Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Synteza, właściwości i zastosowanie polilaktydu

100%

Żenkiewicz M. , Richert J.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2009

|

tom [R.] 15, nr 5

192-199

PL

W artykule przedstawiono krótki przegląd literatury z zakresu syntezy, właściwości i zastosowań polilaktydu (PLA). Podstawowym produktem służącym do polimeryzacji tego związku jest kwas mlekowy otrzymywany ze skrobi i cukrów, pochodzących ze źródeł odnawialnych. PLA, będący alifatycznym poliestrem biodegradowalnym i bioresorbowalnym, jest przedmiotem intensywnych badań, które są stymulowane szerokimi możliwościami zastosowań tego polimeru, głównie w przemyśle opakowaniowym i w medycynie. Postęp, jako dokonał się w ciągu ostatnich dwudziestu lat, a w tym opracowanie nowej metody polimeryzacji (ROP - polimeryzacja z otwarciem pierścienia laktydu), umożliwił opłacalną produkcję PLA o dużym ciężarze cząsteczkowym. Właściwości mechaniczne tego polimeru w znacznym stopniu zależą od stopnia krystaliczności i orientacji makrocząsteczek.

EN

A short literature review concerning synthesis, physicochemical properties and applications of poly(lactic acid) (PLA) is presented. The basic building block for PLA is lactic acid that can be made from renewable plant sources such as starch and sugar. PLA, the biodegradable and bioabsorbable aliphatic polyester, has been studied intensively for a number of possible applications, especially in packaging industry and in medicine. Over the last twenty years, the discovery of new polymerization routes (ROP - ring opening polymerization) allows the economical production of high molecular weight PLA. The mechanical properties of PLA can vary widely, depending on degree of crystallinity and orientation of macromolecules.

2

Radiacyjne sieciowanie polilaktydu

84%

Malinowski R. , Żenkiewicz M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2012

|

tom [R.] 18, nr 5

458-462

PL

W pracy przedstawiono wybrane zagadnienia sieciowania polimerów biodegradowalnych, a głównie polilaktydu (PLA). Przedstawiono niektóre sposoby sieciowania tworzyw polimerowych, efekty jakie towarzyszą temu procesowi, rodzaje promieniowania jonizującego, a także składniki dodatkowe stosowane podczas sieciowania fizycznego. Scharakteryzowano proces sieciowania radiacyjnego polilaktydu oraz przedstawiono i porównano mechanizm sieciowania fizycznego i chemicznego PLA. Stwierdzono, że polilaktyd można sieciować fizycznie, tj. pod wpływem promieniowania elektronowego i przy udziale małocząsteczkowych związków wielofunkcyjnych. Stwierdzono także, że napromienianie PLA wyłącznie za pomocą promieniowania powoduje jego degradację.

EN

Selected cross-linking problems of biodegradable polymers, especially PLA have been presented in this paper. Different methods of cross-linking procedure as well as some effects accompanying this action, kinds of radiation and additional components used for physical cross-linking have also been revealed. The cross-linking process by electron irradiation of PLA has thoroughly been described and physical and chemical PLA cross-linking methods have been compared. It has been stated that PLA can be cross-linked physically, i.e. by electron irradiation accompanied by low-molecular multi-functional compounds. The sole electron irradiation may cause PLA degradation.

3

Effects of blow molding ratio on mechanical properties of polylactide nanocomposite films

84%

Żenkiewicz M. , Richert J. , Różański A.

|

2010

|

tom T. 55, nr 11-12

869-876

EN

The results of the investigations of the effect of blow-up ratio of nanocomposite poly(lactic acid) (PLA) films on the mechanical properties determined under static tension are discussed. Investigated films contain additives in the form of a montmorillonite (MMT) nanofiller (LC sample) or MMT and poly(methyl methacrylate) (PMMA) as a modifier (LCM sample) or MMT and poly(ethylene glycol) (PEG) as a plasticizer (LCG sample). Using the X-ray diffraction (XRD) method, it was found that the screw shape of the co-rotating twin-screw extruder, applied to prepare a granulated nanocomposite, significantly influenced the dispersion of MMT within the PLA matrix. The PLA film containing the additives and subjected to a proper extrusion blow molding have better mechanical properties as compared to those of a neat PLA (L sample) film. These properties were found to be the best when the blow-up ratio (R) of the nanocomposite films was equal to 4. The images obtained by means of the transmission electron microscopy (TEM) confirmed that ordering of the MMT platelets within the PLA matrix occurred during the film blowing, which induced an improvement in the film mechanical properties. The presented results prove usefulness of the extrusion blow molding as a method of manufacturing nanocomposite films based on the PLA matrix.

PL

W artykule przedstawiono wyniki badań wpływu stopnia rozdmuchania nanokompozytowych folii polilaktydowych (PLA) na właściwości mechaniczne wyznaczane podczas próby statycznego rozciągania. Badane folie zawierały dodatki w postaci: nanonapełniacza montmorillonitowego (MMT) (próbka LC), MMT i modyfikatora, którym był poli(metakrylan metylu) (PMMA) (próbka LCM), MMT i poli(glikolu etylenowego) (PEG), spełniającego rolę plastyfikatora (próbka LCG) (tabela 1). Metodą dyfrakcji rentgenowskiej (XRD) stwierdzono istotny wpływ kształtu ślimaków wytłaczarki dwuślimakowej współbieżnej (rys. 1), stosowanych do wytworzenia granulatu nanokompozytowego, na rozproszenie MMT w osnowie PLA (rys. 2-4). Wykazano również, że folia PLA, zawierająca wymienione składniki dodatkowe i odpowiednio rozdmuchana podczas wytłaczania, ma właściwości mechaniczne znacznie lepsze niż folia PLA bez dodatków (próbka L) (rys. 5-7, tabela 2). W przypadku badanych folii nanokompozytowych właściwości mechaniczne były najlepsze, gdy stosowano stopień rozdmuchania R = 4 (tabela 3 i 4). Metodą transmisyjnej mikroskopii elektronowej (TEM) potwierdzono tezę, że podczas rozdmuchiwania folii następuje uporządkowanie ułożenia płytek MMT w osnowie PLA, co ma wpływ na poprawę jej właściwości mechanicznych (rys. 8 i 9). Wyniki przeprowadzonych badań potwierdziły przydatność wytłaczania z rozdmuchiwaniem, jako metody wytwarzania folii nanokompozytowych o osnowie z PLA, charakteryzujących się korzystnymi właściwościami mechanicznymi.

4

Wpływ kredy na właściwości mechaniczne i reologiczne kompozytów polilaktydowych

67%

Richert J.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2012

|

tom [R.] 18, nr 4

352-355

PL

W pracy przedstawiono wpływ kredy, na niektóre właściwości fizykochemiczne kompozytów polilaktydowych o różnej (od 5 do 50% wag.) zawartości tego napełniacza. Badania właściwości mechanicznych wykonano metodą statycznego rozciągania i metodą udarności według Charpy'ego, a właściwości przetwórcze badano za pomocą masowego wskaźnika szybkości płynięcia (MFR). Zaobserwowano spadek wytrzymałości na rozciąganie i naprężenia przy zerwaniu kompozytu zawierającego od 5% do 50% wag. kredy, wydłużenia względnego przy maksymalnym naprężeniu i przy zerwaniu, a także udarności. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem zawartości kredy w badanych kompozytach wzrasta współczynnik sprężystości wzdłużnej oraz masowy wskaźnik szybkości płynięcia. Ogólnie można stwierdzić, że kompozyty polilaktydowe z napełniaczem typu kreda, charakteryzują się o ok. 35% niższą ceną niż polilaktyd stanowiący ich osnowę.

EN

The influence of chalk on some physico-chemical properties of PLA composites of different contents of filler (from 5 to 50 wt.%) has been presented. The mechanical properties have been determined by tensile strength standard procedure and impact strength by Charpy. The rheological properties have been determined by melt flow ratio value (MFR). The decrease of tensile strength and tensile stress at break, relative elongation of maximal stress and at break as well as, impact strength by Charpy for composites containing from 5% to 50 wt.% of chalk has been observed. It has also been stated that with increasing chalk content the Young's modulus enhance and melt flow ratio value. Generally, one can state that PLA composites filled with powdered chalk have lower price by 35% than PLA matrix itself.

5

Wpływ chitozanu na wybrane właściwości kompozytów polilaktydowych

67%

Richert A. , Walczak M.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2012

|

tom [R.] 18, nr 4

348-351

PL

W pracy przedstawiono wpływ chitozanu, na wybrane właściwości kompozytów polilaktydowych o różnej (od 0,2 do 1,0% wag.) zawartości tej substancji. Badania właściwości mechanicznych wykonano metodą statycznego rozciągania i metodą udarności według Charpy'ego, właściwości przetwórcze badano za pomocą masowego wskaźnika szybkości płynięcia (MFR), a właściwości użytkowe za pomocą przenikalności pary wodnej. Zaobserwowano niewielki spadek wytrzymałości na rozciąganie, naprężenia przy zerwaniu, wydłużenia względnego przy maksymalnym naprężeniu i przy zerwaniu oraz udarności kompozytu zawierającego od 0,2% do 1,0% wag. chitozanu. Stwierdzono, że wraz ze wzrostem zawartości chitozanu w badanych kompozytach rośnie współczynnik sprężystości wzdłużnej, masowy wskaźnik szybkości płynięcia i przenikalność pary wodnej.

EN

The influence of chitosan on some mechanical properties of PLA composites of different contents of agent (from 0,2 to 1,0% wt.) has been presented. The mechanical properties have been determined by tensile strength standard procedure and impact strength by Charpy, the rheological properties have been determined by melt flow ratio value (MFR), useful properties by water vapor permeability. The slight decrease of tensile strength and tensile stress at break and impact strength by Charpy for composites containing from 0,2 to 1% wt. of chitosan has been observed. It has also been stated that with increasing chitosan content the Young's modulus enhances, decreases also of relative elongation of maximal stress and at break as well as melt flow ratio value and water vapor permeability.

6

Struktura i właściwości polilaktydu modyfikowanego ciekłymi poliglikolami o różnej strukturze blokowej

67%

Pluta M. , Piórkowska-Gałęska E.

Przetwórstwo Tworzyw

|

2012

|

tom [R.] 18, nr 3

275-275

PL

Przedstawiono możliwość kontrolowanej modyfikacji struktury i właściwości mechanicznych polilaktydu poprzez zmieszanie z kopolimerami glikolu propylenowego (PPG) i glikolu etylenowego (PEG). W badaniach stosowano polilaktyd PLA2002D (NatureWorks) i kopolimery blokowe o budowie PEG-b-PPG-b-PEG (BASF) dodawane w ilości od 5 do 10% wag. Masa molowa kopolimerów była w zakresie od 1100 to 4500 g/mol, przy udziale bloków PEG od 10 do 50% wag. Ustalono wpływ udziału i budowy modyfikatora na strukturę fazową mieszaniny, właściwości termiczne, właściwości mechaniczne w warunkach statycznych oraz dynamicznych. Mieszalność badanych kopolimerów z polilaktydem zależała od ich masy molowej oraz składu. Uzyskano poprawę ciągliwości i udarowej wytrzymałości na zerwanie [1, 2]. Najlepsze właściwości uzyskano przy częściowej mieszalności składników, z separacją frakcji modyfikatora w formie ciekłych wtrąceń o rozmiarach z zakresu 2-5 μm [2].

EN

Possibility to modify the structure and mechanical properties of polylactide by blending with propylene glycol (PPG) and ethylene glycol (PEG) copolymers has been shown. Polylactide PLA2002D (NatureWorks) was blended with 5 to 10 wt% of PEG-b-PPG-b-PEG block copolymers (BASF). Molar mass of the copolymers varied from 1100 to 4500 g/mol, while content of PEG blocks ranged from 10 up to 50 wt%. The influence of the modifier type content on the blend phase structure, thermal properties, mechanical behavior in static and dynamic conditions were determined. Miscibility of the used copolymers with polylactide depended on their molar mass and chemical composition. Ductility and impact resistance in tensile mode of the blends were considerably improved [1, 2]. The best performance was obtained in the case of partial component miscibility with separation of the modifier fraction in form of liquid inclusions with sizes in the range of 2-5 μm [2].

7

Solid-state polycondensation (SSP) as a method to obtain high molecular weight polymers. Part I. Parameters influencing the SSP process

67%

Steinborn-Rogulska I. , Rokicki G.

|

2013

|

tom T. 58, nr 1

3-13

EN

The paper is a literature review concerning the solid-state polycondensation (SSP) method. SSP is a competitive method of polymer synthesis to conventional melt polycondensation. The molecular weight of polymers obtained according to this method is exceptionally high and the polymer properties are also improved. In most cases the starting materials for SSP are in the form of flakes or powder. The process involves heating of the starting materials at the temperature between the glass transition temperature (Tg) and melting temperature of partially crystalline prepolymer (Tm). The reaction leading to an increase of molecular weight occurs between the chains terminal groups in the amorphous phase of semicrystalline polymer. The reaction equilibrium is shifted in favor of the formation of polymer due to by-products removing from the reaction system by inert gas flow or under vacuum. Due to the use of lower temperature than that usually applied in melt polycondensation, side reactions and thermal degradation of the product are limited. In addition, the process does not require complicated equipment and is environmentally friendly because no organic solvents are used. However, when the polymer contains larger amounts of by-products or a small extent of crystalline phase, sticking of the polymer particles can take place. In this case, the reaction proceeds not in solid but in melt phase, the contribution of the reactions between the terminal functional groups and the reactive groups of the middle part of polymer chains is much higher, which leads to higher degree of dispersity, but not to an increase in the polymer molecular weight. This paper presents the fundamentals of the SSP process and its advantages in comparison with other polycondensation methods. The kind of polymers that can be obtained with this method is described. In addition, the factors influencing the process and the properties of final products are discussed.

PL

Artykuł stanowi przegląd literatury dotyczący polikondensacji w stanie stałym (SSP). SSP jest konkurencyjną metodą syntezy w stosunku do tradycyjnej polikondensacji w stopie. Za jej pomocą można otrzymywać polimery o dużym ciężarze cząsteczkowym, a co za tym idzie, o konkurencyjnych właściwościach. Synteza polega na ogrzewaniu wcześniej otrzymanego, rozdrobnionego i poddanego procesowi krystalizacji, prepolimeru w temperaturze pomiędzy temperaturą zeszklenia (Tg) a temperaturą topnienia częściowo krystalicznego polimeru (Tm). Proces odbywa się w atmosferze przepływającego gazu obojętnego, bądź pod obniżonym ciśnieniem. Zastosowanie obniżonej temperatury, w stosunku do stosowanej w metodzie polikondensacji w stopie, ogranicza udział zarówno reakcji ubocznych, jak i termicznej degradacji produktu. Poza tym proces ten nie wymaga skomplikowanej aparatury, a ze względu na niestosowanie rozpuszczalników organicznych jest przyjazny dla środowiska. Jednakże podczas prowadzenia procesu (na skutek obecności wilgoci, małocząsteczkowych produktów ubocznych lub małego udziału fazy krystalicznej) może dochodzić do sklejania się cząstek polimeru. Wtedy reakcja przebiega już nie w stanie stałym, lecz w stopie i zwiększa się udział reakcji z udziałem wiązań ze środkowych części łańcuchów, co nie prowadzi do wzrostu ciężaru cząsteczkowego, a jedynie do redystrybucji długości łańcuchów. W niniejszej pracy przedstawiono podstawy procesu SSP i jego zalety w porównaniu z innymi metodami prowadzenia polikondensacji. Opisano, jakiego typu polimery można otrzymywać tą metodą. Poza tym wyjaśniono, jakie czynniki mają wpływ na przebieg procesu, ciężar cząsteczkowy i właściwości produktów końcowych.