Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Institution of Impeachment (Juicio Político) in selected states of Latin America

100%

Składowska J.

|

2018

|

tom 2018(4)

179-196

EN

Celem artykułu jest analiza instytucji juicio político (impeachment) w latynoamerykańskim systemie prezydenckim, na przykładzie rozwiązań przyjętych w Argentynie, Brazylii, Hondurasie i Paragwaju. Hipoteza badawcza zakłada, że w Ameryce Łacińskiej impeachment przestaje pełnić funkcję jedynie kontrolną, a staje się narzędziem do rozwiązywania kryzysów politycznych w drodze „legislacyjnego” zamachu stanu. Autorka poszuka odpowiedzi na następujące pytania: 1) jaki jest charakter prawny latynoamerykańskiego impeachmentu? 2) co sprawia, że w badanym regionie sięga się po niego znacznie częściej niż w Stanach Zjednoczonych czy w państwach europejskich 3) dlaczego stał się on alternatywą dla innych metod rozwiązywania kryzysów politycznych? Autorka sięgnie po metodę instytucjonalno-prawną oraz komparatystyczną.

2

Kilka uwag na temat warunków formalnych wniosku o wyrażenie wotum nieufności ministrowi

84%

Woźnicki M.

|

nr 5 (45)

161-185

PL

W świetle Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r., minister ponosi indywidualną odpowiedzialność polityczną przed Sejmem oraz przed Prezesem Rady Ministrów. Sejm posiada prawo do doprowadzenia do dymisji każdego ministra poprzez uchwalenie wotum nieufności. Głównym celem niniejszego artykułu jest przedstawienie warunków formalnych wniosku o wyrażenie indywidualnego wotum nieufności oraz odpowiedź na pytania: jakie są przyczyny składania tego typu wniosków oraz kiedy posłowie mają prawo zażądać dymisji ministra. W artykule przedstawiono wyniki analizy wniosków o wyrażenie wotum nieufności ministrom z lat 1997–2015.

EN

According to the Constitution of Poland from 2nd April 1997, a cabinet minister is political responsible to the Sejm and to the Prime Minister. The Sejm has power to lead to the dismissal of each minister by passing a motion of no confidence. The main goal of this paper is to show the formal requirements of an motion of no confidence to a single minister, and to answer questions: what are the reasons explaining to submit this kind of motion and when member of parliament have a right to demand a dismissal of a cabinet minister. In this paper it is shown the results of an analysis of motions of no confidence to a cabinet minister from 1997 to 2015.

3

Delimitacja odpowiedzialności Prezydenta RP a jej konstytucjonalizacja – wybrane problemy

84%

Abramski O.

|

nr XXI

15-26

EN

The legal foundations of the responsibility of the head of state are significant from the point of view of determining its political position and exercising administrative social control over the institution of the state. The mechanisms of institutionalizing the President’s responsibility established in Poland generally fulfill a protective role, but do not fully achieve the control and guarantee function for a democratic state of law. The structure of the constitutional and criminal liability of the Speaker of the Sejm or Senate, performing, pro tempore, the duties of the head of state, and the scope of the President’s responsibility partially have not been regulated at the constitutional level. These are controversial solutions from the standpoint of the hierarchy of norms and social practice

PL

Podstawy prawne odpowiedzialności głowy państwa są istotne z punktu widzenia określenia jej pozycji ustrojowej i sprawowania instytucjonalnej kontroli społecznej nad organem państwa. Ukształtowane w III RP mechanizmy instytucjonalizacji odpowiedzialności Prezydenta zasadniczo spełniają rolę ochronną, ale nie w pełni realizują funkcję kontrolną i gwarancyjną dla demokratycznego państwa prawa. Konstrukcja odpowiedzialności konstytucyjnej i karnej Marszałka Sejmu albo Senatu, pro tempore wykonujących obowiązki głowy państwa oraz częściowo zakres przedmiotowy odpowiedzialności Prezydenta nie, zostały unormowane na szczeblu konstytucyjnym. Są to rozwiązania kontrowersyjne ze stanowiska hierarchii norm oraz praktyki społecznej.

4

Мотиваційні детермінанти політичної волі

84%

Смірнова В.

|

nr 8

214-222

EN

Political will acts as a key component of the political process, the understanding of the essence of political events and the development of mechanisms for the modernization of socio-political life. The systematization of the motivational factors for implementing political will in decisions of the ruling elite and consolidation of the social outlook within the framework of the national identification process will allow establishing the essence of the determination of the political process, as well as identifying the key problems of balancing the socio-political environment and rationalizing the methodology of public policy development. Of particular importance is the above-mentioned problem within the Ukrainian socio-political space. The complexity of modernizing management institutes, regulating channels of power-public interaction and leveling up the confrontation of social initiatives requires the urgent development of algorithms for the transformation of a political system based on the materialization of social political will and the reconciliation of public expectations with the functional guides of key political actors. A prerequisite for these progressive advances is the theoretical understanding of the processes of practical implementation of the political interests of civil society in political decisions of the ruling elite, which is possible on the basis of studying the motivation of political will as the basis for reforming the socio-political sphere and the driving force of the gradual improvement of the political arrangement of the state system. Understanding the will as a regulator of human behavior and activity is expressed in the ability to overcome internal and external difficulties in the process of the implementation of purposeful actions and actions. It is the will to control the incentive to act and act in accordance with the purpose. Will and her motivation are the most important components of the deliberate behavior of a statesman. If the motivation is primarily responsible for initiating behavior (the formation of intentions), the will is responsible for their implementation. Considering the essence of the concept of «political will» through the prism of the practical measurement of the political process, the extraordinary value in the context of the search for the root causes and the development of mechanisms for modernizing public administration is to prevent the negative phenomena of politics - the centralization of political power and authoritarianization of the political system. After all, the greatest potential and opportunities for the implementation of motivated political will are fixed by the political actors endowed either by democratic procedures or through the form of organization of the political regime of power preferences. As with the functioning of representative democracy of the Western model with the prevalence of the legislative institution and the presidential form of the organization of political power inherent in certain countries of the post-Soviet political space, the implementation of a functional program for modeling state policy is de facto consolidated by representatives of the authorities. In any case, the political will of a separate political actor in the implementation of national policies should not prevail over the collective initiatives of civil society. Only then, representative democracy, based on the articulation of public interests by democratically oriented politicians, will not turn into a state system of an authoritarian type, where the definition of the course of foreign and domestic policy of the country will be in the plane of individual beliefs of one or more political actors. Expansion of the motivational paradigm of political will becomes especially relevant for defining the content of democratization processes in the post-Soviet political space, including in Ukraine. The long process of formation of Ukrainian statehood was accompanied by the arrival of a number of political forces, which were marked by different political views and a change in the constitutional matrix of the organization of political space. However, not always the political will of the country’s elite to form the course of state policy was in the field of national benchmarks of the Ukrainian public. As a result, the dissonance of the political will of the authorities and public institutions has led to political activation of the public and reformatting political power on the basis of popular will. The coincidence of various factors of a subjective and objective nature put the Ukrainian state in front of the choice of a vector for further political development. Challenges are not only in the field of consolidation of public landmarks, but also in rationalizing the administrative and management system and improving the program of political actions of the ruling elite. So, as a general conclusion, we note the following. Whatever the active role played by the will in the activity of a statesman, one can not completely deny that it is determined by a set of objective conditions and subjective factors, the material relations in which a person is. Will, as a driving force, is the concentration of energy that the subject receives from society, a form of manifestation of political activity, which includes the political consciousness and behavior of the subject of politics, and is directed, first of all, to the realization of interests and needs, related to the achievement of power, its maintenance, strengthening and use. An essential characteristic of political will is the ability of a political entity, through the appropriate volitional effort, to consistently pursue its goals and objectives in the field of political life, which involves the development, clear and clear articulation of political requirements and programs, the ability to adjust its goals and actions in relation to certain circumstances. The main motivational factors and at the same time the semantic core of the realization of political will are political values and the installation of social and individual consciousness, the political and legal culture of the subject of political activity. Volitional efforts can be related to biologically determined predispositions of the individual. Along with this, the motivation of political leaders in resolving political problems by volitional efforts is often caused by external factors, which indicates a significant reduction in their role of internal moral control. External motives can drive a policy maker in favor of a solution that will bring immediate benefits, but its long-term consequences will be negative. Therefore, when making decisions, one must always take into account the voice of conscience and think about how one or another solution will affect other people. Ideally, volitional activity of subjects of political activity should be limited not only to moral values, but also to the corresponding rules and norms. Only in this case, it will meet the idea of achieving the public good.

5

Institution of Impeachment (Juicio Político) in Selected States of Latin America

84%

Składowska J.

|

nr 4(50)

179-196

EN

The purpose of the article is to analyse the legal institution of juicio politico (impeachment) in the Latin-American presidential system, regarding the regulation adopted in Argentina, Brazil, Honduras and Paraguay. The hypothesis assumes that the impeachment in Latin America turns from the instrument of pure control character into the tool dedicated to resolve the political crisis by mean of “legislative coup d'état”. The author will search for the answers for the following questions: 1) what is the legal character of Latin-American impeachment? 2) what makes the impeachment more common in Latin America that in United States or European countries? 3) why does it become an attractive alternative for other methods to resolve political crises? The legal, institutional as well as the comparative method will be adopted in the article.

PL

Celem artykułu jest analiza instytucji juicio político (impeachment) w latynoamerykańskim systemie prezydenckim, na przykładzie rozwiązań przyjętych w Argentynie, Brazylii, Hondurasie i Paragwaju. Hipoteza badawcza zakłada, że w Ameryce Łacińskiej impeachment przestaje pełnić funkcję jedynie kontrolną, a staje się narzędziem do rozwiązywania kryzysów politycznych w drodze „legislacyjnego” zamachu stanu. Autorka poszuka odpowiedzi na następujące pytania: 1) jaki jest charakter prawny latynoamerykańskiego impeachmentu? 2) co sprawia, że w badanym regionie sięga się po niego znacznie częściej niż w Stanach Zjednoczonych czy w państwach europejskich 3) dlaczego stał się on alternatywą dla innych metod rozwiązywania kryzysów politycznych? Autorka sięgnie po metodę instytucjonalno-prawną oraz komparatystyczną.

6

Sejm cztery lata po przyjęciu Traktatu z Lizbony – rozwiązania prawne i praktyka parlamentarna

67%

Kupis M.

|

nr 1 (17)

93-123

PL

Artykuł jest kompleksową analizą rozwiązań prawnych i praktyki parlamentarnej w Polsce, dokonaną po czterech latach od przyjęcia Traktatu z Lizbony. Specjalny nacisk położony został w nim na trzech zagadnieniach: regulacjach tzw. ustawy kooperacyjnej z 2010 r., postanowieniach regulaminu Sejmu dotyczących Komisji ds. Unii Europejskiej oraz praktycznych aspektach postępowania w Sejmie w sprawie projektów aktów ustawodawczych UE. Punktem wyjścia powyższej analizy jest Protokół w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności, wprowadzony przez Traktat z Lizbony, który nakłada na instytucje UE nakaz bezpośredniego informowania parlamentów narodowych o treści wniosków legislacyjnych UE, dla których przewidziane jest wyrażenie opinii. W związku z tym Traktat z Lizbony powierzył polskiemu parlamentowi władzę, mającą charakter weta w stosunku do decyzji redukujących suwerenne prawa Polski jako jednego z państw członkowskich. Jednakże faktyczna rola Sejmu w funkcjonowaniu UE zależy od jego zdolności do wywierania realnego wpływu na prowadzenie polityki europejskiej przez rząd, co jest związane z możliwością zawierania porozumień politycznych na szczeblu krajowym. Autorka sugeruje, że do sprawowania skutecznego nadzoru nad przestrzeganiem przez UE zasad pomocniczości i proporcjonalności nie tylko wymagana jest większa aktywność samego Sejmu, ale także zapewnienie mu mechanizmów egzekwowania od członków Rady Ministrów politycznej odpowiedzialności za swoje działania na forum instytucji UE. W przeciwnym razie rozwiązania przyjęte w Traktacie z Lizbony nie wpłyną na dotychczasowy sposób uprawiania polityki europejskiej w Polsce, w którym prym wiedzie rząd.

EN

The article attempts to give a comprehensive analysis of the legal and parliamentary practice in Poland, made after four years from the adoption of the Treaty of Lisbon. The special focus is given to three issues: regulations of the so-called cooperation law, regulations of the Rules of Procedure of the Sejm for the Committee of the European Union and the practical aspects of proceedings of the EU legislative proposals in the Sejm. The starting point of the above analysis is protocol on the application of the principles of subsidiarity and proportionality, introduced by the Treaty of Lisbon, which impose on the EU institutions to directly inform national parliaments of the content of EU legislative proposals for which is provided to express an opinion. Therefore, the Lisbon’s Treaty confers on Polish parliament the power having the nature of a veto in relation to decision reducing sovereign rights of Poland as the one of the member states. However, the present role of the Sejm in the functioning of the EU depends on its ability to exert a real influence on the European policy conducting by the government, which is related with a possibility of concluding the political consensus on the national level. The author suggests that for supervision of the EU’s principles of subsidiarity and proportionality, not only greater activeness of Polish parliament, but also providing mechanisms for the enforcement of the members of the Council of Ministers of the political responsibility for their actions in the EU institutions, is required. Otherwise, the solutions adopted in the Treaty of Lisbon will not affect on the existing European policy way in Poland, which leads government.

7

Polityczna, moralna czy kryminalna? Rozważania o winie na podstawie teorii Karla Jaspersa

67%

Jezierska J.

|

tom 2(17)

90-101

PL

Artykuł dotyczy winy jako pojęcia z pogranicza prawa i filozofii. Swoje rozważania wyprowadzam z wykładów pt. Problem winy Karla Jaspersa, który wypracował rozróżnienie czterech rodzajów winy: kryminalnej, politycznej, moralnej i metafizycznej. Podział ten został przez niego przeprowadzony zaraz po II wojnie światowej, w trakcie procesów norymberskich, gdy problem winy niemieckiej był szeroko dyskutowany – zarówno przez aliantów, zwycięzców, jak i w społeczeństwie niemieckim. Na powyższe rozróżnienie nakładają się ponadto kwestie winy zbiorowej i indywidualnej. Klarowna dystynkcja ma na celu, wedle słów filozofa, pomóc w wyjaśnieniu rozpatrywanych kwestii i dojściu do prawdy. Moim zadaniem w niniejszym tekście było zreferowanie teorii winy Karla Jaspersa, próba wyjaśnienia niejednoznacznych jej fragmentów, polemika z zarzutami jej stawianymi oraz próba aplikacji tejże teorii na potrzeby prawniczej dyskusji o lustracji w Polsce.

EN

This article concerns guilt as a concept which lies at the intersection of law and philosophy. My reflections are founded on Karl Jaspers’ lectures entitled The Question of German Guilt. Jaspers distinguished four types of guilt: criminal, political, moral, and metaphysical. This distinction was made immediately after the Second World War, during the Nuremberg trials, when the problem of the German guilt was widely debated – both by the Allies, the victors, and in the German society. What is superimposed on this distinction is the issues of collective and individual guilt. A clear demarcation was intended (according to the philosopher himself) to clarify these issues and to come to the truth. My task in this text was to present Karl Jaspers’ guilt theory, to explain its ambiguous fragments, to challenge the objections against this theory, and to attempt to apply it to the Polish discussion about lustration.