Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 18

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  post-harvest residue
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
The importance of humus in the environment is related to its quantity and quality, and hence there is a constant search for parameters that define the properties of humus. One of the indicators determining sorption capacity and solubility of humic substances, and so their susceptibility to biodegradation, is the share of hydrophilic and hydrophobic fractions. The hydrophilic and hydrophobic properties were determined for humic acids formed in the process of post-harvest residue decomposition under soil conditions and outside the soil. It was demonstrated that the share of hydrophilic and hydrophobic fractions in the molecules of humic acids depends on the plant species of incubated plant residue and the incubation time. The changes in the share of hydrophilic, and thus also the hydrophobic fractions, result in a change in the value of the HIL/HOB ratio. This ratio can be used as an indicator of the degree of transformation of organic matter of soils.
PL
Znaczenie próchnicy w środowisku związane jest z jej ilością i jakością. Stąd też ciągle poszukiwane są parametry, które pozwoliłyby na określenie właściwości próchnicy. Jednym ze wskaźników decydujących o zdolnościach sorpcyjnych i rozpuszczalności substancji humusowych, a więc też ich podatności na biodegradację jest udział frakcji hydrofilowych i hydrofobowych. Właściwości hydrofilowo-hydrofobowe określono dla kwasów huminowych powstających w procesie rozkładu resztek pozbiorowych w warunkach glebowych i bezglebowych. Wykazano, że udział frakcji hydrofilowych i hydrofobowych w cząsteczkach kwasów huminowych zależy od gatunku inkubowanych resztek roślinnych i czasu inkubacji. Konsekwencją zmian udziału frakcji hydrofilowych, a zatem i hydrofobowych jest zmiana wartości stosunku HIL/HOB. Wartość tego stosunku może być wskaźnikiem stopnia transformacji materii organicznej gleb.
PL
Analiza wyników licznych badań, głównie przeprowadzonych w ośrodku lubelskim, nad masą, strukturą i składem chemicznym resztek pożniwnych ważniejszych roślin uprawianych w różnych warunkach edaficznych doprowadziła do wniosku, że stanowią one podstawową pozycje bilansu substancji organicznej gleby, umożliwiającą utrzymanie jej potencjału bioenergetycznego na właściwym poziomie. W razie niskiego nawożenia mineralnego, makro- i mikroelementy zawarte w resztkach są ważnym elementem bilansu składników pokarmowych gleby i roślin. Z tych względów oraz z powodu spełniania przez resztki innych funkcji, trzeba je traktować na równi z pozostałymi czynnikami zmianowania roślin.
EN
An analysis of extensive research concerning mass, structure and chemical composition of after-crop residue of some important plants cultivated in various soils has led to the following conclusions: 1.The mass of the residue is greater than that introduced by manure, and its influx is continuous. Consequently, it constitutes the basic element in the balance of organic matter in the soil. Hence, the bioenergetic potential of the soil is preserved. 2. At a low level of minerat fertilisation, macro- and micro-elements contained in the residue are an important element in the balance of biogenic elements in the soil and in plants. 3. This, besides many other important functions leads to the conclusion, that the after-crop residue of plants should be treated on equal terms with other elements of the crop rotation system.
PL
W badaniach przeprowadzonych w latach 1992-1996 określono wpływ nawożenia organicznego (obornikiem, resztkami pożniwnymi i całą masą międzyplonów wsiewek) oraz mineralnego (0, 400, 600 kg NPK·ha-1) na wschody, obsadę, plony i jakość korzeni buraka cukrowego. Największy plon korzeni i liści otrzymano z kombinacji nawożonej całą masą lucerny chmielowej, a także mieszanką lucerny chmielowej z życicą wielokwiatową, natomiast cukru technologicznego – z obiektu nawożonego całą masą mieszanki lucerny chmielowej z życicą wielokwiatową, jak i obornikiem. Zwiększone nawożenie NPK powodowało wzrost plonu korzeni i liści oraz spadek obsady buraka i jakości korzeni. Nawożenie buraka cukrowego 400 kg NPK·ha-1 oddziaływało najkorzystniej na jego wschody i plon cukru technologicznego.
PL
Celem pracy było określenie wartości przedplonowej dla pszenicy ozimej następujących roślin: pszenicy jarej, pszenżyta jarego, grochu siewnego i mieszanek pszenicy jarej z grochem siewnym oraz pszenżyta jarego z grochem siewnym o udziale komponentów 80 + 20% i 40 + 60%. Oceniano masę resztek pożniwnych, nagromadzenie azotu ogółem, fosforu i potasu. Doświadczenie polowe przeprowadzono w latach 2001- -2004 w Rolniczej Stacji Doświadczalnej w Zawadach na glebie kompleksu żytniego bardzo dobrego. Największą masę resztek pożniwnych pozostawiło pszenżyto jare, a najmniejszą groch siewny. Masa resztek pożniwnych mieszanek pszenżyta jarego z grochem siewnym była istotnie większa i zgromadziła więcej azotu ogółem, fosforu i potasu niż masa resztek pożniwnych mieszanek pszenicy jarej z grochem siewnym. Plon ziarna pszenicy ozimej, elementy struktury plonu i zawartość białka ogólnego w ziarnie były istotnie różnicowane przez warunki pogodowe i przedplon. Groch siewny oraz mieszanki pszenicy jarej lub pszenżyta jarego z grochem siewnym korzystniej oddziaływały na poziom plonowania pszenicy ozimej niż zboża będące komponentami mieszanek. Zwiększenie udziału grochu siewnego w mieszankach z pszenicą jarą i pszenżytem jarym z 20 do 60% istotnie zwiększało plon ziarna i zawartość białka ogólnego w ziarnie pszenicy ozimej. Przyjmując za kryterium oceny plon ziarna, najlepszym przedplonem dla pszenicy ozimej w warunkach glebowo-klimatycznych środkowowschodniej Polski okazał się groch siewny i mieszanka pszenżyta jarego z 60-procentowym udziałem grochu siewnego.
EN
An experiment was carried out to examine the forecrop value (weight of post-harvest residue and accumulation of total nitrogen, phosphorus and potassium) of spring wheat, spring triticale, field pea, and spring wheat-field pea and spring triticale-field pea mixtures in the respective proportions of 80 + 20% and 40 + 60%. An impact of these forecrops on winter wheat was determined. The field experiment was set up at the Experimental Farm in Zawady over 2001-2004. The soil was the rye very good complex. The largest and the smallest amounts of post-harvest residue were produced by spring triticale and field pea, respectively. The weight of post-harvest residue of the spring triticale-field pea mixture was significantly higher and the accumulation of total nitrogen, phosphorus and potassium was also higher than the accumulation by the post-harvest residues of spring wheat-field pea mixture. Winter wheat grain yield, yield structure components and grain total protein content were significantly impacted by weather conditions and forecrop. Field pea and spring wheat- and spring triticale-field pea mixtures more beneficially influenced the yield level of spring wheat than the cereals which were mixture components. An increased share of field pea in the spring wheat- and spring triticale-based mixtures from 20 to 60% significantly increased grain yield and total protein content in winter wheat grain. Choosing grain yield as an assessment criterion, field pea and the mixture of spring triticale and field pea in the respective proportions of 40 and 60% were found to be the best winter wheat forecrop under the soil and climatic conditions of central-eastern Poland.
PL
W doświadczeniu polowym badano wpływ przedplonu i sposobu zagospodarowania resztek pozbiorowych na aktywność dehydrogenaz glebowych, ureazy, fosfatazy kwaśnej i fosfatazy alkalicznej. Oznaczenia wykonano czterokrotnie w 3 roku trwania doświadczenia. Rośliną doświadczalną była pszenica ozima (odm. Olivin), a przedplonami; rzepak ozimy, rzepak jary i gorczyca biała. Czynnikami zmiennymi obok rodzaju przedplonu i terminu analiz był sposób zagospodarowania resztek pożniwnych, tj.: przyoranie ścierniska; przyoranie ścierniska i słomy; przyoranie ścierniska, słomy i wytłoków z nasion roślin oleistych. W wyniku badań stwierdzono, że aktywność dehydrogenaz była największa w glebie z gorczycą białą, jako przedplonem pszenicy ozimej, a najmniejsza w glebie, w której rośliną przedplonową był rzepak jary. Pośrednio na te enzymy oddziaływały resztki pozbiorowe rzepaku ozimego. Stymulująco na dehydrogenazy wpływało nawożenie słomą, natomiast inhibicyjnie - nawożenie wytłokami. Aktywność ureazy była najwyższa w glebie, w której przedplonem był rzepak ozimy, a najniższa - w glebie z gorczycą białą, jako przedplonem. Nawożenie słomą nie miało żadnego znaczenia dla aktywności ureazy, a dodanie do słomy wytłoków istotnie hamowało aktywność tego enzymu. Na aktywność fosfatazy alkalicznej najkorzystniej oddziaływał rzepak ozimy, jako przedplon, nieco słabiej - gorczyca biała, a najsłabiej - rzepak jary. Nawożenie słomą oraz słomą i wytłokami nie zmieniały poziomu aktywności fosfatazy alkalicznej, ale słoma zastosowana wraz z wytłokami, stymulowała aktywność fosfatazy kwaśnej. Na ten ostatni enzym najkorzystniej oddziaływała gorczyca biała jako przedplon.
EN
A field experiment was conducted in order to evaluate the effect of forecrop and post-harvest residue management on the activity of soil dehydrogenases, urease, acid and alkaline phosphatase. The determinations were performed four times in the third year of the experiment. The test crop was winter wheat (cv. Olivin), and the forecrops were winter oilseed rape, spring rape and white mustard. The variable factors, apart from the forecrop and time of analysis, comprised the way the post-harvest residue was handled: ploughing in the stubble, ploughing in the stubble and straw, ploughing in the stubble, straw and seed cake. The research demonstrated that the activity of dehydrogenases was the highest in soil with white mustard preceding winter wheat and the lowest in soil where spring oilseed rape was a forecrop. These enzymes were indirectly influenced by winter rape post-harvest residue. Dehydrogenases were stimulated by straw fertilization and inhibited by fertilization with cake. The activity of urease was the highest in soil in which winter rape was a forecrop and the lowest in soil where white mustard was sown before wheat. Straw fertilization did not have any biggest effect on the activity of urease, whereas the addition of cake to straw significantly inhibited the activity of this enzyme. The activity of alkaline phosphatase was most beneficially affected by winter rape as a forecrop; white mustard had a slighter effect and spring rape produced the weakest impact. Straw as well as straw and cake fertilization did not modify the activity of alkaline phosphatase but straw with cake stimulated the activity of acid phosphatase. The latter enzyme was most beneficially affected by white mustard as a forecrop.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.