In the presented analyses we propose a formal complement to a certain version of the semantics of possible worlds inspired by Leibniz’s ideas and provide an adequate logic of it. As the starting point we take the approach of Benson Mates (Leibniz on possible worlds). Mates refers to Leibniz’ philosophy, but also uses tools of contemporary semantics of possible worlds and elaborates on an original conception of predication due to which possible worlds can be identified with collections of certain concepts, and not individuals. We complete a fragmentary description given by Mates in order to analyze if his conception allows for the establishment of this specific idea of a possible world. Our first step is to define a notion of the individual concept and describe possible world semantics in which possible worlds consist of individual concepts of compossible individuals (s-worlds). Our second step is to choose some version of modal free logic with the identity (S5MFLID), which is complete in our reformulation of Mates’ semantics. The connections between standard interpretation of S5MFLID and semantics inspired by Mates show that our logic does not distinguish s-worlds from i-worlds – counterparts of s-worlds that are collections of individuals.
In this paper we investigate Boolean connexive logics in a language with modal operators: □, ◊. In such logics, negation, conjunction, and disjunction behave in a classical, Boolean way. Only implication is non-classical. We construct these logics by mixing relating semantics with possible worlds. This way, we obtain connexive counterparts of basic normal modal logics. However, most of their traditional axioms formulated in terms of modalities and implication do not hold anymore without additional constraints, since our implication is weaker than the material one. In the final section, we present a tableau approach to the discussed modal logics.
Przedmiotem prezentowanego artykułu jest spor o wartości logiczne kontrfaktycznych okresów warunkowych z niemożliwym poprzednikiem (tzw. kontrmożliwych okresów warunkowych). Zgodnie z rozpowszechnionymi analizami każdy taki okres warunkowy jest prawdziwy. Pogląd ten określany jest mianem ortodoksyjnego i przeciwstawiany jest mu pogląd nieortodoksyjny, który uznaje, że tylko niektóre spośród kontrmożliwych okresów warunkowych są prawdziwe, a inne są fałszywe. W jednym ze swoich ostatnich tekstów (Counterpossibles) Timothy Williamson argumentował na rzecz tezy, że konsekwencje poglądu nieortodoksyjnego są niespójne z motywacjami leżącymi u podstaw tego poglądu. Celem artykułu jest polemika z krytyką Williamsona oraz wskazanie na możliwość spójnego odczytania postulatów zwolenników stanowiska nieortodoksyjnego.
EN
According to the most popular (so-called “orthodox”) theories, counterfactuals with impossible antecedents are vacuously true. Critiques of this view argue that contrary to this, we tend to consider only some of them true and others to be false. In his recent paper (“Counterpossibles”) Timothy Williamson has ingeniously explained the motivations for the orthodox view and argued that although there are some heuristic reasons that may suggest the plausibility of the unorthodox view, they are fallible. The most important of Williamson’s arguments is that the unorthodox interpretation is inconsistent with the heuristic assumption that supposedly motivates this very view. The aim of this paper is to consider Williamson’s critique and to support the unorthodox approach towards counterpossibles. In order to do so, we argue in favour of the modified version of the heuristic assumption.
4
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Artykuł rozważa zasadność wykorzystania semantyk światów możliwych D. Lewisa do analizy przedmiotów fikcyjnych. Omówione zostają charakterystyczne cechy przedmiotów fikcyjnych: niezupełność ontologiczna, dwupoziomowość uposażenia, a także możliwość posiadania własności sprzecznych. Następnie analizuje się, czy w ramach semantyk światów możliwych można w adekwatny sposób ująć te wyróżnione cechy przedmiotów fikcyjnych. Dokonuje się też krótkiego porównania semantyk światów możliwych z systemami logik meinongowskich. Konkluzją tych rozważań jest, że semantyki światów możliwych można wykorzystywać do analiz przedmiotów fikcyjnych, chociaż lepiej sprawdzają się w tym logiki dedykowane, np. logiki meinongowskie. Należy jednak pamiętać o tym, że logiki meinongowskie pozwalają jedynie analizować przedmioty fikcyjne, natomiast gdy chcemy w ich ramach mówić o światach fikcyjnych, to musimy sięgnąć po semantyki światów możliwych. Tak więc pełne analizy fikcji – obejmujące przedmioty i światy fikcyjne – mogą zapewnić nam systemy odwołujące się zarówno do logik meinongowskich, jak i semantyk światów możliwych.
EN
This paper discusses the validity of David Lewis’s possible worlds semantics in the analysis of fictional objects. It points out the distinctive features of fictional objects: ontological incompleteness, double structure of predication and also the possibility of inconsistency. Subsequently, the possibility of speaking adequately about these properties using possible worlds semantics is examined. What follows is a brief comparison of possible worlds semantics with Meinongian logic. The conclusion is that although we can use possible worlds semantics to analyze fictional objects, Meinongian logic is a much more valid alternative. It must be stressed, however, that using Meinongian logic we can only analyze fictional objects, not fictional worlds. To analyze the latter, we have to use possible worlds semantics. Thus, a complete analysis of fiction, namely fictional objects and fictional worlds, needs both Meinongian logic and possible worlds semantics.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.