Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 8

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  poczucie własnej skuteczności
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
PL
Artykuł prezentuje zarys problematyki związanej z zastosowaniem teorii społecznego uczenia się Alfreda Bandury w odniesieniu do rozwoju zawodowego dzieci i młodzieży. Przedstawia założenia społeczno-poznawczej teorii kariery zawodowej oraz badania dotyczące związków poczucia osobistej skuteczności z zainteresowaniami oraz podejmowaniem decyzji o zawodzie. Omówiono także propozycje zastosowania teorii oraz wyników badań w przygotowaniu do wyboru szkoły i zawodu. Przedstawione dane dowodzą, że poczucie własnej skuteczności jest jednym z najważniejszych czynników indywidualnych warunkujących przebieg i efekty procesu orientacji zawodowej.
EN
This article outlines the use of Bandura’s social learning theory in relation to the development of children and young people, describing the foundations for socio-cognitive career theory and the study of relationship of self-efficacy with interest and decisions about careers. Proposals for the application of theory and research results are discussed with concerning work orientation.
EN
INTRODUCTION: The medical profession belongs to those professions having one of the highest levels of stress. The aim of the work was to define the styles of coping with stress and the level of sense of self-efficacy and to establish the dependencies of the factors mentioned by students of medicine. MATERIAL AND METHODS: The survey study included a group of 184 VI year students of medicine. The following were used: Questionnaire for coping in stressful situations CISS, Generalized self-efficacy scale – GSES, authors’ own multiple-choice research questionnaire for the specialization of medicine. Analysis was conducted using the statistical package for IBM, SPSS Statistics 22. RESULTS: Among the 184 surveyed students, there were 122 women and 62 men. 57 people considered the choice of family medicine as their target specialization and 127 subjects chose other specializations. More than half of the students had a task-oriented style of coping, among 32% the the evasion style dominated and 14.6% of the emotional style, equally in men and women. There were no inter-group differences in the styles of coping with stress. CONCLUSIONS: 1. Medical students, regardless of their choice of specialization, have a task style of coping with stress and a high level of self-efficacy. 2. Students with higher levels of self-efficacy often display the task style of coping with stress and engage in seeking social contacts. 3. Students choosing a specialization other than family medicine had a significantly higher sense of self-efficacy. 4. A high level of self-efficacy and task style of coping with stress as part of the personality profile of a future doctor may indicate the possibility of better functioning in the profession.
PL
WSTĘP: Zawód lekarza należy do profesji cechujących się jednym z najwyższych wskaźników poziomu stresu. Celem pracy było określenie stylów radzenia sobie ze stresem i poziomu poczucia własnej skuteczności oraz ustalenie zależności wymienionych czynników u studentów VI roku medycyny. MATERIAŁ I METODY: Badaniem ankietowym objęto grupę 184 studentów VI roku medycyny SUM w Katowicach. Zastosowano Kwestionariusz Radzenia Sobie w Sytuacjach Stresowych – CISS, Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności – GSES, autorską ankietę badania wyboru specjalizacji medycznej. Analizę przeprowadzono za pomocą pakietu statystycznego IBM SPSS Statistics 22. WYNIKI: Spośród 184 badanych studentów (122 kobiety i 62 mężczyzn) 57 osób rozważało wybór medycyny rodzinnej jako specjalizacji docelowej, a 127 wybrało inne specjalizacje. Ponad połowa studentów charakteryzowała się stylem zadaniowym radzenia sobie ze stresem, u 32% dominował styl unikowy, a u 14,6% styl emocjonalny, w równym stopniu u kobiet i mężczyzn. Nie stwierdzono różnic międzygrupowych w stylach radzenia sobie ze stresem. WNIOSKI: 1. Studenci medycyny, niezależnie od wyboru specjalizacji, w większości charakteryzują się zadaniowym stylem radzenia sobie ze stresem i wysokim poziomem poczucia własnej skuteczności. 2. Badani studenci o wyższym poziomie poczucia własnej skuteczności częściej radzą sobie ze stresem w sposób zadaniowy i angażują się w poszukiwanie kontaktów towarzyskich. 3. Studenci wybierający specjalizację inną niż medycyna rodzinna charakteryzują się istotnie wyższym poczuciem własnej skuteczności. 4. Wysoki poziom poczucia własnej skuteczności i zadaniowy styl radzenia sobie ze stresem, jako elementy profilu osobowościowego przyszłego lekarza, mogą wskazywać na możliwości lepszego funkcjonowania w zawodzie.
EN
Introduction: A lot of research has been done on reactions of caregivers of children hospitalized for a long time and suffering from chronic diseases. There are not so much articles about the impact of short term hospitalization on family. Parent’s psychological well-being, level of stress, social support can affect children while even short hospitalization. Material: The examined group consisted of 64 caregivers of children hospitalized in Szpital Dziecięcy Polanki in Gdansk. Caregivers stayed with child during hospitalization and agreed to take part in the research. Children were average hospitalized for 7 days. Method: To gather data we used demographic and clinical survey. Caregivers were asked to estimate their level of stress. To measure way of coping with stress CISS was used, GSES to measure the level of control, CECS (showing or hiding emotions), and LOT-R (optimism). Results: There is a correlation between the caregiver’s level of stress and his/hers subjective estimation of children medical condition. There is correlation between the caregiver’s level of stress and seeking for social companionship, avoidance, and ways of coping focused on emotions. There was a correlation between level of stress and suppressing depression, and self-efficacy. Conclusions: 1) Caregiver’s high self-efficacy can decrease the level of stress – explaining to parents what they can do in their situation is very important. 2) Parents of younger children, suppressing their emotions, and very stressed should be given additional psychological help (psychoterapeutic and counseling).
PL
Wstęp: Wiele doniesień dotyczy reakcji rodziców i opiekunów w sytuacji przewlekłej hospitalizacji związanej z ciężką chorobą dziecka. Stosunkowo mniej badań pokazuje wpływ krótkotrwałej hospitalizacji na rodzinę. Kondycja psychiczna, poziom stresu rodzica, ilość wzajemnego wsparcia może przekładać się na stan dziecka także w tej sytuacji. Materiał: W badaniu udział wzięło 65 opiekunów dzieci hospitalizowanych w Szpitalu Dziecięcym Polanki w Gdańsku. Kryteriami włączenia było przebywanie z dzieckiem i wyrażenie zgody na badanie. Średni czas hospitalizacji dziecka w badanej grupie wyniósł około 7 dni. Metoda: W badaniu wykorzystano ankiety w celu zebrania danych demograficznych i klinicznych oraz określenia nasilenia subiektywnie odczuwanego przez rodzica stresu. Wykorzystano kwestionariusz CISS (do pomiaru stylu radzenia sobie ze stresem), GSES (pomiar poczucia kontroli), CECS (pomiar stopnia ujawniania lub tłumienia emocji) oraz LOT-R (pomiar optymizmu). Wyniki: Natężenie stresu odczuwanego przez rodzica hospitalizowanego dziecka koreluje z wiekiem dziecka oraz subiektywną oceną stanu dziecka dokonywaną przez rodzica. Zaobserwowano ujemną korelację pomiędzy odczuwanym przez rodzica natężeniem stresu a poszukiwaniem kontaktów towarzyskich, unikaniem oraz dodatnią współzależność między poziomem stresu a stylem skoncentrowanym na emocjach. Wystąpiło również nieznaczne powiązanie między poziomem stresu a tłumieniem depresji oraz poczuciem własnej skuteczności. Wnioski: 1) Poczucie własnej skuteczności u opiekunów i rodziców hospitalizowanych dzieci może zmniejszać odczuwany stres – wskazywanie obszarów pozostających pod kontrolą rodziców (tego, co rodzic może robić w sytuacji choroby dziecka) może zwiększać poczucie skuteczności. 2) Rodzice młodszych dzieci tłumiący emocje smutku, przeżywający silny stres mogliby zostać objęci dodatkową opieką psychologiczną (terapeutyczne wsparcie, poradnictwo) w celu zmniejszenia poziomu przeżywanego stresu.
4
Content available remote Osobowościowe predyktory zachowań etosowych w organizacji
84%
PL
W badaniu prezentowanym w niniejszym artykule testowano, w jakim stopniu nasilenie empatii w pracy, poczucie kontroli oraz poczucie własnej skuteczności są związane z zachowaniami etosowymi ukierunkowanymi na ludzi oraz na organizację. Dane zebrano na próbie 313 osób pracujących w różnych zawodach. Użyto dwie podskale zachowań etosowych: zachowań skierowanych na ludzi oraz zachowań skierowanych na organizację. Wykorzystano także polskie wersje kwestionariuszy mierzących empatię w pracy, poczucie kontroli oraz własnej skuteczności. Uzyskane wyniki analizy regresji wskazują, że jedynie empatia w pracy oraz poczucie własnej skuteczności są dobrymi predykatorami zachowań etosowych. Ani ogólne poczucie kontroli, ani poczucie kontroli w pracy nie mają istotnego związku z zachowaniami etosowymi. Ogólnie mówiąc, kontrolowane zmienne osobowościowe okazały się lepszymi predykatorami zachowań etosowych ukierunkowanych na ludzi (R = 32%) niż na organizację (R = 22%). Empatia w pracy okazała się najsilniejszym predykatorem zachowań etosowych. Istotne różnice pomiędzy różnymi grupami zawodowymi sugerują, że w dalszych badaniach nad zachowaniami etosowymi warto porównywać homogeniczne grupy zawodowe.
EN
The present study investigated the degree to which empathy, locus of control, and self-efficacy were related to two types of organizational citizenship behaviours (OCB): those directed toward other individuals (OCB-I) and those directed toward the organization (OCB-O). Data were collected from a sample of 313 employees representing various professions. Two types of OCB were measured by means of the experimental versions of the scale developed on the basis of qualitative data. The Polish version of the questionnaires measuring empathy in work, locus of control and self-efficacy were also used. Results of regression analysis indicated that only empathy in work and self-efficacy were good predictors of OCB. Neither general locus of control nor locus of control in work were good predictors of any kind of OCB. The correlation analysis performed separately for different occupational groups revealed significant differences. In general, the controlled personality variables were better predictors of OCB-I (R2 = 32%) than OCB-O (R2 = 22%). Empathy in work turned out to be the strongest OCB predictor. Significant differences between different occupational groups suggest that the idea of conducting studies on homogeneous professional groups is worth considering.
EN
Background. Self-efficacy is an individual’s belief in their skills and abilities to act in order to reach a chosen goal, irrespective of any obstacles. The motivation to act increases with the rise of self-efficacy. This is connected with sports results achieved by sportsmen. The authors emphasized that the choice of a coping strategy in difficult situations depended on many factors, e.g. personality traits, age, gender, or current physical and mental health. The objective of the paper was to analyse the influence of self-efficacy and locus of control on the choice made by players in terms of their coping strategy in difficult situations. Material and methods. A group of 12 players and 51 students was investigated. The measurement tools were: Coping Inventory for Stressful Situations, Men at Work questionnaire, and Gene­ralized Self-Efficacy Scale. Results and conclusions. The predominant coping strategy among the subjects was the task-oriented style. In both groups, a statistically significant correlation was achieved between self-efficacy and the task-oriented style. A moderate relationship between locus of control and self-efficacy was observed among players.
EN
The article is a report from a study on the sense of self-efficacy in the period of early adulthood, measured with the Sense of Efficacy Test (SET) by M. Chomczyńska-Rubacha and K. Rubacha. The variable was studied with regard to two differentiating categories: biological sex and age. The research was quantitative, based on a randomly selected research sample. The obtained results indicate that women are characterised by a significantly lower sense of self-efficacy as compared with men; however, there are no significant differences between various age groups. The sex-related differences may be sought in the development of other kind of competences in men and women.
PL
Artykuł jest raportem z badań nad poczuciem własnej skuteczności w okresie wczesnej dorosłości, badanej testem TPS, autorstwa M. Chomczyńskiej-Rubachy i K. Rubachy. Poziom zmiennej badano w oparciu o dwie różnicujące kategorie: płeć biologiczną i wiek. Badania miały charakter ilościowy oparte na losowo dobranej próbce badawczej. Rezultaty badań wskazują, że kobiety charakteryzują się istotnie niższym poczuciem skuteczności niż mężczyźni, natomiast nie ma różnic pomiędzy grupami wiekowymi. Skutków różnic płciowych można poszukiwać w rozwoju innego rodzaju kompetencji u kobiet i mężczyzn.
DE
Der Artikel ist ein Untersuchungsbericht über das Gefühl der Selbstwirksamkeit im frühen Erwachsenenalter, untersucht mit dem TPS-Test (Selbstwirksamkeitstest) von M. Chomczyńska-Rubacha und K. Rubacha. Der Wert der Variable wurde anhand von zwei differenzierenden Kategorien – dem biologischen Geschlecht und dem Alter – untersucht. Die Untersuchungen hatten einen quantitativen Charakter und stützten sich auf eine stichprobenartig gewählte Untersuchungsprobe. Aus den Untersuchungsergebnissen resultiert, dass Frauen ein wesentlich niedrigeres Gefühl der Selbstwirksamkeit kennzeichnet als es bei den Männern der Fall ist, es bestehen jedoch keine Unterschiede zwischen einzelnen Altersgruppen. Die Folgen der Geschlechtsunterschiede kann man in der Entwicklung einer anderen Art der Kompetenzen bei Frauen und Männern suchen.
PL
Celem prezentowanych badań była odpowiedź na pytanie o zmiany poziomu poczucia własnej skuteczności, strategii radzenia sobie ze stresem oraz dobrostanu, ujmowanego pozytywnie jako satysfakcja z życia i negatywnie jako poziom depresji, zachodzące między początkiem a końcem stacjonarnej psychoterapii uzależnienia od alkoholu. Podjęto również próbę poznania związków między tymi zmianami. W badaniach wzięło udział 60 osób uzależnionych od alkoholu, uczestniczących w stacjonarnej terapii odwykowej, prowadzonej w oparciu o ujęcie strategiczno-strukturalne. Pacjentów zbadano dwukrotnie - na początku i końcu terapii, tj. po 6 tygodniach. Zastosowano Skalę Uogólnionej Własnej Skuteczności (GSES) R. Schwarzera i współpracowników, Kwestionariusz Radzenia Sobie (KRS) E. Gruszczyńskiej, Kwestionariusz Satysfakcji z Życia (SWLS) E. Dienera i współautorów oraz Inwentarz Objawów Depresyjnych A. T. Becka (BDI). Wyniki otrzymane za pomocą rozwojowych krzywych latentnych, uzupełnionych o metodę bootstrap, wskazują, iż na poziomie grupowym obniżeniu uległ poziom objawów depresyjnych, natomiast nasiliły się strategie zorientowane na problem, na znaczenie oraz na poszukiwanie wsparcia społecznego. Ponadto zmiany te były ze sobą skorelowane i sugerują, iż intensyfikacja radzenia sobie wiąże się z obniżaniem symptomów depresji. Wykazano również, że nasilenie radzenia sobie w pre-teście jest moderatorem zmian satysfakcji z życia: rośnie ona tylko w grupie osób o niskim początkowym nasileniu wszystkich sposobów zaradczych. W pozostałych wypadkach odnotowano wyraźne zróżnicowanie wewnętrzne grupy zarówno pod względem stanu początkowego zmiennych, jak i zakresu ich zmian. Rezultaty wskazują na konieczność analizowania zmian z uwzględnieniem średnich grupowych, jak i wariancji wokół tych średnich, ujmujących różnice indywidualne w badanym procesie.
EN
The aim of the study was to answer the question about changes in self-efficacy, coping strategies, and well-being during residential alcohol addiction psychotherapy. Correlations between these changes were also explored. The participants were 60 patients of a specialized alcohol addiction treatment center attending structural-strategic residential group therapy. Self-efficacy, well-being (two indicators: satisfaction with life and depression), and coping strategies (four indicators: problem-focused, emotion-focused, and meaning-focused strategies plus seeking social support) were assessed twice: at admission and then at the end of the treatment, i.e., six weeks later. The tools used for this purpose were, respectively: Schwarzer et al.'s Generalized Self-Efficacy Scale (GSES), Diener et al.'s Satisfaction With Life Scale (SWLS), Beck Depression Inventory (BDI), and Gruszczyńska's Coping Questionnaire (KRS). The results of bivariate latent growth curve analysis with bootstrapping show a decrease in depression as well as an increase in strategies focused on problem, on meaning, and on seeking social support. All these changes were positively correlated, which indicates that the intensification of coping is connected with a decrease in depression. Additionally, pretest coping intensity was shown to moderate changes in satisfaction with life, which increased only in the "low copers" group. For the remaining variables, significant interindividual variances were found regarding both the starting points and the rates of change. Thus, results indicate the need for analyzing changes during treatment from two perspectives: in terms of group means and in terms of variance around these means, which capture interindividual variability in the change process.
PL
W artykule odwołano się do wyników badań przeprowadzonych wśród studentów na temat postrzeganej przez nich własnej skuteczności w zakresie indywidualnego zarządzania informacją oraz przedstawiono ich rzeczywiste kompetencje w tym obszarze wynikające z oceny wystawionej respondentom na podstawie wykonanych zadań praktycznych będących egzemplifikacją działań, o które pytano w zestawie stwierdzeń typu: wiem, że potrafię umieszczonych w kwestionariuszu badań ankietowych. Analiza danych nie potwierdziła skuteczności studentów w zakresie tworzenia struktur wiedzy, kategoryzacji, indeksowania, klasyfikowania, uogólniania, syntezy, etykietowania itp. Uznano, że na ten stan wpływa w decydującym stopniu funkcjonowanie młodzieży w świecie, w którym dominuje fragmentaryzacja, szybkość, natychmiastowość, powierzchowność, kult nowości, płynność, wielozadaniowość. Zaobserwowane deficyty w zakresie sprawnego zarządzania informacją wynikają m.in. z braku umiejętności radzenia sobie z problemami nadmiarowości informacji i z konsekwencjami przyśpieszenia technologicznego.
EN
The article presents results of a study conducted among students, investigating their perceived self-efficacy in personal information and knowledge management, with a special focus on the methods of stored information resources processing. The respondents’ self-efficacy reports, ob-tained by means of a questionnaire, were compared with their evaluation by the researcher. The basis for the evaluation was a set of practical tasks, illustrating the activities listed in the survey questionnaire in the section I know I can… Analysis of the results confirmed good self-evaluation only in selected areas of activity, e.g. in set division, information selection and information search. Students’ efficacy was not confirmed in the areas of: forming knowledge structures, giving titles to main set subdivisions, and giving correct titles to multiple-element subsets.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.