Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 17

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  podstęp
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
EN
In the article the statements about deceitful rape presented in Polish literature and judiciary were reviewed. It was stated that on the basis of the Article 197 § 1 CC the word “deceit” encodes both the objective and subjective element. For the existence of deceit, it is relevant that a perpetrator intentionally misleads or exploits the victim`s mistake. In addition, it was proposed in the article that certain groups of cases, which have not yet been treated as deceitful rapes, should be assessed as fulfilling the features of a prohibited act under the Article 197 § 1 CC. Finally, a de lege ferenda postulate was submitted, that the features described in the Article 198 CC should be transferred to the Article 197 § 1 CC.
PL
W artykule dokonano rewizji prezentowanych w polskiej literaturze i orzecznictwie twierdzeń dotyczących podstępnego zgwałcenia. Uznano, że na gruncie art. 197 § 1 Kodeksu karnego słowo „podstęp” koduje zarówno element przedmiotowy, jak i podmiotowy. Aby bowiem zaistniał podstęp, sprawca musi celowo wprowadzać ofiarę w błąd lub taki błąd wyzyskiwać. Ponadto w artykule zgłoszono propozycję, by pewne grupy przypadków, które dotychczas nie były traktowane jako podstępne zgwałcenia, oceniać jako realizujące znamiona czynu z art. 197 § 1 k.k. Wreszcie wysunięto postulat de lege ferenda, by znamiona opisane w art. 198 k.k. przenieść do art. 197 § 1 k.k.
EN
Lautore presenta e commenta il decreto della Rota Romana c. Pompedda del 26 luglio 1996, con il quale e stata confermata la sentenza del Tribunale Regionale „Siculum” (in Argentina) del 10 gennaio 1996 dal can. 1098 CJC (pro nullitate). Si tratta della causa introdotta dal marito il quale è stato indotto dall’inganno da parte della convenuta circa lo stato della sua salute (lei ha nascosto la grave malattia).
Ius Matrimoniale
|
1998
|
tom 9
|
nr 3
173-187
EN
I turno rotale с. Faltin, in causa Pragen., ha sentenziato (in terza istanza) la nullità del matrimonio dal titolo dell' errore dell’attore circa la qualità della persona (la gravidanza della convenuta) causato dal dolo dalla parte della convenuta. L’autore presenta e commenta suddetta sentenza.
EN
A hypothesis presented in can. 125 § 2 CIC concerning the impact of deceit on the validity of a legal act became the focus of attention of the author of the presented article. His analyses showed that out of all kinds of deceit only accidental deceit has legal effect described in can. 125 § 2 CIC. This is because for the injured party involved this form does not cause a substantial but an accidental error which does not limit the liberty of an individual to an extent which would result in the invalidity of an act. According to the author, the general rule codified in can. 125 § 2 CL is of great importance not only for theoretical-legal reasons but also because of the aspect of protection of the rights of an individual person. The legislator made it possible to rescind a valid legal act with a view to securing the rights of the injured party.
PL
W zaprezentowanym opracowaniu przedmiotem uwagi Autora stała się jedna z hipotez ujęta w kan. 125 § 2 KPK dotycząca wpływu podstępu na ważność aktu prawnego. Z przeprowadzonych analiz wynika, iż skutku prawnego określonego w kan. 125 § 2 KPK nie powoduje każda postać postępu, lecz jedynie podstęp akcydentalny. Ta forma bowiem u osoby doznającej podstępnego działania nie prowadzi do powstania błędu substancjalnego, lecz do powstania błędu akcydentalnego; ten zaś nie prowadzi do ograniczenia wolności decyzyjnej do tego stopnia, że stan ten powodowałby nieważność aktu. Według Autora, zasada generalna skodyfikowana w kan. 125 § 2 KPK posiada nie tyle ważkie znaczenie z punktu widzenia teoretycznoprawnego, ale z aspektu ochrony praw jednostki. Stworzona bowiem przez prawodawcę możliwość rozwiązania ważnego aktu wynika z tego, że pragnie on zapewnić ochronę interesów osoby poszkodowanej.
EN
The subject of this study is the jurisprudence of the Roman Rota Court regarding deceptive misleading (canon 1098 CIC) from 2010-2012, contained in Decisione seu sententiae. During this period, the title of marriage annulment was included in twelve judgments; ten of them have been published. The analysis of rotating sentences was presented in the following thematic areas: deceptive misleading as a factor protecting marriage consent; deceptive action; error as a result of deception; the attribute of a person as an object of deceptive action (in genere and in individual judgments); deceptio dolosa prove. Undoubtedly, the jurisprudence of the Roman Rota also provides for the area of deceptive misleading, the appropriate point of reference in the resolution of nullitatis matrimonii cases by church tribunals of lower degrees of jurisdiction.
PL
Błąd jest wszechobecny. Występuje w każdej sferze ludzkiej działalności, albowiem człowiek nie jest nieomylny. Błędów zatem nie sposób uniknąć, w szczególności gdy podejmuje się działalność nowatorską. Błąd jest wobec tego nieodłącznym elementem postępu. Jest także powszechny. Pojawia się bowiem m.in. w medycynie pod postacią tzw. błędu lekarskiego, w matematyce – jako błąd obliczeniowy, na gruncie języka – jako błąd ortograficzny, czy też w budownictwie – jako błąd konstrukcyjny. Błąd jest również egalitarny, gdyż nie zależy od wieku, płci, zarobków, statusu społecznego, profesji, etc. Zależny jest właściwie tylko od zdolności intelektualnych danej osoby. Warto zatem przyjrzeć jego postrzeganiu w różnych dziedzinach, nie wyłączając prawa karnego.
EN
The error is ubiquitous. It occurs in every sphere of human activity, for man is not infallible. Mistakes can not be avoided, especially when innovative activities are undertaken. Error is therefore an inseparable element of progress. It is also common. Appears, for example in medicine in the form of the so-called medical error, in mathematics – as a computational error, on the basis of language – as a spelling mistake or in construction – as a construction error. The error is also egalitarian because it does not depend on age, sex, earnings, social status, profession, etc. It depends only on the intellectual abilities of the person. It is worth looking at his perception in various areas, including criminal law.
7
Content available Ujęcie teoretyczne pojęcia dezinformacji
84%
PL
Celem artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak pojęcie dezinformacji jest definiowane w literaturze naukowej ze szczególnym uwzględnieniem piśmiennictwa polskiego. Porównano i zanalizowano różne definicje i opisy dezinformacji. Wskazano na ich mankamenty i użycie nietrafnych słów. Podjęto próbę odróżnienia dezinformacji od propagandy i innych narzędzi walki informacyjnej. Udowodniono, że obiektem/odbiorcą dezinformacji bywa nie tylko przeciwnik, ale również przełożony, sojusznik albo podwładny. Zaproponowano nową definicję dezinformacji. Wywód zilustrowano przykładami z historii dawnej i nowszej.
EN
The aim of the article is to answer the question how the concept of disinformation is defined in the scientific literature with a special focus on Polish literature. Different definitions and descriptions of disinformation are being compiled and analyzed. Their shortcomings as for instance the abundance of irrelevant words are being stressed. A difference between disinformation and other information weapons like propaganda etc. is discussed. It has been proved that the target of disinformation is not only the enemy, but also the superior, ally or subordinate. A new definition of disinformation is proposed. The text was illustrated with examples from the old and newer history.
8
Content available Podstęp w stosunkach pracy
84%
EN
The Labour Code does not regulate the issue of defects of declaration of intent. In this respect, the provisions of the Civil Code to labour relations are applied under art. 300 of the Labour Code. The auxiliary application of the rules of civil law is therefore possible only in the case of loopholes in labour laws. In the case of the deception of the declaration of intent in labour law, the loophole is not obvious. To confirm its existence, the limits of its application to employment relationships of the institution terminating the employment relationship without notice (under art. 52 of the Labour Code), and the legal concept of the deception of declaration of intent regulated in art. 86 of the Civil Code, in conjunction with art. 300 of the Labour Code, need to be considered. For this purpose, the author distinguishes the effects of fraudulent declarations of intent at the stage of establishing and terminating the employment relationship as well as during its term. She analyses the reasons for avoiding the effects of declarations of intent made under the influence of deception of the other party of the employment relationship, or a third party. She considers the importance of silence and lies at the stages of the establishment, the duration and the termination of employment for the application of art. 86 of the Civil Code in conjunction with Art. 300 of the Labour Code to the employment relationship, and the consequences of avoiding the effects of a declaration of intent made under deception, as well as in the situation when work has been already exercised.
PL
Kodeks pracy nie reguluje problematyki wad oświadczenia woli. W tym zakresie do stosunków pracy na podstawie art. 300 Kodeksu pracy (dalej: kp) stosuje się odpowiednio przepisy Kodeksu cywilnego (dalej: kc). Posiłkowe stosowanie przepisów prawa cywilnego możliwe jest zatem jedynie w przypadku luki w przepisach prawa pracy. W przypadku podstępu w stosunkach pracy występowanie luki nie jednak jest oczywiste i wymaga rozważenia granic zastosowania do skutków podstępnego zachowania strony stosunku pracy instytucji rozwiązania niezwłocznego (art. 52 kp) oraz podstępu z art. 86 kc w zw. z 300 kp. W tym celu autorka odróżnia skutki podstępnego zachowania na etapie nawiązywania i rozwiązywania stosunku pracy od podstępu w trakcie trwania stosunku pracy. Analizuje przesłanki uchylenia się od skutków oświadczenia woli złożonego pod wpływem podstępu drugiej strony lub osoby trzeciej, rozważa znaczenie kłamstwa oraz milczenia na etapie nawiązania, trwania oraz rozwiązania stosunku pracy dla zastosowania na gruncie prawa pracy art. 86 kc w zw. z art. 300 kp oraz skutki uchylenia się od skutków oświadczenia woli złożonego pod wpływem podstępu, w tym także skutki uchylenia się od skutków oświadczenia o nawiązaniu stosunku pracy w sytuacji faktycznego wykonywania pracy.
PL
Urząd kościelny jest to ustanowione na stałe zadanie z postanowienia czy to Bożego, czy kościelnego dla realizacji celu duchowego. Zgodnie z kan. 184 § 1 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., urząd kościelny traci się po upływie wyznaczonego czasu, po osiągnięciu określonego prawem wieku, na skutek rezygnacji, przeniesienia, usunięcia oraz pozbawienia. Każdy, kto jest poczytalny, może dla słusznej przyczyny zrzec się urzędu kościelnego. Biskup diecezjalny, który ukończył siedemdziesiąty piąty rok życia, jest proszony o złożenie na ręce papieża rezygnacji z zajmowanego urzędu. Usilnie prosi się biskupa diecezjalnego, który z powodu choroby lub innej poważnej przyczyny nie może w sposób właściwy wypełniać swojego urzędu, by przedłożył rezygnację z urzędu (kan. 401).
EN
An ecclesiastical office is any function constituted in a stable manner by divine or ecclesiastical law to be exercised for a spiritual purpose. According to can. 184 § 1 of the 1983 Code of Canon Law, the ecclesiastical office is lost by the lapse of a predetermined time, by reaching the age determined by the law, by resignation, by transfer, by removal and by privation. Any person of sound mind can resign an ecclesiastical office for a just cause. A diocesan bishop who has completed his seventy-fifth year of age is requested to present his resignation from office to the Supreme Pontiff. A diocesan bishop is earnestly requested to present his resignation from office when he has become less able to fulfill his office due to ill health or another serious reason (can. 401).
PL
Artykuł zawiera analizę możliwości uchylenia się od skutków oświadczenia woli, złożonego przez ubezpieczającego pod wpływem błędu lub podstępu, przy zawarciu umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym oraz ewentualnych konsekwencji zawarcia umowy ubezpieczenia obciążonej tymi wadami. Jest to o tyle istotne, że umowy ubezpieczenia o charakterze inwestycyjnym mają skomplikowany charakter. W związku z tym pojawiają się wątpliwości praktyczne i prawne dotyczące zawarcia takiej umowy oraz zakończenia stosunku ubezpieczenia przed końcem okresu, na jaki została ona zawarta. Wydaje się, że konstrukcja błędu i podstępu może mieć zastosowanie do umowy ubezpieczenia na życie z ufk, a konsekwencje zawarcia umowy obarczonej tymi wadami mogą być istotne dla zakładu ubezpieczeń. W związku z rosnącym niezadowoleniem części klientów z efektów tych umów, kwestia ta stała się przedmiotem zainteresowania organu nadzoru oraz organów ochrony konsumentów, a także objęta została pracami legislacyjnymi na poziomie polskim i europejskim.
EN
The article contains an analysis of possible evasion of the effects of the declaration of will, made by the policyholder due to an error or deception, while concluding the unit-linked life insurance contract and probable consequences of the conclusion of the insurance contract loaded with these defects. It is very important because of the complexity of investment insurance contracts. Consequently, practical and legal doubts arise, which are related to both the conclusion of such an agreement and the termination of insurance relation before the end of the period for which it has been signed. It seems that the construction of error and deception can apply to unit-linked life insurance contracts and consequences of conclusion of the agreement loaded with these faults may be crucial for insurance undertakings. In view of the growing client dissatisfaction with the effects of these contracts, the issue has become of interest to regulators and consumer protection authorities, and has been included in the legislative work at both Polish and European levels.
EN
One of the defects of matrimonial consent is error. Error in canon law is a belief that is contrary to the legal reality, a false judgment concerning a thing, law, or an act in law. Error causes marriage to be invalid if it concerns a spouse or his or her attributes. Error as to the spouse affects will when it applies to his or her identity. Error in relation to the attributes affects will if it is directly and substantially intended. This error can affect any attribute as long as the latter is special and meaningful – only then does it become part of the object of consent and dominates the subject. The attribute becomes the main element of the object of matrimonial consent. Legal error – concerning unity, indissolubility, or sacramental dignity of marriage – renders marriage invalid since it determines will.
EN
In the first half of the 20th century, a postulate was formulated to add a new title for the nullity of marriage, in which attention was drawn to a deceitful act, which resulted in the victim’s mistake regarding the essential attribute of the contractor. The jurisprudence of the ecclesiastical courts, especially the Tribunal of the Roman Rota, contributed to this. Recognizing the need to adapt the legal norms in accordance with the indications of the Second Vatican Council, a new canon 1098 was added to the 1983 Code. During the marriage annulment process, elements of the fraudulent misrepresentation provision must be proven. The article focuses on the subject of the deception, which is pregnancy on the basis of the jurisprudence of the Metropolitan Court in Lublin. A deceive usually performed by a woman may involve deceitful misrepresentation about the fact that she is pregnant or the paternity of the child.
PL
W pierwszej połowie XX w. sformułowano postulat dodania nowego tytułu nieważności małżeństwa, w którym zwrócono uwagę na podstępne działanie, czego skutkiem był powstały u ofiary błąd odnośnie do istotnego przymiotu kontrahenta. Przyczyniła się do tego jurysprudencja sądów kościelnych, a szczególnie Trybunału Roty Rzymskiej. Dostrzegając potrzebę dostosowania norm prawa kanonicznego, zgodnie ze wskazaniami Soboru Watykańskiego II, dodano także do Kodeksu z 1983 r. nowy kanon – 1098. Na podstawie kan. 1098 w trakcie procesu o stwierdzenie nieważności małżeństwa należy udowodnić elementy przepisu podstępnego wprowadzenia w błąd. W artykule skupiono uwagę na przedmiocie podstępu, którym jest ciąża, na postawie jurysprudencji Sądu Metropolitalnego w Lublinie. Podstęp, dokonany zwykle przez kobietę, może dotyczyć podstępnego wprowadzenia w błąd odnośnie do faktu bycia w ciąży lub ojcostwa dziecka.
EN
The subject of this article revolves around the issue of the admissibility of the use of deception during the interrogation of a police officer by a disciplinary ombudsman in the course of disciplinary proceedings. The issue of the disciplinary responsibility of police officers is not in question, as the police – as a profession of public trust – must meet higher moral standards. Therefore, the existence of this type of accountability is justified. Nevertheless, it is important to remember that the conduct of disciplinary proceedings cannot occur on a discretionary basis and must be subject to constitutional guarantees. The first aspect examined was the possibility of the application of appropriate provisions of the Code of Criminal Procedure, which relate to the conditions of interrogation of the accused, as the ministerial act does not provide any information in this respect and the reference to the provisions of the aforementioned Code is limited and does not contain any regulations in this respect. The use of a dogmatic-legal method led to the conclusion that based on the principles of the legis analogy, it is permissible to appropriately apply the provisions on the interrogation of the accused contained in the Code of Criminal Procedure during the disciplinary proceedings of police officers. According to the author, it is consequently possible to apply deception in a limiting manner, depending on the individual case.
RU
Предметом настоящей статьи является изложение вопроса о возможности использования уловки в ходе допроса сотрудника полиции дисциплинарным уполномоченным в рамках дисциплинарного производства. Вопрос о дисциплинарной ответственности в данном случае не вызывает сомнений, поскольку сотрудники полиции, как представители профессии общественного доверия, должны соответствовать более высоким моральным стандартам. Поэтому существование данного вида ответственности является законным. Однако следует помнить, что ведение дисциплинарного производства не может быть произвольным и должно подчиняться конституционным гарантиям. Первый вопрос, который был рассмотрен – это возможность надлежащего применения положений Уголовно-процессуального кодекса об условиях допроса обвиняемого, поскольку ведомственный закон в этом отношении ничего не говорит, а содержащаяся в нем ссылка на положения Уголовно-процессуального кодекса ограничена и не содержит норм относительно этой области. В статье использован догматико-правовой метод, который позволил сформулировать вывод о том, что согласно принципам аналогии legis допустимо надлежащее применение положений о допросе обвиняемого из Уголовно-процессуального кодекса также к дисциплинарным производствам в отношении сотрудников полиции, и поэтому, по мнению автора, можно применять уловку в ограничительном порядке, в зависимости от конкретного случая.
UK
Предметом статті є представлення питання про можливість застосування підступу під час допиту поліцейського дисциплінарним речником у рамках дисциплінарного провадження. Питання дисциплінарної відповідальності поліцейських не викликає жодних сумнівів, адже Поліція, як професія, яка користується суспільною довірою, має відповідати вищим моральним стандартам. Тому наявність такого виду відповідальності є виправданою. Проте слід пам’ятати, що здійснення дисциплінарного провадження не може бути свавільним і відбуватися з урахуванням конституційних гарантій. Перше питання, яке розглядалося, це можливість належного застосування положень Кримінально-процесуального кодексу щодо умов допиту обвинувачених, оскільки відомчий акт про це нічого не говорить, а посилання в ньому на положення Кримінально-процесуального кодексу є обмеженим і нерегульованим у цьому відношенні. Використано догматично-правовий метод, який допоміг сформулювати висновок про допустимість на підставі законодавчої аналогії належного застосування положень КПК про допит обвинуваченого до дисциплінарного провадження поліцейських, і, таким чином, на думку автора, можна обмежено використовувати підступ, залежно від конкретної справию.
PL
Przedmiotem artykułu jest przedstawienie zagadnienia możliwości zastosowania podstępu podczas przesłuchania policjanta przez rzecznika dyscyplinarnego w ramach prowadzonego postępowania dyscyplinarnego. Kwestia odpowiedzialności dyscyplinarnej policjantów nie budzi wątpliwości, gdyż Policja jako zawód zaufania publicznego musi spełniać wyższe standardy moralne. Dlatego też występowanie tego rodzaju odpowiedzialności jest zasadne. Należy jednak pamiętać, że prowadzenie postępowania dyscyplinarnego nie może być dowolne, musi podlegać gwarancjom konstytucyjnym. Pierwszą kwestią, która została zbadana, jest możliwość odpowiedniego zastosowania przepisów Kodeksu postępowania karnego dotyczących warunków przesłuchania obwinionego, jako że ustawa resortowa w tym zakresie milczy, a odesłanie w niej zawarte do przepisów K.p.k. jest ograniczone i nie zawiera uregulowań w tym zakresie. Posłużono się metodą dogmatyczno-prawną, która doprowadziła do sformułowania wniosku, że na zasadach analogii legis dopuszczalne jest odpowiednie stosowanie przepisów o przesłuchaniu obwinionego z K.p.k. do postępowania dyscyplinarnego policjantów, a co za tym idzie, zdaniem autorki, możliwe jest stosowanie podstępu w sposób limitacyjny, uzależniony od indywidualnej sprawy.
EN
Condom removal without sexual partner’s knowledge and consent, popularly termed “stealthing”, differs from a typical rape in that the partner consents to the intercourse, although only with protection. Still, in this case, sexual consent does not encompass an intercourse without a condom, as it as an act of a different nature than the protected intercourse. This view is justified as follows: a condom constitutes a physical barrier against intimacy; the partners might be in a different mental state during the intercourse due to the increased risk of pregnancy and sexually transmitted diseases; condoms alter the physical sensation; and finally, condom usage is a material prerequisite of an intercourse to a significant proportion of the general public. Stealthing amounts to rape by deception pursuant to Art. 197(1) of the Polish Criminal Code, but only if, at the beginning of the sexual act, the perpetrator already intends to remove the condom later. If he spontaneously decides to remove the condom during the intercourse, then he is merely liable for breach of personal inviolability under Art. 217(1) of the Polish Criminal Code.
PL
Stealthing, czyli potajemne zdjęcie prezerwatywy przez mężczyznę bez zgody partnerki, różni się od typowego przestępstwa zgwałcenia, gdyż pokrzywdzona wyraża zgodę na współżycie, tyle że z zabezpieczeniem. Mimo to współżycie bez prezerwatywy nie jest objęte zakresem zgody na obcowanie płciowe z jej użyciem, gdyż stanowi inny rodzaj czynności seksualnej. Przemawiają za tym fizyczna bariera przed intymnością, inny stan psychiczny w trakcie współżycia wynikający z większego ryzyka ciąży i zarażenia chorobą weneryczną, różnica doznań fizycznych i waga przywiązywana do użycia prezerwatywy przez wiele osób. Stealthing wypełnia znamiona zgwałcenia z użyciem podstępu (art. 197 § 1 k.k.), ale pod warunkiem, że sprawca działał z podjętym z góry zamiarem. W przypadku decyzji podjętej w trakcie współżycia zdjęcie przezerwatywy będzie jedynie naruszeniem nietykalności cielesnej (art. 217 § 1 k.k.).
Polonia Sacra
|
2017
|
tom 21
|
nr 4(49)
167-185
PL
Cezary z Arles (†543) w jedenastym kazaniu do ludu dokonał precyzyjnego omówienia zagadnienia, dotyczącego sprawiedliwości Boga wobec szatana. W kazaniu tym, dał tak wyczerpujące wyjaśnienie na ten temat, że jest ono swoistego rodzaju traktatem teologicznym. Bóg, jak zauważa, mógł użyć wobec szatana swojej wszechmocy, nie uczynił jednak tego, ponieważ nie chciał naruszyć sprawiedliwości. Bóg jest sprawiedliwy tak wobec szatana, jak i wobec człowieka. Cezary wyjaśnił, że szatan sam siebie zgubił, nikt go do tego nie zmusił, a powodem była zazdrość. Z kolei szatan, jak zauważył Cezary, z zazdrości doradził człowiekowi wybór zła, nie zmusił człowieka do odwrócenia się od Boga, ponieważ człowiek był wolny. Człowiek natomiast, zamiast należeć do Boga, który go stworzył, wybrał propozycję szatana, która sprowadziła na niego śmierć. Cezary pokazał też dwa etapy wyrwania człowieka z niewoli szatana. Pierwszym było Wcielenie, czyli przyjście Chrystusa w ciele podobnym do ciała grzesznego, drugim był krzyż. Sprawiedliwy Chrystus przyjął na siebie niesprawiedliwość i ujawnił zbrodnicze i niesprawiedliwe postępowanie diabła. Szatan w Wielki Piątek, gdy zabił Chrystusa na krzyżu, przekroczył prawo sprawiedliwości. Dopuścił się zbrodni na Jezusie, stał się winny, gdyż skazał na śmierć całkowicie niewinną osobę. Szatan jako winny, musiał przeżyć konfiskatę tego, co zagarnął – człowieka. Chrystus, jak wykazał Cezary, uwolnił rodzaj ludzki spod władzy szatana przez swoją sprawiedliwość. Uczynił to nie jako Bóg, lecz w ludzkim ciele. Sprawiedliwość Chrystusa ujawnia Jego miłosierdzie względem człowieka.
EN
In Sermon 11, Cesarius of Arles († 543) presented the theme of God’s justice toward Satan in a very detailed way. He gave such a comprehensive explanation of the matter that it became a kind of theological treatise. God, as he points out, could use his almighty power against Satan. He didn’t do it, because he did not want to violate justice. God is just in the same way in relation to Satan and to man. Cesarius explained how Satan defeated himself; no one forced him, and the reason for his defeat was jealousy. On the other hand, Satan, as Cesarius noted, out of jealously, recommended to the man choosing of evil; he did not force the man to turn away from God because the man was free. The man, rather than staying by God who created him, accepted the suggestion of Satan that brought about death. Cesarius also presented two stages of liberation of human being from the satanic captivity. The frst one was the Incarnation, the coming of Christ in the body similar to a sinful body; the second was the cross. The righteous Christ accepted injustice and revealed the criminal and unjust conduct of the devil. On Good Friday, when Satan murdered Christ on the cross, he transgressed the law of righteousness. He committed crime on Jesus, he became guilty, because he sentenced to death a completely innocent person. Satan being guilty, had to accept the confscation of what he seized – man. Christ, as Cesarius pointed out, freed mankind from the power of Satan by his righteousness. He did it not as God but Christ in the human body. Christ’s justice reveals His mercy towards man.
16
Content available Wąż i jego symbolika w Biblii
67%
EN
A serpent or viper is one of the most popular symbols within many cultures word-wide. In the Ancient Near East it had positive as well as negative connotations, but in the Bible the latter predominate. There, the serpent typically represents chaos, magic, a state of threat, death, or deceit. Nevertheless, among the numerous biblical metaphors and comparisons employing the image of the serpent or viper, there are some which present a positive image. In the older strata of biblical texts, especially those taken from the Book of Exodus (Chapters 4 and 7) or the Book of Numbers (Chapter 21), we find positive references in which a serpent represents JHWH and his healing power.
PL
Wąż i żmija należą do najbardziej popularnych symboli. Występują w tej roli w niemal wszystkich kulturach świata. Starożytny Bliski Wschód znał zarówno pozytywne, jak i negatywne skojarzenia  związane z symboliką węża. W Biblii przeważają raczej te drugie. Wąż reprezentuje tu najczęściej chaos, świat magii, sytuacje zagrożenia, śmierć i podstęp. W licznych metaforach i porównaniach można znaleźć jednak czasem także pozytywne przykłady związane z wężem lub żmiją. W tle niektórych wypowiedzi, zwłaszcza z Księgi Wyjścia (Wj 4; 7) i Księgi Liczb (Lb 21), również dostrzec można takie pozytywne aspekty związane z symboliką węża. Reprezentuje on w tych tekstach YHWH oraz posiadaną przez Niego moc uzdrawiania.
EN
In the 1983 Code of Canon Law, the legislator included several legal norms meant to guarantee the freedom of choice of the spouse. One of such regulations (norms) can be found in c. 1098, which states that a marriage is invalid in the following situation: A person contracts invalidly who enters into a marriage deceived by malice, perpetrated to obtain consent, concerning some quality of the other partner which by its very nature can gravely disturb the partnership of conjugal life. The aforementioned canon is somewhat of a novelty in relation to the 1917 Code of Canon Law; therefore, the Tribunal of the Roman Rota played an important role in determin-ing its legal content. The decisions made by the Tribunal have not only become an example for lower level tribunals, but they have also pointed to certain threats associated with the understanding and application of c. 1098. Nowadays, the content of this canon encompasses the following elements, the importance of which was clearly emphasized and indicated by the legislator: deceptive action and its goal, error caused by deception, and the quality of a person which by its very nature could severely disrupt the partnership of conjugal life. Furthermore, the error described by the canon must be not only concomitant (error incidens), but also antecedent (error antecedens, causam dans), as the former one does not oblige the other party to enter marriage. It is also important not to confuse an error with ignorance or a condition. Regarding the quality of the other person which by its very nature can gravely dis-turb the partnership of conjugal life (consortium vitae coniugalis), the legislation points to several elements, such as: sterility (c. 1984 § 3 of 1983 CIC), advanced proclivity towards alcohol, drug abuse, pregnancy with another person, severe moral or financial burden arising from a spouse’s current lifestyle, venereal disease, prostitution, heavy sentence of imprison-ment, impotence (different from impotence defined in c. 1084 § of 1983 CIC), religious and moral qualities, disposition towards work and sloth, validity of baptism, performed abortion, bad character, epilepsy, mental disorders, willingness to adapt to a culture different from the culture of a person’s homeland, medical diploma, virginity, false pregnancy, drug addiction, acceptance of the Christian faith, infidelity, paternity towards a nasciturus, and various other diseases.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.