To compare the incidence and intensity of postoperative pain after one- and two-visit root canal treatment in teeth with vital pulps. 85 teeth (in 25 patients) with vital pulps and one or two canals requiring root canal treatment or prosthetic reasons were included. The teeth were assigned randomly into two groups different number of endodontic treatment visits: one- or two. The standardized protocol for all teeth involved local anesthesia, isolation, access, canal instrumentation and irrigation. Root canals in Group A (n=42) were filled at the first appointment using laterally condensed gutta-percha and MM-Seal™ sealer. Canals in Group B (n=43) were at first temporarily obturated using calcium hydroxide paste. At a second appointment (7 days later) the canals were filled gutta-percha and sealer. A modified Visual Analogue Scale was used to measure postoperative pain at 6, 12, 48 hours and 7 days after appointment. Statistical analysis was performed to compare groups: χ², Manna-Whitneya and Kruskala-Wallisa ANOVA test. The incidence and intensity of postoperative pain experience following one- and two-visit root canal treatment in teeth with vital pulp were not found to differ significantly (P<0.05). The majority of patients in either group reported no pain or only mild pain. The prevalence of postoperative pain did not differ between one- and two-visit endodontic treatment in teeth with vital pulps. However, there is a trend in endodontics to complete the treatment in one visit.
PL
Porównanie występowania oraz natężenia bólu pozabiegowego po jedno- i dwuwizytowym leczeniu endodontycznym zębów z żywą miazgą. Zakwalifikowano 25 pacjentów, u których przeleczono endodontycznie łącznie 85 zębów z żywą miazgą, z jednym lub dwoma kanałami korzeniowymi, ze wskazań protetycznych. Zęby podzielono losowo na dwie grupy różniące się liczbą wizyt leczenia endodontycznego: jedną bądź dwiema. Standardowy protokół dla wszystkich zębów obejmował znieczulenie, izolację, uzyskanie dostępu, opracowanie i płukanie kanałów. Kanały korzeniowe w Grupie A (n=42) były wypełniane na stałe na pierwszej wizycie z zastosowaniem kondensacji bocznej gutaperki i uszczelniacza MM-Seal™. Kanały w Grupie B (n=43) najpierw były wypełniane pastą z wodorotlenku wapnia. Na drugiej wizycie (7 dni później) kanały wypełniano gutaperką i uszczelniaczem. Do oceny bólu pozabiegowego zastosowano zmodyfikowaną Visual Analogue Scale - 6, 12, 48 godzin i 7 dni po wizycie. Do porównania obu grup zastosowano analizę statystyczną przy użyciu testów χ², Manna-Whitneya i ANOVA Kruskala-Wallisa. Nie stwierdzono znamiennych statystycznie różnic pomiędzy występowaniem oraz natężeniem bólu pozabiegowego po jedno- i dwuwizytowym leczeniu endodontycznym zębów z żywą miazgą (P<0.05). Większość pacjentów w obu grupach nie zgłaszało żadnych dolegliwości lub tylko ból lekki. Nie wykazano różnic w występowaniu bólu pozabiegowego po jedno- i dwuwizytowym leczeniu endodontycznym zębów z żywą miazgą. Jednak dążenia w leczeniu endodontycznym idą w kierunku zakończenia leczenia na jednej wizycie.
Wstęp. Endoprotezoplastyka stawu biodrowego jest uznaną metodą leczenia zaawansowanej koksartrozy. Tradycyjne dostępy operacyjne wiązały się z istotną traumatyzacją tkanek miękkich, co było powodem wprowadzenia nowych, mało inwazyjnych dostępów operacyjnych. Umożliwiają one szybki powrót do sprawności, zmniejszają ból pooperacyjny oraz niejednokrotnie wiążą się z mniejszym cięciem. Cel. Porównawcza analiza bólu pooperacyjnego i wyników odległych u pacjentów zakwalifikowanych do endoprotezoplastyki stawu biodrowego z wykorzystaniem dostępu bezpośredniego górnego (DSA) i bezpośredniego bocznego (DLA). Materiał i metody. Do badania rekrutowano kolejnych chorych zakwalifikowanych do endoprotezoplastyki stawu biodrowego. Operacje wykonywane były przez doświadczonych ortopedów. Po operacji mierzono nasilenie bólu pooperacyjnego i zużycie leków przeciwbólowych. Po 18 miesiącach kontaktowano się z pacjentami w celu oceny jakości życia za pomocą kwestionariusza SF-36, nasilenia bólu (w skali NRS), satysfakcji oraz ewentualnych powikłań (zwichnięć, infekcji, złamań okołoprotezowych i operacji rewizyjnych). Do ostatecznej analizy włączono 52 chorych. Grupę A (27 osób) stanowili chorzy operowanie z dostępu DSA, natomiast grupę B chorzy operowani z dostępu DLA (25 osób). Wyniki. Nie zaobserwowano różnic w zakresie parametrów demograficznych, bólu przedoperacyjnego, wyników kwestionariusza Harris Hip Score czy SF-36. Wykazano istotne różnice w zakresie wczesnego bólu pooperacyjnego w pierwszych trzech dobach. Zapotrzebowanie na nieopioidowe leki przeciwbólowe nie różniło się między grupami, natomiast zużycie tramadolu było istotnie niższe w grupie A w I i II dobie. Po 18 miesiącach nie wykazano różnic między grupami w zakresie SF-36, satysfakcji oraz nasilenia bólu. Wnioski. Dostęp DSA wykazuje przewagę nad dostępem DLA w zakresie wczesnego bólu pooperacyjnego i zapotrzebowania na leki przeciwbólowe. Zastosowanie obu dostępów daje porównywalne, znakomite wyniki odległe.
EN
Introduction. Total hip arthroplasty (THA) is an established treatment for severe hip osteoarthritis (OA). Traditionally, surgical approaches involved extensive soft tissue damage. New, less invasive approaches were introduced, facilitating fast recovery, reducing postoperative pain and incision length. Aim. Comparative analysis of postoperative pain and long-term results in patients undergoing total hip arthroplasty (THA) utilizing direct superior approach (DSA) and direct lateral approach (DLA). Materials and methods. Sixty-one patients scheduled for primary THA were included in the study. THA was performed utilizing the approach chosen by experienced orthopedic surgeons. After the procedure, pain intensity and use of analgesics were recorded daily. Patients were contacted 18 months following surgery to collect data on SF-36 score, pain intensity and complications (dislocations, infections, periprosthetic fractures, and revision surgeries). Fifty-two patients were included in the final analysis. Group A (DSA) consisted of 27 patients, whereas group B (DLA) consisted of 25 patients. Results. There were no significant differences between groups in terms of demographic parameters, preoperative pain intensity, Harris Hip Score, and SF-36 score. Significant differences were observed in pain intensity during the first three days post-operation. The use of non-opioid analgesics did not differ; however, the use of tramadol was lower in group A on the 1st and 2nd day post-operation. No significant differences were found in SF-36 score and pain intensity after 18 months post-surgery. Conclusions. DSA approach in THA is superior in comparison with the direct lateral approach in terms of early postoperative pain intensity and use of analgesic drugs. Late results of both approaches are comparable.
Admission. Pain is one of the most common feelings in a person's life. Properly conducted analgesic therapy is a fundamental right of the patient. Objective. The aim of the study was to assess the degree and type of pain experienced in adults treated surgically. Materials and methods. The paper uses the method of a diagnostic survey, thanks to which material for research was obtained. The research was carried out with the use of an own-made questionnaire, the VAS scale and the shortened version of the McGill questionnaire. Results. 100% of the study population experienced pain following surgery. The percentage data show that the patients currently most often experienced moderate pain – 45,0% and mild pain – 37,0%. 8,0% of patients described the pain as severe or absent. Very severe pain occurred in 2,0% of the respondents. The current pain ailments ranged from 0 to 9 points, averaging M = 4,28 points with SD = 0,216 points, and pain was most often assessed on a scale from 0 to 10 at the level of 5, as indicated by 21,0% of the respondents. Women significantly more often than men experienced pain during the last week measured with the McGill scale (p = 0,001). Sex also differentiated the intensity of the current pain (p = 0,012), which was significantly higher in women than in men. The sex of the respondents also differentiated the occurrence and intensity of sensory pain (p = 0,010), affective pain (p-0,004) and overall pain (p = 0,005) during the last week. It has also been shown that the day after surgery significantly differentiates the intensity of current pain on the McGill scale (p = 0,030) and VAS (p = 0,017). In both scales, this pain was more common in patients on the 2nd, 1st and 3rd day after surgery than in patients on the fourth and later days after surgery. Conclusions. The intensity of postoperative pain was determined by gender. Women significantly more often than men experience seven out of fifteen types of pain occurring during the last week. Pain is one of the main problems of people treated with surgery. It varies in severity and occurrence in patients who have undergone surgery. The current pain after surgery was usually moderate.
PL
Wstęp. Ból jest jednym z najczęstszych odczuć towarzyszących w życiu każdego człowieka. Właściwie prowadzona terapia przeciwbólowa jest podstawowym prawem pacjenta. Cel. Celem pracy była ocena stopnia i rodzaju odczuwanego bólu wśród osób dorosłych leczonych operacyjnie. Materiały i metody. W pracy zastosowano metodę sondażu diagnostycznego, dzięki któremu pozyskano materiał do badań. Badania przeprowadzono za pomocą kwestionariusza ankiety własnego autorstwa, skali VAS oraz skróconej wersji kwestionariusza McGill. Wyniki. Wśród badanej populacji 100% odczuwało ból występujący po zabiegu operacyjnym. Z danych procentowych wynika, że pacjenci aktualnie odczuwali najczęściej ból umiarkowany - 45,0% i łagodny - 37,0%. Po 8,0% pacjentów określiło ból jako silny lub nie występujący. Ból bardzo silny występował u 2,0% badanych. Aktualne dolegliwości bólowe wynosiły od 0 do 9 pkt wynosząc średnio M=4,28 pkt przy SD=0,216 pkt, a ból najczęściej określany był w skali od 0 do 10 na poziomie 5, na co wskazało 21,0% ankietowanych. Kobiety istotnie częściej też niż mężczyźni odczuwały ból w ciągu ostatniego tygodnia mierzonego skalą McGill (p=0,001). Płeć różnicowała również nasilenie aktualnych dolegliwości bólowych (p=0,012), które były istotnie wyższe u kobiet niż u mężczyzn. Płeć badanych różnicowała także występowanie i nasilenie bólu sensorycznego (p=0,010), afektywnego (p-0,004) i całościowego (p=0,005) w ciągu ostatniego tygodnia. Wykazano także, że doba po zabiegu różnicuje istotnie nasilenie aktualnego bólu w skali McGill (p=0,030) i VAS (p=0,017). Ból ten w obu skalach częściej towarzyszył osobom w II, I i III dobie po zabiegu niż pacjentom w czwartym i dalszym dniu po zabiegu. Wnioski. Natężenie bólu pooperacyjnego w badanej pracy warunkowała płeć. Kobiety istotnie częściej niż mężczyźni odczuwają siedem z piętnastu rodzajów bólu występujących podczas ostatniego tygodnia. Wiek pacjentów po przebytej operacji różnicuje natomiast odczuwanie pięciu z piętnastu typów bólu. Ból stanowi jeden z głównych problemów osób leczonych operacyjnie. Różne jego nasilenie i występowanie obserwujemy u pacjentów po przebytym zabiegu operacyjnym. Aktualny ból po operacji miał najczęściej charakter umiarkowany.
The research deals with the study of respiratory function in adequate postoperative pain management of patients operated on rectal cancer. 120 patients (age range 45-69) were observed during the research. The patients were divided in II groups. I group (=30) was given multicomponent IV analgesia (propofol+fentanil) with total muscle relaxation (atracurium besylate), assisted ventilation and postoperative opiate painkilling. II group (n=60) was given monosegmental spinal and epidural anesthesia followed by induction (propofol+atracurium besylate), assisted ventilation and postoperative epidural analgesia with ropivacaine. The results indicate the advantage of epidural analgesia with ropivacaine, which provides better psychological and emotional background, prevents negative pulmonary manifestations and facilitates fast and comfortable intestinal peristalsis resumption.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.