Przedmiotem artykułu będą zagadnienia związane z technikami biometrycznymi w aspekcie wykorzystania do tego celu charakterystyki podpisu odręcznego. Ten typ biometryld nie uzyskał jak na razie takiej popularności jak linie papilarne czy obraz tęczówki oka. Wynika to przede wszystkim z dosyć trudnej analizy tego typu danych i ich pewnej zmienności. Ta zmienność jest efektem fluktuacji kształtu podpisu w pewnym zakresie, ponieważ człowiek nigdy nie podpisuje się dwa razy w identyczny sposób. Autor próbuje wskazać możliwości opisu i analizy struktury takiego podpisu. Punktem wyjścia jest szkielet otrzymany z obrazu w postaci cyfrowej, który jest następnie przekształcany w opis grafowy. Rozważane są zalety i wady tego rodzaju przekształcenia w kontekście przydatności do analizy biometrycznej.
Przedstawiono skrótowo mechanizm tworzenia grafów IE reprezentujących kształt i strukturę podpisów odręcznych oraz zaproponowano metodę automatycznego nadawania etykiet węzłom tych grafów na podstawie przynależności poszczególnych elementów podpisu do odpowiednich klas kształtów. Zostały również zaprezentowane przykładowe wyniki działania proponowanej metody na rzeczywistych obrazach oraz zalety tego podejścia w kontekście dążenia do pełnej automatyzacji procesu tworzenia gramatyk opisujących tego rodzaju obrazy. Podsumowanie pracy zawiera wskazówki co do kierunków dalszych badań w tym zakresie.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.