The first part of the paper presents a brief characteristics of both the employed research methods and the mode of interpretation of the results obtained in the polarogram. In the following parts, the general schemes are given o f the examination of yellow foils (the gold one and ’’goldmetal”), the white foils (silver, aluminium, tin) and, also, the detailed methods o f the analysis of the respective foils. All the foils mentioned above were subject to a qualitative examination basing on model samples. The quantitative composition was ascertained but with regard to the so-called gold-metal foil, a standard alloy of known composition, two different gold-metal foils, and the gold-metal foil sample — taken from the historical object — having been used for the purpose. The results of the quantitative analysis carried out were calculated according to the scheme given in the Table. Now in the part dealing with research on the foil from the historical objects the mode of taking samples, and their preparation for polarographic analysis, are described. The assay o f the samples was conducted in strict consonance with the description given in the experimental part of the paper. The results obtained in investigation of the foil taken from historical objects were identical with those of the analysis of model samples. Polarography is thus a method which may be successfully applied in the examination o f gold-foil.
The determination of amiphenazole in human urine samples was studied. Spectrophotome-tric and electrochemical properties of amiphenazole were investigated, and a new method for its electrochemical determination is presented. One obtained spectrophotometrically its acid-base equilibrium (pKa = 8.11). Its electrochemical oxidation has been studied with various methods: dc last and differential pulse polarography, and cyclic voltammetry. Amino-phenazole exhibits two oxidation signals (at -0.46 V and -0.27 V in 0. l mol L(-1) NaOH) of analytical value at the mercury electrode, and one reduction signal (at -0.79 V in 0.1mol L(-1) NaOH) in alkaline media (stripping analysis). The found ratio of the amiphenazole-Hg(II) complex was 2:1
PL
Opracowano nową elektrochemiczną metodę oznaczania aminofenazolu w ludzkim moczu. Badano elektrochemiczne i spektrofotometryczne właściwości aminofenazolu. Spektrofoto-metrycznie wyznaczono jego stałądysocjacji kwasowej, która wynosi pK(a) = 8,11. Do badań elektrochemicznych stosowano DC tast, polarografię różnicową pulsową i cykliczną woltamperometrię. Otrzymano dwa anodowe sygnały aminofenazolu przy (-0,46 i -0,27 V) oraz jeden katodowy (przy -0,79 V). Roztworem podstawowym był O,1 mol L(-1) NaOH. Ustalono, że stechiometria kompleksu aminofenazol-Hg(II) wynosi 2:1.
6
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Polarographic reduction of vanadate and vanadyl ions in the presence of 0.4 mol 1(-1) Na(2)SO(4), 0.016 mol 1(-1) H(2)SO(4) and 8 x 10(-1) mol 1(-1 ) ethylenediaminetetraacetic acid disodium salt (EDTA) has been investigated by direct current (DC) and direct current tast (DCT) polarographic techniques. Two waves were obtained. The first wave corresponds to the reduction of V(V) to V(IV) and the second wave is due to the reduction of V(IV) to V(III). The constancy of Id/C makes the microdetermination of both V(IV) and V(V) possible. The effects of different anions and cations on DC and DCt polarographic waves were studied. A proposed procedure has been elaborated and applied successfully for the determination of V(IV)/V(V) ratio in vanadate glasses.
PL
Badano polarograficzną redukcję wanadu w obecności 0.4 mol 1(-1) Na(2)SO(4) i 8 x 10(-3) mol 1(-1) Na2EDTA. Otrzymano dwie fale odpowiadające redukcji V(V) do V(IV) i V(IV) do V(III). Zbadano także wpływ różnych anionów i kationów na wysokość fal wanadu. Zaproponowano procedurę oznaczenia V(V) i V(IV) w szkłach wanadowych.
7
Dostęp do pełnego tekstu na zewnętrznej witrynie WWW
Przeprowadzono porównawcze badania chemicznej budowy powierzchni węgla aktywnego o różnym stopniu utlenienia. Wykorzystano różne metody elektrochemiczne (polarografię, woltamperometrię, potencjometrię) oraz spektroskopię w podczerwieni (FTIR). Przedyskutowano i oceniono przydatność poszczególnych metod badawczych do charakteryzowania efektów chemicznej modyfikacji powierzchni węgli aktywnych. Stwierdzono, że dla uzyskania pełnej informacji o ich chemii powierzchni niezbędne jest wykonanie badań kilkoma uzupełniającymi się metodami instrumentalnymi.
EN
A com. active C, 20 g, was oxidized 3 h with 130 g aq. 65% HNOsat room temp. or at the ac/cTs b.p,, washed until neutral, dried 3hat 110°C, and studied by polarography (0.0 to -1.1 V), voltammetry (-2.0 to +1.5 V), potentiometry, and FTIR. The morę oxidized was the C surface, the worse were the electrode properties. The higher the temp. ofoxidation, the morę oxygen groups occurred at the C surface. Complementary studies by instrumental methods arę required to evaluate the C surface.
A concept of a virtual potentiometric sensor generated from dynamic, noncquilibrium voltammetric data was successfully tested on a kinetically mixed Bi(III)-EDDA-OH system containing labile and inert complexes. A mathematical transformation of polarographic data into a type of data one would obtain from a real free metal ion potentiometric sensor is described. It was possible to transform the voltammetric data even though two inert complexes were formed that did not provide a direct input on the M-L-OH system studied. It is demonstrated that only the virtual potential can: (i) provide correct information on species formed and, (ii) be used in refinement operations performed on voltammetric data. Dedicated potentiometric software ESTA was employed in the refinement of virtual potentiometric (VP) data. Stability constants were obtained from VP-DC and VP-DP virtual potentials that did not include most uncertain, and in this case experimentally inaccessible, experimental parameter E(M), i.e.. the potential obtained on a sample containing only 'free' metal ion. It is also demonstrated that it is possible to refine simultaneously voltammetric data coming from different experimental techniques and experimental conditions, e.g., acid-base or ligand titration. A mathematical procedure is described and experimentally verified as a useful and reliable tool for the evaluation of data at extremely low pH, between 0 and 2. Three bismuth complexes with the ligand EDDA were identified, namely Bi(HL) (labile), BiL and BiL2 (both inert) for which the overall stability constants, as log &beta, were estimated to be 18.9š0.2, 17.1 š0.2, and 32.5š0.3, respectively: standard deviations describe the combined uncertainty coining from different analytical techniques used in this work.
PL
Koncepcja wirtualnego potencjometry cznego czujnika generowanego na podstawie dynamicznych, nierównowagowych danych woltaniperometrycznych została z powodzeniem zastosowana do układu Bi-EDDA-OH, zawierającego labilne i inertne kompleksy. Opisano matematyczne przekształcenie danych polarograficznych na dane. które mogłyby być otrzymane za pomocą rzeczywistego czujnika potencjało metryczne go czułego na wolne jony metalu. Było to możliwe nawet w przypadku obecności dwóch elektrochemicznie nieaktywnych inertnych kompleksów, które nie wpływają wprost na badany system. Wykazano, że tylko wirtualny potencjał może być źródłem poprawnych informacji o powstających indywiduach, i może być wykorzystany do uściślenia danych woltamperometrycznych. Do tego celu wykorzystano wyspecjalizowany program ESTA. Stałe trwałości otrzymano z wirtualnych potencjałów, które nie zawierająnajbardziej niepewnego, i w tym przypadku doświadczalnie nieosiągalnego parametru E(M), to jest potencjału otrzymywanego w próbce zawierającej tylko 'wolne jony metalu. Wykazano, że możliwe jest jednoczesne uściślenie danych woltamperometrycznych, otrzymanych różnymi technikami doświadczalnymi i w różnych warunkach doświadczenia, np. miareczkowanie kwas-zasada lub kompleksometryczne. Opisano i zweryfikowano procedury matematyczne jako użyteczne i wiarygodne narzędzie do pozyskiwania danych przy niskich wartościach pH. np. między O i 2. Zidentyfikowano trzy kompleksy bizmutu z EDDA. a mianowicie Bi(HL) (labilny) i BiL oraz BiL, (inertne), dla których wartości &beta vvynoszą odpowiednio 18,9š0,2; 17,1š0,2; 32,5š0,3. Wartości odchylenia standardowego opisują ziożoną niepewność otrzymaną w stosowanych w tej pracy technikach.