Wyniki wyszukiwania - Biblioteka Nauki

Ten serwis zostanie wyłączony 2025-02-11.

Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl

Ograniczanie wyników

Znaleziono wyników: 2

Liczba wyników na stronie

Wyniki wyszukiwania

Wyszukiwano:
w słowach kluczowych: pleasure principle

Sortuj według:

Ogranicz wyniki do:

Foucault Reads Freud: The Dialogue with Unreason and Enlightenment

100%

Wróbel S.

2010

tom 171

nr 3

271-288

The title of the essay refers to the famous statement in Foucaults introduction to his History of Madness where he writes that “we have to do justice to Freud“. The problem, however, is that Foucault’s philosophy does not seem to do justice to Freud. Foucault’s use of Freud is ambiguous: sometimes he uses him for purely instrumental purposes (when reconstructing the history of madness and sexuality), but sometimes-for anthropological purposes signaling Freud’s role in redefining our common humanity and particularly our relation to language, life and work. The author confronts Foucault’s ambiguous reading of Freud with the equally ambiguous reading of Foucault by Derrida. Derrida discusses Foucault twice. Once in the essay Cogito and The History of Madness in which Derrida takes on Foucault’s understanding of Descartes and his role in the exclusion of madness from the realm of reason. The second time-in his essay To Do Justice to Freud. Here Derrida disagrees with Foucault whether Freud managed to reestablish the body’s communication with reason which Descartes destroyed.

„Bez czystego cięcia” – cel (la fin) interpretacji czy kres (la fin) życia?

70%

Choińska B.

2013

nr 37

1-12

W artykule skupiam się przede wszystkim na kwestii odczytania estetycznej myśli Kanta przez Derridę. Kant okazuje się bowiem sprzymierzeńcem wrogiego wobec hermeneutyki francuskiego myśliciela w interpretowaniu sądów o sztuce. Co więcej, pewne wątki myśli kantowskiej prowokują do poszukiwania dalszych analogii pomiędzy Kantem a Derridą (ważne analogie nasunął już znany badacz Derridy, Christopher Norris, kiedy mówił o kontynuowaniu przez Derridę projektu oświecenia). Otóż kantowskie sądy o pięknie mogą być porównywane co do wszystkich czterech znamion z sądami dekonstrukcyjnej interpretacji, zaś na jeszcze głębszym poziomie: sądy o pięknie wydają się dotyczyć charakterystycznych dla późnego Derridy sądów etycznych i egzystencjalnych. Stąd, moim zdaniem, w omawianym w artykule tekście Derridy znajdujemy kontrowersyjną tezę o powinowactwach Kanta oraz Freuda i Nietzschego.

In the article, I focus primarily on the issue of reading Kant`s aesthetic thought by Derrida. Kant turns out to be Derrida`s ally. It is due to the hostility of both thinkers towards hermeneutic ideas. Furthermore, some threads of Kant`s thought lead us to more fundamental similarities between Kant and Derrida. The aesthetic judgments of taste may be compared to the judgments of a deconstructivist interpretation. What is more, Kant`s views are related to the ethical and existential reflection characteristic of the late Derrida. Hence, Derrida`s controversial claim about the relation between Kant and Freud and Nietzsche can emerge.