PL
 |
EN
Nowa wersja platformy, zawierająca wyłącznie zasoby pełnotekstowe, jest już dostępna.
Przejdź na https://bibliotekanauki.pl
Preferencje help
Polish version English version Język
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 6

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  plastizole
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
1
Content available remote Właściwości reologiczne plastizoli poli(chlorku winylu) modyfikowanych glikolem poli(tlenku etylenowego)
100%
Makarewicz E.
|
1998
|
tom Nr 10
272-275
PL
Plastizol PVC składał się z poli(chlorku winylu) typu emulsyjnego oraz ftalanu di [2-etyloheksylowego). Modyfikatorem był glikol poli(tlenku etylenowego) o masie cząsteczkowej 400, 1000, 2000, 4000, 6000 wprowadzany do plastizolu w ilości od 1 do 14% wag. Z krzywej płynięcia plastizoli PVC wyznaczono parametry reologiczne opisujące ich pseudoplastyczne płynięcie. Ważniejszymi parametrami reologicznymi były: współczynnik dylatacyjny, parametr wewnętrznego strukturowania i energia aktywacji lepkiego płynięcia. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że optymalna ilość PEO w plastizolu PVC wynosi ok. 2% wag. W tych warunkach tworzy się sieć wiązań międzycząsteczkowych o największej wytrzymałości. Dodatki PEO-4000 i PEO-6000 w plastizolu spełniają funkcję plastyfikatora drugorzędowego i zwiększają trwałość układu dyspersyjnego. W ten sposób otrzymuje się plastizol zdolny do dyspergowania w wodzie.
2
Content available remote Wpływ glikolu poli(tlenku etylenowego) na właściwości plastizoli poli(chlorku winylu)
100%
Markiewicz E. , Morawska H. , Banasiak M.
|
1998
|
tom Nr 7-8
203-207
PL
W badaniach z plastizolem PVC składającym się z ftalanu di(2-etyloheksylowego) i modyfikatora, jakim był glikol poli(tlenku etylenowego) o masie cząsteczkowej 400, 1000, 2000, 4000 i 6000 wprowadzony do plastizolu w ilości od 1 do 14% wag, wyznaczono: współczynnik dylatancyjny, parametr wewnętrznego strukturowania i energię aktywacji lepkiego płynięcia. Na podstawie otrzymanych wyników stwierdzono, że optymalna ilość dodatku modyfikującego w plastizolu PVC powinna wynosić od 1 do 2% wag. Badania fizykochemiczne i mechaniczne określające stopień wymywania substancji rozpuszczalnych w wodzie z błony, temperaturę mięknięcia, wytrzymałość na rozerwanie, wydłużenie względne przy rozerwaniu oraz twardość, potwierdziły jednoznacznie najlepsze właściwości błon zawierających ok. 2% wag. PEO-4000 lub PEO-6000.
3
Content available remote Badania trwałości wodnych dyspersji poli(chlorku winylu)
75%
Makarewicz E.
|
2001
|
tom Nr 5
114-119
PL
Przedstawiono wyniki badań właściwości wodnych roztworów różnego rodzaju środków powierzchniowo czynnych. Stosowano związki niejonowe oraz anionowe typu etoksylowa-nych alkoholi tłuszczowych, kwasów tłuszczowych, nonylofenoli, amin tłuszczowych i etanoloamidów, a także sulfoburszlynianu, sulfonowanych alkoholi tłuszczowych i alkilo-benzenosulfonianów. Wymienione SPC zastosowano jako dodatki stabilizujące w wodnych dyspersjach dwóch typów plastizoli poli(chlor-ku winylu). Na podstawie wykonanych badań wskazano na mechanizm ich działania w układach dyspersyjnych, w których cząstki plasti-zolu charakteryzuje silnie hydrofobowa powierzchnia.
EN
The findings of properties of various surfactants water solutions are presented. Non-ionic and anionic compounds of the type ethoxylated fatty alcohols, fatty acids, fatty amines, nonylphenols and al-kylphenylsulphonates were used as stabilizing additives in water dispersions of two types of PVC plastisols. On the base of the investigations performed a mechanisms of their functioning in dispersion systems was pointed out in which plastisol particles are featured by their high hydrophobic surface area.
4
Content available remote Wpływ liofilizacji hydrofobowych powierzchni cząstek plastizolu poli(chlorku winylu) na stabilność jego wodnych dyspersji
63%
Makarewicz E.
|
2000
|
tom Nr 1
6-12
PL
Dodatkiem liofilizacyjnym wprowadzonym do plastizolu polichlorku winylu) był glikol poli(tlenku etylenu) o masie cząsteczkowej od 400 do 6000. Stabilizatorami cząstek plastizolu w wodzie były niejonowe środki powierzchniowo czynne takie jak ok-syetylenowany kwas oleinowy, oksyetyleno-wany olej roślinny, oksyetylenowany alkohol laurylowy i oksyetylenowany nasycony alkohol tłuszczowy.
EN
Poly(ethylene oxide) with a molecular weight of 400 - 6000 was used as alyophilization additive introduced into poly(vinyl chloride) plastisol in water. Nonionic surfactants, such as ethoxylated oleic acid, vegetable oil, lauryl alkohol and saturated fatty alcohol were stabilizers of plastisol particles in water.
5
Content available remote Badania wpływu organicznego dyspergatora na trwałość wodnych dyspersji plastizoli PVC
63%
Pufelska D. , Makarewicz E. , Pufelski E.
|
2002
|
tom Vol. LV, nr 1
4-12
PL
Przedstawiono wyniki badania nad trwałością wodnych dyspersji plastizolu PVC zawierającego różnego rodzaju plastyfikatory pierwszorzędowe, jak ftalan dibutylowy, sebacynian dibutylowy oraz ftalan di(2-etyloheksylowy) i stabilizowanych za pomocą niejonowych i anionowych środków powierzchniowo czynnych. Określono wpływ dodatku organicznego rozpuszczalnika, tj. ksylenu, spełniającego funkcję dyspergatora zwiększającego liczbę cząstek plastizolu rozproszonego w środowisku wodnym, a także zmniejszającego ich rozmiary i właściwości powierzchniowe. Scharakteryzowano procesy przebiegające w badanym układzie dyspersyjnym.
EN
Some investigations containing various primary plasticizers such as dibuthyl sebacinate and di(2-ethyl heksyl)pfthalate, and stabilized br non-ionic and anionic surfaktants, are presented. The influence of added organic solution, i. e. xylene, funetioning as dispergator, increases the number of dispresed plastizol particles in water medium and lowers their dimension and surface tension, are determined. Processes running the disperse system are defined.
6
Content available remote Wpływ środka powierzchniowo czynnego na stabilność wodnej dyspersji plastizolu PVC
63%
Makarewicz E. , Jańczak K.
|
2003
|
tom Vol. LVI, nr 3
74-82
PL
Przedstawiono wyniki badań mających na celu określenie wśaściwooci wodnych roztworów środków powierzchniowo czynnych typu anionowego i niejonowego, którymi były oksyetylenowane pochodne alkoholi i kwasów tłuszczowych, nonylofenoli, amin tuszczowych i etanoloamidów, a także sulfobursztynianu, sulfonowanych alkoholi tłuszczowych i alkilobenzenosulfonianów. Wymienione SPC służyło jako stabilizatory wodnych dyspersji plastizoli PVC. Na podstawie badań sedymentacyjnych, wiskozymetrycznych i tensjometrycznych okreolono zależnooci pomiędzy wydajnością dyspergowania, graniczną liczbą lepkościową, stałą oddziaływania Hugginsa oraz napięciem powierzchniowym roztworu wodnego SPC i stabilnej formy dyspersji plastizolu PVC z jednej strony a ilością i rodzajem SPC użytego do stabilizacji układu dyspersyjnego z drugiej.
EN
Presented are the results of investigations targeted at determining properties pf anionic pr non-ionic surfactants such es ethoxylated derivatives of alcohol and fatty acids, nonylophenols, fatty amines and ethanoloamides, as well as sulfosuccinate, sulfonated fatty alcohols and alkylbenzenesulfonates. The surfactants mentioned were user as stabilizers of PVC plastisols water dispersions. Relations between dispersion effect, limit viscosity number, Huggins interaction constant and water solution surface tension, and the amount and kind of the surfactants used to stabilize the dispersion system are determined by sedimentation, viscometric and tensiometric testing.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.