Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

1

Wykorzystanie modyfikowanych odpadów spienionego polistyrenu i odpadów polichlorku winylu

100%

Makarucha B. , Sułkowski W.

|

1998

|

tom Nr 547

290-293

PL

Synteza jonitów i polielektrolitów stanowi jedno z ciekawszych zagadnień technologicznych ostatnich lat. Materiały te można otrzymać zarówno na bazie nowo syntezowanych materiałów jak i materiałów odpadowych, przy czym uwzględniając to, że polielektrolitów nie odzyskuje się z osadów, celowe wydaje się prowadzenie ich syntezy z wykorzystaniem materiałów odpadowych. W pracy przeprowadzono modyfikację odpadów polistyrenu spienionego i odpadów polichlorku winylu (PCV). Otrzymano pochodne aminowe PCV i styropianu oraz pochodne sulfonowe styropianu. Określono optymalne warunki otrzymywania tych produktów. Charakteryzują się one dobrymi właściwościami sorpcyjnymi i mogą być stosowane jako sorbenty zanieczyszczeń oraz jako polielektrolity anionowe i kationowe w procesie flokulacji.

EN

The synthesis of ion exchangers and polyelectrolytes is one of the most interesting technological problems in last years. These materials can be obtained from new synthesized substances and waste materials as well. However, as the polyelectrolytes have not been recovered from sluges, it seems to be useful to carry out the synthesis using waste materials. The modification of waste polystyrene and polyvinylchloride (PCV) has been carried. We obtained the powdered amino - derivatives from the PVC and polystyrene wastes and sulfo - derivatives from polystyrene waste. The optimal conditions have been found for these reactions in our investigation. These materials can be used as sorbents for pollutant and as cationic and anionic polyelectrolytes in the flocculation process.

2

Formation of micelles by hydrophobically modified poly(allylamine hydrochloride)

100%

Wytrwal M. , Sarna M. , Bednar J. , Kozik B. , Nowakowska M. , Kepczyński M.

|

2011

|

tom Vol. 55, nr 1

11-17

EN

The aim of this study was to transform commercially available poly(allylamine hydrochloride) (PAH) into hydrophobically modified strong polyelectrolytes. It was accomplished by reductive amination using hexanal or octanal followed by exhaustive methylation with methyl iodide leading to quaternary ammonium salts. Chemical structures of the obtained polycations and the degrees of substitution with hydrophobic chains were confirmed using spectroscopic methods and an elemental analysis. The structures formed by the modified polymers in aqueous solution were determined using zeta potential measurements, dynamic light scattering (DLS) technique and cryogenic transmission electron microscopy (cryo-TEM). The morphology of the polymer films deposited on a silicon surface was studied using atomic force microscopy (AFM). The microscopic observation confirmed the formation of polymeric micelles with sizes dependent on length of alkyl chains attached to the polycation backbone.

3

Ograniczenie dopływu wody złożowej do odwiertów eksploatacyjnych z wykorzystaniem roztworów polielektrolitów

75%

Such J.

|

2008

|

tom R. 64, nr 3

157-163

PL

Zagadnienie ograniczania dopływu wody do odwiertów eksploatacyjnych z wykorzystaniem roztworów polielektrolitów od szeregu lat znajduje znaczące miejsce w literaturze i wdrożeniach, nie tylko w odwiertach złóż węglowodorów ale również w magazynach gazu. Artykuł przedstawia podstawowe zasady stosowania zabiegów ograniczenia dopływu wody do odwiertów eksploatacyjnych za pomocą polimerów, wraz z przykładem złożowym zabiegu w odwiercie gazowym z wykorzystaniem krajowych polielektrolitów.

EN

The paper describes the water production problems and polyacrylamide treatments for water control in producing wells. Presents the some results of core laboratory tests with polish polyacryloamid. One field test in producing gas well and efficiency of this treatment are shown.

4

Formalno-prawne, techniczne i ekonomiczne aspekty stosowania polielektrolitów w wodzie do picia

75%

Kłosok-Bazan I. , Sawiniak W.

|

2011

|

tom nr 12

65-68

PL

Stosowanie polielektrolitów w uzdatnianiu wody do picia jest coraz bardziej popularne. Obok niewątpliwych zalet jakimi są: skuteczność usuwania zanieczyszczeń, łatwość przygotowania i dozowania, niska dawka i co z tego wynika mniejsza ilość osadów, stosowanie polielektrolitów pociąga za sobą pewne ryzyko. Część autorów zwraca szczególną uwagę na ich toksyczność, zwłaszcza w odniesieniu do polimeru pozostałego po procesie koagulacji. Niektóre kraje bardzo restrykcyjnie określiły możliwości stosowania poliekektrolitów w uzdatnianiu wody do picia. W pracy przedstawiono wyniki badań przeprowadzonych w skali laboratoryjnej i ułamkowo-technicznej dotyczących wykorzystania polielekrolitów oraz analizę aspektów prawnych, technicznych i ekonomicznych ich stosowania.

EN

The use of polymers in drinking waters treatment process is getting more common. Beside unquestionable advantages which are: effectiveness of impurity elimination, flexibility of using and dosing, low dose and which follows that low quantity of sludge; the practice of polymer use can be discussed. It is necessary to pay close attention to polymer toxicity, and the presence of residual polymer in the final drinking water. Some country very restrictive describe possibility of polyelectrolyte use in drinking water treatment process. This work will present the result of the laboratory and fraction-technical researches concerning polyelectrolyte use in drinking water treatment process and analysis of legal, technical and economical aspects of this problem.

5

Binary polyelectrolyte microcapsules based on natural polysaccharides

75%

Bartkowiak A.

|

2001

|

tom Nr 566(3)

5-102

PL

Immobilizacja materiałów w polimerowych mikrokapsułkach posiadających przepuszczalną lub półprzepuszczalną membranę, otaczającą ciekły rdzeń, w ostatnim okresie zwróciła na siebie dużą uwagę z powodu możliwości potencjalnego zastosowania w wielu gałęziach przemysłu (np. w przemyśle spożywczym, rolnictwie czy biotechnologii). Pomimo rozmaitych zastosowań, które są możliwe dzięki różnym technologiom mikrokapsułkowania, ciągle pozostaje problematyczne znalezienie odpowiednich substratów i warunków reakcji, które są kompatybilne z materiałami pochodzenia biologicznego. Jedną z nowych, szczególnie obiecujących metod mikrokapsułkowania, jest formowanie membrany dzięki zjawisku powstawania kompleksu polielektrolitowego na granicy faz stykających się roztworów wodnych polielektrolitów, posiadających grupy funkcyjne o przeciwnych ładunkach. Podczas ostatnich dziesięciu lat ukazały sie tylko nieliczne systematyczne prace badawcze dotyczące mechanizmu formowania dwuskładnikowych mikrokapsułek w układzie polianion/polikation. Dodatkowo, w dalszym ciągu brakuje jasnych i przejrzystych zależności pomiędzy właściwościami mikrokapsułek a warunkami ich otrzymywania, co pozwoliłoby na właściwą kontrolę ich porowatości i wytrzymałości mechanicznej. Głównym celem pracy było zbadanie mechanizmu jednoetapowego formowania mikrokapsułek w dwuskładnikowym układzie polielektrolitowym. Zaproponowana metoda formowania mikrokapsułek dotyczy bezpośredniej reakcji pomiędzy dwoma roztworami przeciwnie naładowanych polielektrolitów wobec braku w roztworze kationów metali wielowartościowych. Składa się ona z jednoetapowego procesu otrzymywania takowych mikrokapsułek. W skład modelowego systemu wchodzą naturalne polisacharydy, takie jak: anionowy alginian sodu lub iota-karagenian sodu, odpowienio kompleksowane z kationowym chitozanem. Taki system był badany z punktu widzenia formowania stabilnych mikrokapsułek, ich wytrzymałości mechanicznej i porowatości zewnętrznej membrany. Ciężar cząsteczkowy chitozanu okazał się kluczowym parametrem decydującym o formowaniu stabilnych i elastycznych kapsuł o odpowiednio wysokiej wytrzymałości mechanicznej. Szczególnie oligomery chitozanu o ciężarze cząsteczkowym między 2 i 20 tysięcy są najbardziej odpowiednie dla formowania stabilnych mechanicznie mikrokapsułek. Dodatkowo stwierdzono istotny związek między rozpuszczalnością chitozanu i jego ciężarem cząsteczkowym. Stosowanie polimerów o niskich ciężarach cząsteczkowych polepsza ich rozpuszczalność w roztworach o pH zbliżonym do fizjologicznego. Dlatego też stosowanie oligochitozanów (<3000 g/mol) pozwoliło na utworzenie mikrokapsułek posiadających dobre właściwości mechaniczne w pH fizjologicznym, co dodatkowo stanowi przewagę nad innymi - opisanymi wcześniej - chitozanowymi mikrokapsułkami. kompleks polielektrolitowy, który buduje membranę mikrokapsułki, posiada asymetryczną strukturę, co zostało potwierdzone odpowiednimi badaniami mikroskopowymi i nowatorskimi doświadczeniami z zastosowaniem analitycznej ultrawirówki (AUC). Heterogeniczność struktury membrany determinuje właściwości ściany mikrokapsułek, których zewnętrzna część, tzw. "skórka", określa maksymalną porowatość (górna granicę wykluczania), a wewnetrzna część jej wytrzymałość mechaniczną. Względna liczba jonowych wiązań międzyłańcuchowych, która determinuje gęstość kompleksu polielektrolitowego i w rezultacie właściwości kapsuły, może być kontrolowana przez rozmaite parametry reakcji. Zaproponowane w pracy zależności między właściwościami mikrokapsułek i odległością ekranowania Debye'a lambda(D), jak również między maksymalnym wewnętrznym ciśnieniem przy zgniataniu i grubością ściany mikrokapsułki mogą być użyte jako narzędzia do modelowania właściwości mikrokapsułek. Podczas formowania membran zaobserwowano selektywną reakcję łańcuchów oligochitozanu o różnym ciężarze cząsteczkowym. Zwiększając siłę jonową roztworu, pH i temperaturę lub odpowiednio zmniejszając ciężar cząsteczkowy i stężenie polianionu, obserwuje się widoczne przesunięcie ciężaru cząsteczkowego reagującego oligochitozanu w kierunku wyższych wartości. Dlatego też wielce prawdopodobnym jest, iż zjawisko to leży u podstaw głównego mechanizmu, który odpowiada za różnice właściwości kapsuł otrzymanych w różnych warunkach reakcji. W pracy przedstawiono ogólny opis wpływu najbardziej istotnych parametrów reakcji, które mogą być użyte jako odpowiednie czynniki modelujące właściwości mikrokapsułek. Parametry te zostały podzielone na dwie grupy. Pierwsza - zawierająca ciężar cząsteczkowy polikationu, pH, siłę jonową i stężeniu obu polielektrolitów - może służyć do jednoczesnej zmiany struktury (porowatości) i wytrzymałości mechanicznej mikrokapsułek. Druga - zawierająca ciężar cząsteczkowy polianionu i czas reakcji - wpływa tylko na wytrzymałość mechaniczną bez widocznych zmian porowatości. Dlatego też te dwie grupy parametrów pozwalają na dużą swobodę podczas kontrolowanej manipulacji właściwości mikrokapsułek. Dodatkowo praca zawiera szczegółowy opis optymalnych warunków tworzenia mikrokapsułek w warunkach fizjologicznych. Reasumując: zaproponowane, nowe układy do mikrokapsułkowania, wykazuja wysoki stopień uniwersalnosci i moga być potencjalnie zastosowane jako biosztuczne organy w medycynie lub w biotechnologii jako odpowiednie nośniki.

6

Polielektrolity anionowe jako efektywne środki zagęszczające wodnych dyspersji kopolimerów akrylowych

75%

Ehrenfeld E. , Gaj K. , Depczyński Ł.

|

2009

|

tom T. 13, nr 2

8-16

PL

W pracy przedstawiono wyniki badań efektywności zagęszczania wodnych dyspersji kopolimerów akrylowych za pomocą polielektrolitów opartych na monomerach akrylowych, metakrylowych i winylowych, produkowanych w Oddziale Zamiejscowym Kauczuków i Tworzyw Winylowych w Oświęcimiu Instytutu IMPiB.

EN

In this paper were presented results of investigations thickening effectivity water dispersion of acrylic polymers with the aid of polyelectrolytes based on acrylic, methacrylate and vinyl monomers, produced in Department of Rubber and Vinyl Plastics in Oświęcim of Institute IMPiB.

7

Stacje przygotowywania polielektrolitów. Ultromat® - jakość i oszczędność kosztów

75%

|

2002

|

tom nr 4

14-14

8

Zastosowanie modyfikowanych polimerów jako polielektrolitów, jonitów i sorbentów

63%

Bajdur W. , Sułkowski W.

|

1998

|

tom T. 1, nr 1

115-124

PL

Przedstawiono możliwości wykorzystania modyfikowanych chemicznie lub fizycznie polimerów jako polielektrolitów, jonitów i sorbentów. Wraz ze wzrostem różnorodności zanieczyszczeń wody obserwuje się ciągły wzrost różnorodności stosowanych modyfikowanych polimerów, co jest związane z przeznaczeniem ich do różnych procesów technologicznych uzdatniania wody i oczyszczania ścieków.

EN

The possibility of application of chemically or physically modified polymers as polyelectrolytes, ion exchangers and sorbents was presented. Different modifications of polymers are in use in technological processes of water and sewage treatment due to increasing variety of water pollutants.

9

Efektywne polielektrolity - produkty modyfikacji żywic fenolowo-formaldehydowych

63%

Bajdur W. , Sułkowski W.

|

1998

|

tom T. 1, nr 2

191-200

PL

Przeprowadzono modyfikację żywic fenolowo-formaldehydowych w celu uzyskania rozpuszczalnych w wodzie pochodnych sulfonowych i aminowych. Otrzymane rozpuszczalne w wodzie sole sodowe pochodnych sulfonowych nowolaku SE oraz częściowo rozpuszczalne w wodzie pochodne aminowe nowolaków NS i SE o różnej zawartości grup funkcyjnych w łańcuchach polimerowych wykazały właściwości flokulujące.

EN

Modifications of phenol-formaldehyde resins had been done in order to obtain water-soluble sulfonic and amine derivatives. Some water soluble sodium salts of sulfonic novolak SE and partially water - soluble amine derivatives of novolak SE and NS with different number of functional groups in polymeric chains were made. The modified resins revealed flocculating properties.

10

Direct filtration applied to infiltration water treatment

63%

Dziubek A. M. , Maćkiewicz J.

|

2002

|

tom Vol. 28, nr 2

38-46

EN

The quality of infiltration water was assessed and the effects of the treatment process which involved coagulation in the rapid filter bed were discussed. The optimum filtration rate was established and the treatment effects were related to the type of the coagulant and polyelectrolyte used. The experimental study substantiated the usefulness of the cation polyelectrolyte Magnafloc LT31 which can be applied as a sole coagulant or in combination with ferric chloride. In this way, it was possible to reduce the coagulant dose without deteriorating the water treatment effect in the 24-hour filtration cycle.

PL

Omówiono jakość wód infiltracyjnych z uwzględnieniem wpływu powodzi na ich skład. Przedstawiono efekty technologiczne oczyszczania wód infiltracyjnych w procesie filtracji, zależnie od prędkości filtracji i wysokości złoża filtracyjnego. Określono możliwość intensyfikacji procesu filtracji dzięki zastosowaniu koagulacji bezpośrednio w złożu filtracyjnym. Ustalono optymalne dawki niezbędnych chemikaliów oraz prędkość filtracji podczas 24-godzinnego cyklu filtracji.

11

Rola rozpuszczalnych w wodzie polimerów na powierzchni międzyfazowej ciecz - faza stała w procesach flokulacji i stabilizacji koloidalnych zawiesin w wodzie

63%

Lafuma F.

|

1998

|

tom T. 43, nr 2

104-109

PL

Omówiono rolę polimerów w procesach rozdzielania układów ciecz - ciało stałe, w których cząstki koloidalne nie osiadają (klaryfikacja roztworów i ścieków, flokulacja szlamów), zwiększaniu stabilności takich układów (tuszów, farb, płuczek itd.) oraz w kontroli procesów agregacji (zagęstniki). Na podstawie prac własnych omówiono, w przypadku powierzchni elektrycznie nie obojętnych, mechanizmy flokulacji polimerami niejonowymi (mostkowanie), zastosowanie polielektrolitów do zobojętniania ładunków powierzchniowych oraz mechanizmy łączone, a w przypadku powierzchni elektrycznie obojętnych - procesy stabilizacji sterycznej polimerami w warunkach wysokiego stopnia pokrycia powierzchni. Wpływ zaadsorbowanych polimerów na stabilność zawiesin wodnych zależy od typu adsorpcji. Stopień polimeryzacji, skład chemiczny i budowa łańcuchów polimerów decydują o ich właściwościach jako środków flokulujących i dyspergujących. Kopolimery pozwalają na modyfikowanie oddziaływania w układzie polimer - cząstka zawiesiny, ale chemiczny przebieg kopolimeryzacji i charakter kopolimeru narzucają istotne ograniczenia. Ważne są też czynniki zewnętrzne (pH, siła jonowa układu, temperatura i in.).

EN

The role of polymers in disperse media is discussed in terms of F.L.'s own studies with particular reference to the separation of solid-liquid systems whose colloidal particles fail to settle (clarification of solutions, flocculation of slurries, etc.), enhancement of stabilization (inks, paints, drilling muds, etc.) and control of aggregation processes (thickeners, binders). For unsaturated surfaces, flocculation mechanisms with nonionic polymers (bridging) and the use of polyelectrolytes to neutralize surface charges and also mixed mechanisms are discussed. For saturated surfaces, steric stabilization with polymers at high surface coverage is described. The mode of adsorption governs the effect of adsorbed polymers on the stability of aqueous suspensions. The degree of polymerization, chemical composition and the architecture of polymer chains affect the properties of polymers as flocculating and dispersing agents. Copolymers allow to modify interactions in the polymer-suspended particle system but the chemical history of the copolymer imposes serious limitations. Extraneous factors (pH, ionic strength, temperature, etc.) are also of consequence.

12

Tiksotropia struktury osadów w wybranych metodach ich kondycjonowania

63%

Bień B. , Bień J. D.

|

2008

|

tom T. 11, nr 1

31-43

PL

Przedstawiono wyniki badań wpływu metod kondycjonowania osadów ściekowych na wartości wskaźnika tiksotropii, charakterystyki reologiczne oraz strukturę. Do badań eksperymentalnych użyto osadów mineralnych pochodzących z galwanizerni. Osady kondycjonowano w następujący sposób: osad z galwanizerni + polielektrolit Praestol 2515 (słabo anionowy), osad z galwanizerni nadźwiękawiany w czasie 5 s, przy amplitudzie 8 µm + polielektrolit Praestol 2515, osad z galwanizerni nadźwiękawiany w czasie 5 s, przy amplitudzie 12 µ m + polielektrolit Praestol 2515, osad z galwanizerni nadźwiękawiany w czasie 5 s, przy amplitudzie 16 µm + polielektrolit Praestol 2515. Dawki polielektrolitów dobrano na podstawie przeprowadzonego testu CSK. Badania reologiczne wykonano za pomocą reometru RC 20. Oceny badanych układów dokonano w przedziale zmian prędkości deformacji: 0 ÷ 100 s-1 w czasie 228 s oraz 100 ÷ 1 s-1 w czasie 114 s. Do obserwacji struktury badanych osadów wykorzystano system analizy obrazu (Quick Photo Camera) i aparat cyfrowy Olympus WZ 7070 zintegrowany z mikroskopem optycznym Olympus BX51. Zdjęcia struktury wykonano w powiększeniu 10:1. Otrzymane dla osadów z galwanizerni krzywe płynięcia nie pokrywały się, dając pętlę histerezy, przy czym wyższe wartości naprężeń ścinających uzyskiwano dla rosnących gradientów prędkości (zakres 0 ÷ 100 s-1). Na podstawie uzyskanych pętli histerezy wyliczono wskaźniki tiksotropii badanych osadów. Stwierdzono, że w przypadku osadów kondycjonowanych zarówno polielektrolitem, jak i metodą łączoną wykorzystującą pole ultradźwiękowe i polielektrolit wartości wskaźnika tiksotropii rosną wraz ze wzrostem dawki. Najwyższe wartości wskaźnika tiksotropii uzyskano dla osadów kondycjonowanych samym polielektrolitem. Analiza struktury osadów kondycjonowanych polielektrolitem Praestol 2515, a także wstępnie polem ultradźwiękowym, a następnie polielektrolitem pokazuje, że wzrost dawki polielektrolitu powodował tworzenie się większych i bardziej zbitych kłaczków. Osady preparowane tylko polielektrolitami mają mniej stabilną strukturę niż osady wstępnie nadźwiękawiane, a następnie preparowane polielektrolitem. Badania tiksotropii osadów pochodzących z galwanizerni charakteryzują zachowanie się ich struktury. W przypadku gdy wskaźnik tiksotropii ma najwyższą wartość, zaobserwowano, że struktura jest najmniej stabilna i jej zachowanie nie może być opisane pojedynczą krzywą płynięcia.

EN

The paper presents the experimental results of the impact of different sludge conditioning methods on the value of thixotropic indicator, rheological behaviour and sludge structure. As sludge samples the mineral sludge from electroplating plant was used. The following methods for sludge conditioning were applied: sludge sample + polyelectrolyte Praestol 2515, sludge sample + sonication: t = 5 s, A = 8 µm + polyelectrolyte Praestol 2515, sludge sample + sonication: t = 5 s, A = 12 µm + polyelectrolyte Praestol 2515, sludge sample + sonication: t = 5 s, A = 16 µm + polyelectrolyte Praestol 2515. The dose of polyelectrolyte was selected based on CST test. The rheological tests were performed by the RC20 rheometer. The rheological properties of sludge were determined by comparison of direct dependences between shear rates and shear stresses. Tests were carried out at the controlled shear rates from 0 to 100 s-1 during 228 s and from 100 to 1 s-1 during 114 s. The sludge structure was observed using an electronic system consisted of digital camera Olympus WZ 7070, optical microscope Olympus BX51 and Quick Photo Camera software. For analysed sludge samples the flowing curves did not cover giving hysteresis noose where the higher value of shear stress was observed at growing shear rate (0 ÷ 100 s-1). On the base of hysteresis noose the thixotropic indicators were calculated. It was shown that the higher dose of polyelectrolyte the value of thixotropic indicator was also higher both when sludge was conditioned only by polyelectrolyte and when polyelectrolyte and ultrasounds were used. However the highest value of thixotropic indicator was obtained when only polyelectrolyte was used. The analysis of sludge structure shows that the higher dose of polyelectrolyte the larger and the more compact particles. Sludge samples prepared only by using polyelectrolytes have less stable structure than these which were first sonicated and than conditioned with polyelectrolytes. When the thixotropic coefficient is the highest, the sludge structure is the least stable and its behaviour cannot be described by a single flowing curve.

13

The influence of dual conditioning methods on sludge dewatering properties

63%

Kuglarz M. , Bohdziewicz J. , Przywara L.

|

2008

|

tom Vol. 1, no. 3

103-106

EN

One of the main processes, which facilitates dewatering is conditioning. Although there exist a number of conditioning methods, chemical methods based on the application of polyelectrolytes tend to be used more than any other methods. The following paper contains a discussion of potential applications of fly-ash as well as two selected polyelectrolytes as conditioners. The sludge samples were treated by means of single polyelectrolyte as well as polyelectrolyte in combination with fly-ash. The assessment of conditioning was based on the capillary suction time (CST) as well as the parameters of vacuum filtration process, mainly sludge resistivity. The application of fly-ash turned out to be effective, the best results were achieved for a dose of 8% (by weight). It was established that the application of dual method allowed to reduce polyelectrolyte dose by about 30%.

PL

Jednym z głównych procesów wpływających na efektywność odwadniania osadów ściekowych jest ich wstępne kondycjonowanie. Chociaż istnieje wiele sposobów prowadzenia tego procesu, obecnie najczęściej stosowana jest metoda chemiczna z zastosowaniem polielektrolitów. W artykule zaprezentowano możliwości zastosowania popiołu lotnego jako środka kondycjonującego. Przebadano wpływ wybranych pojedynczych polielektrolitów oraz polielektrolitów z dodatkiem popiołów lotnych na stopień odwodnienia osadów. Ocenę efektywności prowadzonych procesów przeprowadzono na podstawie testu ssania kapilarnego (CSK) oraz parametrów procesu filtracji próżniowej, głównie oporu właściwego osadu. Wykazano pozytywny wpływ popiołu na proces odwodnienia osadu. Najkorzystniejsze rezultaty odnotowano dla dawki 8% wag. Zastosowanie zintegrowanej metody kondycjonowania umożliwiło obniżenie dawki polielektrolitu o około 30%.

14

Determination of permanent, electromagnetic field influence on sewage sludges conditioning

51%

Strzelczyk M. , Kamizela T. , Wolny L.

|

2002

|

tom Vol. 28, nr 1

49-53

EN

In the paper, some investigations of sewage sludges' conditioning before their dewatering were presented. Sludges were subjected to action of permanent electromagnetic field of magnetic induction equal to 0.04 T, and then treated with polyelectrolytes. Time of electromagnetic field action was: 10, 20, 30, 40, 50 and 60 seconds. Sludges were subjected to two different systems of magnetic poles: (SN) and (NS). The efficiency of this method was tested not only for the sludges prepared in such a way, but also for the sludges treated using physicochemical method. In the chemical process of sewage sludges' conditioning, the optimal doses of polyelectrolytes (Zetag 92 and Praestol 644 BC) were applied. They were determined in the capillary suction time (CST) test. Conditioned sludges were dewatered in vacuum filtration process. Basic characteristic parameters of this process, i.e. resistivity, capillary suction time, final hydration and zeta potential, were established.

PL

Przedstawiono badania dotyczące sposobu kondycjonowania osadów ściekowych przed ich odwadnianiem. Na osady działano stałym polem elektromagnetycznym o indukcji magnetycznej 0,04 T, a następnie polielektrolitami. Czas ekspozycji osadów na działanie pola elektromagnetycznego wynosił 10, 20, 30, 40, 50, 60 sekund. Osady eksponowano w dwóch różnych układach biegunów magnetycznych: (SN) i (NS). Skuteczność tej metody badano dla osadów preparowanych nie tylko polem elektromagnetycznym, ale również metodą fizykochemiczną. W procesie chemicznego kondycjonowania osadów ściekowych stosowano optymalne dawki polielektrolitów Zetag 92 oraz Praestol 644 BC, ustalone na podstawie testu CSK. Kondycjonowane osady odwadniano metodą filtracji próżniowej. Wyznaczono podstawowe parametry charakterystyczne dla tego procesu: opór filtracji, czas ssania kapilarnego, uwodnienie końcowe oraz potencjał elektrokinetyczny.