Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  postmarksizm
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In theoretical model of discursive hegemony by Chantal Mouffe and Ernesto Laclau political antagonism is the competition between different ways of representing the world in public discourse. In this model shared political projects allowing domination over larger fragments of discourse are understood as important factors for the new social order emergence. Social and political changes are interpreted with the reference to the category of “dislocation”. One can speak of dislocation when the events that are difficult to describe in the framework of the dominant system of meanings unfold. They disrupt the existing symbolic order and lead to the changes in the hierarchy of hegemonic projects. It is held that the crash of the airplane carrying the Polish President and nearly a hundred state officials to Smolensk, where Katyn victims’ commemoration ceremony was to take place in 2010, referred to as Smolensk catastrophe, have caused the experience of crisis and can be interpreted as the dislocation. In the article the new symbolic order emergence in the aftermath of the catastrophe is studied by discourse analytical tools. The research material has been taken from “Gazeta Wyborcza” and “Rzeczpospolita”, the leading Polish daily quality newspapers. The article is aimed at evaluating whether the Mouffe and Laclau theoretical model is useful in analyzing the mechanisms of the new discursive counter-hegemony emergence.
PL
Według koncepcji hegemonii dyskursywnej Chantal Mouffe i Ernesta Laclau walka polityczna polega na przeciwstawianiu w publicznym dyskursie różnych sposobów opisu świata. W tym ujęciu wspólne projekty polityczne umożliwiające opanowanie większych fragmentów dyskursu pojmowane są jako ważne czynniki wyłaniania się nowego porządku społecznego. Zmiany społeczne i polityczne są wyjaśniane z wykorzystaniem pojęcia dyslokacji, która pojawia się wtedy, gdy zachodzą zdarzenia trudne do opisania w ramach dominującego systemu znaczeń. Katastrofa prezydenckiego samolotu w Smoleńsku w 2010 roku może być interpretowana jako taka dyslokacja. W niniejszym artykule podjęto próbę analizy, jak wyłania się nowy łady symboliczny. Podstawą analizy są artykuły opublikowane krótko po katastrofie w „Gazecie Wyborczej” i „Rzeczpospolitej”. Celem tekstu jest próba oceny przydatności koncepcji Mouffe i Laclau do interpretacji mechanizmów dynamicznego wyłaniania się nowej dyskursywnej kontrhegemonii.
|
2015
|
tom 7(43)
|
nr 4
17-32
EN
The topic of fundamental rights is crucial from the perspective of contemporary social and legal thought. The triumph of fundamental rights can even be referred to as one of the indicators of philosophical modernity. The mainstream approach to fundamental rights is unequivocally optimistic and affirmative. According to this vision, humanity, following Kant's injunction sapere aude, discovered/created and is creatively developing a historically optimal set of normative indicators of functioning for individuals and groups. Author prefers different visions of fundamental rights. His aim is to interpret in a generalising manner the approach to individual rights in critical legal and social thought. He understands the latter as a set of emancipatory discourses, the juridical local variation of which is the Critical Legal Studies movement, not only in its American version, but also in its European version (encompassing various gender and queer theories, post-colonial theories, critical sociology, communication theories, post-humanist theories). The direct intertextual genealogy of various rules adopted by those discourses leads back to the so-called “French theory”, i.e. the thought of French post-structuralists, in particular Michel Foucault and to the programmes of critical theory elaborated by the Frankfurt School.
PL
Problematyka praw jednostki jest ewidentnie fundamentalnym zestawem zagadnień dla nowoczesnej myśli społecznej i prawniczej. Tryumf tej problematyki można chyba nawet uznać za jeden z wyznaczników filozoficznej moderny. Mainstreamowe podejście do praw jednostki jest jednoznacznie optymistyczne i afirmatywne. Oto ludzkość, realizując Kantowski postulat sapere aude, odkryła/stworzyła i twórczo rozwija najlepszy w dziejach zestaw normatywnych wyznaczników funkcjonowania jednostek i grup. Autor przyjmuje całkowicie odmienną perspektywę. Celem tekstu jest generalizująca interpretacja wątków poświęconych prawom jednostki w krytycznej myśli prawniczej i społecznej. Tę ostatnią Autor rozumie jako zespół emancypacyjnych dyskursów, którego prawniczą lokalną odmianę stanowi ruch krytycznych studiów nad prawem, nie tylko w wydaniu amerykańskim, lecz także europejskim (rozmaite teorie gender i queer, teorie postkolonialne, socjologia krytyczna, teorie komunikacyjne, teorie posthumanistyczne). Bezpośrednia intertekstualna genealogia wielu reguł przyjmowanych przez te dyskursy sięga do tzw. French theory, czyli myśli francuskich poststrukturalistów, a zwłaszcza M. Foucaulta, oraz do programów teorii krytycznej Szkoły Frankfurckiej.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.