69-year old female with breast cancer treated with surgery (total mastectomy) and cheamo- and radiotherapy, with cancer in right breast operated last year, with further hormone therapy with tamoxifen, suffered from low risk pulmonary embolism. She was treated with streptokinase which was complicated by intracerebral bleeding. The patient was referred to the neurosurgeon and conservative treatment was ordered. Than she was transferred to Department of Pulmonary Circulation and Thromboembolic Diseases, ECZ Otwock where vena cava filter was implanted as prevention of recurrence pulmonary embolism. Progression of deep venous thrombosis associated with thrombosis in vena cava filter and the ”resistance” to treatment using enoxaparin was observed. The inclusion of unfractionated heparin in continuous intravenous infusion, withdrawal of tamoxifen and intensification diuretic therapy has improved patient’s status and allowed discharge from hospital.
PL
69-letnia otyła kobieta po przebytej mastektomii lewostronnej i operacji oszczędzającej prawej piersi z powodu raka piersi, po przebytej chemio- i radioterapii, w trakcie uzupełniającej hormonoterapii przy użyciu tamoksyfenu, z nadciśnieniem tętniczym, zatorowością płucną niewysokiego ryzyka zgonu według ESC leczoną streptokinazą i powikłaną krwawieniem do ośrodkowego układu nerwowego leczonym zachowawczo została przeniesiona do Kliniki Krążenia Płucnego i Chorób Zakrzepowo-Zatorowych CMKP ECZ Otwock. Tu implantowano filtr do żyły głównej dolnej w ramach profilaktyki nawrotu zatorowości płucnej. W czasie dalszej hospitalizacji obserwowano progresję zakrzepicy żył głębokich kończyn dolnych z zakrzepicą żyły głównej dolnej i opornością na leczenie enoksaparyną. Włączenie heparyny niefrakcjonowanej w ciągłym wlewie dożylnym, odstawienie tamoksyfenu i intensyfikacja terapii diuretykami przyniosły poprawę.
Atrial fibrillation (AF) is an arrhythmia that occurs in 1–2% of the population. Chronic oral anticoagulation is recommended in the group of patients with AF to prevent thromboembolic complications. Obesity is a factor contributing to the development and progression of AF, and the use of oral anticoagulants in patients with excess body fat may be difficult. Vitamin K antagonist (VKA) and non-vitamin K antagonist oral anticoagulants (NOAC) are commonly used. For VKA in obese patients, a longer time and a higher dose of drugs should be expected to achieve the target international normalized ratio (INR) values. It is not known whether the therapeutic range of INR should change with the body mass index (BMI) or body weight. NOACs include factor Xa inhibitors and direct thrombin inhibitors. The use of NOAC in obese patients has been proven to be effective and safe. In the group of patients with AF and morbid obesity or with a body weight > 120 kg, the use of VKA or determination of the plasma concentration should be considered in the prevention of thromboembolic complications due to the limited amount of data.
PL
Migotanie przedsionków (atrial fibrillation – AF) jest arytmią występującą u 1–2% populacji. Aby zapobiec po-wikłaniom zakrzepowo-zatorowym w grupie chorych z AF, zaleca się stosowanie przewlekłego, doustnego leczenia przeciwkrzepliwego. Otyłość jest czynnikiem przyczyniającym się do rozwoju i progresji AF, a stosowanie doustnych antykoagulantów u chorych z nadmiernym poziomem tkanki tłuszczowej może sprawiać trudności. Powszechnie stosowane są antagonisty witaminy K (vitamin K antagonist – VKA) oraz doustne antykoagulanty niebędące antagonistami witaminy K (non-vitamin K antagonist oral anticoagulants – NOAC). W przypadku VKA u pacjentów otyłych należy spodziewać się dłuższego czasu oczekiwania oraz zastosowania wyższej dawki leków do osiągnięcia docelowych wartości międzynarodowego współczynnika znormalizowanego (international normalized ratio – INR). Nie zostało poznane, czy zakres terapeutyczny INR powinien zmieniać się w zależności od wskaźnika masy ciała (body mass index – BMI) lub masy ciała. Do NOAC należą inhibitory czynnika Xa oraz bezpośrednie inhibitory trombiny. Dowiedziono, że stosowanie NOAC u otyłych pacjentów jest skuteczne i bezpieczne. W grupie chorych z AF i otyłością olbrzymią lub z ma-są ciała > 120 kg w prewencji powikłań zakrzepowo-zatorowych należy rozważyć stosowanie VKA lub ozna-czanie stężenia substancji w osoczu ze względu na ograniczoną ilość danych.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.