W artykule podjęto próbę przemyślenia relacji Adama Mickiewicza z Weltliteratur i wykazano, które konteksty dotyczące idei sformułowanej po raz pierwszy przez Johanna Wolfganga Goethego odgrywały szczególną rolę w twórczości polskiego romantyka. Na przykładzie „Prelekcji paryskich”, zwłaszcza pięciu pierwszych wykładów, przyjrzano się temu, w jaki sposób Mickiewicz posługiwał się literaturą światową, i omówiono kontekst toczących się debat słowianoznawczych.
EN
The author of the paper attempts to reconsider the relations between Adam Mickiewicz and Weltliteratur and discloses the factors referring to the idea, formulated for the first time by Johann Wolfgang Goethe, that played special function in the Polish poet’s output. As based on Paris lectures, particularly the first five of them, the author insights into the way in which Mickiewicz takes advantage of world literature and discusses the context of Slavonic studies debate that took place at that time.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.