W artykule podjęto próbę przedstawienia specyfiki pomiaru efektywności przedsiębiorstw, zarówno w odniesieniu do teorii organizacji jak i praktyki działania. Praktyka zarządzania przyjęła liczne rozwiązania problemu pomiaru efektywności, które zaowocowały obfitą literaturą (i różnorodnymi definicjami) oraz mnogością mierników. Owa obfitość podejść praktycznych jest ujęta w licznych modelach teoretycznych. W zależności od zastosowanego podejścia, efektywność organizacji jest mierzona i oceniana według odpowiedniego, szczególnego kryterium. W modelu celów kładziony jest nacisk na rezultaty, w modelu zasobów systemu na nakłady, a w podejściu od strony wielokrotnych wyborów (w podejściu od strony interesariuszy) na stopień spełnienia oczekiwań poszczególnych grup interesariuszy, uwzględniając zarówno nakłady, jak i rezultaty. Należy stwierdzić, że omówione w niniejszym artykule podejścia, pomimo swoich ograniczeń, oferują istotne poglądy na efektywność. Największym wyzwaniem staje się zintegrowanie wskazanych podejść, jako że żadne z nich nie obejmuje całości problemu, więc stosowanie tylko jednego stwarza istotne zagrożenia.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.