Dioxins and PCBs are ubiquitous, persistent organic contaminants of food, mainly of animal origin. Chronic toxicity of trace levels of these compounds, manifested by disruption of the human endocrine system homeostasis, is an important public health problem. EU food legislation for over 10 years sets maximum levels for the most toxic representatives of these compounds in food. The purpose of this paper is to present the newest legislation on maximum residue levels for polychlorinated dibenzo-p-dioxins (PCDDs), polychlorinated dibenzofurans (PCDFs) and polychlorinated biphenyls (PCBs), which entered into force in Member States in 2012, and to explain the main assumptions supporting its setting.
PL
Dioksyny i polichlorowane bifenyle są powszechnie występującymi, trwałymi zanieczyszczeniami organicznymi żywności, przede wszystkim pochodzenia zwierzęcego. Przewlekłe toksyczne działanie śladowych poziomów tych związków na organizm człowieka, manifestujące się m.in. zaburzaniem homeostazy układu hormonalnego, stanowi istotny problem zdrowia publicznego. Ustawodawstwo żywnościowe Unii Europejskiej od ponad 10 lat określa dopuszczalną zawartość najbardziej toksycznych przedstawicieli tych związków w żywności. Celem artykułu jest przedstawienie nowych przepisów dotyczących najwyższych dopuszczalnych poziomów polichlorowanych dibenzo-p-dioksyn (PCDD), polichlorowanych dibenzofuranów (PCDF) i polichlorowanych bifenyli (PCB), które weszły w życie w państwach członkowskich na początku 2012 r, a także przybliżenie założeń towarzyszących ich ustaleniu.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.