Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Polityka makroostrożnościowa jako instrument ograniczania wykorzystywania przez banki krótkoterminowego finansowania hurtowego

100%

Sławiński A. , Tymoczko D.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

tom 2

|

nr 1

541-565

PL

Referat analizuje rolę polityki makroostrożnościowej jako instrumentu ograniczania wykorzystywania przez banki krótkoterminowych pożyczek międzybankowych jako źródła finansowania ich aktywów. W literaturze ukształtował się konsensus, że wprawdzie polityka makroostrożnościowa może zwiększać skuteczność i zmniejszać koszty kontrolowania tempa wzrostu akcji kredytowej, to jednak sama polityka stopy procentowej może być efektywnym instrumentem zapobiegania niestabilnym boomom kredytowym. W naszym referacie wskazujemy, że polityka stopy procentowej nie jest jednak wystarczającym instrumentem powstrzymywania nadmiernego wykorzystywania przez banki krótkoterminowych pożyczek międzybankowych. Jest tak dlatego, że są one wykorzystywane do finansowania nie tylko akcji kredytowej, ale także portfeli tradingowych banków, których zyskowność jest sztucznie zwiększana w wyniku stosowania dużych dźwigni i możliwości zaciągania przez banki zbyt duże, by upaść sztucznie nisko oprocentowanych pożyczek. W takiej sytuacji wykorzystywanie samych tylko podwyżek stóp procentowych, jako instrumentu ograniczenia wykorzystywania przez banki krótkoterminowego finansowania hurtowego, mogłoby narażać banki na straty bilansowe w wyniku spadku cen obligacji znajdujących się w ich portfelach tradingowych. Niezbędnym zatem elementem polityki ograniczania wykorzystywania przez banki krótkoter-minowego finansowania hurtowego, jako źródła finansowania ich aktywów, powinno być stosowanie instrumentów polityki makroostrożnościowej, w tym między innymi limitów nakładanych na wielkość stosowanych przez banki dźwigni, zwiększanie wagi ryzyka dla portfeli tradingowych oraz stosowanie 100% pułapu dla relacji kredytów do depozytów gospodarstw domowych i przedsiębiorstw. Najlepszym zaś rozwiązaniem byłby podział banków zbyt dużych, by upaść na komercyjne i inwestycyjne, ponieważ wyeliminowałoby to możliwość korzystania przez wielkie globalne banki z subsydium w postaci dostępu do sztucznie taniego finansowania, będącego efektem implikowanej gwarancji wymuszonej pośrednio na podatnikach.

2

Rola banku centralnego w nadzorze makroostrożnościowym

80%

Przybylska-Kapuścińska W. , Szyszko M.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

tom 2

|

nr 1

492-502

PL

W artykule przedstawiono problem scedowania nadzoru makroostrożnościowego w ręce banku centralnego. Konstrukcja nadzoru systemowego jest wyzwaniem pokryzysowej rzeczywistości gospodarczej. Bank centralny pełnić ma w nim wiodącą rolę przy zachowaniu podstawowego mandatu. Celem artykułu jest analiza roli banku centralnego w nadzorze systemowym oraz wybranych związków między polityką monetarną a makroostrożnościową. W pierwszej części opracowania przedstawiono umiejscowienie stabilności finan-sowej w systemie celów banku centralnego przed i po kryzysie. Przytoczono argumenty za obarczeniem banku centralnego dodatkowym celem wskazując na ich niejednoznaczność. W drugiej części opracowania przedstawiono skorelowany model polityk: pieniężnej i makroostrożnościowej. Przedyskutowano również sprawę rozszerzenia funkcji reakcji banku centralnego wobec realizacji nowego celu oraz kwestie związane w wykorzystaniem stopy procentowej jako instrumentu polityki stabilności finansowej. Tłem do tych rozważań jest nakreślenie różnic między polityką monetarną i polityką makroostrożnościową. Ze względu na brak szczegółowych rozwiązań opisujących ramy nadzoru makroostrożnościowego, zarysowane problemy nie doczekały się dotychczas konkretnych odpowiedzi. Dominujące jest jednak przekonanie, że obie polityki można scedować na bank centralny, a ich rezultatem będzie wygładzanie cykliczności wahań w gospodarce przez realizację celu inflacyjnego i wspieranie stabilności finansowej.

3

Działania stabilizacyjne w obszarze bankowym w Unii Europejskiej

80%

Alińska A. , Wasiak K.

Zarządzanie i Finanse

|

2013

|

tom 2

|

nr 1

7--17

PL

Kryzys, z którym od kilku lat mamy do czynienia na globalnym rynku finan-sowym, wymaga podjęcia coraz to bardziej radykalnych działań, które służyć mają przywróceniu długoterminowej i wieloaspektowej stabilności w sektorze bankowym. Skala obecnego kryzysu w obszarze działalności banków i jego skutki osiągnęły takie rozmiary, że działania stabilizacyjne powinny być reali-zowane zarówno na poziomie globalnym, kontynentalnym, jak i krajowym. W publikacji zaprezentowano przegląd najważniejszych działań stabilizacyjnych, jakie zostały podjęte w sektorze bankowym na terenie Unii Europejskiej w od-powiedzi na wyzwania i zagrożenia wynikające ze skutków obecnego kryzysu. Omówione zostały zagadnienia związane z tworzeniem i organizacją unii ban-kowej, nadzoru makroostrożnosciowego oraz kontrolowanej upadłości banków. Szczególna rola w tworzeniu nowej architektury z zakresu utrzymania stabilności finansowej w Europie przypada instytucjom sieci bezpieczeństwa finansowego w krajach członkowskich UE, jak i władzom unijnym.

4

Ewolucja pozycji Narodowego Banku Polskiego w polityce makroostrożnościowej

60%

Kraś I.

|

tom 38

|

nr 2

127-137

PL

Artykuł poświęcony jest pozycji Narodowego Banku Polskiego w nadzorze makroostrożnościowym. Pierwotnie za nadzór makroostrożnościowy w Polsce miała odpowiadać Rada Ryzyka Systemowego, w której próbowano zagwarantować wiodącą rolę NBP z różnym nasileniem. Ostatecznie za realizację nadzoru makroostrożnościowego i zarządzanie kryzysowe odpowiada Komitet Stabilności Finansowej. Takie rozwiązanie osłabia wiodącą rolę NBP w nadzorze makroostrożnościowym.

EN

The aim of the article is to focus on the position of the National Bank of Poland in the macroprudential oversight. In the beginning, macro-prudential oversight in Poland rested with the European Systematic Risk Board, in which the leading role was to be guaranteed for the National Bank of Poland with varying intensity. Eventually, the responsibility for macro-prudential oversight and crisis management falls on the Committee of Financial Stability. This solution weakens the role of the National Bank of Poland in the macro-prudential oversight.

5

Makroostrożnościowy wymiar regulacji CRDIV/CRR

60%

Dobrzańska A.

|

nr 1(58)

7-45

EN

Macroprudential policy, initially a very general idea, has entered the operationalization stage. European regulations (so called CRDIV/CRR package) based on the international recommendations introduce a number of macroprudential tools. Furthermore, at the institutional level specially dedicated authorities responsible for conducting macroprudential policy have been established. The aim of this paper is to present the current institutional arrangements as well as regulations concerning macroprudential policy in the European Union. The theoretical deliberations have been supplemented by an analysis of macroprudential tools notified so far at the European level. The article includes also proposals of necessary changes in regulations which would increase the flexibility of applying macroprudential tools.

6

Zjawisko nadmiernej procykliczności sektora finansowego z perspektywy polityki makroostrożnościowej – źródła, metody ograniczania i ich rudymentarne słabości

60%

Olszak M.

Problemy Zarządzania

|

2015

|

nr 3/2015 (55), t.2

72-96

PL

W artykule przedstawiono wyjaśnienia zjawiska procykliczności działalności depozytowo-kredytowej na gruncie teorii zawodności mechanizmu rynkowego oraz na gruncie finansów behawioralnych. Wskazano, że wśród takich głównych zakłóceń znajdują się: efekty zewnętrzne związane ze strategicznymi komplementarnościami, z masową sprzedażą aktywów oraz z powiązaniami (i prowadzące do zjawiska zarażania). Zakłócenia mechanizmu rynkowego zakorzenione w teorii ekonomii klasycznej nie dają pełnego obrazu procykliczności działalności depozytowo-kredytowej. Aby ją lepiej zrozumieć, należy odwołać się do osiągnięć finansów behawioralnych. Analizie poddano również podstawowe antycykliczne instrumenty polityki makroostrożnościowej oraz mechanizm transmisji tych instrumentów w obszarze oddziaływania na cykl kredytowy i odporność sektora finansowego oraz określono również czynniki, które mogą ograniczać skuteczność i efektywność tych instrumentów.

EN

This article presents explanations of the procyclicality phenonomenon with the application of the theory of market failures and behavioral finance. This analysis shows that the most important failures include: externalities of strategic complementarities (the classical herding phenomenon), fire sale externalities (i.e. asset prices spirals); network externalities (i.e. contagion risk). The theory of market failures does not say the whole story about the procyclicality phenomenon. To get a fuller picture of procyclicality one has to resort to behavioral finance, i.e. availability heuristics and threshold heuristics. The analysis also focuses on macroprudential instruments in their potential to affect financial cycle and soundness of financial sector. The article aims also to identify basic limitation of macroprudential policy instruments.

7

Polityka makroostrożnościowa czy nadzór makroostrożnościowy?

60%

Ochwat M.

|

nr 3

43-64

EN

Stabilization of the financial system and counteracting economic crises are among the pressing challenges and public authority tests. In recent years, in many rankings, it was possible to see that the institutional paths of the new "macroprudential perspective", which in the letters to the supplements to date, cover the entire financial system. Simultaneously, a new conceptual network has emerged, which seems to ignore the existing terminological conventions. In particular, the term "supervision" is misused instead of "policy" or is sometimes used synonymously. The thesis also applies to EU legal and national law (e.g., in Poland) and the nomenclature used in the literature, where there is no in-depth, interdisciplinary analysis in this area and comparative summaries of the terms used. Therefore, the purpose of this paper is to systematize the most important terms used in the area of financial stability and to clarify their meaning by indicating the correct conceptual designations.

PL

Stabilizacja systemu finansowego i przeciwdziałanie kryzysom gospodarczym są współcześnie jednymi z najważniejszych wyzwań i obszarów aktywności władzy publicznej. Na przestrzeni ostatnich lat, w wielu państwach można było zaobserwować procesy instytucjonalizacji nowej „perspektywy makroostrożnościowej”, która w przeciwieństwie do dotychczasowych rozwiązań obejmuje cały system finansowy. Równocześnie powstała pewna nowa siatka pojęciowa, która jednak zdaje się ignorować dotychczasowe konwencje terminologiczne. W szczególności błędnie używa się pojęcia „nadzór” zamiast „polityka” lub niekiedy pojęcia te traktuje się jako synonimy. Teza ta dotyczy zarówno aktów prawnych UE, jak i prawa krajowego (np. w Polsce), a także nazewnictwa stosowanego w literaturze, gdzie brakuje pogłębionej, interdyscyplinarnej analizy w tym zakresie, jak również zestawień porównawczych pozwalających uporządkować używane pojęcia. Dlatego celem tego opracowania jest usystematyzowanie najważniejszych terminów stosowanych w obszarze stabilności finansowej oraz doprecyzowanie ich znaczenia poprzez wskazanie właściwych desygnatów pojęciowych.

8

Macroprudential and Monetary Policy Rules in a Model with Collateral Constraints

60%

Żoch P.

|

nr 2

43-69

PL

Porównujemy dobrobyt i makroekonomiczne skutki polityki pieniężnej i makroostrożnościowej, w szczególności opartej na wskaźniku LTV (loan-to-value). Budujemy model DSGE z ograniczeniami zastawowymi i dwoma typami agentów. Za jego pomocną badamy siedem reguł polityki reagujących na stopę wzrostu kredytu i fluktuacje cen zastawu. Pokazujemy, że reguła polityki pieniężnej, która stabilizuje ceny zastawu, skutkuje najwyższym poziomem dobrobytu, a także pozwala stabilizować produkt i inflację. Polityka makroostrożnościowa używająca wskaźnika LTV jest niemal zawsze zdominowana przez politykę stopy procentowej pod względem wariancji produktu i inflacji. W przypadku niemożliwości zastosowania reguł polityki pieniężnej oddzielna polityka makroostrożnościowa pozwala osiągnąć pewne korzyści w zakresie dobrobytu, ale nie są one znaczne.

EN

We compare the welfare and macroeconomic effects of monetary policy and macroprudential policy, in particular one targeting the loan-to-value (LTV) ratio. We develop a dynamic stochastic general equilibrium (DSGE) model with collateral constraints and two types of agents. In this set-up, we study seven potential policy rules responding to credit growth and fluctuations in the prices of collateral. We show that monetary policy responding to deviations in collateral prices from their steady-state value results in the highest level of social welfare. It is also useful in stabilising output and inflation. A macroprudential policy using the LTV ratio as the instrument is dominated in terms of output and inflation stability by interest rate rules. If interest rate rules are not available, the LTV ratio can be used to improve welfare, but the gains are small.

9

Institutional Arrangement for Macroproprudential Policy – On Differences Across the EU Countries

57%

Matysek-Jędrych A.

|

nr 2

37-49

PL

Rośnie konsensus zarówno w gronie ekonomistów, jak i polityków, w odniesieniu do oceny funkcjonowania sieci bezpieczeństwa finansowego w okresie poprzedzającym wybuch Globalnego Kryzysu Finansowego. Większość badaczy zgadza się co do kwestii brakującego elementu tej sieci, którym jest makroostrożnościowa orientacja w sprawowaniu nadzoru finansowego. Stąd przedmiotem niniejszego artykułu jest polityka makroostrożnościowa, w szczególności zaś wymiar instytucjonalny tej polityki. Głównym celem artykułu jest identyfikacja i ocena – na podstawie przeprowadzonych studiów porównawczych na próbie krajów Unii Europejskiej – istniejących praktyk i kierunku rozwoju kształtu instytucjonalnego polityki makroostrożnościowej. W artykule wykorzystano zarówno aktualne, choć ograniczone ilościowo, rozważania natury teoretycznej, jak i wyniki przeprowadzonych badań empirycznych w odniesieniu do przyjętej struktury instytucjonalnej polityki makroostrożnościowej. W efekcie przeprowadzonego badania, zaproponowano zagregowaną miarę, pozwalającą na ocenę przyjętych rozwiązań instytucjonalnych w krajach UE (łącznie zidentyfikowano i oceniono 23 kryteria, będące podstawą porównania rozwiązań w zakresie odpowiedzialności demokratycznej, przejrzystości, stopnia koordynacji, jak i samej konstrukcji instytucji odpowiedzialnej za politykę makroostrożnościową). Analiza porównawcza wartości mierników cząstkowych była podstawą weryfikacji zaproponowanych w artykule hipotez i stanowi empiryczną prezentację różnic w funkcjonowaniu reżimów instytucjonalnych polityki makroostrożnościowej w krajach UE. Wnioski zaprezentowane w artykule stanowią przyczynek do oceny tendencji w zakresie jakościowych aspektów polityki makroostrożnościowej (przejrzystości i odpowiedzialności demokratycznej) i skali zróżnicowania rozwiązań instytucjonalnych tejże polityki w krajach Unii Europejskiej, w szczególności w odniesieniu do pozycji banku centralnego oraz stopnia sformalizowania przyjętych rozwiązań instytucjonalnych.

EN

There is a growing consensus among both economists‑academics and policymakers that there was at least one missing element of the financial safety net during the Global Financial Crisis. This element, which will probably improve financial stability (or protect against financial instability), is the macroprudential orientation in regulatory and supervisory frameworks. The main scope of the paper is the institutional dimensions of macroprudential policy. The principal purpose of the paper is to identify and assess, on a comparative, cross‑EU‑country basis, existing practices and developments in structuring a new dimension of the financial stability policy, i.e., a macroprudential one. The paper builds on existing theoretical considerations and the author’s own empirical survey of country practices in applying a macroprudential framework. A comparative, cross‑country analysis and a comparison of different sub‑indices and overall index values are the basis for verifying hypotheses and empirically disentangling the institutional differences between macroprudential policy regimes in European Union countries. The paper sheds light on recent trends in macroprudential policy governance and qualitative aspects (democratic accountability and transparency), with special attention to the position of a central bank across the European Union countries. The conducted research is a basis for constructing ratings of macroprudential authority accountability and transparency across the EU countries, which gives an indication of the overall quality of the institutional arrangements.

10

Macroprudential capital requirements in the European Union during the COVID-19 crisis

51%

Czaplicki M.

Bezpieczny Bank

|

2021

|

tom 85

|

nr 4

7-35

PL

Artykuł poświęcony jest polityce makroostrożnościowej w gospodarkach Unii Europejskiej w okresie pandemii Covid-19, od końca 2019 roku do połowy 2021. Głównym celem analizy było porównanie zmian restrykcyjności wymogów makroostrożnościowych (buforów kapitałowych) z wykorzystaniem różnych miar restrykcyjności (wymóg kapitałowy, nadwyżkowy bufor kapitałowy, potencjał do ekspansji kredytowej). Stosując metody ilościowej i jakościowej analizy danych zidentyfikowano główne przyczyny zmian restrykcyjności polityki makroostrożnościowej, wykazując że jej ograniczenie wynikało w większej mierze z dążenia do odbudowy pozycji kapitałowej banków niż z obniżenia wymogu regulacyjnego. Analiza pokazała ponadto, że spośród badanych państw wymogi kapitałowe dla banków w Polsce w trakcie pandemii zostały poluzowane najbardziej.

EN

The article tackles the issue of macroprudential policy in the European Union during the Covid-19 pandemic, from the end of 2019 to mid-2021. The main purpose of the analysis was to compare changes in the restrictiveness of macroprudential requirements (capital buffers) using various restrictiveness measures (capital requirement, excess capital buffer, bank lending capacity). Using quantitative and qualitative data analysis, the main reasons for changes in the restrictiveness of macroprudential policy have been identified. It has been shown that the reduction of the regulatory stringency resulted to a bigger extent from improved capital position of banks than from a lower capital requirement. The analysis has also indicated that among the EU countries, capital requirements for banks in Poland were loosened the most during the pandemic.

11

Polityka makroostrożnościowa w czasie pandemii

51%

Dobrzańska A.

|

nr 4

136-156

EN

The outbreak of the COVID-19 pandemic undoubtedly constitutes a systemic event. Although its origins are not of financial nature, it has impact on the functioning of the financial system. That is why macroprudential authorities have undertook emergency actions already at the initial stage of the crisis. The aim of this article is to present and provide preliminary evaluation of the macroprudential actions taken by the European macroprudential authorities with respect to both banking and non-banking entities within the financial sector. The crisis, caused by the COVID-19 pandemic constitutes a first important test, after the global financial crisis for the effectiveness of macroprudential policy. The overview of macroprudential actions taken in response to the pandemic suggests that capital buffers, and countercyclical buffer in particular, are crucial macroprudential policy tools.

PL

Wybuch pandemii COVID-19 i jego konsekwencje ekonomiczne są wydarzeniem o charakterze systemowym. O ile nie jest to jednak zdarzenie natury finansowej, to ma wpływ na la funkcjonowania systemu finansowego. Stąd też, organy makroostrożnościowe już w początkowym etapie kryzysu podjęły zdecydowane działania ograniczające jego negatywne skutki. Celem niniejszego artykułu jest charakterystyka i wstępna ocena przedsięwzięć makroostrożnościowych podjętych przez europejskie organy makroostrożnościowe zarówno w odniesieniu do sektora bankowego, jak i niebankowych podmiotów sektora finansowego. Kryzys wywołany pandemią COVID-19 stanowi pierwszy ważny test skuteczności polityki makroostrożnościowej po globalnym kryzysie finansowym. Przegląd działań makroostrożnościowych pojętych w reakcji na kryzys pandemiczny wskazuje na kluczową rolę buforów kapitałowych, w tym w szczególności bufora antycyklicznego.

12

Zmiana restrykcyjności regulacji makroostrożnościowych w czasie pandemii COVID-19. Przykład wymogów kapitałowych dla banków w strefie euro

51%

Czaplicki M.

Studia i Prace Kolegium Zarządzania i Finansów

|

2021

|

nr 182

31-43

EN

The article discusses the findings of the study that explored changes in the restrictiveness of the macroprudential policy in the euro area economies during the Covid-19 pandemic. The paper aims to show how and why the restrictiveness of macroprudential capital requirements in the Eurozone evolved between late 2019 and mid-2021. Qualitative and quantitative data analyses have shown that the relaxation of capital requirements for the banks was largely due to the fact that they managed to restore their capital and liquidity positions (higher capital adequacy ratio as a result of higher equity) rather than the lowering of a regulatory requirement. It was also demonstrated that (in principle) even when requirements for individual institutions are lowered (i.e., macroprudential policy is relaxed from the micro perspective), the overall policy in the country may, paradoxically, become more restrictive as it was the case in Portugal.

PL

Artykuł prezentuje wyniki badania zmian restrykcyjności polityki makroostrożnościowej w gospodarkach strefy euro w trakcie pandemii koronawirusa. Artykuł ma na celu przedstawienie zmian restrykcyjności makroostrożnościowych wymogów kapitałowych w strefie euro w okresie od końca 2019 r. do połowy 2021 r. oraz wskazanie ich przyczyn. Wykorzystując jakościową i ilościową analizę danych, wykazano, że spadek restrykcyjności wymogów kapitałowych banków wynikał w większej mierze z odbudowy pozycji kapitałowej (wzrostu współczynnika adekwatności kapitałowej, m.in. na skutek zwiększenia wielkości funduszy własnych) niż z obniżenia wymogu regulacyjnego. Pokazano także, że nawet przy obniżkach wymogów dla pojedynczych instytucji (czyli poluzowaniu polityki makroostrożnościowej z perspektywy mikro), ogólnokrajowa polityka może stać się, paradoksalnie, bardziej restrykcyjna, co miało miejsce w Portugalii.

13

Polityka makroostrożnościowa i bank centralny – małżeństwo z rozsądku?

51%

Matysek-Jędrych A.

|

nr 7

225-236; 218-228

PL

Globalny kryzys finansowy wymusił redefinicję rozwiązań instytucjonalnych sieci bezpieczeństwa finansowego. Jedną z najszybciej wprowadzanych zmian jest korekta optyki nadzorczej z mikro na makroostrożnościową i uznanie banku centralnego za instytucję właściwą dla sprawowania tego nadzoru. Głównym celem artykułu jest analiza i ocena kwestii lokalizacji kompetencji w zakresie polityki makroostrożnościowej w banku centralnym. Cel ten realizowano na dwóch płaszczyznach. Po pierwsze, dokonano przeglądu argumentów za i przeciw lokalizacji polityki makroostrożnościowej w banku centralnym na gruncie teorii. Po drugie, dokonano prezentacji danych empirycznych o charakterze jakościowym, w których z identyfikowano dominujące w krajach wysoko rozwiniętych rozwiązania instytucjonalne w odniesieniu do kompetencji nadzorczych w wymiarze makroostrożnościowym.

EN

The Global financial crisis caused a redefinition of the institutional arrangements of the financial safety net. One of the most popular changes was the correction of financial supervision optics, from microprudential to macroprudential and the selection of the central bank as a proper institution to perform the role of a systemic financial supervisor. The main objective of this article is to analyze and critically assess the central bank’s competences over macroprudential policies. This study was carried out in two aspects. Firstly, theoretical considerations showing pros and cons were analyzed. Secondly, the results of empirical qualitative research were presented. The main aim of that research was to identify tendencies in highly-developed countries in relation to the location and character of macroprudential policy competences.

14

Kolegialne organy makroostrożnościowe w UE – analiza rozwiązań instytucjonalnych

51%

Dobrzańska A.

|

nr 1

52-68

PL

Kolegialne organy makroostrożnościowe stanowią jeden z modeli instytucjonalnej organizacji polityki makroostrożnościowej. W Unii Europejskiej jest to rozwiązanie równie popularne, jak powierzenie polityki makroostrożnościowej wyłącznie bankowi centralnemu. Niemniej jednak ze względu na zróżnicowaną konstrukcję krajowej sieci bezpieczeństwa finansowego, kolegialne organy makroostrożnościowe także przyjmują różne formuły. W niniejszym artykule dokonano pogłębionej analizy 12 komitetów makroostrożnościowych występujących w krajach unijnych. Komitety takie stanowią dobry przykład współpracy instytucji sieci bezpieczeństwa finansowego na rzecz zapewnienia stabilnego i bezpiecznego systemu finansowego. Poszczególne instytucje łączą swoje zasoby, wiedzę, ekspertyzę i doświadczenie z różnych dziedzin i obszarów, co pozwala na lepszą identyfikację zagrożeń dla stabilności finansowej oraz podjęcie odpowiedniej reakcji. W artykule wskazano zarówno zalety, jak i słabości tego modelu instytucjonalnego.

EN

Macroprudential committees constitute one of the possible institutional models used in conducting macroprudential policy. In the European Union they are as popular as another solution which consists of conferring macroprudential policy on a central bank. Nevertheless, as domestic financial safety net arrangements differ across countries, so do the macroprudential committees. The article presents an in-depth analysis of 12 macroprudential committees functioning in the EU countries. These committees are good examples of cooperation between financial safety net institutions aiming at ensuring stable and safe financial system. These institutions pool their resources, knowledge, expertise and experience from different areas which allows for better identification of threats to financial stability and appropriate reaction. The article identities both advantages and weaknesses of this institutional model.

15

Zapobieganie wystąpienia kryzysu finansowego według zaleceń organów Unii Europejskiej

51%

Noga M. , Gulba I.

|

2018

|

nr 1(47)

123-139

PL

Ostatni światowy kryzys gospodarczy pokazał z jednej strony niekonsekwencje w realizacji polityki mikroostrożnościowej przez instytucje kredytowe i firmy inwestycyjne w UE i poza UE, a z drugiej strony brak regulacji w zakresie polityki makroostrożnościowej. Dopiero w 2013 roku podjęto decyzje w tej sprawie w pakiecie Capital Requirements Directive IV i Capital Requirement Regulation. W artykule weryfikuje się hipotezę badawczą głoszącą, że zapobieganie wystąpienia kryzysu finansowego zależy od właściwej konstrukcji i konsekwentnej realizacji w praktyce w ramach instytucjonalnego zarządzania ryzykiem systemowym w UE polityki mikroostrożnościowej i makroostrożnościowej. Weryfikacja tej hipotezy została przeprowadzona za pomocą metod analizy statystycznej danych wtórnych, publikowanych przez Komisję Europejską i za pomocą analizy wymogów ostrożnościowych dla instytucji kredytowych i firm inwestycyjnych zawartych w dyrektywach unijnych. Hipoteza badawcza została zweryfikowana pozytywnie.

EN

The latest global economic crisis showed inconsistencies in the implementation of micro-prudential policy by credit institutions and investment firms in the EU and outside it on the one hand, and on the other hand the lack of regulation in the field of macro-prudential policy. It was only in 2013 that decisions were made in the Capital Requirements Directive IV and Capital Requirement Regulation package. In the article, we verify the research hypothesis that the prevention of the financial crisis depends on the proper construction and consistent implementation in practice of micro-prudential and macro-prudential policy as part of institutional systemic risk management in the European Union. The verification of this hypothesis was carried out using methods of statistical analysis of secondary data, published by the European Commission and through the analysis of prudential requirements for credit institutions and investment firms included in the EU directives. The research hypothesis was confirmed.

16

Housing prices during the COVID-19 pandemic: insights from Sweden

41%

André C. , Chalaux T.

|

nr 1

137-154

PL

Pandemia COVID-19 wywołała poważną globalną recesję gospodarczą, na którą decydenci na całym świecie zareagowali, udzielając ogromnego wsparcia fiskalnego i monetarnego. Podczas gdy ceny mieszkań zazwyczaj spadają w okresach spowolnienia gospodarczego, w czasie pandemii wzrosły we wszystkich krajach OECD. Przyczyniło się do tego wiele czynników, w tym ekspansywna polityka pieniężna, zniesienie niektórych ograniczeń makroostrożnościowych oraz zmiana preferencji mieszkaniowych. W niniejszym opracowaniu wykorzystano dane miesięczne do zbadania zachowania rzeczywistych cen domów i mieszkań w czasie pandemii w Szwecji, na poziomie krajowym i w trzech największych miastach. Podczas gdy model zawierający typowe determinanty cen mieszkań śledzi zmiany cen na długo przed pandemią, to w okresie pandemii zaniża on ceny domów i generalnie zawyża ceny mieszkań. Sugeruje to przesunięcie preferencji z mieszkań w kierunku domów, co jest zgodne z ustaleniami z najnowszej literatury dotyczącej innych krajów. Szacuje się, że wprowadzenie wymogów dotyczących amortyzacji kredytów hipotecznych w latach 2016 i 2018 obniżyło ceny mieszkań. Wydaje się jednak, że ich zniesienie w czasie pandemii miało stosunkowo niewielki wpływ na ceny mieszkań.

EN

The COVID-19 pandemic triggered a major global economic recession, to which policymakers around the world responded with massive fiscal and monetary support. While housing prices generally fall during economic downturns, they have risen during the pandemic in all OECD countries. A number of factors may have contributed, including expansionary monetary policy, the lifting of some macro-prudential constraints and a shift in housing preferences. This paper uses monthly data to examine the behaviour of real house and flat prices during the pandemic in Sweden, at the national level and in the three biggest cities. While a model containing usual determinants of housing prices tracked price developments well before the pandemic, it underestimates house prices and generally overestimates flat prices in the pandemic period. This suggests a preference shift from flats towards houses, which is consistent with findings from the recent literature on other countries. The introduction of mortgage amortisation requirements in 2016 and 2018 is estimated to have lowered housing prices. However, their lifting during the pandemic seems to have had a relatively minor effect on housing prices.