Warstwy konstrukcyjne nawierzchni drogowych w Polsce w znaczącej części są wykonywane z mieszanek mineralno-asfaltowych, czyli mieszaniny lepiszcza asfaltowego i kruszywa. Zawartość lepiszcza jest stosunkowo nieduża (od ok. 3,5% w podbudowach z betonu asfaltowego ze skał ciężkich do nawet 8-9% w asfaltach lanych), ale w wielu przypadkach decyduje o właściwościach funkcjonalnych warstw nawierzchni. Jego podstawowym zadaniem jest stabilne połączenie ziaren agregatu mineralnego, wypełnienie wolnej przestrzeni pomiędzy nimi oraz zapewnienie mieszaninie odporności na działanie czynników klimatycznopogodowych. Asfalt w mieszankach typu betonowego (AC – beton asfaltowy, MA – asfalt lany), a dokładnie mastyks (czyli mieszanina lepiszcza, wypełniacza i drobnego piasku), jest odpowiedzialny również w określonej części za przenoszenie obciążeń od pojazdów samochodowych. Poziom tej odpowiedzialności jest głównie uzależniony od kohezji mastyksu, a znaczenie kąta tarcia wewnętrznego uformowanego szkieletu mineralnego schodzi na dalszy plan (szczególnie przy niższej zawartości frakcji grysowych w mieszance – asfalty lane).
EN
The article discusses the effectiveness assessment of the modification of asphalt binders with SBS polymer based on strain energy changes in ductility testing. The author presents the obtained test results confirming the stability of the asphalt-modifier combination.
2
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Trwałość nawierzchni asfaltowych jest uzależniona od stosowania wysokiej jakości asfaltów drogowych. Dobry asfalt powinien charakteryzować się odpowiednimi właściwościami lepkosprężystymi, być odporny na starzenie oraz mieć dobrą przyczepność do kruszyw mineralnych. W celu poprawy właściwości asfaltów stosuje się ich modyfikację. Od ponad 15 lat, głównie w USA, wykorzystywany jest modyfikator polifosforowy (PPA), który poprawia właściwości lepkosprę-żyste lepiszcza oraz jego przyczepność do kruszywa. W pracy przedstawiono obszerne wyniki badań adhezji lepiszczy modyfikowanych dodatkiem polifosforowym i polimerem SBS, jak również wyniki badań odporności na działanie wody mieszanek mineralno-asfaltowych z tymi lepiszczami. Do oceny wyników badania adhezji zastosowano nową metodę komputerowej analizy obrazu, opracowaną przez autora artykułu na Politechnice Warszawskiej. Metoda komputerowa może stanowić alternatywę dla niedokładnej metody wizualnej. Wykazano, że możliwa jest znaczna poprawa adhezji lepiszcza do kruszywa w wyniku modyfikacji asfaltu łącznie - polimerem SBS i dodatkiem polifosforowym PPA.
EN
Durability of asphalt pavements is dependent on the use of high-quality road binders. Good bitumen should exhibit adequate viscoelastic properties, resistance to ageing and good adhesion to mineral aggregates. In order to improve bitumen properties the modification of binder is used. For over 15 years, mainly in the USA, polyphosphoric (PPA) modifier is used, which improves viscoelastic properties of the binder and its adhesion to aggregate. The paper presents the extensive research results of adhesion of binders modified with polyphosphoric additive and SBS polymer, as well as the research results of water resistance of asphalt mixtures comprising these binders. In order to evaluate the adhesion test results a new computer image analysis, developed by the author at Warsaw University of Technology, was used. Computer analysis may constitute an alternative to inaccurate visual method. It is shown that there is a possibility to significantly improve binder adhesion to the aggregate as a result of bitumen modification with both SBS polymer and polyphosphoric (PPA) additive.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.