionally involved in supporting families in difficult life situations are the family assistant and social worker. The model of mutual actions directed to families proposed by them will mainly contribute to their improvement in functioning and to achieving universally understood well-being. There is no doubt, therefore, that the area of influence of the social worker and the assistant should be both cohesive and flexible, so that social problems, peculiarities of clients and the specificity of individual tasks that these professions stand in the process of professional support for contemporary families. Therefore, both the family assistant and social worker should undertake consistent coping strategies at work and seek opportunities for interdisciplinary cooperation in the following areas: education and professional development; 2) the area of methodical action in the aspect of diagnosing and using common tools of work, (social projects); 3) area of values and features of professionally assisting people, conditioning the quality of support provided.

PL

W dobie współczesnych przeobrażeń życia społecznego coraz częściej wzrasta zainteresowanie problematyką pomocy oraz wsparcia udzielanych dziecku i rodzinie w ich środowisku zamieszkania. Osobami profesjonalnie zajmującymi się wsparciem rodzin znajdujących się w trudnych sytuacjach życiowych są asystent rodziny i pracownik socjalny. Proponowany przez nich model wzajemnych działań skierowanych do rodzin będzie sprzyjał ich poprawie funkcjonowania oraz osiągnięciu powszechnie rozumianego dobrostanu. Nie ulega zatem wątpliwości, że obszar oddziaływań pracownika socjalnego i asystenta powinien być zarówno spójny, jak i elastyczny, by problemy społeczne, osobliwości klientów oraz specyfika indywidualnych zadań, przed jakimi stoją te profesje, wpisywały się w proces profesjonalnego wsparcia współczesnych rodzin. Dlatego też zarówno asystent rodziny, jak i pracownik socjalny powinni podejmować spójne strategie radzenia sobie w pracy oraz poszukiwać możliwości interdyscyplinarnego współdziałania w następujących obszarach: 1) edukacja oraz doskonalenie zawodowe; 2) metodyczne działanie w aspekcie realizacji diagnozy i wykorzystanie wspólnych narzędzi pracy, tj. projektów socjalnych; 3) wartości i cech osób profesjonalnie pomagających, warunkujących jakość świadczonego wsparcia.

11

PRACA SOCJALNA W KONTEKŚCIE CYBERPRZEMOCY W ODNIESIENIU DO SŁOWACJI

75%

Gejdoš M. , Kováčiková S.

|

tom 7(1)

303-316

PL

Celem podjętego tematu jest analiza zjawiska cyberprzemocy w kontekście pracy socjalnej, problemów wiktymologicznych oraz analizy procesu nękania poprzez sieć Internet. Autorzy przedstawiają problem cyberprzemocy definicyjnie oraz z punktu widzenia międzynarodowych badaczy tej problematyki aby uwypuklić możliwość dyskusji na temat tworzenia zawodu pracownika socjalnego w środowisku szkolnym na Słowacji. Autorzy identyfikują uczestników cyberprzemocy, tj. agresora i ofiarę cyberprzemocy z perspektywy pracy socjalnej. W artykule ukazano negatywne konsekwencje cyberprzemocy na rozwój dzieci i młodzieży oraz sposoby społecznego zapobiegania cyberprzemocy. Obecnie posiadanie komputera i stałe połączenie z Internetem nie jest przywilejem. Każdy może korzystać z komputera, od dzieci, studentów i dorosłych po seniorów. Komputery są prawie wszędzie. Możliwości korzystania z Internetu stale się zwiększają. Dla wielu osób komputery stają się niezastąpione, niektóre osoby pracują przez Internet. Ostatnio sieci społecznościowe stają się coraz bardziej popularne, ludzie spotykają się w różnych wirtualnych grupach i dzielą się informacjami o sobie. Zwiększa to jednak ryzyko niewłaściwego wykorzystania powierzonych informacji, co może tworzyć różnego rodzaje niepożądane zjawiska, zwane cyberprzemocą. praca socjalna, pracownik socjalny, cyberprzemoc, agresor, ofiara, zapobieganie

12

Struktura realizowanej roli zawodowej w ocenach pracowników socjalnych. Ukryte zagrożenia zawodowego funkcjonowania

75%

Chodkowska M. , Kazanowski Z.

|

nr 4

EN

The article presents the results of the research regarding the professional role structure in the perception of social workers. Research, conducted among 182 social workers, has been directed towards attaining an answer regarding the requirements for the effective operation of the work environment. This analysis can be the basis for conclusions concerning the structure of the social workers’ role in contemporary legal and organizational conditions.

PL

W artykule zaprezentowano wyniki badań struktury roli zawodowej w percepcji pracowników socjalnych. Badania zostały ukierunkowane poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie o wymogi związane z efektywnym funkcjonowaniem w środowisku pracy, a przeprowadzono je wśród 182 pracowników socjalnych. Dokonane analizy mogą być podstawą dla wniosków dotyczących struktury roli pracownika socjalnego we współczesnych warunkach prawno-organizacyjnych.

13

Teoretyczne i metodologiczne aspekty badań nad profesjonalizacją pracy socjalnej

75%

Kantowicz E.

|

nr 2(68)

229-240

PL

Pedagogiczne źródła i bogate tradycje akademickiego kształcenia do pracy socjalnej w Polsce stają się inspiracją dla wielu dyskusji oraz pogłębionych badań procesu profesjonalizacji. Toczące się debaty nad istotą oraz cechami profesjonalizmu, jak i zadaniami przedstawicieli profesji w kontekście nowych wyzwań społecznych, a wyniki prowadzonych eksploracji mogą prowadzić do ciekawych i rzeczowych rozwiązań zarówno w sferze profesjonalnego kształcenia, jak i definiowania oraz identyfikowania aktualnych dylematów zawodowych pracowników socjalnych. Podjęty w tekście dyskurs nad profesjonalizacją pracy socjalnej jest próbą refleksji nad zastanymi eksploracjami oraz dylematami teoretyczno-metodologicznymi wynikającymi z wielowymiarowości profesjonalizacji w Polsce, a tym samym złożonością jej poznania. Dokonując analizy zastanych badań tego procesu, można zauważyć zróżnicowane postawy badaczy dotyczące zarówno przyjętych teorii profesjonalizmu, jak i możliwych strategii jego badania. Przytoczone w tekście egzemplifikacje badań nad profesjonalizacją pracy socjalnej pokazują, że dominują wśród nich badania ilościowe, choć analiza statystyczna wyników badań empirycznych często jest pierwszym etapem badań i nie wyklucza analiz jakościowych oraz interpretacji wyników w kontekście różnych uwarunkowań politycznych, społeczno-ekonomicznych, edukacyjnych i kulturowych. Badania charakteryzują się wielowymiarowym podejściem zarówno do badanego procesu profesjonalizacji, jak i stosowanych modeli, metod i technik eksploracji.

EN

Pedagogical resources and rich traditions of academic education for social work in Poland become an inspiration for many discourses and research of professionalization processes. Contemporary debates are focused on aims and features of professionalism as well as special tasks of social professionals in context of new social challenges and the results of explorations can conduct to interesting and important solutions in concepts of professional education and in defining current dilemmas in social workers’ practice. Undertaken by the author discourse related to professionalization of social work is a trial of reflection on some research of this process in Poland. The paper focuses on theoretical as well as methodological dilemma of its multi-dimensional aspects, and at the same time difficulties with its explorations. In much research on professionalization appears a problem of theories, which become frameworks for the analyses and determine chosen strategies of explorations. Research can be characterized by eclectics of chosen methods and indicates multidimensional attitudes to the process of professionalization in social work.

14

Ranga i prestiż zawodu pracownika socjalnego

75%

Kanios A. , Herman A.

|

nr 2

EN

The profession is one of the most important determinants of the place of an individual in the social world, which is strictly connected with the place in the social structure. The main focus of this article is on the burden of the social worker’s profession. This profession has been evolving for several decades as part of the development of social work, and is currently perceived as a profession with a specific social mission, which requires specific predispositions, including personality. Unfortunately, it is also a profession of low prestige among other professions, as evidenced by studies conducted by numerous authors specializing in social welfare and social work. This study confirms that in the opinion of the representatives of help professions, the prestige of a social worker in Polish society is low. The reasons for this situation include a negative image of the profession in the mass media, low pay for work, risk of professional burnout and limited opportunities for professional advancement.

PL

Zawód jest jednym z najważniejszych wyznaczników miejsca jednostki w świecie społecznym, która przez to sytuuje się w strukturze społecznej. W niniejszym artykule główny punkt ciężkości został położony na obciążenia związane z zawodem pracownika socjalnego. Zawód ten ewoluował przez kilkadziesiąt lat rozwoju pracy socjalnej, a obecnie postrzegany jest jako profesja z określoną misją społeczną, której realizacja wymaga określonych predyspozycji, w tym osobowościowych. Niestety, jest to również zawód o niskiej pozycji wśród innych profesji, co potwierdzają badania licznych autorów specjalizujących się w kwestiach pomocy społecznej i pracy socjalnej. Niniejsze badania potwierdzają, iż w opinii przedstawicieli zawodów pomocowych prestiż zawodu pracownik socjalny w społeczeństwie polskim jest niski. Powody tej sytuacji to m.in. negatywny obraz zawodu w środkach masowego przekazu, niskie wynagrodzenie za pracę, zagrożenie wypaleniem zawodowym i ograniczone możliwości awansu zawodowego.

15

Empatia pracowników socjalnych i konstruktywne radzenie sobie przez nich ze stresem jako istotne zasoby warunkujące efektywność ich pracy zawodowej. Badanie pilotażowe

63%

Lewicka-Zelent A.

|

nr 1

EN

Social worker performs such a profession in which it is required to be emotionally engaged in problems of people not being able to function independently enough at the high psychosocial and/or physical level. It ensues him being empathetic and sensitive to clients’ needs. On the other hand, he must learn how to constructively handle the stress triggered by constantly experienced negative emotions as displayed by supported individuals – the focus should be given to performance of professional tasks and not to experienced emotions. Therefore, it was asserted that both empathy and constructive methods pertaining to stress management constitute key factors determining effectiveness of professional work of social workers. The aim of the author’s own research consisted in setting the level of emotional and cognitive empathy of 80 randomly selected social workers and the stress management techniques as preferred by them. Attempts have been made to answer the following questions: How strongly can social workers empathize with other people? What styles of stress management do social workers prefer? What is the relationship between empathy and social workers’ styles of coping with stress? In connection therewith, the author’s own study has been conducted through the method of a diagnostic survey using the CISS questionnaire and the Interpersonal Reactivity Index. Slightly more than one fifth of respondents prefer task-focused stress and nearly the same number of people with empathy deficits.

PL

Pracownik socjalny wykonuje jeden z tych zawodów, w których wymagane jest zaangażowanie emocjonalne w problemy innych ludzi, nieposiadających wystarczających umiejętności samodzielnego funkcjonowania na wysokim poziomie psychospołecznym lub/i fizycznym. Oznacza to, że powinien być osobą empatyczną i wrażliwą na potrzeby swoich klientów. Z drugiej strony permanentne doświadczanie negatywnych emocji przeżywanych przez osoby wspierane wyzwala stres, z którym musi nauczyć się radzić w sposób konstruktywny, koncentrując się na wykonywaniu zadań zawodowych, a nie na doznawanych emocjach. Dlatego uznano, że zarówno empatia, jak i konstruktywne sposoby radzenia sobie ze stresem stanowią istotne czynniki warunkujące efektywność pracy zawodowej pracowników socjalnych. Celem badania własnego uczyniono określenie poziomu empatii emocjonalno-poznawczej 80 losowo wybranych pracowników socjalnych oraz preferowanych przez nich sposobów radzenia sobie ze stresem. Podjęto się próby udzielenia odpowiedzi na następujące pytania: Jak silnie pracownicy socjalni potrafią empatyzować z innymi ludźmi? Jakie style radzenia sobie ze stresem preferują pracownicy socjalni? Jaki związek występuje między empatią a poszczególnymi stylami radzenia sobie ze stresem u pracowników socjalnych? W związku z tym przeprowadzono badanie własne metodą sondażu diagnostycznego z zastosowaniem Kwestionariusza CISS oraz Indeksu Reaktywności Interpersonalnej. Ustalono, że nieco ponad jedna piąta badanych preferuje w stresie styl skoncentrowany na zadaniu i niemal tyle samo osób wykazuje deficyty empatii.

16

KSZTAŁCENIE ZAWODOWE PRACOWNIKÓW SOCJALNYCH W POLSCE I STANACH ZJEDNOCZONYCH

63%

Anna K.-Ł.

|

2017

|

nr 2

103-116

PL

Artykuł przedstawia system kształcenia zawodowego pracowników socjalnych w dwóch kra-jach, w Polsce oraz w Stanach Zjednoczonych. Prezentuje kształcenie pracowników socjalnych na poziomie średnim zawodowym, studiów wyższych (na dwóch stopniach) oraz formy dosko-nalenia zawodowego w postaci specjalizacji, a także możliwości uzyskania stopnia doktorskie-go. Ukazuje rozwój profesji w kontekście historycznym oraz współcześnie. Wskazuje na różni-ce w obu systemach kształcenia i obszary do rozważań na przyszłość.

EN

This article presents the vocational training system of social workers in two countries, Poland and the United States. It shows the training of social workers at the vocational secondary level, higher education (on two degrees) and the forms of professional development in the forms of specialization, as well as the possibility of obtaining a Ph.D. (a doctorate). The article shows the development of an occupation in the historical and contemporary context. It points out the dif-ferences in both educational systems and areas to consider in the future.

17

Trudności i perspektywy zmiany wśród osób uzależnionych od narkotyków przed i po leczeniu odwykowym

63%

Chmielewska A.

|

tom 35(3)

24-41

PL

Celem artykułu jest ukazanie sytuacji życiowej osób uzależnionych od narkotyków przed rozpoczęciem leczenia odwykowego w ośrodku leczenia uzależnień i po ukończeniu wszystkich jego etapów. Istotne jest pokazanie różnicy w postrzeganiu swojego położenia życiowego przed i po leczeniu. Pomimo występujących podobnych potencjalnych problemów chociażby w zakresie sytuacji mieszkaniowej, zawodowej, zdrowotnej i rodzinnej, istnieje zasadnicza zmiana polega na sposobie ich oceny i umiejętności ich rozwiązywania. Przyczyną jest konfrontacja z chorobą, do której dochodzi podczas pobytu w ośrodku. Dzięki niej można zastanowić się nad tym, co należy zmienić w swoim życiu. Szeroko pojmowana zmiana jest możliwa dzięki odpowiedniemu wsparciu po opuszczeniu ośrodka. To wsparcie, udzielane między innymi przez pracowników socjalnych, polega na towarzyszeniu takiej osobie w realizacji kolejnych podejmowanych wyzwań i w rozwiązywaniu pojawiających się problemów. Wiąże się ono z motywowaniem, wskazywaniem zasobów i wzmacnianiem poczucia sprawczości w życiu.

18

Przesłanki awansu zawodowego pracowników socjalnych w świetle obowiązującego prawa

63%

Pytlik R.

|

nr XXI

417-435

EN

The regulations on the entitlement to practice the profession of a social worker are set out in Art. 116 of the Act of March 12, 2004 on social assistance. When assessing qualifications for employment as a social worker, the key is to meet the requirement of appropriate education. Employment in local government social welfare units is regulated by the provisions of the Regulation of the Council of Ministers of May 15, 2018 on the remuneration of local government employees. A social worker has the opportunity to raise professional qualifications by participating in specialization in the profession of a social worker. In the process of social assistance reform, which seems to be going on, the important issue of professional development of social workers in the context of career advancement was overlooked. The Act on Social Assistance does not define any path to promotion. The regulation on remuneration of local government employees also does not regulate the possibility of professional promotion. The Act on Local Government Employees does not contain such regulations either.

PL

Regulacje w zakresie uprawnień do wykonywania zawodu pracownika socjalnego określone zostały w art. 116 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej. W ocenie kwalifikacji uprawniających do zatrudnienia na stanowisku pracownika socjalnego kluczowe jest spełnienie wymogu odpowiedniego wykształcenia. Kwestie zatrudnienia w samorządowych jednostkach organizacyjnych pomocy społecznej regulują przepisy Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 15 maja 2018 r. w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych. Pracownik socjalny ma możliwość podnoszenia kwalifikacji zawodowych przez udział w specjalizacjach w zawodzie pracownika socjalnego. W procesie reformy pomocy społecznej, który wydaje się trwać dalej, pominięto istotną kwestię rozwoju zawodowego pracowników socjalnych w kontekście awansu zawodowego. Ustawa o pomocy społecznej nie określa żadnej ścieżki umożliwiającej awans. Rozporządzenie w sprawie wynagradzania pracowników samorządowych również nie reguluje możliwości awansu zawodowego. Ustawa o pracownikach samorządowych też nie zawiera takich regulacji.

19

Rola wywiadu środowiskowego w sprawach pomocy społecznej

63%

Miruć A.

|

2020

|

nr 1

48-57

PL

Celem opracowania jest uwypuklenie szczególnego charakteru prawnego dowodu, jakim jest wywiad środowiskowy i ukazanie roli pracownika socjalnego w procedurze przyznawania pomocy społecznej analizując obowiązujące prawo, wybrane orzecznictwo i poglądy doktryny. Szczególną cechą postępowania dowodowego w sprawach z zakresu pomocy społecznej jest wywiad środowiskowy, zwany także rodzinnym. Stanowiąc istotny element postępowania dowodowego uzależnia dalsze prowadzenie postępowania administracyjnego. Jawi się też integralną częścią pracy socjalnej jako działalności zawodowej pracowników socjalnych. Rola wywiadu środowiskowego w sprawach z zakresu pomocy społecznej jest niezwykle ważna. Jest on bowiem sposobem zbierania informacji, rozmową z osobą starającą się o przyznanie świadczenia z pomocy społecznej (i jej rodziną), swoistym trybem postępowania dowodowego, dowodem, w którym ma miejsce zarówno przenikanie, jak i konfrontowanie ze sobą innych dowodów, m.in. oświadczeń stron, treści dokumentów urzędowych i niekiedy prywatnych, zeznań świadków, czy też wyników oględzin w miejscu pobytu osoby (rodziny) ubiegającej się o pomoc bądź korzystającej z pomocy społecznej.

EN

The purpose of the study is to explain the role of environmental inquiry as source of legal evidence in the procedure of granting social welfare. Environmental inquiry has several functions to fulfill. It is an integral part of social work. In social welfare cases it serves the purpose to collect all necessary information and data on the applicant asking for social care benefits. Hence environmental inquiry is a specific evidence-based investigation, in which there is both penetration and confrontation with other pieces of evidence, such as statements of the parties, contents of official and sometimes private documents, testimonies of witnesses or also results of inspections in the place of stay of the person (family) seeking assistance or benefiting from social welfare. Because of its importance in the investigation, other steps in administrative procedures depend on this inquiry. The study refers to by legal acts, selected cases and doctrine views and presents the features of environmental inquiry, sometimes referred to as ‘the family inquiry’ as part of evidence-based investigation in social welfare cases.

20

FORMY INTERWENCJI SĄDOWEJ I POZASĄDOWEJ A DYSFUNKCYJNOŚĆ RODZINY – UJĘCIE INSTYTUCJONALNE

63%

Jakimiec D.

|

tom 44

|

nr 4(517)

27–32

EN

The family constitutes with social fundamental unit compound of connected persons with marriage bonds and parental. When next generations are diverging than priority for her values in the way threatening for her functioning, then the family is happening dysfunction and in consequence for her a state aid is essential. The dysfunction of the family constitutes the order slip of her functionality that is the correct and efficient achievement of the goals and tasks which before her are being put. Supporting the family in problems which he is passing, threatening her correct functioning, belongs to constitutional principles of the Polish state. And so the family with its problems isn’t left entirely to itself, but can count for supporting state agencies. Presented issues cause the statement, that accepting the help of organs to the authority of the state behind the criterion it is possible to divide the participation of beneficiaries in two stages. First from them it is based on the principle of the freedom, when the help is being given in the precourt stage by extrajudicial bodies. Currently, in the predominant scope, they are it is action carried out by institutions functioning as part of selfgovernment units. Depending on the degree of the dysfunction of the family and employing persons, to which the managed aid is, this action can end including the stage. Differently however, when the degree of the dysfunction of the family and the lack of employing on the part of aid beneficiaries are threatening further functioning of this social fundamental unit, then initiating is necessary second from stages of the support. The second stage is deprived of the freedom. Then the help is being given in frames of the court decision carried out.

PL

Rodzina stanowi podstawową jednostką społeczną złożoną z osób powiązanych więzami małżeńskimi i rodzicielskimi. Gdy kolejne pokolenia odchodzą od priorytetowych dla niej wartości w sposób zagrażający jej funkcjonowaniu, wówczas rodzina staje się dysfunkcjonalna i w konsekwencji niezbędna jest pomoc państwa. Dysfunkcjonalność rodziny stanowi rewers jej funkcjonalności, czyli prawidłowej i sprawnej realizacji celów i zadań, jakie są przed nią stawiane. Wsparcie rodziny w trudnościach zagrażających jej prawidłowemu funkcjonowaniu należy do konstytucyjnych zasad państwa polskiego. Zatem rodzina ze swoimi problemami nie jest pozostawiona całkowicie samej sobie, ale może liczyć na wsparcie organów państwowych. Przedstawione zagadnienia prowadzą do stwierdzenia, że pomoc organów władzy państwowej, przyjmując za kryterium udział beneficjentów, można podzielić na dwa stadia. Pierwsze z nich oparte jest na zasadzie dobrowolności, gdy pomoc udzielana jest w stadium przedsądowym przez organy pozasądowe. W przeważającym zakresie są to działania realizowane przez instytucje funkcjonujące w ramach jednostek samorządu terytorialnego. Gdy stopień dysfunkcjonalności rodziny i brak zaangażowania ze strony beneficjentów pomocy zagraża dalszemu funkcjonowaniu tej podstawowej jednostki społecznej, wtedy konieczne jest zainicjowanie drugiego ze stadiów wsparcia, które pozbawione jest dobrowolności. Wówczas pomoc jest udzielana w ramach wykonywanego orzeczenia sądowego.