Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

The effects of gait speed on plantar pressure variables in individuals with normal foot posture and flatfoot

100%

Kirmizi M. , Sengul Y. S. , Angin S.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2020

|

tom Vol. 22, no. 3

161--168

EN

Purpose: It is not known how gait speed affects plantar pressure characteristics in flatfoot. The aim of this work was to investigate the effects of gait speed on plantar pressure variables in flatfoot by comparing it to normal foot posture. Methods: Thirty individuals with flatfoot and 30 individuals with normal foot posture were recruited. Plantar pressure variables were obtained by a pressure-sensitive mat at self-selected slow, normal, and fast speeds. All assessments were performed on the dominant foot, and three satisfactory steps were obtained for each gait speed condition. The order of gait speeds was randomized. Results: In the flatfoot group, the contact area was higher in the midfoot, third metatarsal, and hallux at all speeds, also in the second metatarsal at slow and normal speeds than the normal foot posture group ( p < 0.05). The maximum force was higher in the midfoot and hallux at all speeds in the flatfoot group ( p < 0.05). Also, the maximum force was lower in the first metatarsal at normal and fast speeds, and in the lateral heel at fast speed ( p < 0.05). In the flatfoot group, the peak pressure was found to be higher in the hallux at slow speed, but to be lower in the first metatarsal at fast speed ( p < 0.05). Further, plantar pressure distribution was affected by gait speed in both feet. Conclusions: Analysis of plantar pressure variables should be performed at different gait speeds.

2

Gait velocity as a tool for evaluating the effects of gait training in patients with chronic stroke

100%

Agnieszka Guzik A. , Mariusz Drużbicki M. , Andrzej Kwolek A. , Grzegorz Przysada G. , Agnieszka Brzozowska-Magoń A.

Medical Review

|

2016

|

nr 2

183-192

EN

Background. Gait velocity is a simple but very essential parameter which may be applied as an indicator of functional efficiency. Gait of stroke patients is characterized by reduced speed. As a result, the patients have significantly limited functioning capabilities, including walking independently outside home. The study was designed to assess selected temporal gait parameters, including gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke following a rehabilitation program with the use treadmill. Material and method. The study was conducted in a group of 50 patients with hemiparesis in the late period after stroke. Temporal gait parameters such as: gait velocity, stride velocity and swing velocity were examined. Additionally, 10-metre walk test was measured. Results. While analyzing 10-metre walk test results it was shown that after rehabilitation gait velocity increased by an average of 0.15 m/s (p = 0.0000). Similar results were obtained in terms of gait velocity which had been assessed using a 3-dimensional gait analysis, the average gait velocity increased by 0,14m/s (p = 0.0000). Analyzing stride velocity, both the paretic and non-paretic side it was noted that after rehabilitation this particular parameter increased by an average of 0.05 m/s (p = 0.0019) and 0.06 m/s (p = 0.0052). Similar results were achieved in terms of swing velocity of the paretic side - p = 0.0017. Conclusions. It was demonstrated that rehabilitation program with the use of treadmill enabled significant improvement in gait velocity, stride velocity and swing phase velocity in patients with chronic stroke. Gait velocity is a practical and simple tool to be applied for monitoring of progress in rehabilitation and for assessing effects of gait re-education in patients with hemiplegia in a chronic stage after stroke.

PL

Wstęp. Prędkość chodu jest prostym, a zarazem bardzo istotnym parametrem, który może być stosowany jako wyznacznik sprawności funkcjonalnej. Chód pacjentów po udarze mózgu charakteryzuje się zmniejszoną prędkością. W efekcie pacjenci mają znacznie ograniczone możliwości funkcjonowania, w tym samodzielnego chodu poza domem. Celem pracy jest ocena wybranych czasowych parametrów chodu, w tym prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu, po programie rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej. Materiał i metoda. Badanie przeprowadzono w grupie 50 pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu. Analizowano czasowe parametry chodu: prędkość chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia. Dodatkowo wykonano test drogi na 10 metrach. Wyniki. Analizując wyniki testu drogi wykazano, że po zakończeniu programu rehabilitacji prędkość chodu wzrosła średnio o 0,15 m/s (p = 0,0000). Podobne wyniki uzyskano w zakresie prędkości chodu ocenionej z wykorzystaniem 3-wymiarowej analizy chodu, średnia prędkość chodu wzrosła o 0,14m/s (p = 0,0000). Analizując prędkość cyklu chodu zarówno po stronie niedowładnej jak i zdrowej zanotowano, iż w wyniku rehabilitacji nastąpił wzrost tego parametru średnio o 0,05 m/s (p = 0,0019) i 0,06 m/s (p = 0,0052). Zbliżone wyniki uzyskano również w zakresie prędkości fazy przenoszenia po stronie niedowładnej – p = 0,0017. Wnioski. Program rehabilitacji z wykorzystaniem bieżni ruchomej wpłynął na istotną poprawę w zakresie prędkości chodu, prędkości cyklu chodu oraz prędkości fazy przenoszenia u pacjentów w okresie późnym po udarze mózgu. Prędkość chodu jest przydatnym narzędziem umożliwiającym ocenę efektów reedukacji chodu pacjentów z niedowładem połowiczym w okresie późnym po udarze mózgu.

3

Effects of Breast Support and Gait Speed on Three-Dimensional Breast Displacement for Women with Small Breasts

100%

Chen X. , Sun G. , Wang J. , Li Y. , Xie H.

Fibres & Textiles in Eastern Europe

|

2021

|

tom Vol. 29, no. 2 (146)

87--94

EN

This paper investigated three-dimensional breast displacement under different breast suport conditions and gait speeds for women with small breasts. The breast coordinates of fifteen female participants with small breasts (sizes ranging from A to C) were recorded during treadmill walking and running tests under two different sports bra conditions and a no bra condition. The results showed that although vertical breast displacement was always the greatest in each condition, mediolateral breast displacement was significantly greater than anteroposterior breast displacement. Mediolateral breast displacement was not effectively reduced in the two sports bra conditions compared to the no bra condition. It is recommended that sports bra designed for women with small breasts should aim to limit mediolateral breast displacement instead of anteroposterior breast displacement, on the premise of controlling vertical breast displacement. The findings also suggest that the effectiveness of sports bras at reducing side-to-side breast movement requires further optimisation.

PL

W pracy zbadano trójwymiarowe przemieszczenie piersi przy różnych warunkach podtrzymywania piersi i szybkości chodu u kobiet z małymi piersiami. Współrzędne piersi piętnastu uczestniczek z małymi piersiami (rozmiary od A do C) rejestrowano podczas testów chodu na bieżni i biegania w stanikach sportowych i bez. Wyniki pokazały, że chociaż pionowe przemieszczenie piersi było zawsze największe w każdym stanie, środkowo-boczne przemieszczenie piersi było znacznie większe, niż przemieszczenie piersi przednio-tylne. Stwierdzono, że biustonosz sportowy nie zmniejszył skutecznie przemieszczenia biustu w bok w porównaniu ze stanem bez stanika. Zaleca się, aby stanik sportowy przeznaczony dla kobiet z małym biustem miał na celu ograniczenie środkowo-bocznego przemieszczenia piersi zamiast przesunięcia piersi w przód i tył, z założeniem kontrolowania pionowego przemieszczenia piersi. Odkrycia sugerują również, że skuteczność staników sportowych w ograniczaniu ruchów piersi na boki wymaga dalszej optymalizacji.

4

Immediate after-effects of shapes of clothing worn on tandem gait performance

100%

Oshita K.

Acta of Bioengineering and Biomechanics

|

2021

|

tom Vol. 23, no. 3

79--85

EN

Purpose: This study investigated the immediate after-effects of clothing shape on tandem gait performance. Methods: Nineteen healthy men (21.8 ± 1.8 years) performed tandem gait tests while blindfolded under three clothing conditions: only half or short tights, a cotton cloth wrapped around the waist and draped to the middle point of the lower leg (DC), and tracksuit bottoms (TS). Participants performed pre- and post-gait tests at their fastest possible speed while wearing tights. Between the pre- and post-tests, participants practiced the same tandem gait, but at their own chosen speed while wearing DC or TS. Results: The practice with the DC increased gait speed and decreased lateral shift during the post-gait test compared to the pre-gait test. The practice while wearing the TS also reduced lateral shift but did not increase gait speed. Conclusions: These results suggest that some clothing shapes are more effective for motor learning of balance control during tandem gait by enhancing the feedback for body orientation. Clothing that has a certain amount of space between the material and the body and that makes contact with the body as it moves may be more effective.