Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  poisonous mushroom
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
Background. As the currently known diagnostic DNA targets amplified in the PCR assays for detection of poisonous mushrooms have their counterparts in edible species, there is a need to design PCR primers specific to the genes encoding amanitins and phallotoxins, which occur only in poisonous mushrooms. Objective. The aim of the study was testing of PCR-based method for detection of all genes encoding hepatotoxic cyclic peptides - amanitins and phallotoxins present in the most dangerous poisonous mushrooms. Material and Methods. Degenerate primers in the PCR were designed on the basis of amanitins (n=13) and phallotoxins (n=5) genes in 18 species of poisonous mushrooms deposited to Genbank of the National Center for Biotechnology Information. Results. The specificity of the PCR assays was confirmed against 9 species of edible mushrooms, death cap - Amanita phalloides and panther cap - Amanita pantherina. Conclusions. Designed two couples of PCR-primers specific to amanitins and phallotoxins genes can be recommended for detection of Amanita phalloides and other mushroom species producing hepatotoxic cyclic peptides - amanitins and phallotoxins.
PL
Wprowadzenie. Ponieważ, obecnie znane diagnostyczne cele molekularne w genomach trujących grzybów kapeluszowych amplifikowane metodą PCR mają swoje odpowiedniki u grzybów jadalnych, istnieje potrzeba zastosowania specyficznych sekwencji starterowych wobec amanityn i fallotoksyn, występujących jedynie u grzybów trujących. Cel. Celem prowadzonych badań było sprawdzenie przydatności sekwencji starterowych do reakcji PCR specyficznych wobec wszystkich aktualnie poznanych genów kodujących hepatotoksyczne cykliczne peptydy - amanityny oraz fallotoksyny trujących grzybów kapeluszowych. Materiał i Metody. Sekwencje oligonokleotydowe starterów do reakcji PCR zaprojektowane zostały w oparciu o zdeponowane w Genbanku geny amanityn (n=13) oraz fallotoksyn (n=5). Wyniki. Specyficzność opracowanych testów PCR potwierdzono wobec 9 gatunków grzybów jadalnych oraz muchomora sromotnikowego - Amanita phalloides, jak i muchomora plamistego - Amanita pantherina. Wnioski. Zastosowane sekwencje starterowe do wykrywania genów kodujących amanityny i fallotoksyny metodą PCR, mogą być wykorzystane do wykrywania muchomora sromotnikowego oraz innych gatunków zdolnych do syntezy amanityn oraz fallotoksyn.
PL
Oznaczono stężenie rtęci całkowitej w kapeluszach i trzonach 16 gatunków grzybów oraz glebie spod grzybów zebranych w strefie przygranicznej koło Gubina na jesieni 1994 r. Rtęć oznaczono techniką zimnych par bezpłomieniowej spektrometrii absorpcji atomowej (CVAAS) po roztworzeniu próbek metodą mokrą w kwasie azotowym. Zbadano współzależności pomiędzy stężeniem rtęci w owocnikach i podłożu, na którym wyrosły grzyby.
EN
The total mercury concentration was determined in caps and stalks of 16 species of higher mushrooms and in fall 1994 at the forested area near viilage of Polanowice on the western border of Poland in county of Gubin, District of Zielona Góra. The method of measurment was cold-vapour atomic absorption spectrometry after wet digestion of the samples with concentated nitric acid in whole glass apparatus concsiting of round bottom flask, partial condenser and a water cooler. Totally 254 fruiting bodies and subsequent soil samples were collected (caps and stalks were analysed separetly). The bioconcentration factor (BCF) values of total mercury were highes for Macrolepiota procera, Orestades marasimus and Boletus edulis , and ranged between 140-160 in caps, and between 70-100 stalks, on a average. These three mushroom species also showed highest concentration of mercury, and the mean values ranged from 3000 to 5300 µg/kg dry wt in caps, and from 1500 to 3200 µg/kg in stalks. Paxillus involutus excluded mercury and the BCF values for the metal in caps and stalks of this species were belowl. The BCF values of mercury for the other species invesgated were between 3,7 and 34 in caps, and 2,0 and 17 in stalks. Only Amanita muscaria (caps and stalks) and Russula rosea (stalks) showed a slight, however stastistically not signficant, bioindicating potency for increasing mercury concentration in soil. Cortinarius praestans showed ststistically significant negative logarithmic correlationship between mercury concentration in caps (r= - 0.49; p< 0,05) as well as in stalks (r= - 0.57; p< o,01), and underlying soil.
PL
Oznaczono zawartość selenu w kapeluszach, trzonach lub całych owocnikach borowika szlachetnego, koźlarza babki, czubajki kani, muchomora czerwonego i krowiaka podwiniętego (ogółem 257 próbek) zebranych na obszarze, odpowiednio, Puszczy Augustowskiej, Puszczy Noteckiej, Tatr, Sudetów, Warmii, Mazur i Pomorza w latach 1998-2001
EN
The selenium was quantified in the caps, stalks or a whole fruiting bodies of king bolete (Boletus edulis), brown birch scaber stalk (Leccinum scabriim), parasol mushroom (Macrolepiota procera), fly agaric (Amanita muscaria) and poison pax (Paxillus involutus) collected at the various regions of Poland in 1998-2001. King bolete, parasol mushroom and fly agaric were a much more abundant in selenium than brown birch scaber stalk or poison pax. Some differences were observed between the selenium content of the particular species collected at different sites as well as depending on anatomical part of the fruiting body.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.