Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Aid Organisations and Prison Ministry in Communist Poland and Their Role in the Resocialisation of Prisoners after 1980

100%

Kudlak G. , Zimny M.

Acta Poloniae Historica

|

2018

|

tom 118

PL

This article traces the history of penitentiary and post-penitentiary practices by churches (primarily Catholic) and social aid organizations in Poland. The involvement of churches and social organizations in prisoner assistance began, partly underground, during the period of the Polish partitions, and took on formal roles and structures during the Second Republic of Poland (1918–39). However, beginning with the Second World War and until the year 1980 the earlier practice of ministry in prisons was significantly limited. The Nazi and Soviet hostile attitude towards religion was continued and in some ways exacerbated during the period of communist governments in Poland, when the function of prison chaplain as well as prison chapels themselves were liquidated, and all that officially remained of the conduct of religious services in prisons was the administration of last sacraments to prisoners about to be executed or terminally ill. During this period the church’s support for prisoners was mostly limited to that offered by clergymen who were themselves inmates. The role of prison ministry and social aid organisations in both penitentiary and post-penitentiary work was revived following the strikes, and consequent mass arrests, which took place in August 1980. The new scope and dimension of prison ministry began with the re-instatement of the function of prison chaplain and has evolved in recent decades to the point where today prison chaplains and church ministries, working alongside non-governmental aid organizations, have become an indispensable part of both the administration of prisons as well as post-penitentiary supervision and assistance.

2

Problems experienced by families of prisoners and possibility of social assistance and support

100%

Witkowska-Paleń A.

Journal of Modern Science

|

2020

|

nr 2/45/2020

77-90

EN

Objectives: The purpose of the paper is to show the difficulties experienced by the families of persons serving prison sentences, as well as to analyse the possibilities of social assistance and support for families of prisoners in overcoming these problems. Material and methods: This paper is a review of scientific literature and legal documents and shows the scope of assistance provided to prisoners and their families. Results: Families of prisoners are often the subject of research because of their role in the process of rehabilitation and social reintegration of prisoners. Families themselves, however, and especially the problems they experience with the imprisonment of a family member, receive little attention. Conclusions: Families of people committing criminal acts are often dysfunctional families that are struggling with numerous social, emotional, and legal problems, and imprisonment of a family member further intensifies these problems. The analysis carried out in this paper shows that there is a lack of forms of assistance directed specifically to the families of prisoners, and if these families do benefit from the assistance of public institutions, they do so mainly indirectly, through the assistance provided to prisoners and through post-penitentiary assistance in the process of adaptation to life after release from prison.

3

Oblicza współczesnej opieki postpenitencjarnej

86%

Linowski K.

Resocjalizacja Polska

|

2012

|

nr 3/2012

153 - 172

PL

Działalność w zakresie pomocy postpenitencjarnej jest zaliczana do kategorii zachowań prospołecznych. Cechą wyróżniającą ją spośród innych zachowań ludzkich jest gotowość do realizowania celów pozaosobistych. Aktywność taka ma zapewnić optymalizację funkcjonowania, pomoc w zakresie readaptacji społecznej drugiego człowieka. W ten sposób jest budowana określona więź społeczna jako jedna z podstawowych zmiennych procesu resocjalizacji osadzonych. Skazani, którzy obecnie odbywają karę pozbawienia wolności mają nie tylko wrócić do społeczeństwa, ale jeszcze tak funkcjonować, by nie narazić się na powrót za mury więzienia. Rozluźnienie bądź zerwanie więzi, jakie istnieją pomiędzy więźniem a konformistycznie nastawionymi elementami środowiska zewnętrznego, potęguje trudności w odnalezieniu się w społeczeństwie po opuszczeniu zakładu karnego. Izolacja penitencjarna bowiem, w szczególności, długotrwała, mająca w konsekwencji doprowadzić do społecznej reintegracji przestępcy, faktycznie pogłębia jego ekskluzję i niekiedy przyczynia się również do dezorganizacji więzi emocjonalnych i podstaw egzystencji. Niejednokrotnie brak takiego wsparcia prowadzi do powrotu na drogę przestępstwa. Proces odbudowywania uprzednio zerwanych więzi jest bardzo trudny, dlatego też dbanie o już istniejące, podtrzymywanie czy rekonstruowanie ich w społeczeństwie w pożądanym kierunku jawi się jako naczelne zadanie służb penitencjarnych i systemu pomocy społecznej. Polska ma wieloletnie i bardzo chlubne tradycje niesienia pomocy więźniom, zwłaszcza za pośrednictwem instytucji i organizacji społecznych. Funkcjonuje również system pomocy społecznej, a jednym z jego elementów jest pomoc postpenitencjarna. Polskie rozwiązania prawne przystają do standardów międzynarodowych w tej dziedzinie i w nowoczesny sposób regulują zagadnienia niesienia pomocy postpenitencjarnej zarówno przez instytucje i organizacje rządowe, jak i pozarządowe. Niniejszy artykuł został poświęcony w głównej mierze analizie nowych rozwiązań w zakresie pomocy postpenitencjarnej oraz egzemplifikacji rozmiarów świadczonej pomocy postpenitencjarnej na przestrzeni ostatnich kliku lat.

EN

Activity in the post-penitentiary assistance is classified under the pro-social behavior category. The distinguishing feature of it from all other human behavior is the willingness to achieve the goals besides those personal. This activity is intended to provide optimized performance, assistance in social re-adaptation of the other person. In this way a social bond is established as one of the basic variables of the process of prisoners` rehabilitation. The condemned who are currently imprisoned not only have to return to society, but even live in such a way to not to expose themselves to return behind prison walls. The loosening or breaking the bond that exists among a prisoner and conformist minded elements of the external environment, compounded the difficulties in pulling oneself together in the society after leaving a prison. Post-penitentiary isolation, because, particularly the long-term, aimed at leading to the social reintegration of offenders, actually deepens their exclusion and sometimes contributes to the disorganization of the emotional ties and the bases of a day-to-day existence. Many times the lack of such a support leads to return to a life of crime. The process of rebuilding previously broken relationships is very difficult, so taking care of those existing, maintaining or reconstructing them in the society towards the desired direction appears to be the significant task of penitentiary services and social welfare. Poland has a long-standing and very glorious tradition of helping prisoners, particularly through institutions and social organizations. There also functions a social welfare system and one of its elements is a post-penitentiary assistance. Polish legal solutions correspond to international standards in this area and in a modern way regulate the post-penitentiary issues, both by institutions and government organizations and NGOs. This article is mainly dedicated to the analysis of new solutions in post-penitentiary assistance and exemplification of the scale of the post-penitentiary assistance provided over the last few years.

4

Polityka lokalna w zakresie realizacji postulatów pomocy postpenitencjarnej

72%

Nowak B.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica

|

2020

|

nr 25

133-146

EN

The paper discusses the problem of post-penitentiary assistance as a form of support to prisoners who undergo a process of preparation to live at large and need help in their local communities. A major aim of post-penitentiary assistance is not only to prevent social exclusion of prisoners and their families but also their relapse into crime. Various assistance activities are undertaken to achieve this aim including those organised by post-penitentiary and local council institutions and district offices, welfare centres, culture and educational establishments and non-goverment organisations which function at the municipal level. These activities could be observed in particular Polish towns during the partition of Poland when schools and local associations undertook initiatives regarding assistance to prisoners. It is worth noting that in 1918-1939, various forms of support activities were organised by associations such as the ones mentioned above, including ”Patronat” and municipalities, welfare centres, museums, schools and local parishes. Nowadays, local policy plays an important role in post-penitentiary assistance, particularly when a sentence is served. Remand centres, correction institutions cooperate under various projects with local councils and non-government institutions to prepare convicts to live at large.

5

Korzystanie z pomocy postpenitencjarnej przez odbywających karę pozbawienia wolności i ich rodziny

72%

Klonowska I. , Walancik M.

|

2023

|

tom 152(4)

193-210

EN

In terms of the Executive Penal Code, in order to facilitate social readaptation and, in particular, to prevent recidivism, the convicted prisoners and their families should be provided with the necessary assistance, especially material, medical, in finding work and accommodation, as well as legal advice (Journal of Laws 1997, no. 90, item 557, as amended). The literature on the subject finds that the purpose of post-penitentiary assistance is to provide material and psychological support to prisoners released from prisons and their families. It plays a significant role in the process of reintegration of people into society and in preventing their return to crime after the process of isolation (R. Musidłowski, Pomoc postpenitencjarna w systemie pomocy społecznej [in:] T. Bulenda, R. Musidłowski (ed.), System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, Instytut Spraw Publicznych, Warsaw 2003, p. 274). Taking the above into account, the subject of the article is the problem of the use of post-penitentiary assistance by people serving a sentence of imprisonment and their families, based on the analysis of the results of surveys conducted among people serving a sentence of imprisonment.

PL

W ujęciu kodeksu karnego wykonawczego w celu ułatwienia społecznej readaptacji, a w szczególności przeciwdziałania powrotowi do przestępstwa, powinno udzielać się skazanym oraz ich rodzinom niezbędnej pomocy, zwłaszcza materialnej, medycznej, w znalezieniu pracy i zakwaterowaniu, a także porad prawnych (DzU z 1997 r., nr 90, poz. 557 ze zm). W literaturze przedmiotu odnajdujemy, że celem pomocy postpenitencjarnej jest materialne i psychiczne wspieranie więźniów zwalnianych z zakładów karnych i ich rodzin. Odgrywa ona znaczącą rolę w procesie reintegracji osób ze społeczeństwem oraz zapobieganiu ich powrotowi do przestępstwa po zakończonym procesie izolacji (R. Musidłowski, Pomoc postpenitencjarna w systemie pomocy społecznej [w:] T. Bulenda, R. Musidłowski (red.), System penitencjarny i postpenitencjarny w Polsce, Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2003, s. 274). Mając powyższe na uwadze, przedmiotem artykułu uczyniono problematykę korzystania z pomocy postpenitencjarnej przez odbywających karę pozbawienia wolności i ich rodziny, opierając się na analizie wyników przeprowadzonych badań wśród osób odbywających karę pozbawienia wolności.

6

Przydatność koncepcji resiliencew reformowaniu pomocy społecznej w Polsce — przypadek stowarzyszenia „Mateusz”

72%

Piątek K.

Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje

|

2018

|

nr 41(2)

91-106

PL

Resilience to: 1) elastyczność, prężność, odporność, zdolność do regeneracji sił; 2) zespół umiejętności, które pozwalają radzić sobie z dużym stresem; 3) dobre funkcjonowanie mimo niekorzystnych warunków życia; 4) zdolność jednostki do „odbijania się od dna”; 5) konfrontacja ze zdarzeniami, uzyskanie niezbędnych zasobów odporności. Na przykła-dzie Waldemara Dąbrowskiego w sposób modelowy można analizować następujące etapy resilience: 1) wystąpienie czynników ryzyka: niespecyficznych (utrata rodziców) i specyficz-nych (sukces sportowy i finansowy); 2) życiowe trudności w postaci choroby alkoholowej, która zagraża podstawowym wartościom, takim jak zdrowie i życie; 3) cierpienie konfron-towane z tym ryzykiem i podjęcie działań naprawczych (terapia, remont baraku, prowadze-nie ośrodka „Mateusz” itd.); 4) kształtowanie w sobie niezbędnych zasobów odporności w postaci oderwania się od negatywnych doświadczeń i wzbudzenia w sobie pozytywnych emocji; 5) umiejętność nowego spojrzenia na własne doświadczenia i zachowanie nadziei, która nakręca spiralę pozytywnych procesów. „Mateusz” to miejsce, w których można uzy-skać pierwszą pomoc postpenitencjarną oraz odbyć pozytywną adaptację (proste zasady, indywidualne podejście, kilkunastu mieszkańców, aktywizacja mieszkańców). To także narzędzie służące do koordynowania działań między instytucjami pomocowymi.

EN

Resilience it is: 1) flexibility, resilience, agility, an ability to regenerate forces; 2) a group of skills that allow you to handle a lot of stress; 3) a proper functioning despite the unfavorable conditions of life; 4) an individual’s ability to ‘bounce off the bottom’; 5) a confrontation with events, obtaining the necessary immunity resources.Based on the Waldemar Dabrowski’s example you can analyze resilience in the form of the following stages: 1) the occurrence of risk factors: non-specific (poor communication within the family concerning alcohol) and specific (sport and financial success); 2) life problems as alcoholism, which threatens the fundamental values, such as health and life; 3) suffering confronted with that risk and taking corrective action (therapy, barracks renovation, running the „Mateusz” centre etc.); 4) forming in oneself the necessary resistance resources in the form of detachment from negative experiences and awakening positive emotions within; 5) an ability to take a fresh look at your experience and preserve hope that fuels positive processes. „Mateusz” is a place, where — first of all — you can getfirst post-penitentiary aid and pass a positive adaptation (simple rules,individual approach,a dozen or so residents,residents activation). It is also a tool for coordinating activities between aid institutions.

7

Wyzwania polskiej polityki kryminalnej: wprowadzenie systemowych rozwiązań w pomocy penitencjarnej

72%

Niewiadomska I.

Teka Komisji Prawniczej

|

2018

|

tom 11

|

nr 1

251-270

EN

The article shows the importance of post-penitentiary assistance for general prevention (level of public security) and for individual prevention (ways of readaptation of a person leaving a penitentiary). The paper consists of several parts. The specificity of supporting the former prisoners in the countries of Western Europe was described in the first one. The characteristics of post-penitentiary assistance in Poland was presented in the second part. This issue has been described in two aspects – the historical one and in the context of applicable executive criminal law. The third part of the article contains an analysis of two arguments that justify to provide the post-penitentiary assistance – experience of readaptation difficulties by the former prisoners and preference for the criminal lifestyle by people leaving the penitentiaries. The last part of the study contains postulates regarding changes in the provision of postpenitentiary assistance in Poland.

PL

W artykule ukazano znaczenie wsparcia postpenitencjarnego dla prewencji ogólnej (poziomu bezpieczeństwa publicznego) oraz dla prewencji indywidualnej (sposoby readaptacji osoby opuszczającej zakłady karne). Praca składa się z kilku części. W pierwszej z nich opisano specyfikę wspierania byłych więźniów w krajach Europy Zachodniej. W części drugiej zaprezentowano charakterystykę wsparcia postpenitencjarnego w Polsce. Zagadnienie to opisano w dwóch aspektach – historycznym oraz w kontekście obowiązującego prawa karnego wykonawczego. Trzecia część artykułu zawiera analizę dwóch argumentów uzasadniających dostarczanie wsparcia postpenitencjarnego – doświadczanie trudności readaptacyjnych przez byłych więźniów oraz preferowanie przestępczego stylu życia przez osoby opuszczające zakłady karne. W ostatniej części opracowania zawarto postulaty odnoszące się do zmian w zakresie udzielania wsparcia postpenitencjarnego w Polsce.