Przebadane odmiany traw z rodzaju Festuca i Lolium wykazały znaczne zróżnicowanie pod względem zawartości perloliny. Najmniejszą zawartość perloliny stwierdzono u Lolium perenne, odmiany Argone (125 ug.g-1 s.m.), największą u Festuca pratensis, odmiany Westa (9700 ug.g-1 s.m.). Wszystkie odmiany Festuca odznaczały się większą zawartością alkaloidu niż Lolium. Stosowane w badaniach nawożenie azotowe nie wpływało w istotny sposób na zawartość perloliny w trawach.
EN
Various grasses belonging to the genera Festuca and Lolium proposed for agricultural praxis in Poland show significant defferences in the content of the alkaloid perloline. This alkaloid causcs low palatability and intake as weel as poor performance of animals. The lowest content 125 ug.g-1 d.m. was found in Lolium perenne, cultivar Argone, the highest in Festuca pratensis, cultivar Westa (9700 ug.g-1 d.m.) of perloline. All cultivars belonging to Festuca showed higher content of alkaloid than Lolium. Fertilization did not cause clear differences in content of perloline.
W pracy przedstawiono podsumowanie wyników badań z ostatnich 25 lat dotyczących rybosomów i procesu formowania polirybosomów w starzejących się nasionach roślin uprawnych. Wynika z nich, że podstawowy składnik aparatu biosyntezy białka - rybosom - w trakcie przechowywania nasion ulega licznym, niekorzystnym modyfikacjom. Polegają one na utracie od kilku do kilkunastu białek rybosomowych, zmianie właściwości rybonukleolitycznych rybosomu oraz obniżeniu jego zdolności do łączenia się z informacyjnym RNA. Pomimo tych zmian, część rybosomów występujących w zarodkach starych nasion zachowuje zdolność do formowania polirybosomów i bierze udział w procesie translacji informacji genetycznej.
EN
The results of research conducted over the last 25 years, concerning ribosomes and the process of polyribosome formation in the seeds of ageing cultivated plants, are presented in the paper. They show that ribosomes - basic components of protein biosynthesis apparatus - undergo numerous unfavourable modifications during seed storing. They include the loss of several or more ribosomal proteins, changes in ribonucleic properties of ribosomes and a decrease in their capability to join informative RNA. Despite the above mentioned changes, some ribosomes present in the embroys of old seeds maintain their ability to form polyribosomes and participate in the process of genetical information translation.
Calcium ions as second messengers play an essential role in many important cellular processes. In plants, transient changes in calcium content in the cytosol (calcium signatures) have been observed during growth, development and under stress conditions. Such diverse functions require many different calcium sensors. One of the largest and most differentiated group of calcium sensors are protein kinases, among them calcium-dependent protein kinases (CDPKs) which were identified only in plants and protists. CDPKs have a regulatory domain which is able to bind calcium ions. For regulation of CDPKs activities not only calcium ions but also specific phospholipids and autophosphorylation are responsible. CDPKs have many different substrates, which reflects the diversity of their functions. Potential protein substrates of CDPK are involved in carbon and nitrogen metabolism, phospholipid synthesis, defense responses, ion and water transport, cytoskeleton organization, transcription and hormone responses. Presently, participation of CDPKs in stress signal transduction pathways (e.g., cold, drought, high salinity, wounding) is intensively studied in many laboratories. An intriguing, but still not fully clarified problem is the cross-talk via CDPKs among different signaling pathways that enables signal integration at different levels and ensure appropriate downstream responses.
Wobec znacznego postępu badań, w artykule przedstawiono najnowsze osiągnięcia w zakresie struktury i właściwości podjednostek uczestniczących w tworzeniu kompleksu glutenowego białek zapasowych ziarniaków zbóż, na przykładzie pszenicy. Główną uwagę zwrócono na elastomeryczny charakter tych białek, występowanie charakterystycznych sekwencji powtarzalnych aminokwasów odpowiedzialnych za tworzenie struktur lewoskrętnych — β oraz na typy i lokalizację wiązań sieciujących, uczestniczących w tworzeniu wielkocząsteczkowych kompleksów (disulfidowych, wodorowych, sił hydrofobowych). Starano się również, w miarę możliwości, powiązać strukturę podjednostek uczestniczących w tworzeniu kompleksów z właściwościami i wartością wypiekową glutenu i ciasta, jakkolwiek w tym zakresie istnieje nadal wiele wątpliwości. Przedstawiono wreszcie mechanizm toksycznego oddziaływania prolamin na osoby cierpiące na chorobę pochodzenia genetycznego — celiakię, a także zastosowanie metod inżynieryjno-genetycznych dla uzyskiwania naturalnych podjednostek w stanie czystym i wbudowywanie ich do kompleksów, co stanowi ważny krok na drodze poznania cech jakościowych wnoszonych przez poszczególne podjednostki.
EN
Because of the significant progress in investigations on the structure and properties of subunits participating in the formation of gluten complex — the main storage proteins deposited in grain endosperm, this review presents most important results obtained during the last decade in this area. The main topics referred concern the elastomeric properties of gluten proteins, contents and regularities of characteristic amino acid motifs of repetitive regions, responsible for the formation of left-turned β-helices, as well as the types and localisation of crossing bonds (disulfide, hydrogen, hydrophobic forces), which take part in complexing process to form the high-molecular-weight units. The trials to establish possible relations between the monomer units participating in the complexing and mechanical (rheological) properties and bread-making quality in laboratory bakings, were also described, though many difficulties in that area exist until now. The elucidated recently mechanism of prolamin toxicity against patients suffering from the genetic celiac disease, was also presented. Finally, the genetic engineering methods applied to the synthesis of individual prolamin subunits in the pure form, were presented, as the mostly important step to recognise their quality contribution, when included in vitro into gluten complex.
Celem przeprowadzonych badań było określenie reakcji biochemicznej i fizjologicznej grochu zwyczajnego na nadmiar miedzi w glebie. Materiał do badań stanowił groch zwyczajny (Pisum sativum), którego nasiona wysadzono do gleby z dodatkiem różnych ilości miedzi (2.5, 5 i 10 mmol∙kg-1 gleby). Oznaczenie aktywności katalazy, peroksydazy, zawartości MDA, proliny, chlorofilu a, b, karotenoidów, intensywności asymilacji CO2 i transpiracji oraz bilansu wodnego przeprowadzono w 14, 21 i 28 dniu wegetacji badanej rośliny. W miarę wzrostu zawartości miedzi w podłożu wzrastała zawartość dialdehydu malonowego i proliny u grochu siewnego. Najwyraźniejszy wzrost aktywności enzymów (CAT i POX) odnotowano w roślinach uprawianych w glebie z dodatkiem 5 mmol miedzi. Wzrastające dawki miedzi istotnie zmniejszyły u grochu intensywność asymilacji CO2, transpiracji oraz spowodowały wzrost wskaźnika WSD. Stwierdzono spadek zawartości chlorofilu a i b oraz istotny wzrost karotenoidów w liściach grochu w 28 dniu badań po zastosowaniu najwyższej dawki Cu (10 mmol∙kg-1 gleby).
EN
The aim of the studies was to determine biochemical and physiological reaction of pea to the excessive amount of copper in soil. The material for the investigation was pea (Pisum sativum L.), the seeds of which were sown in the soil with various amounts of copper added (2.5, 5 and 10 mmol∙kg-1 of soil). The activity of catalisis and peroxidasy, the amount of MDA, proline, chlorophyll a, b and carotenoids, the intensity of CO2 assimilation and transpiration and the water balance were determined on the 14th, 21st and 28th day of vegetation of the examined plant. With the increased amount of copper in the medium there was an increase in the content of malonic dialdehyde and proline in pea. The most distinct increase in the activity of enzyme (CAT and POX) was observed in plants cultivated in the soil with 5 mmol of copper added. Increasing doses of copper significantly decreased the intensity of CO2 assimilation and transpiration and caused an increase in the WSD index. A decrease in the amount of chlorophyll a and b and a significant increase of carotenoids in leaves of pea plant on the 28th day of the investigation was observed when the highest dose of Cu (10 mmol∙kg-1 of soil) was applied.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.